Τιμή για τον Νίκο Μούγιαρη: Δοσμένος χωρίς όρια για τη γλώσσα, τον πολιτισμό και το Έθνος

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Υπερπροσοντούχοι οι έλληνες αλλά δουλειά δεν βρίσκουν: Η χώρα κατέχει το δεύτερο χαμηλότερο ποσοστό απασχόλησης στην ΕΕ- Στοιχεία Eurostat

Ο θαλάσσιος διάδρομος για την ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα προχωράει γρήγορα και σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα ενημερώνει η αμερικανική USAID

Προβάδισμα με βραχεία κεφαλή του ΔΗΣΥ έναντι του ΑΚΕΛ για τις ευρωεκλογές: Δημοσκόπηση για τις εκλογές της 9ης Ιουνίου στην Κύπρο, ποιοι υποψήφιοι προηγούνται

Του ΠΑΝΙΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ

Πρόσφερε αθόρυβα και αθόρυβα έφυγε από τη ζωή. Δεν ήταν απλά ένα πρόσωπο που έκανε τη διαφορά στο χώρο της ελληνοαμερικανικής κοινότητας. Δεν ήταν μόνο πατριώτης, φιλάνθρωπος, δοσμένος χωρίς όρια και συμβιβασμούς για τη γλώσσα, τον πολιτισμό και το Έθνος. Δεν ήταν μονάχα μια φλόγα η ψυχή του για την Κύπρο και την Ελλάδα.

Ο Νίκος Μούγιαρης, με εκείνο το αυθεντικό και το βαθύ αίσθημα ευθύνης που τον διέκρινε, στήριζε απλόχερα καθετί που συμπορευόταν με το ωραίο και το αληθινό του Ελληνισμού. Πάσχιζε συνεχώς να δημιουργηθεί υποδομή, να ενώσει ανθρώπους, να δρομολογήσει στόχους, να χαραχθεί συγκροτημένη στρατηγική για την υπεράσπιση των εθνικών δικαίων και για την απελευθέρωση της πατρίδας του από τον Τούρκο κατακτητή.

• Η σύζυγός του Κάρολ, μέλη της οικογένειάς του, φίλοι του, άνθρωποι που συνεργάστηκαν μαζί του για τα εθνικά ζητήματα, Αμερικανοί πολιτικοί, διπλωμάτες, στελέχη ομογενειακών φορέων, καλλιτέχνες, δημοσιογράφοι, επιχειρηματίες και άτομα που ένιωσαν την ανάγκη να τιμήσουν έναν γνήσιο πατριώτη συγκεντρώθηκαν την Παρασκευή το βράδυ στο «Terrace On The Park» του Κουίνς της Νέας Υόρκης, όπου διοργανώθηκε εκδήλωση στη μνήμη του.

Μέσα από φωτογραφίες, βίντεο και μαρτυρίες δικών του ανθρώπων, αναδείχθηκε η σεμνότητα, το ήθος, η ανθρωπιά και η φιλοπατρία του Νίκου Μούγιαρη. Όλοι οι ομιλητές περιέγραψαν βιωματικές στιγμές, εμπειρίες και αναμνήσεις, παρουσιάζοντας μια διαδρομή που ξεκίνησε στις 28 Φεβρουαρίου 1945 στην Αθηένου της επαρχίας Λάρνακας μέχρι τις 5 Ιανουαρίου 2019, που έφυγε από τη ζωή, στο σπίτι του στο Μανχάταν, μετά από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο.

Είχε ιδρύσει και διεύθυνε τη μεγάλη εταιρεία καλλυντικών MANA, με έδρα τη Νέα Υόρκη. Δεν περιορίστηκε μόνο στην επιχειρηματική δραστηριότητά του, αλλά ξεχώρισε για τις αγαθοεργίες και το σπουδαίο φιλανθρωπικό και εθνικό έργο του, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στη διατήρηση και ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς μας.

• Ο αδελφός του, Γιώργος Μούγιαρης, ο παιδικός του φίλος Ντίνος Ιορδάνου (διευθύνων σύμβουλος της Arch Capital Group), ο συγχωριανός και φίλος του Δρ. Φίλιππος Πατσαλής (πρώην υπουργός Υγείας, ιδρυτής – εκτελεστικός διευθυντής της NIPD Genetics) και ο δήμαρχος Αθηένου Κυριάκος Καρεκλάς αναφέρθηκαν στο δέσιμο με τον τόπο του, αποτυπώνοντας ένα πάθος και μια νοσταλγία που δεν τον άφησαν ποτέ να λησμονήσει τις ρίζες του, τα χώματά του, το χωριό του. Σκιαγράφησαν τις θεμελιώδες αξίες και αρχές που τον συνόδεψαν έως το τέλος.

Ο μόνιμος αντιπρόσωπος της Κύπρου στον ΟΗΕ, πρέσβης Κορνήλιος Κορνηλίου, διάβασε χαιρετισμό του προέδρου Νίκου Αναστασιάδη και ο πρέσβης της Ελλάδας στις ΗΠΑ, Θεοχάρης Λαλάκος, διάβασε χαιρετισμό του προέδρου Προκόπη Παυλόπουλου. Η Κυπριακή Δημοκρατία είχε τιμήσει τον εκλιπόντα για τη μεγάλη του προσφορά στην ιδιαίτερη πατρίδα του και η Ελληνική Δημοκρατία θα τον τιμήσει μετά θάνατο, ως ένδειξη αναγνώρισης του θεάρεστου, κοινωνικού και εθνικού έργου του.

Ο Κυριάκος Παπαστυλιανού (πρόεδρος της Ομοσπονδίας Κυπροαμερικανικών Οργανισμών), ο Νίκος Νικολάου (πρόεδρος του Κυπροαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου), ο Νίκος Καρακώστας (πρώην πρόεδρος της ΑΧΕΠΑ) και ο ιερέας Αλέξανδρος Καρλούτσος αναφέρθηκαν στη σχέση του με την ελληνοαμερικανική κοινότητα και στη σημαντική συμβολή του στα κοινά.

• Ο Δημοκρατικός γερουσιαστής από το Νιου Τζέρσεϊ, Ρόμπερτ Μενέντεζ, η Δημοκρατική βουλευτής από τη Νέα Υόρκη και συμπρόεδρος του «Ελληνικού Συνδέσμου» στο Κογκρέσο, Κάρολιν Μαλόνι, ο πρώην βουλευτής από τη Νέα Υόρκη Τζο Κρόουλι και ο Δημοκρατικός πολιτειακός γερουσιαστής της Νέας Υόρκης, Μιχάλης Γιάνναρης, μίλησαν για τον άνθρωπο που αντιπροσώπευε την «σιωπηλή δύναμη» του ελληνικού στοιχείου στην Αμερική. Όχι μόνο για την οικονομική στήριξή του σε εκλογικές αναμετρήσεις, σε συνέδρια και σε οργανώσεις λόμπι, στο πλαίσιο του «πολιτικού αγώνα» με σκοπό να προωθηθούν τα θέματα του Ελληνισμού, αλλά και για τις φιλίες που διατηρούσε χωρίς κομματικές και ταξικές διακρίσεις.

Ο εκτελεστικός διευθυντής του φορέα που ίδρυσε ο Νίκος Μούγιαρης, του Συμβουλίου Ελληνοαμερικανικής Ηγεσίας (HALC), Έντι Ζεμενίδης, μίλησε για το όραμα, την ευαισθησία, το δυναμισμό και τη μαχητικότητά του.

Ο πρόεδρος του Παγκύπριου Συνδέσμου Αμερικής και της ΠΣΕΚΑ, Φίλιπ Κρίστοφερ, που μοιράστηκε μαζί του πολλά για 45 σχεδόν χρόνια, από τότε που διαπράχθηκε το μεγάλο έγκλημα σε βάρος της Κύπρου, έδωσε έμφαση στην καλοσύνη, την απλοϊκή καρδιά και τη μεγαλοψυχία του. «Ξυπνούσε και κοιμόταν», όπως είπε, «έχοντας βαθιά έγνοια για την Κύπρο και την Ελλάδα. Διάβαζε το πρωί τη Νιου Γιορκ Τάιμς και τηλεφωνούσε εμένα στη Νέα Υόρκη, του Μιχάλη Ιγνατίου στην Ουάσινγκτον, του Έντι Ζεμενίδη στο Σικάγο και σε άλλους φίλους. “Πρέπει να κάνουμε κάτι γι’ αυτό το ζήτημα”, μας έλεγε πάντα. Δεν μπορούσε να ανεχθεί το άδικο».

Ο ποιητής και στιχουργός Πόλυς Κυριάκου απήγγειλε το δικό του ποίημα «Αποχαιρετισμός», αφιερωμένο στον εκλιπόντα και συνοψίζοντας με δυνατές λέξεις και συναισθηματικές εικόνες την προσωπικότητά του. Ο δημοσιογράφος και ηθοποιός Ανδρέας Χατζηϊωάννου απέδωσε ανάγλυφα τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς του αείμνηστου ομογενή, απαγγέλλοντας το ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη «Παράπονο» (Δεύτερη ζωή δεν έχει)».

• Η χορωδία του Παγκύπριου Συνδέσμου Αμερικής, με μαέστρο τον Φύτο Στράτη, ερμήνευσε το «Ένα το χελιδόνι» και «Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ», από το αγαπημένο έργο του Νίκου Μούγιαρη «Άξιον Εστί» (Οδυσσέας Ελύτης – Μίκης Θεοδωράκης), ενώ άνοιξε το πρόγραμμα με το συμβολικό τραγούδι του αλησμόνητου Μάριου Τόκα «Η δική μου η πατρίδα» (σε ποίηση της Τουρκοκύπριας Νεσιέ Γιασίν). Η σοπράνο Όλγα Ξανθοπούλου ερμήνευσε δυο γνωστά μουσικά κομμάτια, «Amazing Grace» και «Ave Maria», συνοδευόμενη από τους Alexandra Jones (τσέλο) και David Holkeboer (πιάνο).

Την εκδήλωση διοργάνωσε ο Παγκύπριος Σύνδεσμος Αμερικής, του οποίου ιδρυτικό μέλος και αντιπρόεδρος ήταν ο Νίκος Μούγιαρης. Παρουσιαστής και συντονιστής ήταν ο γενικός διευθυντής της «Κερύνεια Όπερα», Κωνσταντίνος Γιαννούδης. Το βίντεο που παρουσιάστηκε για τη ζωή και το έργο του αείμνηστου εκλιπόντα, με δηλώσεις συγγενών και φίλων του, αλλά και Αμερικανών πολιτικών, ήταν παραγωγή του Άντριου Μανάτου.

Σαν σήμερα, στις 3 Μαρτίου 1957, ο Γρηγόρης Αυξεντίου κάηκε ζωντανός στο κρησφύγετό του από τους Άγγλους αποικιοκράτες, πεθαίνοντας για την αυτοδιάθεση του λαού του και για τη λευτεριά της πατρίδας του. Ο Νίκος Μούγιαρης, εμπνευσμένος από το διαχρονικό μήνυμα της ηρωικής θυσίας του Σταυραετού του Μαχαιρά, φρόντισε να ακουστεί σε κάθε γωνιά της Κύπρου ο συνταρακτικός λόγος του Αυξεντίου μέσα από τις παραστάσεις «Αποχαιρετισμός» του Γιάννη Ρίτσου. Και ο καλύτερος αποχαιρετισμός για έναν άνθρωπο που σημάδεψε με το έργο και την προσφορά του τον αγώνα για τη δικαίωση της πατρίδας του, συνοδεύεται με τη μεγάλη ευχή στο έργο του ποιητή της Ρωμιοσύνης: «Καλή Λευτεριά!»

Μήνυμα του Προέδρου Αναστασιάδη για τον Νίκο Μούγιαρη, σε εκδήλωση μνήμης στη Νέα Υόρκη