Έτοιμος ο Ερντογαν να συνθηκολογήσει στην Ανατολική Μεσόγειο; Η φόρμουλα win-win του Σουλτάνου

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Πρότζεκ-πρόκληση κοινών συμφερόντων, που με την εξέλιξη της τεχνολογίας τώρα είναι εφικτό, χαρακτήρισε ο Κύπριος υπουργός Ενέργειας την ηλεκτρική διασύνδεση

Απόλυτος ο Πάιατ για το καυτό καλοκαίρι του 2020 στο Καστελόριζο: Δεν θέλουμε να ξαναδούμε αυτό που συνέβη με τις (παράνομες) γεωτρητικές προσπάθειες της Τουρκίας

Το Κοσσυφοπέδιο και η “σχέση” με την τουρκική αποσχιστική οντότητα στην Κύπρο: Η Λευκωσία να προσέξει όσους ανακινούν τέτοιου είδους ζητήματα με κίνδυνο για το νησί

«Στην περίπλοκη ιστορία που έπληξε την Ανατολική Μεσόγειο τους τελευταίους μήνες, ξεκίνησε μια νέα στάση από τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, σίγουρα σε αντίθεση με τη σκληρή γραμμή που έχει ακολουθήσει μέχρι στιγμής, ακριβώς τώρα που η Ευρωπαϊκή Ένωση εξετάσει πιθανές κυρώσεις κατά της Άγκυρας.

Τα παραπάνω αναφέρει η ιταλική ιστοσελίδα it.insideover.com σε ανάλυση της Francesca Salvatore. Προσθέτει τα εξής:

Φόρμουλα win-win: Μια φόρμουλα που είναι πιο γνωστή ως “οφέλη για όλους”, την οποία ο Σουλτάνος ​​φαίνεται να μεταλλάσσει σε μια προοπτική διαλόγου, κάτι που δεν συνήθιζε.

Με φόντο την εβδομάδα  που το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα εξετάσει τις εντάσεις στην Ανατολική Μεσόγειο και θα αποφασίσει για πιθανές επακόλουθες κυρώσεις εναντίον της Άγκυρας, ο Ερντογάν,  δήλωσε σε ένα βίντεο μήνυμα στην Αττάλεια:

“Απευθύνω έκκληση σε όλες τις γειτονικές χώρες στη Μεσόγειο, και ιδιαίτερα στην Ελλάδα, να μην δούμε το ζήτημα των ενεργειακών πόρων ως παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος. Πιστεύω ότι μπορεί να βρεθεί μια φόρμουλα win-win που σέβεται τα δικαιώματα όλων».

Αυτή ήταν η ευκαιρία για την εκ νέου έναρξη της πρόσκλησης για ένα διεθνές συνέδριο που θα συγκεντρώνει όλους τους παίκτες, συμπεριλαμβανομένης της τουρκοκυπριακής μειονότητας. Ωστόσο, το μήνυμα γλύκανε αμέσως, προσθέτοντας την πρόθεση της Άγκυρας να μην υποκύψει σε απειλές και εκβιασμό στην Ανατολική Μεσόγειο, διευκρινίζοντας ότι κάθε σχέδιο ή χάρτης που αποκλείει την Τουρκία από τα δικαιώματά της στην περιοχή θα είναι απαράδεκτο.

Η Ε.Ε. και η απειλή κυρώσεων: Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Charles Michel, ο οποίος θα φιλοξενήσει τη σύνοδο κορυφής της Πέμπτης, την περασμένη εβδομάδα εξέφρασε την απογοήτευσή του για την Ευρώπη και τη Γαλλία, ιδίως λόγω της ώθησης της ΕΕ να επιβάλει κυρώσεις στην Τουρκία. Αλλά δεν είναι όλα τα μέλη πεπεισμένα για τις κυρώσεις, λόγω φόβων ότι ένα αυξανόμενο αδιέξοδο θα μπορούσε να ωθήσει την κυβέρνηση του Ερντογάν να χρησιμοποιεί πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο ως «όπλο» κατά της Ευρώπης.

