25 χρόνια από τις φρικτές δολοφονίες του Ισαάκ και του Σολωμού: Να συλληφθούν οι δολοφόνοι των παλλικαριών

Οι τάφοι του Τάσου Ισαάκ και του Σολωμού Σολωμού στο Παραλίμνι της Κύπρου. Φωτογραφία Αρχείου Φιλελεύθερος




Του ΘΕΟΦΑΝΗ ΜΑΛΚΙΔΗ

Με την τουρκική εισβολή, πριν 47 χρόνια στην Κύπρο και 25 χρόνια από τη δολοφονία του Τάσου Ισαάκ και του Σολωμού Σολωμού, υλοποιήθηκαν δύο από τις πιο αποκρουστικές πράξεις που έχουν γίνει στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Και από τότε το κατοχικό καθεστώς που δολοφόνησε και κρατά όμηρο τον ελληνικό λαό της Κύπρου (αγνοούμενοι και συγγενείς, «εγκλωβισμένοι» και άλλα εγκλήματα) και ο ρατσισμός που ξεκινά από την εγκατάσταση των εποίκων και καταλήγει στο βιασμό του πολιτισμού προς όφελος της τουρκοποίησης, συνεχίζεται.

Την ίδια στιγμή που έχουν συμβεί και συμβαίνουν αυτά (και άλλα) στην κατεχόμενη και δυστυχώς και στην ελεύθερη Κύπρο και που αποδεικνύουν τη φύση της τουρκικής κατοχής που καταπιέζει και δολοφονεί τον Ελληνισμό, προκύπτει ένα μεγάλο ερώτημα που σχετίζεται με την πολιτική που ακολουθείται.

  • Υπάρχει νομιμοποίηση της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας στην Αθήνα και τη Λευκωσία να συνδιαλέγεται και να διαπραγματεύεται την Κύπρο και το δικαίωμά του Ελληνισμού στο μέλλον και την ελληνικότητά του; Μπορεί μία ηγεσία, πολιτική και διανοητική να φαντασιώνεται ελληνοτουρκικές φιλίες με δεδομένη την εισβολή και την κατοχή, με γνωστά τα εγκλήματα του κατακτητή;

Η υπόθεση της Κύπρου δεν είναι ζήτημα μίας υποτίθεται πολιτικής και πνευματικής τάξης – ελίτ, η οποία κατά καιρούς εφευρίσκει νέους όρους και «σχέδια» για να νομιμοποιήσει την αποκαλούμενη «λύση», να εδραιώσει τα τετελεσμένα της φασιστικής τουρκικής εισβολής και κατοχής, να διαιωνίσει το ζήτημα των αγνοουμένων και των εποίκων, ουσιαστικά να εγκαταστήσει με ελληνική υπογραφή την Τουρκία σε όλη την Κύπρο.

Γιατί η λύση δεν μπορεί ποτέ να στηριχθεί στον ρατσισμό, στη διαιώνιση της αδικίας, στον διαχωρισμό, στη χυδαιότητα, στην ανηθικότητα, στη ζούγκλα. Η επιβίωση του Ελληνισμού της Κύπρου δεν μπορεί να στηρίζεται στην πολιτική και στρατιωτική ομηρία, στα (ψευτο) διλήμματα, αλλά μόνο στις αρχές και τις αξίες, στις ελληνικές έννοιες της δημοκρατίας και της ελευθερίας.

Δεν υπάρχει η νομιμοποίηση, ούτε η αποδοχή στην κοινωνία για υποχωρήσεις, τόσο στην Κύπρο και βεβαίως στο Αιγαίο και τη Θράκη. Η τριτοκοσμική οδός της συνδιαλλαγής με τους Τούρκους κατακτητές, αποτελεί πισωγύρισμα και υποχώρηση προς τον εισβολέα.

Η ελευθερία, για αυτήν που θυσιάστηκε ο Τάσος Ισαάκ και ο Σολωμού Σολωμού, παραμένει η μόνη λύση, έναντι του τουρκικού φασισμού, των εισβολέων και των κατακτητών της ελληνικής Κύπρου.

Υ.Γ. Εικοσιπέντε χρόνια μετά, οι δολοφόνοι του Τάσου Ισαάκ παρότι είναι γνωστοί και μάλιστα σύμβουλοι του κατοχικού καθεστώτος στις “συνομιλίες” για τη “λύση”, παρότι έχουν εκδοθεί διεθνή εντάλματα σύλληψής τους, παραμένουν ατιμώρητοι. Η απονομή δικαιοσύνης, η παραδειγματική τιμωρία τους, είναι το αυτονόητο αίτημα κάθε πολίτη, κάθε δημοκράτη, κάθε Έλληνα.

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ

Ακολουθήστε την Hellas Journal στην NEWS GOOGLE

Αμμόχωστος 1974-2021: Ισχυρίζονται πως απορρίψαμε την επιστροφή της πόλης 7 ή κατά άλλους 8 φορές!

 

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: