Ο Τζο Μπάιντεν συγκρούεται με τους γραφειοκράτες «κόβοντας» τον βήχα όσων τον αμφισβητούσαν…
Ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν κατά την ομιλία του προς το αμερικανικό Έθνος. Διακρίνονται η αντιπρόεδρος Κάμαλα Χάρις και η πρόεδρος της Βουλής, Νάνσι Πελόσι. EPA, MICHAEL REYNOLDS, POOL
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Η Κάμαλα Χάρις συναντήθηκε με τον υπουργό Πολέμου του Ισραήλ: Εξέφρασε μεγάλη «ανησυχία» για την ανθρωπιστική κατάσταση στη Λωρίδα της Γάζας
Μεγαλώνει το χάσμα Μπάιντεν – Νετανιάχου: Το τηλεφώνημα που δεν έγινε… και ο υπουργός Γκαντς, κύρια απειλή του «Μπίμπι» * Xωρίς την άδειά του στην Ουάσιγκτον για συνομιλίες
Από την περίοδο των εσωκομματικών εκλογών του Δημοκρατικού κόμματος έως και τις εθνικές εκλογές των ΗΠΑ του περασμένου Νοέμβρη, πολλοί έσπευσαν να καταδικάσουν την υποψηφιότητα του Τζο Μπάιντεν, ισχυριζόμενοι ότι είναι «λίγος» μπροστά στον ορεξάτο Ντόναλντ Τραμπ.
Λέξεις όπως «άχρωμος, υποτονικός και αδύναμος», ήταν μόνο μερικά από τα επίθετα που κολλούσαν δίπλα στο όνομά του ενώ ο τέως πρόεδρος δεν δίστασε να τον χαρακτηρίσει ως τον «κοιμήση Τζο». Μάλιστα δεν ήταν λίγοι εκείνοι που πίστεψαν ότι ο Μπάιντεν θα έχει την τύχη της Χίλαρι Κλίντον. Ωστόσο τα πράγματα δεν έγιναν έτσι. Ο νυν πρόεδρος των ΗΠΑ, αν και ξεκίνησε με το πιο ισχυρό του χαρτί, εκείνο του «πρώην αντιπροέδρου», στη συνέχεια μεταμορφώθηκε σε μια πιο ηγετική δύναμη.
Αρχικά, ένωσε το διχασμένο κόμμα των Δημοκρατικών, σε αντίθεση με την Κλίντον που το έσπασε σε χίλια κομμάτια, κυρίως λόγω των ιδεολογικών της κολλημάτων. Ο Τζο Μπάιντεν άκουσε προσεκτικά όλες τις πτέρυγες, ακόμη και τις πιο ριζοσπαστικές, όπως εκείνη του Μπέρνι Σάντερς.
- Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μια προεκλογική εκστρατεία που θα είχε ως επίκεντρο τους πολίτες των ΗΠΑ και τα δικαιώματά τους στην Υγεία, την Παιδεία και την Εργασία. Λέξεις που ο Ντόναλντ Τραμπ είχε ξεχάσει, σκεπτόμενος μόνο τα «γλυκά» καμπανάκια της Γουόλ Στριτ. Όμως, το χρηματιστήριο δεν είναι η πραγματική οικονομία.
Με την εκλογή του Τζο Μπάιντεν, πολλοί πίστεψαν ότι θα ακολουθήσει την γραμμή Ομπάμα ή ακόμη χειρότερα ότι του «φύτεψαν» την Κάμαλα Χάρις για να τον ελέγχει. Εν ολίγοις υπήρξε μια προσπάθεια να τον παρουσιάσουν ως έναν άβουλο πρόεδρο. Η αλήθεια όμως είναι διαφορετική. Ο Μπάιντεν προχωράει σε πιο φιλόδοξες και προοδευτικές πολιτικές σε σχέση με εκείνες του Ομπάμα ενώ στην εξωτερική πολιτική είναι πολύ πιο απελευθερωμένος. Όσο ήταν αντιπρόεδρος, τα χέρια του ήταν «δεμένα», ειδικά στα θέματα που αφορούσαν την Ανατολική Μεσόγειο. Τώρα βλέπουμε έναν πιο δραστήριο Μπάιντεν, όπως όταν ήταν επικεφαλής της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Γερουσίας.
