Το ακροδεξιό κύμα που βρίσκεται προ των πυλών στην Ευρώπη θα χειροτερέψει την οικονομική κρίση: Δεν ακούει κανένας τις προειδοποιήσεις, καλπάζουν οι εθνικιστές…

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Αντιμέτωπος με 16 γυναίκες ο διάσημος μάγος Ντέιβιντ Κόπερφιλντ: Τον καταγγέλλουν για σεξουαλική παρενόχληση * Τρεις λένε ότι τις νάρκωσε και τις βίασε

Ο «πόλεμος της μπαταρίας»: Μείωση των ρύπων κατά 37% με εργοστάσια παραγωγής κυψελών για ηλεκτρικά αυτοκίνητα στην Ευρώπη

Ο Πρόεδρος της Κύπρου υμνεί την Ευρωπαϊκή Ένωση, “δεν είμαστε θεατές στις Βρυξέλλες”, τονίζει: Καλεί τους πολίτες σε μαζική συμμετοχή στις Ευρωεκλογές

Το μόνο που θα καταφέρει το σκληροπυρηνικό δεξιό παλιρροϊκό κύμα που αναμένεται να σαρώσει την Ευρώπη είναι να επιδεινώσει την οικονομική κρίση καθότι οι λαϊκιστές δημαγωγοί δεν έχουν λύσεις να προσφέρουν, υποστηρίζει ο Βρετανός πρώην πρωθυπουργός Gordon Brown σε άρθρο του που φιλοξενεί η εφημερίδα The Guardian.

Όπως ειδικότερα σημειώνει ο αρθρογράφος, οι υπερεθνικιστές δημαγωγοί προηγούνται πλέον στις δημοσκοπήσεις στην Ιταλία, την Ολλανδία, τη Γαλλία, την Αυστρία, την Ουγγαρία και τη Σλοβακία και είναι δεύτεροι στη Γερμανία και τη Σουηδία.

Υπάρχουν δύο ακροδεξιές ομάδες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο – Ταυτότητα και Δημοκρατία και Ευρωπαίοι Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές – που θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν έως και το 25% των ψήφων του Ιουνίου.

Το ακόμα πιο δυσοίωνο, εκτιμά ο αρθρογράφος, είναι ότι σχεδόν σε κάθε μέρος της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης της Βρετανίας, αυτά τα κόμματα πιέζουν τα παραδοσιακά κεντροδεξιά κόμματα, τα οποία, ένα προς ένα, συνθηκολογούν υιοθετώντας μια ολοένα και πιο ακραία αντιμεταναστευτική, αντιεμπορική και αντιπεριβαλλοντική ατζέντα.  .

Σημειώνεται ότι η Ευρώπη, και ειδικά η ατμομηχανή της, η Γερμανία, συνεχίζει να υποφέρει από σχεδόν μηδενική ανάπτυξη και στασιμότητα όσον αφορά το βιοτικό επίπεδο.

Και έχοντας ζήσει μια δεκαετία σταθερά χαμηλής ανάπτυξης, η ήπειρος χωρίζεται τώρα ανάμεσα σε μια αισιόδοξη αλλά παρακμάζουσα μειοψηφία, η οποία εξακολουθεί να πιστεύει ότι μια ανερχόμενη παλίρροια θα καταφέρει να ανυψώσει όλα τα σκάφη, και την αυξανόμενη και πιο απαισιόδοξη πλειοψηφία που βλέπει τώρα τη ζωή ως παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος.

Το τελευταίο είναι μια νοοτροπία που, αναγνωρίζοντας ότι η οικονομική πίτα δεν μεγαλώνει, οδηγεί τους ανθρώπους σε ένα λανθασμένο συμπέρασμα: «Θα τα πάω καλά μόνο αν κάποιος άλλος τα πάει άσχημα». Μόλις υιοθετηθεί, αυτή η άποψη είναι δύσκολο να κλονιστεί.

Όπως εξηγεί ο αρθογράφος, μια οικονομία χαμηλής ανάπτυξης δημιουργεί έναν βρόχο καταστροφής, καθώς η απαισιοδοξία γεννά μια κουλτούρα ευθυνών – και όσο περισσότερο κατηγορούμε τους άλλους, τόσο πιο απαισιόδοξοι γινόμαστε.

Μόλις οι άνθρωποι πείσουν τον εαυτό τους ότι η κατάσταση της οικονομίας τους είναι τόσο αδύναμη που μπορούν να βελτιώσουν την τύχη τους μόνο εις βάρος κάποιου άλλου, ψηφίζουν κόμματα που ειδικεύονται στο να στοχοποιούν αυτούς που πιστεύουν ότι τους εμποδίζουν – μετανάστες, αλλοδαπούς και μειονότητες.

Αυτά τα κόμματα δεν προσφέρουν τίποτα όσον αφορά τις οικονομικές πολιτικές για τη δημιουργία μακροπρόθεσμης ανάπτυξης. Το αποτέλεσμα είναι ότι η πολιτική μηδενικού αθροίσματος επιδεινώνει τις καθοδικές οικονομικές τάσεις, και αυτό, με τη σειρά του, εντείνει και διευρύνει την ελκυστικότητα της σκέψης μηδενικού αθροίσματος.

