Προς Καθηγητές και Υπουργό Παιδείας: Η στέρηση του κινητού σπρώχνει τα παιδιά σε λάθος μονοπάτια!

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Συνάντηση με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο είχε ο Πιερρακάκης: Αρωγός το υπουργείο Παιδείας στο έργο του Πατριαρχείου

Εστιατόριο στην Ιταλία βρήκε τη λύση για ένα πραγματικά απολαυστικό γεύμα: Προσφέρει δωρεάν κρασί σε όσους αποχωρίζονται τα κινητά τους

Δεκάδες καταγγελίες για bullying στη νέα ηλεκτρονική πλατφόρμα: «Θα προστατεύσουμε κάθε παιδί» διαμηνύει ο Κυριάκος Πιερρακάκης [βίντεο]

Έρευνα-Μελέτη: Νίκος Αντωνιάδης* – Νέα Υόρκη

Είδα και άκουσα με μεγάλη έκπληξη ότι οι καθηγητές και το Υπουργείο Παιδείας στην Κύπρο, συμφώνησαν να “κρατάνε” τα κινητά και τις έξυπνες συσκευές εκτός τάξης. Διερωτώμαι με βάση ποια κριτήρια και ποιες μελέτες έχει παρθεί μια τέτοια απόφαση!

Η ποιότητα των μαθημάτων, η μεθοδολογία και ικανότητα των Εκπαιδευτικών οδηγούν τα παιδιά μας στην “χαρά” και τα βοηθούν να γίνουν πιο υπεύθυνοι πολίτες. Στοιχεία όπως η σχολική στολή, επίσης συμβάλλουν στο αίσθημα ισότητας. Αντίθετα, η “καταπίεση” μέσα στο σχολείο δρα αρνητικά στην ανάπτυξη της υγιούς διαπαιδαγώγησης!

• ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ! (μια λέξη κλειδί)

Αυτά και άλλα πολλά έχουν εξαχθεί από ακαδημαϊκή μελέτη που έχω διεξάγει μεταξύ μαθητών Λυκείων της Κύπρου, μια μελέτη η οποία παρουσιάστηκε στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ της Βοστόνης, τον Μάιο του 2019, εκπροσωπώντας το City University of New York. Επίσης, σε παράλληλη ακαδημαϊκή μελέτη, διαφαίνεται η σημαντικότητα των Εκπαιδευτικών και της Πολιτείας-Κυβέρνησης όσον αφορά στις ικανότητες τους να σπρώξουν τα παιδιά μας σε υγιή μονοπάτια (Αντωνιάδης, Ιούνιος 2019, Youth Voice Journal).

Εναπόκειται δηλαδή στην μεθοδολογία του κάθε καθηγητή να ενθαρρύνει τα παιδιά προς την σωστή και υγιή κατεύθυνση. Κατ’ επέκταση, η όποια στέρηση-καταπίεση, ΜΟΝΟ αρνητικά μπορεί να δράσει. Αντίθετα, η αξιοποίηση των κινητών και έξυπνων συσκευών ΜΕΣΑ στην τάξη (ακόμη και στην καφετέρια του σχολείου ή και αλλού) είναι ακόμη μια απάντηση στο χείμαρρο που ονομάζεται Τεχνολογία (Αντωνιάδης, 2017, “Υπάρχει Ελπίς, Κτίζοντας την Παιδεία της Κύπρου”, Εκδόσεις Εν Τύποις). Η στέρηση “σκοτώνει” ενώ η ορθή αξιοποίηση των πόρων “απογειώνει” την μάθηση, τη νεανική χαρά, την περηφάνια, την απόδοση, την ενθάρρυνση, την “πυξίδα” σε υγιείς διεξόδους.

Παραθέτω ένα παράδειγμα για να κατανοηθεί η σημασία της τεχνολογίας από ψυχολογικής πλευράς των νέων:

• Αν κάποιος στερήσει το παιδί μιας μάνας για δυο ώρες, με τη “βία”, τι θα επιτύχει;
• Η απάντηση είναι: Ενθάρρυνση της βίας (από τη μάνα)!

