Είμαστε στη φάση υλοποίησης ενός τουρκικού σχεδίου: Τι στο καλό έχουν πάθει στο νησί;




Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Ξεκίνησε, τις τελευταίες ημέρες, μία προσπάθεια ηρωοποίησης του κατοχικού ηγέτη, Μουσταφά Ακιντζί, και αρκετοί γνώστες των πραγμάτων υποστηρίζουν -και δεν θα διαφωνήσω- ότι είμαστε στη φάση υλοποίησης ενός τουρκικού σχεδίου.

Όλα τα χρόνια που προηγήθηκαν, πάντα κάτι «σοφίζονταν» στην Άγκυρα, είτε για να επιρρίψουν τις ευθύνες στην ελληνική πλευρά, είτε για να εξαφανίσουν πολιτικά ανθρώπους στα κατεχόμενα. Μόνο που αυτή τη φορά, δεν γνωρίζουμε ακόμα τις λεπτομέρειες αυτού του σχεδίου. Αλλά υποψίες έχουμε και πολλές φορές το ένστικτο των ανθρώπων αποδεικνύεται αλάνθαστο.

  • Τα τουρκικά σχέδια, ιδιαίτερα αυτά τα σικέ παιγνίδια, που οι δικοί μας πολιτικοί δεν έχουν μάθει εδώ και 60 χρόνια πως να τα αντιμετωπίζουν, εμφανίζονται κάθε φορά που οι Ελληνοκύπριοι πρέπει να πάρουν τις μεγάλες αποφάσεις. Διότι οι Τούρκοι πήραν τις δικές τους από το 1974, ακόμα και πριν, και δεν έχουν αλλάξει το στόχο τους: Θέλουν πλήρη επικράτηση στον κατεχόμενο «βορρά» και έλεγχο στις ελεύθερες περιοχές. Δεν το λέμε εμείς, τα αποκαλύπτουν οι ίδιοι, τα είπαν και στο Κραν Μοντανά, και οι δικοί μας, όπως πάντα, έπεσαν από τα σύννεφα. «Σύννεφα» είναι οι ίδιοι βέβαια, διότι είναι δεδομένη η «τρικυμία» στο μυαλό τους.

Άλλα λένε το πρωί, άλλα το μεσημέρι. Άλλα το βράδυ. Τρανό παράδειγμα είναι ο πρόεδρος του (δεξιού) ΔΗΣΥ, Αβέρωφ Νεοφύτου, που αλλάζει θέσεις ανάλογα με το ακροατήριο του. Άντε τώρα να πάει -ας πούμε- στους «εθνικόφρονες» του χωριού μου και να τους πει πως θα την μοιράσουμε την Κύπρο. Δεν θα μπορεί να βρει το δρόμο να φύγει για την Πάφο… Ή να πάει στους οπαδούς της «όποιας λύσης», που αποτελούν τη μειοψηφία στο κόμμα του, και να τους απαγγείλει το ποίημα για τον εθνικιστικό ΔΗΣΥ. Μην νομίζετε. Τα ίδια και τα αυτά συμβαίνουν στο («κομμουνιστικό») ΑΚΕΛ. Άλλα λένε στους οπαδούς τους στο Κίτι και άλλα στα μέλη του κόμματος στις περιοχές της Πάφου, οι οποίοι έχουν ακόμα επιρροές από τον …Μακάριο, ο οποίος ως γνωστό, «ζει», όπως έλεγε και εκείνο το παλιό σύνθημα.

Η Τουρκία, λοιπόν, έχει ξεκαθαρισμένες θέσεις στην Κύπρο. Όπως έχει και στο Αιγαίο, και στη Θράκη. Και είναι απόλυτη. Δεν υποχωρεί ποτέ. Προκαλεί θλίψη και μεγάλη απογοήτευση όταν σκεφθεί κανείς από που ξεκίνησαν οι δικοί μας ηγέτες και που οδήγησαν στο λαό. Από τον «μακροχρόνιο» του Μακάριου φτάσαμε στις «χαλαρές ομοσπονδίες», στα δύο κράτη και στη διχοτόμηση. Και δεν χρειάστηκε η Τουρκία να πιέσει τους Ελληνοκύπριους ηγέτες για να φτάσει στο στόχο της. Αυτό-πιέζονται οι ίδιοι. Και πάντα κάνουν λάθος υπολογισμό.

  • Για να καταλάβει ο αναγνώστης πως σκέφτονται, αρκεί να μεταφέρω ένα περιστατικό, που το θεωρούν και υψηλή διπλωματία, πανάθεμά τους. Σε μία σύσκεψη στη Νέα Υόρκη -και δεν έχει σημασία επί ποιου Προέδρου της Δημοκρατίας- η συζήτηση που γινόταν ήταν στη βάση «να δούμε τι δέχεται η Τουρκία για να προσαρμόσουμε τις θέσεις μας». Δεν ξεκίνησαν από το αυτονόητο, που είναι το συμφέρον του κυπριακού λαού. Τους ενδιέφερε πρωτίστως ποια είναι αυτή η …«μαγική» συνταγή που θα πήγαινε στην Τουρκία. Και έφτιαχναν την ανάλογη φορεσιά. Είναι για ξύλο και μην έχετε αμφιβολία.

