Η Ελλάδα στη δεύτερη -μεταμνημονιακή- φάση πολιτικού μετασχηματισμού: Ότι ανεβαίνει κατεβαίνει, και το αντίστροφο

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Δυστυχώς η Χαμάς ΔΕΝ συμφώνησε ακόμη για την ανακωχή και την απελεύθερωση ομήρων: «Καμία εξέλιξη» στον σαββατιάτικο γύρο διαπραγματεύσεων του Καϊρου

Συνελήφθη μέλος της φρουράς του Γενικού Προξένου της Ελλάδας, στα Ιεροσόλυμα: Στον Πανάγιο Τάφο από στρατιώτες του ισραηλινού στρατού, ο Σύριζα ζητά ενημέρωση (video)

Ο Ραφαήλ μετέφερε το Άγιος Φως, με ειδικό καντήλι, στο Μετόχι του Παναγίου Τάφου: Εκατοντάδες πιστοί βρέθηκαν, κατά την υποδοχή του, στην Πλάκα

Του ΠΑΝΤΕΛΗ ΖΑΓΟΡΙΑΝΙΤΗ / HELLAS JOURNAL

Το αποτέλεσμα, τόσο των Ευρωεκλογών όσο και των αυτοδιοικητικών εκλογών, των πρώτων μετά το 2015 βοηθούν στην εξαγωγή κομβικών συμπερασμάτων που έως τώρα εδράζονταν σε εικασίες, εκτιμήσεις και δημοσκοπήσεις.

Λίγους μήνες μετά την τυπική έξοδο από τα μνημόνια που άλλαξαν την Ελλάδα, όχι μόνο οικονομικά, το πρώτο και βασικό συμπέρασμα είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε σαφή και πεντακάθαρη πολιτική υποχώρηση και αυτό δεν αποδεικνύεται μόνο από τα ποσοστά των ευρωεκλογών αλλά και από επιμέρους αποτελέσματα σε περιφέρειες και δήμους. Οι λόγοι είναι σαφείς αλλά διαφορετικοί για τον κάθε από το ένα εκατομμύριο των ψηφοφόρων που τον εγκατέλειψαν.

Στον αντίποδα, την ακριβώς αντίστροφη πορεία ακολουθεί η Νέα Δημοκρατία που εκτός από τη διαφορά των 9,5 μονάδων δείχνει δυναμική καθολικής επικράτησης σε όλη την Ελλάδα, κερδίζοντας ακόμη και Περιφέρειες όπως αυτή της Δυτικής Ελλάδας, για πρώτη φορά.

Το μπλε χρώμα του χάρτη έχει περισσότερο ψυχολογική σημασία αλλά σίγουρα υποδηλώνει την κυρίαρχη τάση αυτής της περιόδου. Φυσικά κανείς δεν μπορεί να μιλήσει το ίδιο σίγουρα για ιδεολογική τάση, αλλά για πολλούς η δεξιά έχει πάψει να είναι φόβητρο. Και αυτό είναι κυρίως επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, παρά τις συνεχείς αμφισβητήσεις μερίδας του κόμματός του, κατάφερε μετά την πρώτη και κυρίως τη δεύτερη Κυριακή των εκλογών να φαντάζει αδιαφιλονίκητο «αφεντικό» και αυτό αναμένεται να αποτυπωθεί και στα ψηφοδέλτια των εθνικών εκλογών.

Τέσσερα κόμματα σε αποδρομή

Παράλληλα, διαπιστώνεται ότι τέσσερα προσωποκεντρικά κόμματα που προέκυψαν μέσα στην περίοδο των μνημονίων, για διαφορετικούς λόγους το καθένα δεν άντεξαν.

Ποτάμι, Ανεξάρτητοι Έλληνες, Ένωση Κεντρώων και Λαϊκή Ενότητα κινδυνεύουν με εκλογικό αφανισμό καθώς το πρώτο μήνυμα, από τις ευρωεκλογές ήταν απογοητευτικό γι’ αυτά.

Ήδη ο Σταύρος Θεοδωράκης και ο Παναγιώτης Λαφαζάνης έχουν υποβάλλει τις παραιτήσεις τους. Ο Πάνος Καμμένος φέρεται να αποφασίζει την μη συμμετοχή στις εθνικές εκλογές. Ο μόνος που δείχνει διάθεση να το παλέψει είναι ο Βασίλης Λεβέντης αλλά αυτό είναι φυσιολογικό. Κατάφερε να μπει στη Βουλή μετά από προσπάθειες 30 ετών και δεν είναι διατεθειμένος να καταθέσει τα… όπλα.