Σχετικά με τις φήμες που τον θέλουν να προεδρεύει τυπικά καθώς η αντιπρόεδρος είναι εκείνη που κάνει κουμάντο, προτείνω σε όσους τα λένε αυτά να κοιτάξουν την πορεία της Κάμαλα Χάρις από τη μέρα που ορκίστηκε μέχρι σήμερα. Ως γερουσιάστρια ήταν άκρως δυναμική. Τώρα όμως δείχνει να ψάχνει ακόμη τα πατήματά της. Ο Τζο Μπάιντεν είναι η «πυξίδα» της, γι’ αυτό και της αναθέτει πολύπλοκες ατζέντες όπως εκείνη του μεταναστευτικού, προκειμένου να «ψηθεί πολιτικά», ειδικά αν θέλει να διεκδικήσει στο μέλλον την προεδρία των ΗΠΑ.
Αυτό που πρέπει να τονίσουμε όμως είναι το εξής: Ο Τζο Μπάιντεν είναι ο μοναδικός πρόεδρος στη σύγχρονη ιστορία που συγκρούεται καθημερινά με τους γραφειοκράτες της Ουάσιγκτον. Πριν από μερικές εβδομάδες πέρασε οριακά στο Κογκρέσο η πρότασή του για την οικονομική ενίσχυση της κοινωνίας λόγω της πανδημίας.
Οι φωνές που ζητούσαν να μη το παρακάνει ήταν πολλές. Ακόμη και στελέχη από το ίδιο του το κόμμα τον εκβίασαν ότι θα την καταψήφιζαν, τινάζοντας τα πάντα στον αέρα. Εν τέλει, μαζί με τον επικεφαλής της Γερουσίας Τσακ Σούμερ, κατάφεραν να ρίξουν τους τόνους, κάνοντας μόνο μια (αλλά οδυνηρή) υποχώρηση. Ο κατώτατος μισθός δεν ανέβηκε όπως είχε υποσχεθεί προεκλογικά ο Μπάιντεν. Ωστόσο έδωσε πολλές οικονομικές ανάσες, όπως επιταγές των 1.400 δολαρίων σε χιλιάδες οικογένειες, ενισχυμένα επιδόματα ανεργίας, γενναία κονδύλια για την Υγεία κ.α
Ο Αμερικανός πρόεδρος συγκρούεται μέχρι τέλους με ένα σύστημα που «νοσεί» εδώ και δεκαετίες. Σύντομα έρχεται και το νομοσχέδιο για τον εκσυγχρονισμό των υποδομών. Και εκεί υπάρχει μεγάλη γκρίνια. Παρόλα αυτά δεν πτοείται. Συνεχίζει την προοδευτική πολιτική του, η οποία αναμένεται να αλλάξει προς το καλύτερο την όψη και το κύρος των ΗΠΑ τα επόμενα χρόνια.
Επιπλέον, ο ισχυρός άνδρας των Δημοκρατικών δίνει τεράστια βάση στα ανθρώπινα δικαιώματα. Το είδαμε εξάλλου πως στρίμωξε Ρωσία, Κίνα και Σαουδική Αραβία, σχετικά με την στάση τους και τις πρακτικές τους απέναντι στους αντιφρονούντες.
- Τέλος και πιο σημαντικό, το κεφάλαιο Τουρκία. Το μπούλινγκ της Άγκυρας όχι μόνο δεν πέρασε αλλά τώρα πληρώνει και το τίμημα των ακραίων ενεργειών. Η αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων και η οριστική απόφαση να μείνει η Τουρκία εκτός του προγράμματος για τα αερομαχητικά F-35, είναι κινήσεις πλήρως ευθυγραμμισμένες με τα ψηφίσματα του Κογκρέσου.
Παρά τις έντονες αντιδράσεις του βαθέος κράτους των ΗΠΑ, που ζητούσε υποχώρηση για χάριν της Τουρκίας, ο Τζο Μπάιντεν αψήφισε τους γραφειοκράτες και τις προσπάθειες τρομολαγνείας. Δείχνοντας ψυχραιμία, απέδειξε ότι ο «Ηγέτης του ελεύθερου κόσμου» δεν εκβιάζεται από δικτάτορες, κόβοντας τον βήχα μια και καλή σε όσους τον αμφισβήτησαν.
* Ο Γιώργος Δημητρόπουλος σπουδάζει δημοσιογραφία, είναι ο εκδότης του ιστολογίου American Herald και αρθρογραφεί γνώμες και αναλύσεις στην Hellas Journal
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