Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Νίκος Αναστασιάδης με την Ειδική Σύμβουλο του ΓΓ του ΟΗΕ για την Κύπρο κα Τζέιν Χολ , Λευκωσία 16 Νοεμβρίου 2019. ΓΤΠ, ΣΤ. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ
Ώστε τελικά η επιθυμία της Τουρκίας για μετάθεση των συνομιλιών μετά τις εκλογές στα κατεχόμενα φαίνεται να υλοποιείται. Ο λόγος προφανής. Η Τουρκία, λόγω των διαφωνιών της με τον Μουσταφά Ακιντζί υποχρεώνεται να βγαίνει μπροστά και να αποκαλύπτεται σιγά – σιγά η απροθυμία της για λύση του κυπριακού.
Η θεώρηση της είναι απλή και ως τώρα παραγωγική. Ο χρόνος θα λύσει το πρόβλημα. Η παράταση του αδιεξόδου θα καταστήσει το κυπριακό άλυτο εκ των πραγμάτων. Και θα μείνει το κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου στη δική της πλήρη κυριαρχία και έλεγχο.
Και καλά οι «στρατηγικοί μας εταίροι» (ΗΠΑ) είναι αυτοί που είναι. Ο ΟΗΕ όμως τι λέει και κυρίως τι κάνει;
Ο Γ.Γ. του ΟΗΕ ορθά επέμεινε να πραγματοποιηθεί η Τριμερής παρά την απροθυμία της Τουρκίας. Τώρα όμως αποκαλύπτεται ότι την τουρκική θέση, που στοχεύει να απονευρώσει την Τριμερή, υιοθετεί και η απεσταλμένη του ΟΗΕ κ. Λούτ. Τι εννοώ; Αφού η Τουρκία δεν κατάφερε να ματαιώσει την Τριμερή την οδηγεί σε ναυάγιο. Πώς; Με το να αφαιρέσει την ουσία της, η οποία συνίσταται στην συνομολόγηση όρων αναφοράς.
Για παράδειγμα από τη στιγμή που η Τουρκία επενδύει για τα σχέδια της στην Πενταμερή η οποία υποκαθιστά την πάγια θέση της ε/κ πλευράς της κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας για Διεθνή Διάσκεψη, να δυσκολέψουμε την Τουρκία με μια αντιπρόταση. Στη πενταμερή να μετέχουν ως παρατηρητές, έστω σ΄ αυτό το στάδιο και τα υπόλοιπα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, πέραν του Ηνωμένου Βασιλείου. Όπως θα μετέχει και η Ευρωπαϊκή ΄Ένωση. Πως θα αρνηθεί τη συμμετοχή των ΗΠΑ, η Τουρκία όταν επιδιώκει με όλες τις δυνάμεις της βελτίωση των σχέσεων Άγκυρας – Ουάσιγκτον;
Ήδη υπάρχει τέτοια εκπεφρασμένη επιθυμία της Ρωσίας. Σε μια τέτοια περίπτωση φρονώ ότι θα ακολουθήσουν και οι ΗΠΑ. Και μετά φυσιολογικά η Γαλλία, οπόταν και η Κίνα. Γιατί δεν το κάνουμε; Γιατί αποποιούμαστε μια πάγια δική μας θέση; Τι μας εμποδίζει; Κι΄ ας μην λεχθεί δεν δέχεται η Τουρκία. Γιατί η Τουρκία προφανώς αυτό που δέχεται είναι να της δοθεί η Κύπρος ολόκληρη με την ΑΟΖ της!
Είμαι βέβαιος ότι αν όλοι στην ε/κ πλευρά καθίσουν να σκεφτούν, μπορούν να εξευρεθούν προτάσεις εντός των πλαισίων της διαδικασίας εντός των παραμέτρων του ΟΗΕ, που όχι μόνο θα δυσκολέψουν την Τουρκία αλλά και θα οδηγήσουν σε ουσιαστικές διαπραγματεύσεις στο κυπριακό πάνω στην ορθή βάση.
Θέληση χρειάζεται. Αποφασιστικότητα, συνέπεια και συνέχεια.
Και εφόσον χαραχθεί με πειστικές θέσεις μια θετική προοπτική θα υπάρξει και η στήριξη του Λαού. Όσο υπάρχει η αίσθηση ότι απλώς αγόμεθα και φερόμεθα στα πλαίσια των τουρκικών μεθοδεύσεων θα υπάρχει ρήξη μεταξύ Λαού και πολιτικής ηγεσίας. Γιατί η τελευταία μεγάλη Ευρωπαϊκή δημοσκόπηση που παρουσίασε το Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου αυτό αναδεικνύει. Ρήξη μεταξύ της ηγεσίας και της επιθυμίας της πλειοψηφίας του Λαού.
Στο κάτω – κάτω ρεαλισμός δεν είναι, επειδή υπάρχει υπεροπλία στην πλευρά του αντιπάλου να παραδίδεσαι κομμάτι, κομμάτι και αργά αλλά σταθερά στις ορέξεις τους. Ρεαλισμός είναι αναγνωρίζοντας την πραγματικότητα, να εντοπίσεις τις αδυναμίες του αντιπάλου και τους δικούς σου δυνητικούς συμμάχους και να αγωνιστείς να πετύχεις τον στόχο ολόκληρου του Κυπριακού Λαού, για απελευθέρωση και επανένωση.
Στο Βερολίνο εν αρχή είναι οι όροι αναφοράς: Αναστασιάδης-κατοχικός ηγέτης με τον άβουλο Γκουτέρες