Γκράφιτι από τον καλλιτέχνη Χάρι Γκρεμπ στη συνοικία Τραστέβερε της Ρώμης epaselect epa08924617 EPA/RICCARDO ANTIMIANI
Το καλοκαίρι του 1974, ο Αμερικανός πρόεδρος Ρίτσαρντ Νίξον παραιτήθηκε από το αξίωμά του ύστερα από το σκάνδαλο του «Watergate».
Η προεδρία του θεωρούνταν η χειρότερη μέχρι σήμερα καθώς συνδέθηκε με την διαφθορά και την τραγική εξωτερική πολιτική. Το απόγευμα της 6ης Ιανουαρίου 2021, ο Ντόναλντ Τραμπ κατάφερε να τον ξεπεράσει.
Φυσικά, κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα επικρατούσε αυτό το χάος, με την βεβήλωση του Ναού της Δημοκρατίας. Οι εικόνες ντροπής, που έκαναν το γύρο του κόσμου, πλήγωσαν βαθύτατα την αξιοπρέπεια ενός έθνους, αμαύρωσαν την ιστορία του και έκαναν τους εχθρούς της Αμερικής να τρίβουν τα χέρια τους.
Η προεδρία του Αμερικανού μεγιστάνα δεν διέφερε σε πολλά με εκείνη του Νίξον. Κοινωνικές αναταραχές, φυλετικές διακρίσεις, φιλίες με δικτάτορες και διαφθορά, ήταν οι κοινός παρανομαστής τους. Ωστόσο, η άρνηση της εκλογικής ήττας, οι θεωρίες συνωμοσίας και το μεγάλο «εγώ» του Τραμπ, τον έφεραν στο σημείο να γίνει ο χειρότερος πρόεδρος στην ιστορία των ΗΠΑ.
Παρόλα αυτά, ο γερουσιαστής Λίντσντεϊ Γκράχαμ, ο οποίος μάλιστα έλαβε οικονομική σανίδα σωτηρίας από τον Τραμπ, παρά το γεγονός ότι δήλωνε ότι ίσως να υποστήριζε στην ανατροπή του εκλογικού αποτελέσματος, τελικά αποφάσισε να απομακρυνθεί. Ο Γκράχαμ, δήλωσε «Μην με υπολογίζετε άλλο σε αυτό. Πρέπει να μπει ένα τέλος».
Το ίδιο ισχύει και με την ηττημένη υποψήφια γερουσιαστή της Τζόρτζια, Κέλι Λέφλερ. Ο πάστορας Ράφαελ Γουόρνοκ επικράτησε οριακά της Λέφλερ και έβαλε τέλος στην σύντομη καριέρα της.
Αρχικά, είχε σκοπό να αμφισβητήσει εκ νέου το αποτέλεσμα, παρά το γεγονός ότι έγινε τρεις φορές επανακαταμέτρηση, μια επαναληπτική εκλογική διαδικασία και ένα «μαφιόζικο» τηλεφώνημα από τον Τραμπ στους αξιωματούχους της Τζόρτζια, για να του βρουν τις ψήφους που ήθελε. Η Λέφλερ είχε το θράσος να αγνοήσει ξανά την λαϊκή βούληση.
Ωστόσο, η εισβολή των ακροδεξιών στο Καπιτώλιο, ανέτρεψαν τα σχέδιά της. Η ίδια δήλωσε πως δεν θα φέρει πλέον καμία ένσταση. Η Λέφλερ έκατσε μόλις ένα χρόνο στην Γερουσία, καθώς είχε αντικαταστήσει τον Τζόνι Ίσακσον, ο οποίος αποσύρθηκε για λόγους υγείας τον Ιανουάριο του 2020.
Κάθε στιγμή που περνάει, στενοί συνεργάτες του Τραμπ δηλώνουν παραίτηση. Οι φωνές που καλούν τον Αντιπρόεδρο Πενς και το Κογκρέσο να αποπέμψουν όσο πιο γρήγορα γίνεται τον Τραμπ, πληθαίνουν. Απομένουν λιγότερο από δύο εβδομάδες μέχρι να τελειώσει αυτή η τοξική προεδρία. Και όμως, η παραμονή του απερχόμενου προέδρου στον Λευκό Οίκο έστω και μια ώρα ακόμα, τρομάζει τους πάντες.
Φυσικά εδώ θα πρέπει να τονίσουμε το εξής: Δεν είναι ο Τραμπ το Ρεπουμπλικανικό κόμμα, ούτε έχει 76 εκατομμύρια οπαδούς. Οι ακροδεξιοί και οι ψεκασμένοι συνωμοσιολόγοι είναι μειοψηφία. Οι Ρεπουμπλικάνοι έχουν τις αρχές και τις αξίες τους.
Έχουν πολύ σοβαρά στελέχη όπως ο απερχόμενος ΥΠΕΞ και φίλος της Ελλάδας, Μάικ Πομπέο καθώς και ο επικεφαλής της γερουσίας Μιτς Μακόνελ. Ο κόσμος που ψήφισε τον Τραμπ στις εκλογές, το έκανε γιατί επέλεξε σε μεγάλο βαθμό έμπειρους πολιτικούς και άτομα που γνωρίζει χρόνια.
Οι «τραμπικοί» δεν έχουν σχέση με το Ρεπουμπλικανικό κόμμα. Είναι μια κατηγορία μόνοι τους και δυστυχώς θα ταλανίζουν για πολλά χρόνια ακόμη την κοινωνία.
Συνοψίζοντας, το φινάλε της προεδρίας Τραμπ είναι δραματικό. Δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για το τι θα συμβεί τις επόμενες μέρες. Το μόνο που ξέρουμε είναι ότι ο Τζο Μπάιντεν θα παραλάβει κυριολεκτικά «καμμένη γη». Ο Τραμπ ξεπέρασε κατά πολύ τον Ρίτσαρντ Νίξον και θεωρώ πως δύσκολα θα βρεθεί κάποιος άλλος να κάνει χειρότερα.
Για όλα αυτά που συνέβησαν στο Καπιτώλιο, δεν υπάρχουν λόγια. Η Αμερική από δω και πέρα θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτική. Η δημοκρατία είναι εύθραυστη και καθόλου δεδομένη όπως νομίζουμε.
*Ο Γιώργος Δημητρόπουλος σπουδάζει δημοσιογραφία και είναι Opinion Writer στην Hellas Journal
ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ
Οι Ρεπουμπλικάνοι γυρίζουν την πλάτη τους στον Ντόναλντ Τραμπ: Χάνει τον έλεγχο του κόμματος…