Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Κυριάκος Μητσοτάκης και ο πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Αναστασιάδης στο δείπνο, στο Προεδρικό Μέγαρο. Φωτογραφία Κυπριακή Προεδρία
«Το γεγονός ότι η πρώτη μου επίσημη επίσκεψή, υπό τη νέα μου ιδιότητα, πραγματοποιείται εδώ (σ.σ.: στην Κύπρο), καταδεικνύει ακριβώς, την προσήλωσή μου στον δρόμο της στενής συνεργασίας και συστράτευσης των δύο μας χωρών. Με πρώτο και αδιαπραγμάτευτο στόχο της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, την επίλυση του Κυπριακού ζητήματος. Ενός ζητήματος που -δεν πρέπει να ξεχνάμε- αποτελεί ζήτημα εισβολής και κατοχής!».
Αυτή η φράση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη ικανοποίησε την μεγάλη πλειοψηφία στην Κύπρο και προβλημάτισε όσους πιέζουν τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκο Αναστασιάδη, να αποδεχθεί την «όποια λύση», διότι έδειξε διάθεση για μία διαφορετική πορεία στο εθνικό θέμα της Κύπρου.
Τι εννοούν χρησιμοποιώντας αυτές τις δύο λέξεις;
Οι πολιτικοί της Κύπρου και της Ελλάδας έχουν αποτύχει στο Κυπριακό, αλλά και στα υπόλοιπα εθνικά θέματα. Η προηγούμενη κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα έκλεισε -όπως όπως το Σκοπιανό- και όσοι παρακολουθούν με προσοχή τα τεκταινόμενα στα Σκόπια γνωρίζουν ότι το θέμα αυτό δεν έκλεισε. Η Μακεδονία τελικά αποδεικνύεται ότι ακόμα τιμωρεί. Είναι ένα ιδιαίτερο και πολύ αγαπημένο όνομα για τους Έλληνες όπου γης. Ο πρώην πρωθυπουργός ηττήθηκε στις πρόσφατες εκλογές γι’ αυτόν το λόγο. Οι ψύχραιμοι αναλυτές καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι αν ο Αλέξης Τσίπρας άφηνε ανοικτό το «ονοματολογικό», οι εκλογές θα παίζονταν. Σίγουρα το πρώτο κόμμα δεν θα μπορούσε να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση.
Ίσως η απόφαση των Σκοπίων για την πάση θυσία ένταξη τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση να τους αναγκάσει σε μερικές αναγκαίες υποχωρήσεις. Δεν μπορεί, ας πούμε, η χώρα να λέγεται “Βόρεια Μακεδονία” και οι ίδιοι “Μακεδόνες”. Πρόκειται για παγκόσμια πρωτοτυπία. Είναι “Βορειο-Μακεδόνες”. Όπως οι κάτοικοι της Νέας Ζηλανδίας είναι Νεοζηλανδοί και της Νέας Υόρκης Νεοϋορκέζοι… Πολλά πρέπει να αλλάξουν. Και η Ελλάδα διαθετει τους μηχανισμούς, ως κράτος-μέλος της Ε.Ε., για να επιβάλει τις αλλαγές και να διορθώσει τα λάθη της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Βέβαια, ο συμβιβασμός θα μπορούσε να ήταν και θετικός. Αλλά με μία Τουρκία όπως η σημερινή, που κυριαρχείται από εθνικιστικό ισλαμισμό, πως μπορούμε να τον πετύχουμε; Δεν υπάρχει περίπτωση να δεχθεί η κατοχική δύναμη λύση στην Κύπρο, χωρίς να θέσει υπό την επιρροή της το νησί…
Ο κ. Μητσοτάκης έδωσε ένα καλό μήνυμα από την Κύπρο. Είπε ότι το Κυπριακό είναι θέμα εισβολής και κατοχής. Η προσέγγιση είναι εξαιρετική φτάνει ο σημερινός πρωθυπουργός να μην πειστεί από τους πολιτικάντηδες της Λευκωσίας ότι δεν υπάρχει άλλη λύση εκτός της ρατσιστικής Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ), η οποία είναι μία καθ’ όλα διχοτομική διευθέτηση. Σύνορα προβλέπει, όχι επανένωση της Κύπρου.
Η φιλοτουρκική ΔΔΟ δεν έχει καμία απολύτως διαφορά από τη διχοτόμηση και το δίλημμα είναι παραπλανητικό. Οι διαπραγματεύσεις γίνονται για τον διαχωρισμό και όχι την πραγματική επανένωση…
Γιατί “εξαφανίστηκε” ο Νετανιάχου; Τι σημαίνει για την Ελλάδα, την Κύπρο και την Τουρκία;