Η ακροδεξιά στην Κύπρο (δυστυχώς) είναι “ζωντανή”: Το παρόν και το μέλλον του εθνικιστικού ΕΛΑΜ
FILE PHOTO: Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Νίκος Αναστασιάδης με τον Πρόεδρο του ΕΛΑΜ, στο Προεδρικό Μέγαρο, Λευκωσία 14 Ιουνίου 2021. ΓΤΠ, Σ. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Με παραχώρηση χιλιάδων κυπριακών διαβατηρίων επιδιώκουν να πλημμυρίσουν την Κύπρο με μετανάστες οι Ελαμίτες, καταγγέλλει η Κατερίνα Χριστοφίδου
Η Κύπρος στην “πρώτη γραμμή”: Νέα αποστολή βοήθειας από την Λάρνακα προς τη Λωρίδα της Γάζα μέσω του θαλάσσιου διαδρόμου και της νεόδμητης προβλήτας των ΗΠΑ
Η κυπριακή ακροδεξιά, που κατήλθε στις εκλογές με το κομματικό όνομα ΕΛΑΜ, σημείωσε αξιοσημείωτη άνοδο.
Το άρθρο αυτό δεν έχει σκοπό να αναλύσει ή να διερευνήσει τους λόγους, για τους οποίους ένα κόμμα με φασιστική και ρατσιστική ιδεολογία και με καπηλεία εθνικών συμβόλων και συνθημάτων κατόρθωσε να συγκεντρώσει τόσες ψήφους, να εκλέξει τέσσερις βουλευτές και να καταλάβει την τέταρτη θέση στη Βουλή.
Σχεδόν όλα τα κόμματα θεωρούν ότι το ΕΛΑΜ δεν ανήκει στο δημοκρατικό τόξο και του συμπεριφέρονται με τρόπο ανάλογο με την ευρωπαϊκή πρακτική για τα φασιστικά ακροδεξιά κόμματα.
Για την Κύπρο μπορούμε να διαπιστώσουμε, ότι η μάζα αυτού του κόμματος είναι στην ουσία οι επίγονοι και διάδοχοι του ακροδεξιού, φασιστικού τμήματος της δεξιάς, που ήταν οι υποστηρικτές της ιδεολογίας της ΕΟΚΑ Β’ με την καπηλεία της ενωτικής ιδεολογίας.
- Το τμήμα αυτό εγκατέλειψε τον ΔΗΣΥ, όταν η ηγεσία του κόμματος εγκατέλειψε την λεγόμενη ελληνοκεντρική ιδεολογία της και την μετέτρεψε σε «ρεαλιστικό πατριωτισμό» και επιδιώκει λύση Δ.Δ.Ο. ακολουθώντας την πολιτική του καλού παιδιού και ικανοποιώντας και τις πιο παράλογες απαιτήσεις της Τουρκίας.
- Φυσικά ΔΗΣΥ και ΕΛΑΜ αποτελούν πολιτικά συγκοινωνούντα δοχεία, όπως απέδειξαν στην εκλογή του Νίκου Αναστασιάδη στην ΠτΔ και της Αννίτας Δημητρίου στην ΠτΒ και την ψήφιση του προϋπολογισμού.
Το ΕΛΑΜ είναι η σύγχρονη έκφραση της ακροδεξιάς φασιστικής και ρατσιστικής ιδεολογίας, που καπηλεύεται τα εθνικά ιδανικά. Όμως το κόμμα αυτό έχει τις ρίζες και την ιδεολογία του στην ακροδεξιά που έδρασε στην Κύπρο πριν από το 1974 και οι οπαδοί της έγιναν οι «νεκροθάφτες της ενώσεως» και συνέβαλαν σε συνεργασία με την χούντα των Αθηνών στην καταστροφή της Κύπρου.
Η κυπριακή ακροδεξιά εκείνης της εποχής ήταν χειρότερη από τη σημερινή ακροδεξιά που την στεγάζει το ΕΛΑΜ. Το φρόνημα και η ιδεολογία είναι τα ίδια. Εθνοκαπηλεία, αντικομμουνισμός, φασιστική χουντική νοοτροπία, απαξίωση της αντίθετης άποψης. Όμως η προγονική του ΕΛΑΜ ακροδεξιά δεν περιοριζόταν στο φρόνημα μόνο.
Επεδίωκε να επιβάλει την άποψη της με την τρομοκρατία και την παρανομία. ίδρυσε παράνομη οργάνωση, τρομοκρατούσε τις αντίθετες ιδεολογίες και απόψεις, πολεμούσε με πάθος την εκλεγμένη ηγεσία, ανατίνασσε αστυνομικούς σταθμούς ως μέρος του «ενωτικού αγώνα», οργάνωσε ένοπλες επιθέσεις εναντίον της Κ.Δ. και απόπειρες εναντίον του ΠτΔ, αρχιεπισκόπου Μακαρίου.
Το 1974 η ακροδεξιά της Κύπρου βρήκε την καταξίωσή της. Συνεργάστηκε ενόπλως με τη φασιστική χούντα των Αθηνών στην οργάνωση και εκτέλεση του πραξικοπήματος. Έτσι κατάφεραν να καταστρέψουν την Κύπρο και παρέδωσαν το 36% του εδάφους της Κύπρου στην Τουρκία, που με αφορμή το πραξικόπημα εισέβαλε στην Κύπρο.