Η συντριβή της Χρυσής Αυγής

Ειδική περίπτωση και ίσως η μόνη καθαρά ελπιδοφόρα για το πολιτικό μας σύστημα είναι η κατάρρευση της Χρυσής Αυγής. Με τη δίκη για τη δολοφονία Φύσσα να συνεχίζεται είναι προφανές ότι ο ελληνικός λαός συνειδητοποιεί ότι μια ναζιστική εγκληματική ομάδα δεν αποτελεί λύση για κανένα από τα προβλήματα της χώρας. Μένει φυσικά η επιβεβαίωση αυτής της τάσης στις 7 Ιουλίου.

Βελόπουλος και Βαρουφάκης ζητούν μερίδιο εξουσίας

Ταυτόχρονα, φαίνεται ότι μπαίνουμε στη δεύτερη φάση του πολιτικού μετασχηματισμού της Ελλάδας καθώς ήδη έχουν προκύψει δύο νέα κόμματα που διεκδικούν την είσοδό τους στη Βουλή.

Η Ελληνική Λύση του νέου αστέρα των τηλεπωλήσεων Κυριάκου Βελόπουλου δείχνει πιο κοντά στο στόχο καθώς το ποσοστό της στις ευρωεκλογές ήταν πιο καθαρό και της εξασφάλισε όχι μόνο την έδρα αλλά και την είσοδο στη Βουλή, εφόσον επιβεβαιωθεί.

Το ΜεΡΑ25 του Γιάνη Βαρουφάκη που έχασε οριακά το 3% και την εκλογή ευρωβουλευτή δείχνει ότι μπορεί να παλέψει για την είσοδό του στη Βουλή δυσκολεύοντας, αν αυτό συμβεί, και το ενδεχόμενο αυτοδυναμίας της ΝΔ.

Ξεχωριστό κεφάλαιο το ΚΙΝΑΛ

Το Κίνημα Αλλαγής είναι ένα ξεχωριστό και δυσκολότερο κεφάλαιο της πολιτικής εξίσωσης.

Δεν είναι μόνο ότι πρόκειται για τη μετεξέλιξη του ιστορικού ΠΑΣΟΚ, όσο το ότι αποτελεί ίσως την μοναδική ρεαλιστική επιλογή του κ. Μητσοτάκη για συνεργασία σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας.

Γιατί δεν υπάρχει άλλο κόμμα με το οποίο θα μπορούσε να συγκυβερνήσει η ΝΔ. Για διαφορετικούς λόγους σε κάθε περίπτωση αποκλείεται, μετά τις 7 Ιουλίου, συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ, τη Χρυσή Αυγή, Ελληνική Λύση και ΜέΡΑ25 (αν φυσικά τα δύο τελευταία πετύχουν την είσοδό τους στη Βουλή).

Άρα, μη αυτοδυναμία, οδηγεί είτε σε συνεργασία ΝΔ – ΚΙΝΑΛ (ακόμη και με τη μορφή ψήφου ανοχής) είτε σε νέες εκλογές.

Αυτά τα γνωρίζουν πολύ καλά στη Χαριλάου Τρικούπη όπου όμως από το μεσημέρι του Σαββάτου έχει ξεκινήσει η διαδικασία από βενιζελοποίησης. Είναι προφανές ότι η Φώφη Γεννηματά από την πρώτη στιγμή της εκλογής της αισθανόταν βαριά την παρουσία του Ευάγγελου Βενιζέλου. Η ρητορική του δεινότητα, η συγκρότηση και ο πληθωρικός – πατερναλιστικός του χαρακτήρας σε συνδυασμό με την πολιτική του προϊστορία, πρόσφατη και παλαιότερη- είναι σαφές ότι δημιουργεί άγχος και ανασφάλεια στην πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ.

Και αυτό ισχύει είτε η ΝΔ είναι αυτοδύναμη, είτε πολύ περισσότερο αν δεν είναι.

Όμως η απόφασή της να συγκρουστεί με τον κ. Βενιζέλο ασκώντας το όντως προεδρικό δικαίωμα της συγκρότησης του ψηφοδελτίου Επικρατείας αποτελεί κίνηση υψηλού ρίσκου που μένει να αποδειχθεί στην κάλπη. Όχι γιατί θα αλλάξει ουσιαστικά κάτι με μισό τοις εκατό πάνω ή κάτω σε σχέση με τις ευρωεκλογές, αλλά κυρίως για τους συμβολισμούς και το Power game μέσα σε ένα κόμμα που φιλοδοξεί να αποτελεί τον ρυθμιστή των εξελίξεων, ως ενδιάμεσος στους δύο μονομάχους.

Σε κάθε περίπτωση, ο χρόνος έως τις εκλογές είναι αρκετός προκειμένου οι πολίτες να κατασταλάξουν, αν δεν το έχουν κάνει ήδη, και να στείλουν το τελικό τους μήνυμα στο πολιτικό προσωπικό της χώρας.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.

Δεν θα γίνουμε ποτέ Βρετανία, κουφάλα Αγγλοσάξονα: Τα ψέματα στις εκλογές τιμωρούνται…