Όσο κι αν αυτό ακούγεται τρελό, η στέρηση ενός κινητού σε ένα έφηβο (pro-millennial) ή σε έναν νέον ηλικίας 19-39 (millennial) του προκαλούν παρόμοιο (κρυφό) πόνο και μεγάλη αντίδραση-θυμό. Είτε μας αρέσει, είτε όχι, αυτό αποτελεί πλέον γεγονός, που μας καλεί να το “προσαρμώσουμε” και όχι να το “πολεμήσουμε”. Δεν υπάρχει περίπτωση να αυξηθεί η “συγκέντρωση” του μαθητή, τουναντίον μάλιστα, θα μετρά τα λεπτά να ξαναπιάσει το κινητό (ακόμη κι αν δεν έχει τίποτα να το κάνει).

Κάτι τέτοιο, πέραν των πιο πάνω μελετών, και όχι μόνον, που το επιβεβαιώνουν, φαίνεται και μέσα στην τάξη του Πανεπιστημίου που διδάσκω. Γνωρίζω (έχω υποχρέωση να γνωρίζω) εκ των προτέρων ότι τα αφτιά, τα μάτια, το μυαλό και τα δάκτυλα των φοιτητών είναι συνδεδεμένα με την τεχνολογία, όλα πλέον είναι ένα σώμα. Γι’ αυτό και η χρονοβόρα προετοιμασία μου ΠΡΙΝ το μάθημα, όπως ασκήσεις, συζητήσεις, κ.λπ. εμπλέκει όσο το δυνατόν περισσότερη τριβή με τα social media και το internet για να μπορέσω να τους κρατήσω σε εγρήγορση και να τους μεταφέρω όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες-γνώσεις. Άλλωστε, και οι νέες εκδόσεις των πανεπιστημιακών βιβλίων (και τα syllabi) έχουν προσαρμοστεί με βάση την Τεχνολογία.

• Ξαναθέτω το ερώτημα:
• Πού θα υπάρξει “όφελος” με αυτή την “στερητική” απόφαση;

Με βάση τα πιο πάνω επιστημονικά πορίσματα, και λαμβάνοντας υπόψιν πρόσφατα γεγονότα, όπως π.χ. το έντονο και αυξανόμενο κύμα έξαρσης του σχολικού εκφοβισμού στην Κύπρο (bullying), εισηγούμαι προς τις αρμόδιες αρχές της χώρας μας να επανεξετάσουν αυτή την απόφαση, η οποία ΣΙΓΟΥΡΑ δεν οδηγεί σε πιο υγιή μονοπάτια και μια καλύτερη κοινωνία. Όλα αυτά τα πορίσματα δεν τα σκαρφίστηκα εγώ, ούτε άλλοι συνάδελφοι που ασχολήθηκαν με το αντικείμενο αλλά βγήκαν μέσα από τη ψυχή και τη φωνή των ίδιων των μαθητών-νέων.

Επανέρχομαι στα κατάλοιπα της καταπίεσης με βάση πάντα τις πιο πάνω μελέτες, που έχουν ήδη παρουσιαστεί σε παγκόσμια συνέδρια και έχουν δημοσιευτεί σε διεθνή ακαδημαϊκά περιοδικά, αποτελώντας βάση για δράση. Ας ανακαιφαλαιώσουμε τα πορίσματα:

• 1) Η ποιότητα των μαθημάτων (συμπεριλαμβανομένης της τεχνολογίας, που οι νέοι λατρεύουν ως παιδί τους), δρα ως “ένεση” στην ευτυχία τους και τα σπρώχνει στην κάλπη προς όφελος της κοινωνίας, ως υπεύθυνοι, μελλοντικοί πολίτες. Παράλληλα, εξασθενίζει την “τάση” τους για βία, ναρκωτικά, bullying, κ.λπ.

2) Η μεθοδολογία που ακολουθεί ο κάθε καθηγητής (συμπεριλαμβανομένης της τεχνολογίας, που οι νέοι λατρεύουν ως παιδί τους) μπορεί να προσφέρει επιπλέον χαρά στα παιδιά, να τα σπρώξει προς την καλυτέρευση της κοινωνίας (ενίσχυση του ενδιαφέροντος τους για τα κοινό καλό μέσα από ομάδες, διαδικτυακά και μη) αλλά και προς την κάλπη για το καλό του ίδιου του μέλλοντος τους. Επίσης, τα αποθαρρύνει από πράξεις βίας, χρήσης ναρκωτικών, bullying, κ.λπ.

• 3) Η ικανότητα των καθηγητών να ενθαρρύνουν τα παιδιά, έτσι ώστε να νιώσουν περηφάνια στο σχολείο (συμπεριλαμβάνοντας ΚΑΙ την τεχνολογία ως αναπόσπαστο πλέον μέρος του κορμιού και του μυαλού τους), επίσης δρα ως βάλσαμο στην υγιή διαπαιδαγώγηση τους και τα σπρώχνει προς την Πολιτεία (και όχι προς τη βία, τα ναρκωτικά, το bullying, κ.λπ.).

4) Η ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ στο σχολείο σπρώχνει τα παιδιά στη βία, τα ναρκωτικά, το bullying και άλλες αρνητικές πράξεις και τα αποθαρρύνει από το να γίνουν ενεργοί πολίτες, να ψάξουν υγιή μονοπάτια και να πορευτούν προς την κάλπη (ως υπεύθυνοι, μελλοντικοί πολίτες).

Θεωρώ ότι οι πιο πάνω επιστημονικές μελέτες είναι αρκετά κατατοπιστικές και δίνουν σημαντικές απαντήσεις σε αυτό το θέμα. Η Πολιτεία οφείλει να επιλέξει την ποιότητα μάθησης (όχι την ποσότητα, όχι τη στέρηση, όχι την τιμωρία). Και σήμερα, ποιότητα μάθησης χωρίς τεχνολογία, ισοδυναμεί με αμάξι χωρίς ρόδες.

• Οι εκπαιδευτικοί οφείλουν (και θα αναγκαστούν) να προσαρμοστούν και εκπαιδευτούν – αυτο-εκπαιδευτούν με μεθόδους ενθάρρυνσης των μαθητών (και όχι απλά με στείρα, – συχνά – πεπαλαιωμένη   “διδασκαλία” μαθημάτων). Και κάτι τέτοιο δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να αποκλείσει τα κινητά και τις έξυπνες συσκευές.

Όπως ανέφερα στο βιβλίο μου για την Παιδεία της Κύπρου (πιο πάνω), “δεν μπορούμε να βλέπουμε το χείμαρρο να έρχεται πάνω μας (Τεχνολογία) και ενώ διαθέτουμε αεροπλάνο για να τον αποφύγουμε, εμείς να κρατάμε κουπιά”!

Με την αγάπη μου για την Κύπρο μας,
Νίκος Αντωνιάδης

Υ.Γ.: Αγαπητέ Κύριε Υπουργέ Παιδείας, Αγαπητοί Καθηγητές, τα Παιδιά μας και τα μάτια σας!

*Ο Νίκος Αντωνιάδης είναι Αν. Επίκουρος Καθηγητής Μάρκετινγκ και Επικοινωνίας στο St. John’s University της Νέας Υόρκης. Από την 1η Ιανουαρίου 2020, του έχει ανατεθεί ο σχεδιασμός και η διδασκαλία του μαθήματος “Πολιτικό Μάρκετινγκ”, το οποίο συμπεριλαμβάνει και δικές του ακαδημαϊκές μελέτες.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. 

Μηδενίζοντας το Έθνος, ενισχύεται ο εθνικισμός: Και ο Εθνικισμός οδηγεί σε τραγικά γεγονότα