Το πρόβλημα που αντιμετωπίζει τώρα η Ευρώπη είναι ότι τα ίδια τα μέτρα που πρέπει να λάβει για να ξεφύγει από αυτόν τον βρόχο καταστροφής – νέες επενδύσεις στην τεχνολογία, την καθαρή ενέργεια και την ιατρική πρόοδο – καθίστανται αδύνατα λόγω της πολιτικής της για δημοσιονομική περιστολή.

Το ευρωπαϊκό σύμφωνο ανάπτυξης και σταθερότητας αποκλείει τα κράτη μέλη να έχουν ελλείμματα άνω του 3%, και ίσως εξίσου σημαντικό, δεν κάνει διάκριση μεταξύ των δημόσιων δαπανών για κατανάλωση και των δαπανών για επενδύσεις.

Επιπλέον, η Γερμανία έχει ένα φρένο χρέους που κατοχυρώνεται στο σύνταγμά της, το οποίο περιορίζει το διαρθρωτικό έλλειμμα της κυβέρνησης στο 0,35% του ΑΕΠ. Αυτό ρίχνει σκιά σε ολόκληρη την Ευρώπη, με τον γερμανικό λαό να αντιμετωπίζει σοβαρές περικοπές στις δημόσιες δαπάνες – περικοπές που θα τορπιλίσουν κάθε πιθανότητα να ανορθωθεί η κλυδωνιζόμενη υποδομή της χώρας εμποδίζοντας τη μετάβασή της από τη βαριά βιομηχανία σε βιομηχανίες πληροφορικής και τεχνητής νοημοσύνης.

Ενώ η Κίνα μπορεί να επιδοτεί σε σημείο που να υποτιμά την Ευρώπη σε ηλεκτρικά αυτοκίνητα, μπαταρίες και άλλες νέες τεχνολογίες, και τα Bidenomics προωθούν τα τεράστια ελλείμματα που όμως τονώνουν την οικονομία, η Ευρώπη παραμένει προσκολλημένη στις δημοσιονομικές της εμμονές.

Η ευρωπαϊκή διευκόλυνση ανάκαμψης και ανθεκτικότητας τελειώνει οριστικά το 2026, χωρίς να υπάρχει μέριμνα για αντικατάσταση. Το σύμφωνο σταθερότητας και ανάπτυξης, το οποίο έχει περιοριστικούς όρους που είχαν ανασταλεί κατά τη διάρκεια της κρίσης του Covid, επανέρχεται εκ νέου τον επόμενο χρόνο.

Η Γαλλία και άλλες 11 ευρωπαϊκές χώρες αντιμετωπίζουν ήδη προβλήματα, δεν μπορούν να επενδύσουν περισσότερα επειδή έχουν ήδη μη βιώσιμα ελλείμματα.

Άρα, συνεχίζει ο αρθρογράφος, ακριβώς τη στιγμή που πρέπει να αυξηθούν οι επενδύσεις, είναι πιθανό να μειωθούν. Και τα αποτελέσματα των ευρωπαϊκών εκλογών είναι απίθανο να βελτιώσουν τα πράγματα. Οι ουσιαστικές πράσινες επενδύσεις θα παραπεμφθούν στις καλένδες καθώς τα αντιπεριβαλλοντικά κόμματα αποκτούν το πάνω χέρι.

Ο προστατευτισμός θα γίνει η καθημερινότητα με τους εμπορικούς πολέμους, που έπληξαν την Ευρώπη πιο σκληρά από οπουδήποτε αλλού. Αν δεν αλλάξει κάτι, μια Ευρώπη χαμηλής ανάπτυξης θα παραμείνει κολλημένη στην αποτελμάτωση της – και οι λαϊκιστές ξενόφοβοι θα θριαμβεύσουν. Η εθνικιστική ωρολογιακή βόμβα χτυπάει.

Σε ολόκληρη την ήπειρο, οι Ευρωπαίοι χρειάζονται ένα σχέδιο για καλύτερες θέσεις εργασίας μέσω ενός οικονομικού και περιβαλλοντικού μετασχηματισμού. Όταν ιδρύθηκε για πρώτη φορά το πολωνικό συνδικάτο Αλληλεγγύη, το αντισοβιετικό σύνθημά του ήταν «Καμία αλληλεγγύη χωρίς ελευθερία».

Σύντομα όμως πολλοί συνειδητοποίησαν ότι η ελεύθερη για όλους νεοφιλελεύθερη οικονομία θα σήμαινε αύξηση της ανισότητας και χαμηλό βιοτικό επίπεδο για τη μάζα των ανθρώπων, και έτσι σύντομα ακούστηκε ένα νέο σύνθημα:

«Δεν υπάρχει αλληλεγγύη στην ελευθερία». Εάν οι προοδευτικοί θέλουν να αποτρέψουν μια προεκλογική εκστρατεία στην οποία κυριαρχεί η αντιμεταναστευτική προπαγάνδα, θα πρέπει να αντισταθούν στον προστατευτισμό και την ξενοφοβία προβάλλοντας τα οφέλη της συνεργασίας, καταλήγει ο αρθρογράφος.

ΠΗΓΗ: The Guardian, Gordon Brown: There’s a hard-right tidal wave about to hit Europe – and it will only make the economic crisis worse

Έκθεση κόλαφος… Από το κακό στο χειρότερο η κατάσταση των ΜΜΕ στην Ευρώπη: Τέθηκαν υπό παρακολούθηση από spyware δημοσιογράφοι στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες