Ο πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν με την Καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ στην Κωνσταντινούπολη. EPA, GUIDO BERGMANN
Όπως γνωρίζετε η πατρίδα μας διέρχεται μία από τις πιο κρίσιμες περιόδους της ιστορίας της των τελευταίων εξήντα και πλέον χρόνων. Δεδομένου ότι απειλείται άμεσα η κυριαρχία της, λόγω της Τουρκικής προκλητικότητας, η οποία έχει υπερβεί κάθε επιτρεπτό όριο ανεκτικότητας.
Πρόσφατα πραγματοποιήθηκε η συνάντηση κορυφής στο Βερολίνο με θέμα την Λιβύη.
Η Ελλάδα όπως γνωρίζετε έλαμψε με την απουσίας της, λες και δεν υπήρχε στο χάρτη της Μεσογείου και δεν συνορεύει με την Λιβύη, ενώ με την Γερμανική λογική συνορεύει η Τουρκία!
Συμμετείχαν: η Ρωσία, η Γαλλία, η Ιταλία, η Τουρκία, η Βρετανία, η Αίγυπτος, η Αλγερία, η Κίνα, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Δημοκρατία του Κονγκό, τα Ηνωμένα Έθνη, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Αφρικανική Ένωση, ο Αραβικός Σύνδεσμος καθώς και οι ηγέτες των δύο αντιμαχόμενων πλευρών της Λιβύης.
Η Ελλάδα που έχει σύνορα και ενεργειακά συμφέροντα με την Λιβύη σε συνδυασμό με την παράνομη συμφωνία Τουρκίας-Τρίπολης δεν προσκλήθηκε, παρά τις όποιες προσπάθειες της Ελληνικής Διπλωματίας για την συμμετοχή της, και, σ’ αυτό για να τα λέμε όλα, έχει μεγάλη ευθύνη.
Ήταν μία πράξη από Γερμανικής πλευράς που δεν είχε λογική, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα της συνάντησης, έρχεται σε αντίθεση με την υποτιθέμενη Ευρωπαϊκή Αλληλεγγύη, όμως αν δεν εξηγήσουμε το αίτιο και αν δεν φροντίσουμε να είμαστε μπροστά από τις εξελίξεις, τα αρνητικά αποτελέσματα θα τα βρούμε μπροστά μας.
Οφείλουμε δηλαδή να δούμε τι ουσιαστικά κρύβεται πίσω από τις κουρτίνες και τα ψεύτικα χαμόγελα της διπλωματίας.
Τα αποτελέσματα της συνάντησης του Βερολίνου είναι γνωστά: αποφασίστηκε εκεχειρία από τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές και το εμπάργκο των όπλων από όλες τις κατευθύνσεις.
Τα συμπεράσματα της συνάντησης και κατά πόσο η προσπάθεια αυτή θα έχει αποτέλεσμα, θα το δούμε στο αμέσως χρονικό διάστημα.
Ωστόσο προκύπτουν καυτά ερωτήματα για την άρνηση της Γερμανίας να δεχτεί την συμμετοχή της Ελλάδας, παρότι το θέμα αυτό μας αφορά άμεσα λόγω της συμφωνίας Τουρκίας-Λιβύης, που συνδέεται και με την εκμετάλλευση των πιθανών ενεργειακών αποθεμάτων νοτιοανατολικά της Κρήτης.
Ερωτώ:
ή
Υπάρχουν πολλές σκέψεις που με βασανίζουν ως προς τα ερωτήματα που μνημόνευσα:
Αν όντως συμβαίνουν αυτά τα ενδεχόμενα, τότε μπορούν να εξηγηθούν πολλά για την στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης που εξαρτάται από την Γερμανία, ως προς την ανοχή επιβολής οικονομικών μέτρων σε βάρος της Τουρκίας , που έχουν αποφασιστεί αλλά ουδέποτε εφαρμόστηκαν, και, ούτε από ότι φαίνεται προς το παρόν υπάρχει η τάση να εκδηλωθούν.
Η προσέγγιση των δύο ηγετών, της Άνγκελα Μέρκελ και του Ταγίπ Ερντογάν είναι εμφανής, έχουν έρθει πολύ κοντά, φαίνεται ότι διατηρούν πολύ καλές σχέσεις, πιθανό με την παρέμβαση του προέδρου της Ρωσίας.
