Πλατφόρμα «Ειρήνης» ή «Απελευθέρωσης»; Ποιος εμποδίζει τη λύση, ο κατακτητής ή ο καταχτημένος;
Ο Υπουργός Εξωτερικών κ. Ιωάννης Κασουλίδης. ΚΥΠΕ, ΚΑΤΙΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Σίγουρα είναι προτιμότερο να μην κάθεσαι ήσυχος και να παλεύεις για την ειρήνη στην πατρίδα σου, παρά να αδιαφορείς και να συνυπάρχεις με το έγκλημα της τουρκικής κατοχής.
Και είναι άξιοι επαίνου εκείνοι οι πολιτικοί που όταν αποσυρθούν ή συνταξιοδοτηθούν, συνεχίζουν να παραμένουν ενεργοί πολίτες, γιατί το γνήσιο ενδιαφέρον για τον τόπο δεν εξαρτάται από θέσεις και αξιώματα.
- Στην Κύπρο συντελείται μια τραγωδία για 45 και πλέον χρόνια. Το πέρασμα του χρόνου δημιούργησε παθητικότητα και απογοήτευση σε μεγάλη μερίδα του κόσμου, αλλά συνάμα φαίνεται ότι δημιούργησε και απόσταση από τις πραγματικές αιτίες και διαστάσεις της παράνομης διαίρεσης του νησιού.
Οι επιζήμιες και σε μερικές περιπτώσεις τραγικές υποχωρήσεις της ελληνοκυπριακής πλευράς στις διαπραγματευτικές διαδικασίες, όλα αυτά τα χρόνια, διαμόρφωσαν συνθήκες όχι μόνο αδιεξόδου, αλλά και υποταγής στις επεκτατικές επιδιώξεις της Τουρκίας.
Την εβδομάδα που μας πέρασε, υπήρξε ακόμη μια προσπάθεια από τα Ηνωμένα Έθνη, όπως τόσες άλλες φορές. Η Τζέιν Χολ Λουτ, η ειδική απεσταλμένη του Γενικού Γραμματέα, αναχώρησε και πάλι άπρακτη από την Κύπρο.
Μπορεί το αποτέλεσμα να εκλαμβάνεται ως αρνητική εξέλιξη, αλλά, εδώ που έφτασαν τα πράγματα, τίθεται ένα βασικό ερώτημα:
Είναι χειρότερα ή καλύτερα που δεν επιτεύχθηκε συμφωνία στους λεγόμενους όρους αναφοράς (στους συγκεκριμένους όρους αναφοράς), αφού θεωρείται ότι περιέχουν επικίνδυνα στοιχεία που δεν οδηγούν σε μια σωστή, λειτουργική λύση, σε ένα κανονικό, κυρίαρχο και ελεύθερο κράτος;
- Η κ. Λουτ είχε πραγματοποιήσει τη νέα αποστολή της στο νησί, μετά τη συνάντηση του προέδρου Αναστασιάδη με τον Μουσταφά Ακιντζί στις 9 Αυγούστου. Σε εκείνη τη συνάντηση, αποφάσισαν όπως συνεχίσουν τις προσπάθειες με την ειδική απεσταλμένη του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ και με σκοπό να οριστικοποιήσουν τους όρους αναφοράς, που θα βοηθήσουν στη διαδικασία για την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων, όπως είχε ειπωθεί.
Στο τέλος, όπως πάντα, έστω και αν αρχικά δημιουργούνται κάποιες προσδοκίες – ψευδαισθήσεις, οι συνομιλίες οδηγούνται σε αδιέξοδο ή σε ναυάγιο.
Πέρα από τους όποιους -κατά διαστήματα- τακτικισμούς είτε της μιας είτε της άλλης πλευράς στο νησί (για εσωτερική κατανάλωση και για κομματικές σκοπιμότητες), ο βασικός λόγος που η κάθε προσπάθεια για σωστή επίλυση του Κυπριακού αποτυγχάνει είναι η Τουρκία.
Δεν θέλει μόνο να αναγνωρίσουμε τις «πραγματικότητες της διαίρεσης» και της ύπαρξης δυο οντοτήτων στην Κύπρο. Δεν θέλει μόνο μοίρασμα της εξουσίας μεταξύ των δυο κοινοτήτων.
Η Τουρκία επιμένει στην παραμονή των εγγυήσεων και των στρατευμάτων για να ελέγχει την Κύπρο, στοχεύοντας στη νομιμοποίηση της κλοπής εδαφών και θαλασσών της Κυπριακής Δημοκρατίας. Με τη μόνιμη στήριξη της Βρετανίας επιδιώκουν μαζί να επικρατεί μια κατάσταση στο νησί, με «λύση» ή χωρίς λύση, μέσα από την οποία να εξυπηρετούνται τα δικά τους γεωπολιτικά συμφέροντα.
Κι ενώ για όλα αυτά υπάρχουν αδιάσειστα και ιστορικώς αποδεδειγμένα στοιχεία, κι ενώ όλα αυτά αποδεικνύονται κάθε φορά που επιχειρείται να λυθεί το Κυπριακό, κι ενώ όλα αυτά καταγράφονται με το 45χρονο έγκλημα της τουρκικής κατοχής, με τον παράνομο διαχωρισμό του νησιού και των ανθρώπων του, καθώς και με τις προκλητικές ενέργειες της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ, στην Αμμόχωστο και στη νεκρή ζώνη, εμφανίζονται Ελληνοκύπριοι (ανάμεσά τους και αξιόλογα πρόσωπα της πολιτικής, κοινωνικής και πνευματικής ζωής του τόπου), που -εμμέσως πλην σαφώς- υποστηρίζουν ότι η ελληνοκυπριακή πλευρά ευθύνεται που δεν λύνεται το Κυπριακό.
Πριν λίγες μέρες, παρουσιάστηκε στη Λευκωσία η πλατφόρμα «Απόφαση Ειρήνης». Για μια ακόμα φορά επιχειρήθηκε να δοθεί η εντύπωση ότι βασικά η λύση είναι αποκλειστική υπόθεση των δυο κοινοτήτων και πολύ περισσότερο των Ελληνοκυπρίων.
- Όπως άφησαν ξεκάθαρα να εννοηθεί, η έλλειψη ενημέρωσης για το περιεχόμενο της λύσης (διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας) είναι το εμπόδιο για να προκύψει το ποθούμενο αποτέλεσμα. Γι’ αυτό, ανέλαβαν εκστρατεία να ενημερώσουν τους πολίτες, με σκοπό να ανοίξουν οι λεωφόροι προς τη λύση.
Βέβαια, ξέχασαν να πουν ότι όσες υποχωρήσεις και να έκανε μέχρι σήμερα η ελληνοκυπριακή πλευρά, όση καλή θέληση και να επέδειξαν οι χαρακτηριζόμενοι ως γνήσιοι εκφραστές της «ρεαλιστικής σκέψης», της ειρηνικής συνύπαρξης των δυο κοινοτήτων και της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας (Βασιλείου, Κληρίδης, Χριστόφιας, Αναστασιάδης), το Κυπριακό δεν λύθηκε.
Και δεν λύθηκε (είναι ηλίου φαεινότερον, το ξέρουν και οι πέτρες) επειδή η Τουρκία τα ήθελε και τα θέλει όλα δικά της. Επιπλέον, τα τελευταία χρόνια, ο ισλαμοφασίστας Ταγίπ Ερντογάν εγείρει και νέες διεκδικήσεις σε βάρος του Ελληνισμού.
Ένας από τους συμμετέχοντες στην εν λόγω πλατφόρμα είναι ο Ιωάννης Κασουλίδης, ο οποίος διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών στις κυβερνήσεις Κληρίδη και Αναστασιάδη και βίωσε -από μέσα- αμέτρητες προσπάθειες για να λυθεί το Κυπριακό.
Ας μας πει λοιπόν ο αγαπητός κ. Κασουλίδης τι διαφορετικό πρέπει να κάνει η ελληνοκυπριακή πλευρά για να επιτευχθεί λύση και να υπάρξει ειρήνη στην Κύπρο.
- Δηλαδή, πιστεύει ότι μέχρι σήμερα δεν βρέθηκε λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας επειδή η πλειοψηφία των Ελληνοκυπρίων δεν είναι ενημερωμένη σωστά;
- Δηλαδή, μέχρι σήμερα δεν αποχώρησαν από την Κύπρο τα τουρκικά στρατεύματα και οι έποικοι και δεν επέστρεψαν οι πρόσφυγες στα σπίτια τους επειδή η ελληνοκυπριακή ηγεσία δεν διαχειρίστηκε σωστά τις διαπραγματευτικές διαδικασίες;
Αν, πράγματι, τόσο ο ίδιος, όσο και τα άλλα μέλη της πλατφόρμας, πιστεύουν ότι το Κυπριακό μπορεί να λυθεί και να επικρατήσει ειρήνη με διαφορετικούς χειρισμούς και διαφορετικές θέσεις από την ελληνοκυπριακή πλευρά, να πουν ξεκάθαρα τι εισηγούνται, συγκεκριμένα πράγματα.
Η Τουρκία δεν εμποδίζει την ειρήνη με αοριστολογίες, αλλά με συγκεκριμένες θέσεις και ενέργειες στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, επιχειρώντας να επιβάλει τετελεσμένα στο έδαφος και στη θάλασσα.
Συμφωνούμε για επιμονή στη λύση «γιατί δεν μας παίρνει ο χρόνος», όπως πολύ εύστοχα ανέφερε ο Αντρέας Χρίστου (τέως δήμαρχος Λεμεσού), που, επίσης, συμμετέχει στην προαναφερόμενη πλατφόρμα. Συμφωνούμε ότι η διαιώνιση του διχοτομικού στάτους κβο είναι καταστροφική, όπως και η λύση των δυο κρατών.
Αλλά, ποιος στερεί την ειρήνη στον κόσμο της Κύπρου;
- Ο κατακτητής ή ο κατακτημένος;
- Ο πρόσφυγας ή ο κλέφτης;
Από αυτούς λοιπόν τους συμπατριώτες μας και από χιλιάδες άλλους (σε όποια πλευρά κι αν ανήκουν: ρεαλιστική ή απορριπτική) με ευαισθησίες, γνώσεις και πατριωτισμό, που δεν βολεύονται με τις «ήρεμες συνθήκες» της ημικατοχής, που θέλουν να βρεθεί ένας άλλος τρόπος για να λυτρωθεί επιτέλους η πατρίδα, ζητούμε ένα πολύ απλό πράγμα: να μην σκοτεινιάζουν την πραγματικότητα με παραπλανητικές εικόνες και μισές αλήθειες.
Μόνο μια πλατφόρμα, ένα κίνημα και από τις δυο κοινότητες, για «Απόφαση Απελευθέρωσης» θα μπορέσει να δώσει ελπίδα και προοπτική στην Ειρήνη.
Την κατάργηση της κατοχής και την επίτευξη σωστής λύσης δεν την εμποδίζουν τα θύματα, αλλά οι θύτες.
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.
Ανελέητος ανταγωνισμός: Οι μεγαλύτεροι τρομοκράτες είναι αυτοί που κυβερνούν τον πλανήτη