Είμαι Τούρκος, αλλά έστω και αν είμαι Τούρκος δεν έχω κανένα κοινό μαζί σας, λέει ο Σενέρ Λεβέντ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Σθεναρή υποστήριξη στο σχήμα 3+1 από τον βουλευτή Michael Lawler: Ελλάδα, Κύπρος, Ισραήλ συνιστούν πυλώνες σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο, τόνισε ο Κρις Πάππας
Πρεμιέρα της θεατρικής παράστασης «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» στην Κωνσταντινούπολη: Παρουσία των υπουργών Πολιτισμού της Ελλάδας και της Τουρκίας
Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ
Συνεργασία με τις ΑΠΟΨΕΙΣ και την HELLAS JOURNAL
Είστε ρατσιστές, ο ρατσισμός είναι η αρρώστια σας. Δεν αγαπάτε τους Ελληνοκύπριους. Δεν αγαπάτε τους Αρμένιους. Δεν αγαπάτε τους Κούρδους. Δεν αγαπάτε τους Αλεβίτες. Δεν αγαπάτε ακόμα και τον δικό σας λαό. Διότι είστε άρρωστοι. Πολύ άρρωστοι. Δεν έχετε καθόλου διάθεση να γιατρευτείτε.
Δεν μπορείτε να κάνετε ειρήνη με κανέναν. Στην φύση σας δεν υπάρχει αυτό που ονομάζεται ειρήνη. Εκπλήττομαι με όσους σας πιστεύουν. Είμαι Τούρκος, αλλά έστω και αν είμαι Τούρκος δεν έχω κανένα κοινό μαζί σας! Βγήκατε απέναντί μου το 1915. Με τα μουστάκια σας του πασά και τα κόκκινα φέσια σας. Πέρασα μέσα από τα χωριά που κάψατε και γκρεμίσατε. Είδα ανθρώπους κρεμασμένους, κομμένα κεφάλια, γυναίκες με τρυπημένες κοιλιές και πτώματα να επιπλέουν στα ποτάμια.
Αυτό είναι το ματωμένο σας δώρο για το πρώτο τέταρτο του 20ου αιώνα. Ανέβηκα στο βουνό Μουσά και άναψα φωτιά. Άκουσα τις κραυγές εκείνων που μεταφέρονταν φορτωμένοι στα βαγόνια των ζώων. Εκείνη την ημέρα δεν ήσασταν καν άνθρωποι, όχι μόνο Οθωμανοί. Είδα σε εσάς το πώς ένας άνθρωπος μπορεί να μετατραπεί σε ένα άγριο, σαρκοβόρο ζώο. Βεβαίως αυτό το είχα δει και πολύ πιο πριν. Ήσασταν και εσείς ένας από εκείνους που είδα.
- Σκοτώσατε τους Αρμένιους επειδή ήταν Αρμένιοι. Τους Έλληνες επειδή ήταν Έλληνες. Τους Κούρδους επειδή ήταν Κούρδοι. Τους Αλεβίτες επειδή ήταν Αλεβίτες. Μήπως ο ρατσισμός είναι στο αίμα σας ή στα γονίδιά σας; Ε εσύ Μουσταφά των Μουσταφάδων. Ε εσύ ξανθέ γαλανομάτη Μουσταφά Κεμάλ. Είσαι και εσύ ένοχος. Δολοφόνησες το Ντέρσιμ. Έδεσες πέτρες στα πόδια του Μουσταφά Σουπχί και των κομμουνιστών συντρόφων του και τους έθαψες στην Μαύρη Θάλασσα. Αρμόζει αυτό σε έναν επαναστάτη; Δεν ξέρω πώς σε αγάπησα ξέροντας αυτά σου τα εγκλήματα…
Σε είδα το 1974. Στα βουνά μας. Στις πεδιάδες μας. Στα χωριά μας. Είδα τα αφτιά που έκοψες για να τα δείξεις στην μάνα σου στο σπίτι και να καυχηθείς. Είδα πώς δολοφόνησες τους αιχμάλωτους στρατιώτες στους οποίους έδωσες νερό και τους άναψες τσιγάρο. Και είδα πώς βίασες τις γυναίκες που έτρεχαν να φύγουν από εσένα φοβούμενες σαν λαγοί. Και εκείνη την ημέρα δεν ήσουν καν άνθρωπος όχι Τούρκος. Εκπλήττομαι ακόμα με όσους το γιορτάζουν αυτό ως νίκη. Τι γιορτάζουν; Τους ομαδικούς τάφους; Τους βιασμούς; Την λεηλασία;
Αυτός ο τόπος γέμισε με νταούλια, ζουρνάδες, εμβατήρια και σημαίες. Με υποδέχεται μια σημαία όπου και αν πάω, είτε στον Απόστολο Ανδρέα στην Καρπασία είτε στην Κερύνεια. Είναι μια ανίατη ασθένεια. Ο ρατσισμός. Είστε όλοι ρατσιστές. Δεν ξέρω γιατί προσκαλείς τους Μαρωνίτες μετά από τόσα χρόνια. Θα κοπιάσεις αδελφέ; Κόπιασε. Κατά τις πρώτες συγκρούσεις πάλι θα λεηλατηθούν τα σπίτια σου. Θα τρέχεις να φύγεις για να σώσεις την ζωή σου. Αν μπορέσεις να διαφύγεις.
- Αν μπορείς να τα βγάλεις πέρα με αυτό τον αδιόρθωτο ρατσισμό, έλα. Μην πεις ότι το ήξερα και δεν σου το είπα. Βλέπεις την κοιλάδα των Κούρδων και όχι την κοιλάδα των λύκων; Εκείνους τους άνδρες που βρίσκονται ολόγυμνοι ξαπλωμένοι στο πεζοδρόμιο. Μήπως αυτά τα έκαναν εκείνοι που σου απευθύνουν την πρόσκληση;
Είστε ρατσιστές, όλοι σας είστε ρατσιστές. Και εσείς είστε ρατσιστές Ελληνοκύπριοι αδελφοί. Και εσείς δεν μπορέσατε να γίνετε άνθρωποι ακόμα. Ακόμα φοβάστε να βάλετε σε εκείνα τα ιστορικά βιβλία τα χωριά Τόχνη και Μάραθα. Ακόμα οι παπάδες είναι μπροστά. Και εσύ είσαι πίσω. Εγώ θα κανονίσω τους ιμάμηδες που βρίσκονται εδώ, αλλά εσύ δεν μπορείς να απαλλαχτείς από τους παπάδες. Είσαι ερωτευμένος με την ελληνική σημαία, όχι με την κυπριακή.
- Λέτε «είστε συμπατριώτες μας», αλλά στα έντυπα που εκδίδετε δεν υπάρχει καν η τουρκική γλώσσα! Μόνο η ελληνική υπάρχει. Στο δικοινοτικό Ινστιτούτο Νευρολογίας και Γενετικής δεν δίδετε σε Τούρκους ασθενείς τα χάπια που πρέπει να τους δώσετε και τους λέτε «πήγαινε να σου τα δώσει η Τουρκία».
Η βαρβαρότητα φωλιάζει στο αίμα μας. Κουρνιάζει σαν φίδι στην ψυχή μας. Περιμένει την κατάλληλη στιγμή. Ούτε εσείς το αντιλαμβάνεστε αυτό, ούτε εμείς το αντιλαμβανόμαστε. Δεν μπορέσαμε να γίνουμε καν όπως το κυπριακό γαϊδούρι σε αυτό τον τόπο!
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.
Ακόμα και αν δεν υπάρχει κυπριακό έθνος πρέπει να το δημιουργήσουμε, λέει ο Σενέρ Λεβέντ
