Έβαλα στην καρδιά τον ήλιο που βασίλευε μέσα στα κλαδιά των φοινικόδεντρων της Λευκωσίας
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Τουρκικό πρέσινγκ προς το Αζερμπαϊτζάν για να αναγνωρίσει το κατοχικό καθεστώς: Αντιδρούν η Λευκωσία και η Αθήνα και μέσω της Ε.Ε., που δεν μπορεί να αγνοήσει το Μπακού
Το (παθητικό) κάπνισμα βλάπτει σοβαρά την υγεία: Μεγάλος ο κίνδυνος εμφάνισης κολπικής μαρμαρυγής σε όσους εκτίθενται στον καπνό άλλων ανθρώπων
Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ
Συνεργασία με τις ΑΠΟΨΕΙΣ και την HELLAS JOURNAL
Κοίταξα με θαυμασμό και έκπληξη την καρδιά μου, την οποία μου έδειξε ο γιατρός στην μικρή οθόνη. Και κατάλαβα για άλλη μια φορά τι είδους θαύμα είναι η καρδιά. Τικ τακ, τικ τακ. Λειτουργεί. Εργάζεται ασταμάτητα. Δεν υπάρχουν διαλείμματα και άλλα παρόμοια.
Εκπλάγηκα για το πώς λειτουργεί έτσι μια ζωή. Η καρδιά στην οθόνη είναι η δική μου. Να, την βλέπω. Μικρή όσο μια παλάμη. Και τι δεν χώρεσα εκεί μέσα και δεν κουράστηκε. Τι έρωτες, τι τραγούδια. Κάποτε πήρα και έβαλα εκεί μέσα μιαν βραδιά με πολλά αστέρια και κάποτε μια βραδιά πολύ βροχερή. Έβαλα τον ήλιο που βασίλευε ανάμεσα στα κλαδιά των φοινικόδεντρων στην Λευκωσία, το χιόνι που έπεφτε άφθονο στην Μόσχα, τις λευκές νύκτες στην Σκανδιναβία και τον Δούναβη που ρέει ήρεμος στην Βουδαπέστη.
- Τις απογοητεύσεις μου και τις μεταμέλειές μου. Τις μέρες μου που πέρασαν με αγάπη και μίσος. Τα μυστικά που μου αποκάλυψαν κάποιοι λέγοντάς μου «να μείνουν μεταξύ μας». Τα όσα μου είπε η Όλγα, η οποία μου υπέγραψε ένα βιβλίο με ποιήματά της σε ένα τρένο που διέσχιζε τις έρημες στέπες. Έβαλα και τα όνειρα που κάθισα και έκτισα στην κουβέρτα ενός πλοίου στην Βαλτική Θάλασσα μια καλοκαιρινή βραδιά που δεν νύκτωνε ποτέ. Έβαλα τους πόνους. Και πώς τους άντεξε η μικρή σαν παλάμη καρδιά. Τόση καταπίεση. Τόσο θάνατο. Τόση λύπη.
Πώς χώρεσαν σε εκείνη την μικρή φωλιά; Ε δήμιε. Αυτή είναι η καρδιά που δεν σε ξεχνά; Ε αγαπημένη! Αυτή είναι η καρδιά που σε νοσταλγεί τις ώρες που λείπεις; Πότε έσπασε. Πότε γέμισε με τρύπες με ένα βέλος; Απόψε έχω ερωτήσεις για εσένα ταξιδιώτη σε αυτό το πανδοχείο. Αν ξεκίνησες και ήρθες από τον Γάνδη, πες μου. Έχει άλλον αφέντη η καρδιά εκτός από την αγαπημένη; Από πού περνάνε οι δρόμοι που πάνε στην καρδιά; Από ποτάμια; Από ωκεανούς;
Ξέρω. Η καρδιά δεν έχει γλώσσα, θρησκεία και εθνικότητα. Με καταλαβαίνουν έστω και αν πάω στο Θιβέτ, έστω και αν πάω στο Μπουτάν. Μπορώ να μιλώ μέχρι το πρωί με τον μάστορα του γιόγκα και του διαλογισμού από το Νεπάλ στους πρόποδες των Ιμαλάϊων. Η καρδιά μου μπορεί να ρίξει ένα κέρμα στο σιντριβάνι στην Ρώμη κάνοντας μιαν ευχή. Είναι τόσο μαστόρισσα που θα μπορούσε να καταλάβει αυτά που λέει η τσιγγάνα μάντισσα.
- Μια τόσο μικρή καρδιά που προσφέρει τον εαυτό της σε ένα μικροσκοπικό παιδί, το οποίο μεταφέρει βαρύ φορτίο στην πλάτη ξεφορτώνοντας φορτηγά πλοία στο λιμάνι της Βομβάης. Να, είναι απέναντί μου. Σε εκείνη την μικρή ασπρόμαυρη οθόνη. Τικ τακ, τικ τακ. Εκπλήττομαι πώς δεν κουράστηκε τόσα χρόνια.
Και εσείς. Στρατιώτες που σημαδεύετε τον αιχμάλωτο, ο οποίος είναι στημένος στον τοίχο με δεμένα τα χέρια και τα μάτια. Πέστε μου και εσείς. Μήπως την καρδιά σημαδεύετε; Εκείνη την φωλίτσα την μικρή σαν παλάμη;
Γκάμπριέλ Γκαρσία Λόρκα. Έβαλα και εσένα στην καρδιά μου μαζί με το τελευταίο σου ποίημα που απάγγειλες καθώς γέμιζαν με τρύπες την καρδιά σου. Όπως και εκείνους που σκοτώθηκαν στα χωριά Παλαίκυθρο, Τόχνη, Μαράθα, Άσσια και σε άλλα πολλά μέρη. Μην κοιτάτε που είναι μικροσκοπική. Αυτή η καρδιά είναι μεγάλη σαν βουνό στην πραγματικότητα. Ένας αχανής ωκεανός. Δεν διαπλατύνθηκαν οι αορτές της, αλλά τα ποτάμια της είναι ορμητικά.
Έχει δρόμους με στροφές από το Ριζοκάρπασο μέχρι την Πάφο. Δροσίζεται κάτω από ένα πεύκο στην ζέστη του Αυγούστου. Φροντίζει μια μαργαρίτα σαν τα μάτια της. Μπαινοβγαίνει από τις ενετικές πύλες ενώ εσείς κοιμάστε βαθιά. Πιάνει φιλική κουβέντα με μεθυσμένους. Ακούει την ιστορία της γεμάτης με πόνο ζωής μιας γυναίκας με ρυτιδωμένο πρόσωπο σε ένα παλιό πορνείο.
- Ένα τραγούδι. Ένα ποίημα μουρμουρίζει. Χαϊδεύει απαλά την καρδιά με αγάπη, στοργή. Ξέρει ότι ποτέ δεν θα την εγκαταλείψεις. Μόνο εκείνη εγκαταλείπει. Η αγνωμοσύνη είναι μέσα σε αυτήν. Όχι σε εμένα.
Εντάξει, είπε ο γιατρός. Μην χαλάσεις αυτή την φιλία με την καρδιά σου. Φρόντιζέ την καλά! Κόψε το κάπνισμα. Αχ γιατρέ μου, αχ. Δεν ξέρεις… Υπάρχει μια καρδιά στα στήθια μας. Γιατί άραγε είναι τόσο άκαρδος τούτος ο κόσμος!
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.
Ηγέτες του 21ου αιώνα: Ο Πούτιν είναι φίλος με τον Ταγίπ Έρντογαν επειδή τον κρατάει στο χέρι!
