Το Φυσικό Αέριο θα προκαλέσει ένα νέο πόλεμο; Οι γεωπολιτικές αλλαγές στην Ανατολική Μεσόγειο
File Photo: Από την τελετή υπογραφής της διακρατικής συμφωνίας για τον αγωγό EastMed, από όπου και η φωτογραφία με τον πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη και τους πρωθυπουργούς Κυριάκο Μητσοτάκη και Μπενιαμίν Νετανιάχου στην Αθήνα. Φωτογραφία ΚΥΠΕ, ΓΤΠ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
“Το αέριο έχει αλλάξει τη γεωπολιτική της Ανατολικής Μεσογείου» αναφέρει ανάλυση του Lorenzo Vita στην ιστοσελίδα it.insideover.com.
Επισημαίνει μεταξύ άλλων ότι «αυτό το στοιχείο προστέθηκε πρόσφατα και στον πόλεμο μεταξύ Ισραήλ και Λωρίδας της Γάζας, και μπορεί να αλλάξει, σε όχι μικρό βαθμό, την αντίληψη της σύγκρουσης σε περιφερειακή κλίμακα».
Αναφέρει:
Οι επιθέσεις που απειλούνται από τη Χαμάς προς τις ισραηλινές πλατφόρμες του πεδίου Tamar έστειλαν ένα σαφές μήνυμα: το αέριο περιλαμβάνεται επίσης σε αυτόν τον κατάλογο στρατηγικών στόχων των παλαιστινιακών πολιτοφυλακών.
Δεν είναι τυχαίο ότι το Ισραηλινό Ναυτικό έχει για λίγο καιρό εξοπλιστεί με Iron Dome στους κορβέτες του για να θωρακίσει τον εναέριο χώρο κοντά στις υπεράκτιες πλατφόρμες αποφεύγοντας τον κίνδυνο καταστροφικών επιθέσεων από την παραλία της Γάζας.
Αλλά η απειλή των πυραύλων στις δομές των ισραηλινών πεδίων είναι επίσης το σύμπτωμα ενός προβλήματος που πολύ συχνά υποτιμήθηκε στην κρίση μεταξύ Ισραήλ και Γάζας και το οποίο αντίθετα κινδυνεύει να γίνει μια ολοένα και πιο σημαντική ερμηνεία.
Η επιβεβαίωση – συνεχίζει ο αρθρογράφος – προέρχεται από τον πέτρινο επισκέπτη αυτής της στρατιωτικής κλιμάκωσης: Τουρκία. Κατηγορούμενη ότι είναι το πραγματικό χέρι πίσω από αυτήν την ανανεωμένη σύγκρουση στους Αγίους Τόπους, η Τουρκία, με τον Recep Tayyip Erdogan, έχει γίνει ο μόνος υπερασπιστής της Παλαιστινιακής υπόθεσης της Μέσης Ανατολής μαζί με τους Ιρανούς.
Μια περίεργη υπόθεση επίσης από εθνοτική άποψη: τα μόνα δύο κράτη που υποστηρίζουν πλήρως τις παλαιστινιακές ενέργειες δεν είναι Άραβες, αλλά Τούρκοι και Ιρανοί.
Εν πάση περιπτώσει, αυτό που μας ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή είναι ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε από τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης, το οποίο υπαινίσσεται την ιδέα ότι η Άγκυρα σκέφτεται εάν θα προτείνει συμφωνία για τη διαίρεση της ΑΟΖ προς την Παλαιστινιακή Αρχή σχετικά με το πρότυπο της συμφωνίας Τουρκίας-Λιβύης. Συμφωνία που απορρίφθηκε από όλους, ιδίως από την Ελλάδα, αλλά η οποία ωστόσο εξυπηρετούσε τον Erdogan να διασφαλίσει τη θέση του στην κεντρική Μεσόγειο»…
«Είναι σαφές καταλήγει το άρθρο – ότι για να έχει η Τουρκία θετικές σχέσεις με τις άλλες δυνάμεις στην ανατολική Μεσόγειο, καθώς και μια νέα λιγότερο διεκδικητική πολιτική, η ουσία παραμένει το αέριο: δεν είναι τυχαίο ότι η Γαλλία έχει υποβάλει μια πρόταση ειρήνης με την Αίγυπτο και Ιορδανία. Το αέριο της Μεσογείου είναι δελεαστικό, αλλά πάνω απ ‘όλα οι σχέσεις που δημιουργούνται χάρη σε αυτές τις νέες πηγές ενέργειας είναι δελεαστικές.
Ο αποκλεισμός της Τουρκίας από αυτό το «μεγάλο παιχνίδι» του μεσογειακού αερίου ήταν ο πραγματικός διακόπτης της μακροχρόνιας έντασης μεταξύ Άγκυρας, Αθήνας και Λευκωσίας. Με το Ισραήλ να υποστηρίζει το φιλοελληνικό μπλοκ μαζί με τα Εμιράτα. Όλα μπορούν να αποφασιστούν από το αέριο.»
ΠΗΓΗ: it.insideover.com – La sfida sul gas e la Striscia di Gaza