Μπορεί στο μνημόνιο του Κάρολου Παπούλια με τον Τούρκο ομόλογό του, Γιλμάζ να υπήρχαν οι μέρες Εθνικών επετείων και μεγάλων θρησκευτικών εορτών, ανάμεσα στα συμφωνηθέντα, όταν οι δυο χώρες συμφώνησαν να κρατούν χαμηλά τον πήχη της έντασης στο Αιγαίο, όμως αυτή η συμφωνία διαχρονικά πλέον, έφτασε σε μια μονομερή πράξη που ούτως ή αλλιώς η Ελλάδα δεν είχε ποτέ πρόθεση προκλήσεων.
Από την άλλη πλευρά του νομίσματος τα ενεργειακά, το Κυπριακό, οι εσωτερικές εκλογές, το ακροατήριο των ψηφοφόρων και η μαύρη τρύπα της οικονομικής κατάστασης την οποία υποβαστάζουν ομόθρησκες χώρες του Ισλαμιστή προέδρου. Ένα παζλ που θεωρείται ιδιαίτερα εύθραυστο και που είναι από μόνο του ικανό να πυροδοτήσει τεραστίων διαστάσεων εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή, η οποία όμως απαιτεί ηρεμία και σύνεση.
«Σήκωμα σκόνης» από την πλευρά της Τουρκίας
Όλα τα προηγούμενα, συμπεριλαμβανομένων επίσης και στρατιωτικών εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων στην Κύπρο (όπως η Γαλλία- ΗΠΑ-Ισραήλ) συνθέτουν μια εικόνα που δικαιολογεί το «σήκωμα σκόνης» από την πλευρά της Τουρκίας και την οδηγεί, όπως σημείωσαν με νόημα οι ίδιες πηγές, στην ίδια και ίσως μόνιμη πρακτική που είναι η τεχνητή ένταση γύρω από το Αιγαίο που βέβαια ενέχει πάντα τις διαχρονικές αιτιάσεις της, μια πολιτική η οποία ποτέ δεν αλλάζει και πάντα προβάλλει τις ίδιες διεκδικήσεις της.
Από την άλλη πλευρά, η γείτονα χώρα, στηριζόμενη στις δυνάμεις της και την πρωτοφανή ίσως ανάπτυξη μόνο στον αμυντικό βιομηχανικό τομέα, εκβιάζει με τον δικό της τρόπο να παραμείνει ως ένας πυλώνας περιφερειακής δύναμης, η οποία φυσικά ζητά τη μερίδα του λέοντος και με την πολιτική της ζητά ουσιαστικά απ όλους να είναι η χώρα που θα έχει τον πρώτο λόγο στις όποιες εξελίξεις.
Το τέχνασμα των Τούρκων με τα άοπλα μαχητικά αποκαλύφθηκε: Η παρενόχληση στο Αγαθονήσι