Οι κερδισμένοι και οι χαμένοι της συμφωνίας εκεχειρίας: Μέγα κόστος για ΗΠΑ και Κούρδους

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Για τις γενοκτονίες των… άλλων: Η Τουρκία θα στηρίξει τη μήνυση που κατέθεσε στο Διεθνές Δικαστήριο η Νότια Αφρική κατά του Ισραήλ, για τη Γάζα

Η κρίση νομιμότητας του νεοσουλτάνου και οι συνέπειές της: Οι Αμερικανοί …”σφάζουν” τον Ερντογάν με το βαμβάκι, δεν είναι πια επιλογή του η ένταση με την Ελλάδα…

Εξαρτάται η τύχη της ανθρωπότητας από τις «διαθέσεις» της Τεχνητής νοημοσύνης; Οι ΗΠΑ καλούν Κίνα και Ρωσία να δεσμευτούν ότι άνθρωποι θα ελέγχουν τα πυρηνικά τους όπλα

Ως σχεδόν απόλυτη νίκη του Τούρκου Προέδρου Recep Tayyip Erdogan, ο οποίος κερδίζει εδάφη, πληρώνει ελάχιστα σε πρόστιμα και μοιάζει να έχει υπερνικήσει τον Πρόεδρο Trump, βλέπουν οι ειδικοί σε θέματα ασφαλείας δημοσιογράφοι της εφημερίδας New York Times, David E. Sanger and Eric Schmitt, τη προχθεσινή συμφωνία μεταξύ Τουρκίας και ΗΠΑ για την πενθήμερη αναστολή της τουρκικής επιχείρησης στη βορειοανατολική Συρία.

• Στη σχετική ανάλυσή τους, επισημαίνουν ότι το καλύτερο που μπορεί να ειπωθεί για τη συμφωνία είναι ότι ενδεχομένως να σταματήσει την αιματοχυσία στον κουρδικό θύλακα στη βόρεια Συρία, ωστόσο εκτιμούν ότι το κόστος για τους δεκάδες χιλιάδες Κούρδους που είναι αβέβαιο το που θα πάνε είναι βαρύ, όπως είναι και το κόστος για την αμερικανική επιρροή στον κόσμο.

«Μοιάζει με απόλυτη υποχώρηση των ΗΠΑ σε όλα όσα απαίτησαν οι Τούρκοι», δηλώνει ο πρώην Πρέσβης στην Τουρκία και υψηλόβαθμος αξιωματούχος του Αμερικανικού Υπουργείου Άμυνας στην κυβέρνηση George W. Bush, Eric S. Edelman και συμπληρώνει «Δεν βλέπω τι παραχώρησαν οι Τούρκοι».

• Αν μάλιστα αρθούν και οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν από την κυβέρνηση Trump στην Τουρκία, όπως δήλωσε ότι θα γίνει ο Αμερικανός Αντιπρόεδρος Pence, ο Τούρκος ηγέτης θα πληρώσει πολύ μικρότερο τίμημα από αυτό που πλήρωσε η Ρωσία για την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014, αναφέρεται στην ανάλυση.

Οι δημοσιογράφοι εκτιμούν ότι, εκτός από την Τουρκία, υπάρχουν και άλλοι νικητές από αυτή τη συμφωνία, με πρώτο τον Ρώσο Πρόεδρο Putin – ο οποίος κερδίζει μέγιστη επιρροή σε μια στρατηγική μεριά της Μέσης Ανατολής, όπου, μέχρι το 2015, δεν είχε σχεδόν καμία επιρροή, αλλά και το Ιράν, το οποίο για καιρό χρησιμοποιεί τη Συρία για να εξοπλίζει τη Χεζμπολάχ και για να κάνει το παιχνίδι του στην περιοχή.

• Αυτή είναι, από πολλές απόψεις, η πιο ανεξήγητη διάσταση της απόφασης του Αμερικανού Προέδρου να αποσυρθεί, καθότι έρχεται σε αντίθεση με την εκστρατεία «της μέγιστης δυνατής πίεσης» προς τη θεοκρατική ηγεσία του Ιράν και την Ισλαμική Επαναστατική Φρουρά.

Στην ανάλυση μεταφέρονται επίσης οι προβληματισμοί της ηγεσίας του Πενταγώνου για τη συμφωνία, με υψηλόβαθμους αξιωματούχους να θέτουν σοβαρά ερωτήματα για τον τρόπο εφαρμογής της.

Κακομεταχειριστήκαμε τους Κούρδους, ομολογούν οι Γερμανοί: Η θλιβερή απουσία της Ευρώπης