Το απατηλό χθες και το μετέωρο βήμα σήμερα: Η κυβέρνηση των «58» θυμίζει μονοπρόσωπη εταιρεία

FILE PHOTO: Τα νέα μέλη της κυβέρνησης ορκίζονται παρουσία της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, στο Προεδρικό Μέγαρο, Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2021. ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΜΗΤΣΟΣ




Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Την τελευταία δεκαετία έγιναν πολλές ανακατατάξεις στο εκλογικό σώμα της χώρας μας. Ο δικομματισμός που επικρατούσε για τέσσερεις δεκαετίες με την εναλλαγή στην εξουσία της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, εκτροχιάστηκε.

Ένα κόμμα, ο Σύριζα, με πολλές μεταλλάξεις στους τίτλους, αλλά και στο περιεχόμενό του, από το 3% εκτινάχθηκε μέσα σε πέντε χρόνια και έφτασε στο 35%. Παρά την προμετωπίδα του αριστερού κόμματος, δεν δίστασε να συνεργαστεί με ένα μόρφωμα, που οι θέσεις του ήταν δεξιότερες της ΝΔ, προκειμένου να σχηματίσει κυβέρνηση.

Στη μέθη της νίκης αυτής, που προέκυψαν από προεκλογικές υποσχέσεις πέρα για πέρα ουτοπικές, η παράταιρη συνεργασία με το κόμμα του Καμμένου, που είχε προαποφασιστεί σε ηγετικό επίπεδο, πέρασε απαρατήρητη από τα όργανα του κόμματος, που έκαναν ότι δεν την είδαν.

  • Κανείς δεν είπε, γιατί πριν προχωρήσουμε με τον Πάνο Καμμένο δεν μιλάμε με το Σταύρο Θεοδωράκη, που δεν έχει «αμαρτωλό» παρελθόν και ταυτόχρονα έχει θέσεις που μπορούν να συγκεραστούν στη βάση ενός προγράμματος κατά το πρότυπο της Γερμανίας κλπ χωρών της Ευρώπης.

Η απάντηση είναι απλή. Στην περίπτωση του Καμμένου το θέμα ήταν ποσοτικό δηλ. διαμοιρασμός των τιμαρίων της εξουσίας, ενώ στην περίπτωση του Θεοδωράκη ήταν ποιοτικό, δηλ. προγραμματική συμφωνία.

Αυτή η ξαφνική άνοδος της κατ’ όνομα αριστεράς, όπως αποδείχθηκε στην κυβερνητική της πορεία, που ήταν πρόθυμη να συμμαχήσει ακόμη και με τον διάβολο, είχε σαν αποτέλεσμα να διεμβολίσει το ΠΑΣΟΚ, που συρρικνώθηκε δραματικά, μια και στις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις δεν κατάφερε να συγκεντρώσει ούτε καν ένα διψήφιο ποσοστό.

Όμως οι μαζικές μετακινήσεις ψηφοφόρων, απέδειξαν ότι υπάρχει ένα σημαντικό ποσοστό πολιτών, που εύκολα μπορεί να περάσει στη μια στην άλλη όχθη του ποταμού. Και αυτή η κρίσιμη μάζα, που απορρίπτει τις ιδεολογικές ταμπέλες και ψηφίζει με βάση του ποιος μπορεί να λύσει τα άμεσα προβλήματά του, κυμαίνεται ανάμεσα στο 15-20%.

Σε αυτούς απευθύνθηκε ο Κυριάκος Μητσοτάκης το 2019, υποσχόμενος πραγματικές αλλαγές και ριζικές μεταρρυθμίσεις. Έχουν περάσει 18 μήνες από τότε που ο ελληνικός λαός, του έδωσε το πράσινο φως να προχωρήσει.

Βεβαίως από την πρώτη ημέρα της ανάληψης της εξουσίας από τη Ν.Δ., ο κουμπάρος του Κώστα Καραμανλή φρόντισε να στείλει πεσκέσι στην Ελλάδα μερικές χιλιάδες παράνομων μεταναστών στα νησιά, φροντίζοντας έτσι να βραχυκυκλώσει τη νέα κυβέρνηση.

  • Και σαν μην έφτανε αυτό μετά από οκτώ μήνες οργάνωσε το ντου στον Έβρο, με προφανή σκοπό την αποσταθεροποίηση στην Ελλάδα, προκειμένου να την μετατρέψει σε ξέφραγο αμπέλι βορά στα επεκτατικά του σχέδια.

Η εισβολή απετράπη στα σύνορα της χώρας, όμως σχεδόν ταυτόχρονα προέκυψε ένας αόρατος εχθρός, αυτός του φονικού ιού, που πέρα από τις δραματικές απώλειες ανθρωπίνων ζωών έριξε μια δυνατή κατραπακιά στην οικονομία, μόλις πήγε να ανασάνει μετά από μια δεκαετία κρίσης.

Παρ’ όλα αυτά το μεταρρυθμιστικό αφορά τον κυβερνητικό μηχανισμό στο σύνολό του και όχι στα τρία υπουργεία αιχμής όπως αυτά των Εξωτερικών της Άμυνας και της Υγείας.

