Στρατηγικές υποδομές στα χέρια των κομμουνιστών της Κίνας; Η Ευρώπη να πάρει μέτρα




Του Δρ. ΣΩΤΗΡΗ Ν. ΚΑΜΕΝΟΠΟΥΛΟΥ

Το 1997 το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα κωδικοποίησε τη χάραξη της μελλοντικής του πολιτικής υπό τη μορφή 16 χαρακτήρων-ιδεογραμμάτων. Αυτά τα 16 ιδεογράμματα καθορίζουν ακόμη και σήμερα τη θολή – γκρίζα ζώνη μεταξύ του Κινεζικού Kράτους-Κομμουνιστικού Κόμματος και των εμπορικών φορέων και στρατιωτικών δομών της αχανούς αυτής χώρας.

Τα 16 ιδεογράμματα είναι:

Αυτολεξεί, τα παραπάνω 16 ιδεογράμματα σημαίνουν:

 

– Jun-min jiehe («Συνδύασε το στρατιωτικό με το πολιτικό»).

– Ping-zhan jiehe («Συνδύασε την ειρήνη με τον πόλεμο»).

– Jun-pin youxian («Δώσε προτεραιότητα στα στρατιωτικά προϊόντα»)

– Yi min yan jun («Άφησε το πολιτικό να ενισχύει το στρατιωτικό»).

 

Κάθε ενέργεια, κάθε δραστηριότητα των Κινέζων «αναφέρεται» στα 16 προαναφερόμενα ιδεογράμματα βάσει των οποίων η Κίνα, δηλαδή το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα, θέλει να επιβληθεί στρατιωτικά σε ολόκληρο τον κόσμο. Σύμφωνα με τα 16 προαναφερόμενα ιδεογράμματα πίσω από το «πολιτικό» και το «εμπορικό» κρύβεται ακόμη-και-σήμερα, [1], το «στρατιωτικό»: αυτή τη στρατηγική εφαρμόζει πλήρως το ΚΚΚ στην περίπτωση των εξαγορών στρατηγικών δυτικών υποδομών.

Η όλο και μεγαλύτερη διείσδυση των Κινεζικών κρατικών εταιρειών στις αγορές της Δύσης μέσω εξαγορών Δυτικών εταιρειών είναι σχεδόν αδιαμφισβήτητο γεγονός. Ήδη έχουν αρχίσει να εκφράζονται οι ανησυχίες της Δύσης καθώς όπως φαίνεται δεν πρόκειται απλώς για οικονομικές/εμπορικές συναλλαγές, αλλά για σχέδιο/προσπάθεια του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος να ελέγξει σημαντικά γεωστραγητικά περιουσιακά στοιχεία της Δύσης (λιμάνια, αεροδρόμια, δρόμους, εταιρείες υψηλής τεχνολογίας και ενέργειας, ορυχεία κρίσιμων ορυκτών κλπ.) τα οποία εμπεριέχουν γεωστρατηγική διάσταση.

Πριν ένα χρόνο περίπου με νομοσχέδιο του Λευκού Οίκου είχε τεθεί θέμα απαγόρευσης έμμεσης/άμεσης πώλησης αμερικανικών περιουσιακών στοιχείων/ορυχείων σπάνιων γαιών σε επενδυτές από τη Ρωσία και την Κίνα καθώς τα συγκεκριμένα ορυκτά αφορούν την Εθνική Ασφάλεια των ΗΠΑ, [2]. Συνήθως τέτοιου είδους επενδύσεις απαιτούν την έγκριση της Επιτροπής Ξένων Επενδύσεων (CFIUS) του αμερικανικού Κογκρέσου, [3]. Σχεδόν την ίδια περίοδο «…η Γερμανία ενέκρινε νομοθεσία με την οποία αποκτά τη δυνατότητα να θέτει βέτο σε εξαγορές «ευαίσθητων» επιχειρήσεων από κινεζικές, εφόσον κρίνεται ότι απειλείται το εθνικό συμφέρον της χώρας…», [4]. Πριν από ένα μήνα περίπου η Γερμανική κρατική τράπεζα KfW αποφάσισε την αγορά μεριδίου (20%) γερμανικής εταιρείας στον ενεργειακό τομέα ώστε αυτή να μη πέσει στα χέρια της Κινεζικής κρατικής εταιρείας China’s State Grid, [5]. Της ίδιας εταιρείας δηλαδή η οποία κατέχει το 24% του ελληνικού ΑΔΜΗΕ.