Οι υπουργοί ανέβαλαν την απόφαση για τη σύνοδο κορυφής των Ευρωπαίων ηγετών της Πέμπτης: Οι ηγέτες της Ένωσης υποστηρίζουν ότι τα τουρκικά σκάφη (ασκήσεις και έρευνες) συνέχισαν να δραστηριοποιούνται στα αμφισβητούμενα ύδατα της Ελλάδας και της Κύπρου,για τα οποία, σύμφωνα με την Ελλάδα είναι αδύνατη όποια επίσημη συζήτηση με την Τουρκία για ναυτικές αξιώσεις.

Ωστόσο, το νέο κλιμα συνεργασίας του Ερντογάν δεν φαίνεται να πείθει την Ευρώπη: ακόμη και η κίνηση της Τουρκίας, στα τέλη Νοεμβρίου, να επαναφέρει στο λιμάνι το πλοίο σεισμικών ερευνών φαίνεται ως μια ασήμαντη στρατηγική. Ευρύτερα ζητήματα όπως η Λιβύη, η Συρία, η Ρωσία και ο εσωτερικός αυταρχισμός που πνίγει τον τουρκικό λαό ενίσχυσε τις ευρωπαϊκές θέσεις εναντίον του Ερντογάν.

Ο γερμανικός ρόλος και ο θυμός της Αθήνας: Η Γερμανία, κατέχουσα την εκ περιτροπής εξαμηνιαία προεδρία, έχει το κλειδί για να αποφασίζει το μέλλον των κυρώσεων. Το Βερολίνο ήλπιζε να μεσολαβήσει μεταξύ της Αθήνας και της Άγκυρας, έως ότου η Τουρκία ξαναρχίσει τις έρευνες τον Οκτώβριο για πεδία φυσικού αερίου. Το κοινοβούλιο της ΕΕ ζήτησε κυρώσεις στις 26 Νοεμβρίου, αλλά η επιστροφή στο λιμάνι του πλοίου Oruc Reis και η έκκληση για διάλογο από τον Τούρκο πρόεδρο θα μπορούσαν να δώσουν στην ΕΕ λόγους να σταματήσουν προς το παρόν.

Η γερμανική διαμεσολάβηση, ωστόσο, αμφισβητήθηκε έντονα από την Ελλάδα: ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας κατηγόρησε τη Γερμανία ότι δεν ανταποκρίθηκε στον ηγετικό της ρόλο στην Ένωση, απορρίπτοντας τα αιτήματα της Αθήνας για επιβολή εμπάργκο όπλων στην Τουρκία : όπλα που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν εναντίον δύο χωρών μελών, της Ελλάδας και της Κύπρου, εάν υπάρξει περαιτέρω κλιμάκωση στη Μεσόγειο. 

“Δεν μπορώ πραγματικά να καταλάβω την απροθυμία της Γερμανίας να χρησιμοποιήσει την τεράστια δύναμη της οικονομίας της για να δώσει ένα σαφές παράδειγμα για χώρες που πρέπει να υπακούσουν στο διεθνές δίκαιο“, δήλωσε ο Δένδιας σε συνέντευξή του στο Politico.eu .

Γιατί η αναστροφή. Ο Ερντογάν έχει συνηθίσει την Ευρώπη και το ΝΑΤΟ σε συνεχείς αναστροφές. Καθώς και σε μια σχιζοφρενική στάση που κυμαίνεται μεταξύ αντι-δυτικής ρητορικής ενός πολιορκημένου φρουρίου, στο οποίο κατέληξαν πρόσφατα τόσο ο Μακρόν όσο και η Μέρκελ, και η προσφιλής στους Ευρωπαίους επωδός, μια δήλωση όπως «Δεν φανταζόμαστε κανένα άλλο μέρος για την Τουρκία εκτός από την Ευρώπη. Θέλουμε να σχεδιάσουμε το μέλλον μας μαζί με την Ευρώπη ». 

• Μια ωραία και συνεχής ρητορική του πολιτικού λίφτινγκ που χρησιμοποιείται ανάλογα με τις συνθήκες και το διεθνές κλίμα. 

Τα πράγματα στην Τουρκία δεν πάνε καλά: ο Σουλτάνος ​​πρέπει να καθησυχάσει τις ξένες αγορές και τους επενδυτές και να θεραπεύσει τις πληγές μιας τουρκικής οικονομίας στο χείλος του γκρεμού. 

Ήταν ευθύνη του γαμπρού του, Berat Albayrak, πρώην Υπουργού Οικονομικών, να πληρώσει το τίμημα, στο όνομα μιας φερόμενης «Νέας Εποχής» και μιας διαδοχής κυβερνητών της Κεντρικής Τράπεζας: τέσσερις σε τέσσερα μόλις χρόνια. Η κατάρρευση της τουρκικής λίρας φαίνεται να θολώνει την ακμή της προηγούμενης δεκαετίας, όταν η οικονομία της χώρας κάλπαζε ενώ ο υπόλοιπος κόσμος ήταν μπλοκαρισμένος στην κρίση.

Όμως δεν είναι μόνο η τουρκική οικονομία που καταρρέει: η κυβερνητική συμμαχία φαίνεται επίσης να είναι λιγότερο σταθερή από ό, τι κάποτε, όπως και το ίδιο το κόμμα του προέδρου. Η συντριβή του Ερντογάν είναι επίσης οι υπερ εθνικιστικοί κύκλοι που συνδέονται με την ακροδεξιά και τους ισλαμιστές που ελέγχουν σημαντικά τμήματα της τουρκικής ζωής. Τα νούμερα πέφτουν επίσης :

οι ψηφοφόροι του κόμματος του προέδρου είναι όλο και περισσότερο δυσαρεστημένοι με την κυβερνητική συμμαχία με τους ακροδεξιούς εθνικιστές του MHP. Οι διαφωνίες και η δυσαρέσκεια μέσα στο κόμμα του πολλαπλασιάζονται επίσης, όπως αποδεικνύεται από την εγκατάλειψη πολλών ευγενών πατέρων του AKP που έχουν αφιερωθεί σε νέα πολιτικά σχέδια. Προστέθηκε σε αυτήν την απομόνωση που έχει κερδίσει στη διεθνή κοινότητα και στο ΝΑΤΟ.

Αυτός ο Ερντογάν, φαίνεται να πιέζει όσο ποτέ άλλοτε τις Βρυξέλλες για την υπόσχεση ένταξης. Εάν, στην Άγκυρα μπορεί ακόμα να διαπραγματευτεί από θέση ισχύος, εξακολουθεί να αντιμετωπίζει μια Ευρώπη και ένα ΝΑΤΟ για τους οποίους το ποτήρι ξεχείλισε. Όντας αντιμέτωπος με προβλήματα στο εσωτερικό της χώρας του, δεν μπορεί να αντέξει λάθη και σε αυτό, αργά ή γρήγορα, θα πρέπει να αναγκαστεί να κάνει ένα οδυνηρό βήμα πίσω για να αποφύγει την άβυσσο.

Δεν προκαλεί έκπληξη, που τον Νοέμβριο, έστειλε στις Βρυξέλλες τον İbrahim Kalın, έναν αξιόπιστο εκπρόσωπο που χαίρει εκτίμησης στη Δύση, για να επιβεβαιώσει την φιλοευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας στα κέντρα εξουσίας, με το φόβο να μη βρεθεί η χώρα στα νύχια των Παντουρκιστών και των Ισλαμιστών, εάν πέσει ο Σουλτάνος ​​της».

ΠΗΓΗ: it.insideover.com ανάλυση της Francesca Salvatore – Erdogan pronto a capitolare nel Mediterraneo orientale?

Ο Ερντογάν λέει, όπως πάντα, ψέματα: Παραπλανεί για τους αριθμούς των κρουσμάτων και των νεκρών