Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί…. Το «Δεν Ξεχνώ» που ξεχάσαμε… Η Αμμόχωστος… Η Κερύνεια…

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ο σχεδιασμός της Άγκυρας για την Κύπρο και το μετέωρο βήμα των πολιτικών εργαλείων: Ο στρατηγικός έλεγχος (και της περιοχής) περνά από την τουρκοποίηση του νησιού…

Του κάνουν καψώνι του ισλαμιστή Ερντογάν οι Αμερικανοί, αλλά στο τέλος θα του δώσουν το πολυπόθητο «δώρο»; Έχει και η υψηλή πολιτική και διπλωματία την πλάκα της… (video)

Ο Λευκός Οίκος έβαλε …”φωτιά” στον Ερντογάν: Δεν υπάρχει τίποτα στο πρόγραμμα (του κ. Μπάιντεν) για να μιλήσουμε όσον αφορά μια συγκεκριμένη επίσκεψη, δήλωσε ο Κίρμπι

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΛΥΣΑΝΔΡΟΥ*

«Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί, τις πόρτες σπάσαν οι οχτροί,
κι εμείς γελούσαμε στις γειτονιές, την πρώτη μέρα.
Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί, αδέλφια πήραν οι οχτροί,
κι εμείς κοιτούσαμε τις κοπελιές, την άλλη μέρα.
Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί, σπαθιά κρατούσαν οι οχτροί,
κι εμείς τα πήραμε για φυλαχτά, την άλλη μέρα……… »

Το «Δεν Ξεχνώ» που ξεχάσαμε θα έρχεται να μας θυμίζει το πάντα επίκαιρο τραγούδι του Γιάννη Μαρκόπουλου, σε στίχους Γιώργου Σκούρτη, που πρωτοτραγούδησε ο αξέχαστος Νίκος Ξυλούρης.

Είτε το θέλουμε, είτε όχι, θα ηχεί και θα τρυπά τα αυτιά κάθε Ελληνοκύπριου, κάθε σωστού ανθρώπου που αντιλαμβάνεται το μέγεθος του εμπαιγμού και της αδικίας που υφίσταται αυτός ο μικρός τόπος από τους Τούρκους, τους ισχυρούς του κόσμου και δυστυχώς από τους «εταίρους» μας στην Ε.Ε.

• Πριν 46 χρόνια μπήκαν στην πόλη οι οχτροί, σκότωσαν, βίασαν, πήραν αιχμαλώτους, κατέστρεψαν και αλλοίωσαν τον δημογραφικό χαρακτήρα του τόπου μας. Κατέκτησαν το 37% της πατρίδας μας και σταδιακά κουβάλησαν δεκάδες χιλιάδες εποίκους. Το επιστέγασμα της παρανομίας ήταν η δημιουργία του παράνομου μορφώματος στα κατεχόμενα εδάφη μας.

Πριν λίγες μέρες παρακολουθήσαμε από μακριά τα …«αδέλφια» μας, σκεπασμένα με τη σημαία της παρανομίας, να τρέχουν ολόχαρα στους δρόμους της πόλης και να πανηγυρίζουν. Δύσκολο να τους αδικήσεις, ολόκληρη πόλη είναι αυτή, όταν μάθεις στο πλιάτσικο, δύσκολο είναι να γυρίσεις στη δουλειά, όταν μάθεις στα έτοιμα, δύσκολο είναι να προσπαθείς να δημιουργήσεις κάτι δικό σου και όταν νοιώθεις ότι έχεις ισχυρές πλάτες είναι ακόμα δυσκολότερο να μην θέλεις να αρπάξεις ακόμα κατιτίς από τα έτοιμα.

Ευτυχώς δεν κρατούσαν σπαθιά τούτη τη φορά, άλλωστε δεν μένει κανείς εκεί για να τα χρησιμοποιήσουν, δε βρήκαν πόρτες να σπάσουν αφού τις έβγαλαν από καιρό, ούτε αδέλφια να πάρουν αφού και αυτά τα πήραν τότε… μας τα επιστρέφουν ένα – ένα σε μικρά κασελάκια… Τώρα, μετά από σχεδόν μισό αιώνα, μπαίνουν ξανά στην πόλη οι οχτροί και εμείς αμήχανοι παρακολουθούμε από μακριά Αζέρικες, Τούρκικες και ψευδοσημαίες να ανεμίζουν ξεδιάντροπα στην πόλη μας.

Όλα αυτά είναι λογικό να μας ενοχλούν και να μας πληγώνουν, πιστεύω όμως ότι όσοι μελετούν λίγη Ιστορία και παρακολουθούν και τον τρόπο με τον οποίο διαπραγματεύονταν ανέκαθεν, θα καταλάβουν πως οι Τούρκοι δεν εκπλαγήκαν, ίσως και να το περίμεναν! Αυτό όμως που στεναχώρησε πολλούς από τους υγιείς και ακομμάτιστους πολίτες αυτού του τόπου, ήταν οι διαφορετικές φωνές διαμαρτυρίας που ακούστηκαν στο οδόφραγμα και όχι μόνο.

• Άλλοι έβριζαν τον Νίκο Αναστασιάδη για τις ενέργειες του στο Κραν Μοντανά, άλλοι τον Άντρο Κυπριανού για το «όχι που θα τσιμέντωνε το ναι» άλλοι έβριζαν τον μ. Τάσσο Παπαδόπουλο για τη στάση του στο σχέδιο Ανάν και άλλοι έβριζαν αορίστως πραξικοπηματίες και φασίστες.

Άλλοι πάλι, μιλούσαν για τη πόλη που μας προσφέρθηκε 3 φορές και δεν την πήραμε και άλλοι για τον καλό Ακκιντζί και τον Ταλάτ με τους οποίους δεν διαπραγματευτήκαμε, καλή τη πίστη, γιατί τα θέλαμε όλα. Ελάχιστοι ήταν θυμωμένοι με την Τουρκία, τον Ερντογάν και το ψευδοκράτος.

Πόσο επίκαιρος είναι πράγματι ο ποιητής όταν λέει  «μπήκαν στην πόλη οι οχτροί» …  αλλά … «εμείς γελούσαμε στις γειτονιές, την πρώτη μέρα»…. «αδέλφια πήραν οι οχτροί» …  αλλά εμείς το βιολί μας, αδιάφοροι,  «κοιτούσαμε τις κοπελιές, την άλλη μέρα».

Εδώ που κατάφεραν να  μας φέρουν οι πολιτικάντηδες, με το αζημίωτο πάντοτε, μας φταίνε τα πάντα και οι πάντες, ίσως για μερικούς να φταίει και ο ακομμάτιστος μακαρίτης, ο  παππούς μου, που πέθανε στην προσφυγιά με τον πόθο της επιστροφής.

Καταφέραμε να φταίμε όλοι μας εκτός από τους Τούρκους τον Ερτογάν και τους Τουρκοκυπρίους. «Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί» λέει ο ποιητής και του απαντά ένας μεγαλύτερος ποιητής «και αν μισούνται ανάμεσα τους, δεν τους πρέπει ελευθεριά».

Υστερόγραφο (για να προλάβω υστερόβουλους και όσους δεν θα εστιάσουν στην ουσία του άρθρου μου).  Ναι, υπάρχουν σωστοί και πατριώτες Τουρκοκύπριοι, δυστυχώς είναι μια ελάχιστη μειοψηφία. Ακόμα και αυτοί όμως (π.χ Σενέρ Λεβέντ) έχουν πλέον αποκηρυχθεί από παλαιότερους φανατικούς Ελληνοκύπριους υποστηρικτές τους.

*Αλέξανδρος Παπαλυσάνδρου
Εκπαιδευτικός

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ

Ακολουθήστε το Hellas Journal στο NEWS GOOGLE

Συμμαχίες εδώ και τώρα: Διαμόρφωση μηχανισμών συλλογικής αντίδρασης στην τουρκική επιθετικότητα