Δεν είναι τυχαία η επίσκεψη της Γερμανίδας Καγκελαρίου στην Κωνσταντινούπολη, ενισχύοντας ακόμη περισσότερο αυτά που μνημόνευσα.
Αντιλαμβανόμαστε την λογική των μεταναστευτικών / προσφυγικών ροών από την Τουρκία και Λιβύη προς την Ευρώπη, ούτε όμως χάρις αυτών, ήταν η ενδεδειγμένη λογική αποκλεισμού της Αθήνας. Αντιθέτως η παρουσία μας ήταν επιβεβλημένη, αφού η πατρίδα μας έχει υποστεί δυσανάλογο φορτίο ως προς τις δυνατότητές της.
Είναι φανερό, ότι η Γερμανία δεν θέλει να καταλάβει ότι η οποιαδήποτε λύση του Λιβυκού θέματος θα πρέπει να περιλαμβάνει πακέτο και την ακύρωση της συμφωνίας Τουρκίας-Λιβύης και, ο λόγος είναι ότι δεν επιθυμεί να τα “τσουγκρίσει” με την Τουρκία του Προέδρου Ταγίπ Ερντογάν.
Φαίνεται να επιθυμεί την λύση του Λιβυκού θέματος, σύμφωνα με την βούληση του Ερντογάν, θέτοντας στις καλένδες την Τουρκολιβυκή συμφωνία.
Το γεγονός αυτό ενισχύεται και από την πρόσφατη στάση της Άνγκελας Μέρκελ κατά την συνάντηση της με τον Τούρκο Πρόεδρο. Όπου ο Ερντογάν μίλησε καθαρά για τα σχέδιά του στην Λιβύη χωρίς να πάρει απάντηση από την Καγκελάριο της Γερμανίας.
Επίσης γνωρίζει η Γερμανία ότι η μη ακύρωση της Τουρκολιβυκής συμφωνίας , έρχεται σε αντίθεση με την κατασκευή του αγωγού East -Med που υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ και τη Γαλλία, δημιουργώντας πρόσθετα ερωτήματα ως προς την ακολουθούμενη στο εξής πολιτική της .
Συνεπώς , δεν μπορούμε να περιμένουμε από την Γερμανία ουσιαστική βοήθεια , με στόχο να τερματιστεί η Τουρκική προκλητικότητα στην χώρα μας και στην Κυπριακή Δημοκρατία που παραβιάζεται βίαια η Αποκλειστική Οικονομικής της Ζώνη στο οικόπεδο νούμερο οκτώ νότια της νήσου , σε μία χρονική στιγμή μάλιστα που συμπίπτει με την επίσκεψη της Άνγκελα Μέρκελ στην Τουρκία , πέρα των άλλων παραβιάσεων που έχουν προηγηθεί .
Η αντίδραση της Αθήνας δεν ήταν η ανάλογη , αν κρίνουμε ρεαλιστικά την απαξιωτική συμπεριφορά της Γερμανίας σε βάρος της χώρας μας .
Η τηλεφωνική επικοινωνία του Κυριάκου Μητσοτάκη, όπου ο Έλληνας Πρωθυπουργός εκτιμάται ότι διαμαρτυρήθηκε έντονα στην Άνγκελα Μέρκελ για το γεγονός της μη πρόσκλησης, δεν ήταν η καλύτερη δυνατή απάντηση της Αθήνας .
Ας καταλάβει η κυβέρνηση ότι συμπεριφορές ηττοπάθειας και φοβίας δεν δημιουργούν τις κατάλληλες συνθήκες για την προβολή την κατάλληλη χρονική στιγμή των δίκαιων προς επίλυση θεμάτων που μας απασχολούν.
(*) Ο Γιώργος Τσιτσιλιάνος είναι Σμήναρχος ε.α Μηχανικός της ΣΜΑ, είναι Μαθηματικός με MSc στα εφαρμοσμένα και ήταν υποψήφιος βουλευτής με το Κίνημα Αλλαγής.
Τι προκύπτει από την επίσκεψη Μητσοτάκη στις ΗΠΑ; Έφερε “δώρα” ή οι τσέπες ήταν άδειες;