Αν σκεφθεί κανείς όλα όσα έγιναν από το 1974 -ίσως και πιο πριν- μέχρι και σήμερα, και σταθεί ας πούμε την περίοδο του δημοψηφίσματος, ή και πιο παλιά όταν δημιούργησαν την υπόθεση των S-300 για να πληγεί η Κυπριακή Δημοκρατία. Ήταν η περίοδος που ο γέρος ο Κληρίδης είχε εκείνες τις εθνικιστικές εξάρσεις. Είχε φτάσει στο σημείο να πει στον τότε πρωθυπουργό της Ελλάδας, Κώστα Σημίτη, ότι -για μία ακόμη φορά, όπως είχε τονίσει- η Ελλάδα πρόδιδε την Κύπρο. Βαριά κουβέντα. Και την εκστόμισε, διότι ο κ. Σημίτης του ζητούσε παράλογες υποχωρήσεις. Που ο Κληρίδης απέρριψε -προς τιμή του. Διότι γνώριζε πως ο τότε πρωθυπουργός είχε μετατραπεί σε επιτήδειο ανεξάρτητο, ακόμα και για τις υποθέσεις της Κύπρου. Της Κύπρου, που θυσιάστηκε για να επιστρέψει η Δημοκρατία στην Ελλάδα.

Προσωπικά -από τα έγγραφα που μελέτησα- δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία ότι αν δεν είχε οργανωθεί η τραγωδία της Κύπρου, η Δημοκρατία θα καθυστερούσε να επιστρέψει στην Ελλάδα. Αναγνωρίζω την πάλη των αντιστασιακών, αλλά αποδείχθηκε πως απαιτείτο κάτι περισσότερο για να ξεκουμπιστούν οι δικτάτορες. Και εκδιώχθηκαν μη αντέχοντας την εισβολή των Τούρκων, που έγινε εν γνώση της τότε χούντας του Δημήτριου Ιωαννίδη.

  • Όλα αυτά που συζητούνται τι νομίζετε πως είναι στην πραγματικότητα; Οι λύσεις για «χαλαρή ομοσπονδία» ή για δύο κράτη, ακόμα και για διχοτόμηση υπό την ομπρέλα μίας κάποιας ομοσπονδίας, είναι επιβεβαίωση αυτού που ονομάζουμε «τετελεσμένα». Όλο αυτό το ερμαφρόδιτο σκηνικό των κατεχομένων, θα το νομιμοποιήσουν οι ηγέτες μας, αυτό το μωσαϊκό δεξιών-αδέξιων, «κομμουνιστών» της εποχής του Στάλιν, και της απαραίτητης ασπόνδυλης ελίτ, η οποία βλέπει όλα υπό το πρίσμα του εύκολου κέρδους. Νομίζει ότι με την λύση, όποια και αν είναι, ότι και να λέγεται, θα αυξηθούν οι πελάτες της για να πουλά τα προϊόντα της… Και δεν σκέφτεται πως το ελληνικό στοιχείο κάποια στιγμή, θα αποτελεί τη μειοψηφία.

Τα χρόνια της «εξουσίας» του στο μόρφωμα των κατεχομένων, ο Μουσταφά Ακιντζί, δεν αντιστάθηκε στους στρατοκράτες της Άγκυρας. Ήταν το πειθήνιο όργανό τους. Και τώρα που του έδωσαν ένα μάθημα, αφήνοντάς τον στην απ’ έξω, διότι βασικά δεν τον χρειάζονται, δίνει δεξιά και αριστερά παραπολιτικά ότι συγκρούστηκε μαζί τους, επειδή απορρίπτει δήθεν τη «χαλαρή ομοσπονδία». Και τα δικά μας ΜΜΕ τον «παίζουν» -όπως λέμε στη δημοσιογραφικό γλώσσα- και τον προβάλλουν, νομιμοποιώντας το σικέ ματς των Τούρκων.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Ο υπουργός Εξωτερικών της Κύπρου θα συναντηθεί τον Νοέμβριο με τον Αμερικανό ομόλογό του, Μάικ Πομπέο, στην Ουάσιγκτον. Είναι σίγουρα σημαντική εξέλιξη, καθώς θα προχωρήσει ο στρατηγικός διάλογος, που θα εγκαινιάσει στη Λευκωσία ο βοηθός υπουργός Εξωτερικών, Γουές Μίτσελ… Ο κ. Νίκος Χριστοδουλίδης θα έχει επίσης συναντήσεις με τους πιο στενούς συνεργάτες του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, που ασχολούνται με τα γεωστρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ, αλλά και το Κυπριακό… Όλα σε καλό δρόμο…

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.

Το “μπούλιγκ” του Τραμπ στον Ερντογάν για τον Πάστορα και η τουρκική προσβολή για τους “Πάτριοτς”

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: