Στη γωνία η συνεκμετάλλευση του Αιγαίου: Το μήνυμα Τσαβούσογλου και οι παγίδες της Χάγης
Ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου με Τούρκους πρέσβεις. Φωτογραφία via Twitter, @MevlutCavusoglu
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Τον Δεκέμβριο 2017, η κεμαλική αντιπολίτευση κατηγορούσε την κυβέρνηση Ερντογάν ότι δεν ήταν επαρκώς σκληρή εναντίον της Ελλάδας αναφορικά με τις τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο. Από εκείνον τον ανταγωνισμό εθνικισμού και επεκτατισμού σε βάρος της χώρας μας, προέκυψε μία αξιοπρόσεκτη επίσημη δήλωση του Τσαβούσογλου.
- Απαντώντας, λοιπόν, σε έναν κεμαλικό βουλευτή, που ζητούσε στρατιωτική δράση για την εκδίωξη της Ελλάδας από νησιά του ανατολικού Αιγαίου, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών όρισε τις τρεις εναλλακτικές λύσεις: διπλωματία, προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο και στρατιωτική κατάληψη των νησίδων. Δήλωσε πως η τουρκική κυβέρνηση έχει επιλέξει τη διπλωματία, αλλά εάν δεν προκύψει λύση, θα ζητήσει από την Εθνοσυνέλευση να αποφασίσει ποιος θα είναι ο εναλλακτικός δρόμος, δηλαδή η προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο ή η στρατιωτική δράση.
Ήταν η πρώτη φορά που η Άγκυρα προσδιόρισε τις εναλλακτικές λύσεις, έστω και δυνητικά. Για τη στρατιωτική κατάληψη των ελληνικών νησίδων, εκ των οποίων αρκετές είναι κατοικημένες, δεν έχουμε να πούμε πολλά. Μία τέτοια ενέργεια εκ των πραγμάτων ισοδυναμεί με κήρυξη πολέμου εκ μέρους της Τουρκίας και όλοι το γνωρίζουν.
Ας μείνουμε, λοιπόν, στην εναλλακτική της προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο, η οποία για πρώτη φορά είχε μπει με σαφήνεια από την Άγκυρα στο τραπέζι. Για την ακρίβεια, πάντα πρότασσε τις διμερείς διαπραγματεύσεις, αλλά θεωρητικά δεν απέρριπτε την παραπομπή στο Διεθνές Δικαστήριο.
- Προτιμούσε τις διμερείς διαπραγματεύσεις, επειδή έχει πεισθεί από τις αντιδράσεις της Αθήνας ότι μπορεί να τη ρυμουλκήσει σε διευθετήσεις, οι οποίες θα παρακάμπτουν το διεθνές δίκαιο και θα ευνοούν τα τουρκικά συμφέροντα. Αλλά και την παραπομπή στη Χάγη, η Άγκυρα τη συζητάει μόνο σ’ ένα πλαίσιο, το οποίο επίσης θα παρακάμπτει το διεθνές δίκαιο και επιπροσθέτως θα νομιμοποιεί τις μονομερείς τουρκικές επεκτατικές διεκδικήσεις, καθιστώντας τες νομικές διαφορές.
Ο Τσαβούσογλου και η αμφισβήτηση του εδαφικού καθεστώτος
Η Ελλάδα παραδοσιακά ζητούσε η διαφορά για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας να παραπεμφθεί στη Χάγη. Αυτή η θέση, όμως, είχε νόημα όσο δεν υπήρχε τουρκική αμφισβήτηση του εδαφικού καθεστώτος. Πώς θα οριοθετήσει το Διεθνές Δικαστήριο, όταν η μία πλευρά διεκδικεί νησίδες της άλλης;
- Ο μόνος τρόπος είναι να τεθεί την κρίση του και η εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας. Μπορεί η ελληνική θέση από νομικής απόψεως να είναι ισχυρότατη, αλλά καμία χώρα δεν θέτει την εδαφική της ακεραιότητα στην κρίση τρίτων, ακόμα και δικαστών.
Το Διεθνές Δικαστήριο δεν είναι “αδιάβροχο” από πολιτικές σκοπιμότητες. Όταν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, ή στην ατζέντα της Χάγης, βρίσκονται για μοίρασμα μόνο ελληνικές νησίδες και καμία τουρκική, η Ελλάδα έχει μόνο να χάσει. Ιδανικές αποφάσεις και 100% δικαίωση είναι εξαιρετικά σπάνια. Η ελληνική πλευρά, λοιπόν, έχει μόνο να χάσει αν μπει σ’ αυτό το μονοπάτι.
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.
Ποιές καταστάσεις φτιάχνουν τις Μόριες; Τα “ανοικτά σύνορα” και οι αντιρατσιστικές κορώνες