Η Τουρκία έχει καταστεί απειλή ασφάλειας για πολλές χώρες και περιοχές: Προτιμά Ρωσία, Κίνα και Ιράν
FILE PHOTO: Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν (Κ), ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν (Δ) και ο πρόεδρος του Ιράν Χασάν Ροχανί (Α) πριν την έναρξη της Τριμερούς Συνόδου, Άγκυρα, Τουρκία, Δευτέρα, 16 Σεπτεμβρίου 2019. EPA, MURAT CETINMUHURDAR, TURKISH PRESIDENTIAL PRESS OFFICE HANDOUT
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Δεν είναι μυστικό ότι το καθεστώς του Ταγίπ Ερντογάν επιδίδεται σε μια επεκτατική, εξαιρετικά αποσταθεροποιητική πολιτική στο εξωτερικό και αυταρχική, με βίαια μέτρα στο εσωτερικό.
Τα παραπάνω γράφουν οι αρθρογράφοι MEHMET EFE CAMAN [Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Memorial, Newfoundland, Canada] και NIKOS MICHAILIDIS [Καθηγητής Ανθρωπολογίας και Μεσογειακών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Missouri, St. Louis].
Τίτλος του κειμένου στην ιστοσελίδα THE JERUSALEM POST: «Η ΕΕ πρέπει να αντιμετωπίσει το «τουρκικό πρόβλημα»»
Υπότιτλος: «Η Τουρκία έχει καταστεί απειλή ασφάλειας για πολλές χώρες και περιοχές. Επιπροσθέτως, η Άγκυρα ενισχύει τους δεσμούς της με τη Ρωσία, την Κίνα και το Ιράν».
Σημειώνουν και τα εξής:
Ο κατάλογος είναι μακρύς: η Άγκυρα διεξάγει στρατιωτικές επιχειρήσεις και καταλαμβάνει εδάφη σε γειτονικές χώρες, υποστηρίζει τον εξτρεμισμό και την τρομοκρατία (Χαμάς, ISIS), καταστέλλει τη θρησκευτική ελευθερία στο εσωτερικό (κοινότητα Alevi και ορισμένες σουνιτικές ομάδες), φυλακίζει πολιτικούς αντιπάλους, απολύει χιλιάδες στο Δημόσιο, διεξάγει δημογραφικές αλλαγές σε κουρδικές περιοχές ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να συντρίψει τον κουρδικό δημοκρατικό αγώνα, εισέρχεται παράνομα στα χωρικά ύδατα της Κυπριακής Δημοκρατίας, αμφισβητεί τη θαλάσσια κυριαρχία της Ελλάδας, ασχολείται με την εμπορία ανθρώπων και εξοπλίζει τα ανθρώπινα μεταναστευτικά ρεύματα από την Ασία, την Αφρική και τη Μέση Ανατολή για να εκβιάσει την Ευρώπη.
- Η Τουρκία έχει καταστεί απειλή ασφάλειας για πολλές χώρες και περιοχές. Επιπλέον, οι ενισχυόμενες σχέσεις της Άγκυρας με τη Ρωσία, την Κίνα και το Ιράν σε πολλά επίπεδα, αποτελούν μια σαφή ένδειξη της πορείας που επέλεξε το καθεστώς.
Η Τουρκία διοικείται επί του παρόντος από μια συμμαχία αντιδυτικών, αντιδημοκρατικών δυνάμεων, έναν συνδυασμό πολιτικού Ισλάμ και τουρκικού υπερεθνικισμού.
Αναμφίβολα, είναι ένα αυταρχικό καθεστώς, απολύτως διαφοροποιημένο από τα δυτικά ή ευρωπαϊκά πρότυπα: χωρίς ανεξάρτητο δικαστικό σώμα, χωρίς ελεύθερο Τύπο και χωρίς ελεύθερη κοινωνία των πολιτών.
Το τουρκικό αποκαλούμενο προεδρικό σύστημα, το οποίο δεν διαθέτει ισορροπία και έλεγχο εξουσιών, είναι εντελώς ασυμβίβαστο με τις βασικές αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το ιδεολογικό αμάλγαμα του ισλαμισμού και του τουρκικού εθνικισμού είναι εξαιρετικά αντι-δυτικό και αντι-ευρωπαϊκό. Ο Erdogan χρησιμοποιεί αυτήν την ιδεολογία σε κάθε ευκαιρία και χρεώνει την ΕΕ και τη Δύση ως υπεύθυνες για τυχόν αποτυχίες. Η προπαγάνδα του καθεστώτος, που στοχεύει στην εσωτερική κοινή γνώμη, απεικονίζει την Ευρώπη ως φρούριο του ναζισμού, αντι-τουρκική και αντι-μουσουλμανική με στόχο να αποδυναμώσει την Τουρκία.
Οι σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται σε χαμηλό επίπεδο λόγω των αποφάσεων της Τουρκίας για ξέπλυμα ιρανικών χρημάτων, υποστήριξης του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος, της αγοράς του πυραυλικού συστήματος S-400 από τη Ρωσία (ένα τεράστιο θέμα σύγκρουσης με τις Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ) και τη χρήση αλλοδαπών κρατουμένων ως διαπραγματευτικών όπλων υπό την κάλυψη ενός ελεγχόμενου από το καθεστώς δικαστικού σώματος.
