Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν ξεσπά μονίμως κατά της Ελλάδος και της Κύπρου για τα όσα διαδραματίζονται στην Ανατολική Μεσόγειο και στην ευρύτερη περιοχή, καθώς θεωρεί πως είναι οι αδύνατοι κρίκοι.
Το ζήτημα για την Τουρκία είναι πως βλέπει να χάνει έδαφος και να κινδυνεύουν οι σχεδιασμοί της να ανατραπούν επειδή Ελλάδα και Κύπρος έχουν εμπλέξει κι άλλους ισχυρούς παίκτες στο παιχνίδι της Ενέργειας.
Είναι προφανές πως οι εξελίξεις αφορούν και την ανακατανομή ισχύος στην περιοχή και σαφώς το παιχνίδι μοιράζεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ. Η Τουρκία και λόγω των κακών σχέσεων της με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ και τις εμμονές της σε σχέση με την Κύπρο, φαίνεται σε αυτή τη φάση, που είναι κρίσιμη και καθοριστική, να έχει μείνει εκτός. Κι αυτός θα έχει κόστος και ανατροπές πολιτικών.
Το γνωρίζει αυτό ο Ερντογάν και γι αυτό φωνάζει. Αναγνωρίζει πως έχουν εμπλακεί στην Ανατολική Μεσόγειο μεγάλα συμφέροντα, πολιτικά και μη, που καθορίζουν τις εξελίξεις και το παιχνίδι.
Αυτά είναι τα όπλα του. Ο εκφοβισμός μέσω των απειλών.
Είναι σαφής η ανησυχία του και δεν αποφεύγει να την διατυπώσει:
Δεν μπορεί να προβλέψει με βεβαιότητα κάποιος πώς θα δράσει εφεξής η Άγκυρα. Το καθεστώς Ερντογάν δεν θέλει να μείνει εκτός παιχνιδιού, ενεργειακού και γεωπολιτικού. Την ίδια ώρα, όμως, επιδιώκει εμπλοκή μόνο με δικούς του όρους.
Κοντολογίς, να συμμετέχει εκ των υστέρων και να είναι πρωταγωνιστής του παιχνιδιού. Αυτό δεν μπορεί να γίνει. Ακόμη και να συναινέσουν Αθήνα και Λευκωσία, δεν θα δεχθούν οι υπόλοιποι παίχτες.
H μόνη περίπτωση να… σωθεί ο Ερντογάν είναι να του δώσουν σωσίβιο Ελλάδα και Κύπρος. Ένα παιχνίδι που έχουμε βιώσει και στο παρελθόν, με υποχωρήσεις στο Κυπριακό. Οι φωνές να μην χαθεί η (ρατσιστική) ΔΔΟ πληθαίνουν και είναι πιεστικές.
Δοξάστε τον! Όταν ένας ηγέτης παίζει ένα καθόλου καθαρό πολιτικό παιγνίδι…