Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Νίκος Αναστασιάδης και η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κα Ursula von der Leyen με ομάδα Πυροσβεστών και της ΕΜΑΚ μετά την καταστροφική πυρκαγιά στην ορεινή περιοχή Λεμεσού και Λάρνακας, στο Πολιτιστικό Κέντρο Οράς, Τετάρτη 07 Ιουλίου 2021. ΚΥΠΕ, ΚΑΤΙΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
Όλοι θυμούνται την προσβλητική συμπεριφορά του Τούρκου Προέδρου, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έναντι της Προέδρου της Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα Φον ντερ Λάιεν, όταν αυτή, μαζί με τον Σαρλ Μισιέλ επισκέφθηκαν την Άγκυρα.
Ο Ερντογάν κάθισε στην πολυθρόνα του μαζί με τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σαρλ Μισιέλ, αφήνοντας την κ. Φον ντερ Λάιεν να στέκεται αμήχανα μπροστά τους. Ο Μισιέλ έκανε ότι δεν κατάλαβε, ούτε την ώρα του γεγονότος ούτε και μετά ενώ η Πρόεδρος της Κομισιόν «κατάπιε» την προσβολή.
Προχθές, λοιπόν, τόσο ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σαρλ Μισιέλ όσο και η Ούρσουλα Φον ντερ Λάιεν μιλώντας αμφότεροι ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ξεκαθάρισαν πως η Ε.Ε. δεν αποδέχεται λύση δυο κρατών στην Κύπρο. Η τοποθέτηση αυτή θεωρήθηκε- και έτσι είναι- ως απάντηση στις τουρκικές επιδιώξεις στην Κύπρο.
Ως εκ τούτου είναι μια καλή εξέλιξη, μια θετική τοποθέτηση. Πέραν, όμως, τούτου προφανώς και του Ερντογάν δεν θα… ιδρώσει το αυτί του. Δεν πρόκειται να λάβει υπόψη τις τοποθετήσεις των δυο Ευρωπαίων αξιωματούχων. Όχι γιατί τους έχει προσβάλει και δεν αντέδρασαν. Αλλά πρωτίστως επειδή από λόγια και δηλώσεις ο αρχηγός της κατοχικής δύναμης δεν επηρεάζεται.
Ο Σαρλ Μισιέλ και η Ούρσουλα Φον ντε Λάιεν, η οποία από χθες πραγματοποιεί διήμερη επίσκεψη το νησί ( θα παραδώσει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Αναστασιάδη, την Έγκριση του Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας για την Κύπρο), δεν απαντούν στο βασικό καίριο ερώτημα:
Πώς θα αντιδράσει η Ε.Ε. στην περίπτωση κατά την οποία η κατοχική Τουρκία προχωρήσει, για παράδειγμα και εποικίσει την Αμμόχωστο; Δεν υπάρχει απάντηση καθώς δεν είναι προετοιμασμένοι για αυτό. Ούτε και θέλουν να προετοιμαστούν.
Η Ε.Ε. έχει προφανώς εργαλεία πίεσης προς τον Ερντογάν και το κατοχικό καθεστώς, πλην όμως δεν τα χρησιμοποιεί. Σκοπίμως περιορίζεται σε ρητορικές αναφορές καθώς τα συμφέροντα είναι τέτοια, που αποτρέπουν την όποια σκέψη για επιβολή μέτρων σε βάρος της Τουρκίας, η οποία επιτίθεται εναντίον ενός κράτους-μέλους.