Ορισμένοι αξιωματούχοι στην ΕΕ πιστεύουν ότι η λήψη ουσιαστικών μέτρων κατά της Τουρκίας θα τροφοδοτούσε το ισλαμιστικό-εθνικιστικό αφήγημα, κάτι που είναι λάθος. Αντιθέτως, η συνεχιζόμενη «πολιτική αναμονής» της ΕΕ μόνον ενισχύει το καθεστώς [Erdogan].
Πρέπει να σημειωθεί ότι η τρέχουσα οικονομική κρίση της Τουρκίας προκλήθηκε κυρίως από την κακή διαχείριση του καθεστώτος – μη βιώσιμος δανεισμός, νεποτισμός και τεράστια δημόσια έργα με μικρή οικονομική απόδοση. Η υποτίμηση του τουρκικού νομίσματος δεν μπορεί να σταματήσει, και συνεχώς αυξάνονται οι τιμές στη χώρα.
Η ΕΕ εξακολουθεί να είναι ζωτικός εταίρος της Άγκυρας στο εμπόριο, τον δανεισμό και τις επενδύσεις και η Τουρκία πρέπει απεγνωσμένα να βελτιώσει την υπάρχουσα τελωνειακή ένωση και να εμβαθύνει τον οικονομικό διάλογο με τις Βρυξέλλες, περισσότερο από ποτέ. Η ΕΕ εξακολουθεί να έχει σημαντική επιρροή έναντι της Τουρκίας.
Για αυτόν τον λόγο, αντί να ακολουθεί μια μη παραγωγική πολιτική χαλάρωσης, η ΕΕ θα πρέπει να επικεντρωθεί περισσότερο στο να θέσει τέρμα στην παράνομη και επικίνδυνη συμπεριφορά του τουρκικού καθεστώτος.
- Οι Βρυξέλλες δεν πρέπει να θεωρούν την Ανατολία ως ένα είδος «προστατευμένης ζώνης» και τον λαό της ως φθηνό εργατικό δυναμικό και καταναλωτή ευρωπαϊκών προϊόντων.
- Πρόκειται για μια κοντόφθαλμη και κακή στρατηγική που υπονομεύει την ασφάλεια της Ευρώπης και την αξιοπιστία της ΕΕ ως κοινότητας, μιας κοινότητας που βασίζεται σε αξίες και κανόνες, με πυρήνα τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου.
Αντ ‘αυτού, οι Βρυξέλλες πρέπει να αναπτύξουν μια μακροπρόθεσμη πολιτική για τον πραγματικό εκδημοκρατισμό της Τουρκίας, χρησιμοποιώντας πολλαπλά εργαλεία.
Επομένως, η ΕΕ πρέπει να λάβει μέτρα που θα στοχεύουν το αυταρχικό καθεστώς. Αυτά μπορεί να είναι από οικονομικά έως πολιτικά, όπως πάγωμα της τελωνειακής ένωσης με την Τουρκία, αποκλεισμός του χρηματοοικονομικού συστήματος της Άγκυρας και άλλων θεσμικών οργάνων από ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, δέσμευση όλων των λογαριασμών Τούρκων αξιωματούχων στην Ευρώπη, ακύρωση των θεωρήσεων Σένγκεν όλων των Τούρκων γραφειοκρατών και αξιωματούχων, απαιτώντας την απελευθέρωση όλων των πολιτικών κρατουμένων στην Τουρκία, ζητώντας δημοκρατικές συνταγματικές τροποποιήσεις και ειρηνική λύση στο κουρδικό ζήτημα μέσω διαλόγου και λαμβάνοντας συγκεκριμένα βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση.
Επιπλέον, η Γερμανία πρέπει να αναστείλει την παράδοση υποβρυχίων στο τουρκικό πολεμικό ναυτικό, προκειμένου να αποφευχθεί το ξέσπασμα πολέμου στην Ανατολική Μεσόγειο. Και η ΕΕ, ως σύνολο, πρέπει να θεσμοθετήσει εμπάργκο όπλων εναντίον χωρών που δεν σέβονται το κράτος δικαίου και απειλούν τα κράτη μέλη της.
Ως δύο μελετητές από την Ελλάδα και την Τουρκία, που παρακολουθούν στενά και μελετούν τις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο, ανησυχούμε πολύ για το μέλλον της ειρήνης σε αυτήν την περιοχή.
Πιστεύουμε ότι η ΕΕ μπορεί να κάνει περισσότερα για να βοηθήσει τις πραγματικές δημοκρατικές δυνάμεις της Τουρκίας, οι οποίες ζουν είτε στη χώρα είτε στο εξωτερικό, προβλέποντας συγκεκριμένη χρηματοδότηση, εκπαιδευτικά, διπλωματικά και δημοσιογραφικά εργαλεία. Αυτό θα είναι καλό τόσο για την ΕΕ όσο και για τους πολίτες της Τουρκίας, των οποίων τα παιδιά αξίζει να ζουν σε μια περιοχή ειρήνης και δημοκρατίας.
ΠΗΓΗ: THE JERUSALEM POST, MEHMET EFE CAMAN – NIKOS MICHAILIDIS