- Η μεγάλη εθνική καταστροφή, η πτώση της χούντας και η επαναφορά της Δημοκρατίας στην Ελλάδα έβαλαν στο περιθώριο την κυπριακή ακροδεξιά. Ο κλάδος ελαίας του Προέδρου Μακαρίου και η ατιμωρησία των ενόχων άφησαν στο απυρόβλητο την ακροδεξιά και τις παρανομίες της.
Οι ιδεολόγοι της άκρας δεξιάς εντάχθηκαν στην ευρύτερη παράταξη της δεξιάς, πολιτικοποιήθηκαν, μπήκαν μέσα στο δημοκρατικό τόξο και συνέχισαν την δραστηριότητά τους στον πολιτικό τομέα. Ενσωματώθηκαν στο κόμμα της δεξιάς, ανήλθαν σε ψηλά πολιτικά και πολιτειακά αξιώματα, έγιναν βουλευτές, υπουργοί και ανέβηκαν ακόμα πιο ψηλά.
Σε κάποιο στάδιο οι τότε νεαροί υποστηρικτές της πολιτικής της άκρας δεξιάς, ως ώριμοι πλέον πολιτικοί κατέλαβαν με δημοκρατικό τρόπο της εξουσία της Κ.Δ. Και τότε έδειξαν τον πραγματικό τους εαυτό και την πραγματική τους ιδεολογία. Από φανατικοί πολέμιοι του Μακαρίου, επειδή ήταν ο εκφραστής του εφικτού, έγιναν βασιλικότεροι του βασιλέως.
Απέβαλαν το ένδυμα και το προσωπείο του ΄Ελληνα πατριώτη και φόρεσαν το κοστούμι του «πολιτικού ρεαλισμού». Εγκολπώθηκαν την ιδεολογία του απαράδεκτου συμβιβασμού, υποχωρώντας και αποδεχόμενοι τις τουρκικές απαιτήσεις για δήθεν «επανένωση της Κύπρου». Τα συνθήματα της νεότητάς τους έγιναν ο άσπονδος εχθρός τους.
Το 2004 οργάνωσαν την πλατφόρμα αποδοχής του σχεδίου Ανάν, που θα καθιστούσε την Κύπρο προτεκτοράτο της Τουρκίας. Ο λαός τους εμπόδισε με το δημοψήφισμα με ποσοστό 76%. Οκτώ χρόνια αργότερα όμως οι οπαδοί τους, με κομματικό πατριωτισμό, τους ανέδειξαν στην εξουσία και τα τελευταία οκτώ χρόνια κυβερνούν την Κύπρο και προσπαθούν να επαναφέρουν το σχέδιο που απέρριψε ο λαός.
Η πατριωτική τους συνθηματολογία κατέρρευσε και τώρα ακολουθούν, σε ομοφωνία με την αριστερά, το σύνθημα της επανένωσης που θα καταργήσει την Κ.Δ. και θα την καταστήσει κοινότητα.
- Έτσι η παράταξη έγινε κόμμα της υποταγής και της εξυπηρέτησης των στόχων των ξένων συμφερόντων. Η μετεξέλιξη αυτή των νεαρών ακροδεξιών του 1974 γέννησε την νέα ακροδεξιά της Κύπρου, που αποτελεί συγκοινωνούν δοχείο με το κόμμα που στέγασε την ακροδεξιά του 1974. Γέμισε το κενό που άφησε στη δεξιά η μετάλλαξη των νεαρών ακροδεξιών του 1974.
Η ιδεολογία τους η ίδια. Διαφέρουν μόνο στις πράξεις. Η νέα φασιστική ακροδεξιά ντύθηκε την ιδεολογία των νεαρών ακροδεξιών του 1974. Παρέμεινε όμως μόνο στη συνθηματολογία και στην καλλιέργεια του ακροδεξιού, ρατσιστικού, φασιστικού φρονήματος, με το οποίο καθοδηγεί την απογοητευμένη νεολαία. Με μεθοδικό τρόπο διαστρέφει τα γεγονότα της περιόδου προ του 1974, δικαιώνοντας τους καταστροφείς και τους «νεκροθάφτες της ενώσεως» και προσπαθεί, με επιτυχία δυστυχώς, να κάμει του νέους να πιστέψουν, ότι για όλα φταίει ο Μακάριος.
Ευτυχώς ακόμα περιορίζονται στο ακροδεξιό τους φρόνημα και δεν επιδίδονται σε παράνομες πράξεις. Αναμένουν την ευκαιρία, όπως ανέμενε ο Χίτλερ τον οποίον θαυμάζουν. Τώρα δεν έχουν ονόματα Α. Κ. Μ. κ.ά, αλλά Χ. Γ. Π. κ.ά. Η ιδεολογία είναι η ίδια.
Το κόμματα του δημοκρατικού τόξου χρειάζεται να ενεργήσουν πέραν των διακηρύξεων και της καταδίκης του ΕΛΑΜ. Χρειάζεται να δημιουργήσουν συνθήκες, στις οποίες δεν θα μπορεί να ευδοκιμήσει ο φασισμός, ο ρατσισμός, ο καταστροφικός εθνικισμός και η παραπλάνηση της νεολαίας και των ψηφοφόρων, Θα τα καταφέρουν;
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.