Στον πρόσφατο ανασχηματισμό είδαμε άσκοπες μετακινήσεις, όπως αυτή του Μάκη Βορίδη, μια και η λεγόμενη αναβάθμιση του είναι χωρίς περιεχόμενο και μια αθρόα είσοδο βουλευτών, που πήραν την θέση αρκετών εξωκοινοβουλευτικών.

Στο υπουργείο Γεωργίας το δεκαοκτάμηνο επιχειρήθηκε να μπει μια τάξη, όπου κακά τα ψέματα, τα πλασματικά στοιχεία εμποδίζουν μια σοβαρή πραγματική και όχι στα χαρτιά ανάπτυξη.

Αλλά και η μετακίνηση Χατζηδάκη, προκειμένου να καθησυχάσουν οι 300.000 σε πολύμηνη ομηρία συνταξιούχοι, ήταν κι αυτή με ερωτηματικά, μια και η δουλειά που είχε δρομολογηθεί στο υπουργείο Ενέργειας και Περιβάλλοντος, ήταν αρκετά σημαντική τόσο στη ΔΕΗ όσο και στις ΑΠΕ καθώς και στην διαχείριση των απορριμμάτων.

Αυτό σημαίνει, ή ότι απέτυχε το πείραμα των τεχνοκρατών, ή ότι κατά το πρότυπο του πελατειακού παρελθόντος, βολεύτηκαν αρκετοί κοινοβουλευτικοί, προερχόμενοι από πολλές περιφέρειες, προκειμένου να κολακεύσουν στις επόμενες εκλογές τους ψηφοφόρους των περιοχών, από τις οποίες προέρχονται.

Όμως σε μια χώρα που κάθε νέα κυβέρνηση υπόσχεται προεκλογικά μικρό και ευέλικτο υπουργικό σχήμα, για να το αυξήσει όταν πάρει στα χέρια της την εξουσία έτι περαιτέρω φτάνοντας το, στους 58 δεν μπορούμε να μιλάμε σοβαρά για επικείμενη ανάπτυξη.

Ένα πρωτοφανές τεράστιο τσούρμο, με διαμοιρασμένη σε μικρά τιμάρια την εξουσία και χωρίς στην ουσία ευθύνες του διευθυντικού προσωπικού των υπουργείων, σημαίνει κράτος συγκεντρωτικό που προσομοιάζει με τα κομμουνιστικού τύπου καθεστώτα, μια και για το επίπεδο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, δεν μένουν παρά ασήμαντες και όχι σοβαρές αρμοδιότητες.

  • Πέρα όμως από το πολυπρόσωπο των υπουργών, υπάρχει και ο συγκεντρωτισμός του Μεγάρου Μαξίμου. Αρκεί να δει κανείς το επίπεδο της επικοινωνίας. Υπάρχει διευθύντρια Επικοινωνίας, υπάρχει Διευθυντής Γραφείου Τύπου, υπάρχει υφυπουργός για θέματα Επικοινωνίας και Ενημέρωσης και αναπληρώτρια κυβερνητική Εκπρόσωπος.

Αν προσθέσει κανείς και το προσωπικό, που απασχολεί ο καθένας από αυτούς, βγάζει το ασφαλές συμπέρασμα ότι το πολιτικό βάρος έχει πέσει στην προβολή της κυβέρνησης και όχι στο έργο που παράγει.

Και δεν φτάνει μόνο αυτός ο συρφετός της επικοινωνίας, υπάρχουν και οι υπουργοί μαϊντανοί που, που τους χάνεις που τους βρίσκεις, τους ανακαλύπτεις να κουβεντιάζουν επί παντός επιστητού στα παράθυρα των καναλιών, προκειμένου να καλύψουν, χωρίς κόστος για τα κανάλια, ώρες τηλεοπτικού προγράμματος.

Η κυβέρνηση των «58» θυμίζει μονοπρόσωπη εταιρεία, που την ορίζει και την διευθύνει ένας, που ενεργεί ανάλογα με τις επικοινωνιακές της ανάγκες και όχι για να παράγει έργο, προς όφελος της κοινωνίας.

Κι επειδή οι μετακινούμενοι ψηφοφόροι δεν συγχωρούν τέτοιες συμπεριφορές και κάποιοι καταψηφίζουν, αντί να κινούνται προς μια θετική ψήφο, χρήσιμο για τη χώρα και επωφελές για την κυβέρνηση θα ήταν να ανοίξει το παιχνίδι έξω από το Μέγαρο Μαξίμου και να προχωρήσει χωρίς δισταγμούς στις υπεσχημένες μεταρρυθμίσεις και να πάψουν οι υπουργοί της να κυκλοφορούν στα τηλεοπτικά παράθυρα, λες και κάνουν πασαρέλα …

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ

Ακολουθήστε το Hellas Journal στο NEWS GOOGLE

Μήνυμα στην κυβέρνηση και την αντιπολιτευση: Ο εφησυχασμός βλάπτει σοβαρά την εθνική ανεξαρτησία

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: