Η Ευρώπη δεν έχει την πολυτέλεια να αφήσει την Ιταλία να φύγει επειδή είναι εκτεθειμένη σ’ αυτήν!
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Το ακροδεξιό κύμα που βρίσκεται προ των πυλών στην Ευρώπη θα χειροτερέψει την οικονομική κρίση: Δεν ακούει κανένας τις προειδοποιήσεις, καλπάζουν οι εθνικιστές…
Έκθεση κόλαφος… Από το κακό στο χειρότερο η κατάσταση των ΜΜΕ στην Ευρώπη: Τέθηκαν υπό παρακολούθηση από spyware δημοσιογράφοι στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες
Οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν εμπλακεί σε μια αντιπαράθεση υψηλού ρίσκου με την Ιταλία, προσπαθώντας να εξαναγκάσουν την λαϊκιστική κυβέρνηση να εγκαταλείψει τα σχέδιά της για αύξηση των δαπανών του προϋπολογισμού, γράφει ο Mark Whitehouse, στο πρακτορειο Bloomberg. Τίτλος: Europe Is Too Exposed to Italy to Let It Go.
Σημειώνει και τα εξής:
Μπορούν όμως να εξωθήσουν την Ιταλία να αποχωρήσει από τη νομισματική ένωση; Κρίνοντας από τα ανοίγματα των γαλλικών και των γερμανικών τραπεζών στη χώρα, μάλλον έχουν ισχυρό κίνητρο να αναζητήσουν ένα συμβιβασμό. Για παράδειγμα, όταν αποκαλύφθηκε η δημοσιονομική κακοδιαχείριση στην Ελλάδα και πυροδοτήθηκε η κρίση χρέους, οι γαλλικές και γερμανικές τράπεζες είχαν άνοιγμα 115 δις ευρώ σε διάφορες επενδύσεις εκεί, σύμφωνα με την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών.
Το γεγονός αυτό πρόσφερε στις κυβερνήσεις επαρκή λόγο να διασώσουν την Ελλάδα. Πέντε χρόνια μετά ωστόσο, όταν η νέα αριστερή κυβέρνηση αποπειράθηκε να εξεγερθεί κατά της λιτότητας που είχε επιβληθεί, τα ανοίγματα των τραπεζών είχαν συρρικνωθεί στα οκτώ μόλις δισεκατομμύρια ευρώ, οπότε ήταν πολύ περισσότερο έτοιμες να αφήσουν τη χώρα να φθάσει στο χείλος του γκρεμού. Πόσο μεγάλη είναι η έκθεση των τραπεζών στην Ιταλία; Πολύ μεγάλη.
Τον Ιούνιο, τα γαλλικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα συμμετείχαν σε επενδύσεις στην Ιταλία με τον ποσό των 316 δις, ενώ οι Γερμανοί με το αρκετά μικρότερο, αλλά σημαντικό ποσό των 91 δις. Ένα αδιέξοδο που θα κατέληγε στην αποπομπή της Ιταλίας από την ευρωζώνη θα ήταν το χειρότερο ενδεχόμενο, αφού θα υποβαθμίζονταν τα τραπεζικά χαρτοφυλάκια. Πιθανότατα η καλύτερη έκβαση θα ήταν μια ανακωχή, ώστε η Ιταλία να ασκήσει πολιτική κάποιων κινήτρων, με αντάλλαγμα μια αξιόπιστη και δέσμευση για την εφαρμογή λιτότητας μακροπρόθεσμα.
Βέβαια, η προστασία των τραπεζών δεν είναι ο αποκλειστικός λόγος που οι κυβερνήσεις θέλουν την παραμονή της Ιταλίας στο ευρώ. Η αποχώρηση της τρίτης σε μέγεθος οικονομίας από τη νομισματική ένωση θα απειλούσε την ίδια την ύπαρξή της.
Δεν πρόκειται να μεταδοθεί η κρίση από την Ιταλία σε άλλες χώρες της ΕΕ, διαμηνύει το Παρίσι