Πρόσφατα δημοσιεύματα από τη Γερμανία αναφέρουν ότι ο νέος υπουργός οικονομικών της Γερμανίας ετοιμάζει νόμο σύμφωνα με τον οποίο μη-ευρωπαϊκές εταιρείες δεν θα μπορούν να εξαγοράσουν γερμανικές εταιρείες/υποδομές οι οποίες είναι σημαντικές για θέματα εθνικής ασφάλειας σε ποσοστό μεγαλύτερο του 15%, [6].

Παρόμοιες ανησυχίες για θέματα Εθνικής Ασφάλειας σε σχέση με την κινεζική “εισβολή” σε κρίσιμες για την Εθνική Ασφάλεια υποδομές έχουν αρχίσει να εμφανίζονται και στο Ισραήλ, [7]. Όπως είναι γνωστό, το Ισραήλ σε θέματα Εθνικής Ασφάλειας δεν παίζει…

Το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα έχει ως στρατηγικό στόχο τον έλεγχο σημαντικών περιουσιακών στοιχείων της Δύσης (λιμάνια, αεροδρόμια, δρόμους, εταιρείες υψηλής τεχνολογίας και ενέργειας, ορυχεία κλπ.) τα οποία εμπεριέχουν γεωπολιτική διάσταση. Αυτή τη γεωπολιτική διάσταση ορισμένοι «φιλελεύθεροι» πολιτικοί δεν την αντιλαμβάνονται.

Η λέξη «φιλελεύθεροι» μπήκε σε εισαγωγικά γιατί ακούγεται αν μη τι άλλο οξύμωρο  φιλελεύθεροι πολιτικοί να επιζητούν την εξ’ολοκλήρου παράδοση της ΕΕ στις ορέξεις του αυταρχικού, δικτατορικού, [8], απολυταρχικού, [9], και απάνθρωπου ΚΚΚ χάριν μίας δήθεν ελεύθερης οικονομίας.

  • Αντίθετα σε όσα πρεσβεύουν ορισμένοι φιλελεύθεροι στην ΕΕ ο Φιλελευθερισμός δεν υπήρξε πολέμιος του κράτους-έθνους. Ο Adam Smith αναφέρθηκε στον «πλούτο των Εθνών» και όχι στον πλούτο των εταιρειών. Στόχος του ήταν ο πλουτισμός του Ηνωμένου Βασιλείου ως κρατική οντότητα-υπόσταση και όχι ο ατομικός πλουτισμός των μετόχων των Βρετανικών εταιρειών.

Ο Milton Friedman ήταν αυτός ο οποίος κυριολεκτικά αλλοίωσε/κούρσεψε την έννοια του Φιλελευθερισμού και των όσων ειπώθηκαν από τον Smith. Η ιδεολογία του Friedman δεν αφήνει περιθώρια για αμοιβαία οφέλη μεταξύ του Έθνους και των πολιτών του. Κάποιοι ονομάζουν αυτό το φαινόμενο ως «κορπορατισμό» ή νεοφιλελευθερισμό.

Υπό την έννοια της εκπόρνευσης μίας ιδεολογίας, ο κορπορατισμός τείνει στον «εταιρισμό», δηλαδή υποδηλώνει την εκπόρνευση του Φιλελευθερισμού. Ο Φιλελευθερισμός, αυτή η υπέροχη ιδεολογία η οποία δημιούργησε τη Γαλλική επανάσταση και το Διαφωτισμό, και η οποία προσέφερε τα μέγιστα στην Ελληνική Επανάσταση του 1821, έχει υποστεί πειρατεία.

Οι κουρσάροι του Φιλελευθερισμού βρίσκονται παντού και φορούν τους πιο περίεργους μανδύες-στολές. Υποδυόμενοι τους δήθεν πολέμιους του κρατισμού οι κουρσάροι του Φιλελευθερισμού προβαίνουν στην καταλήστευση στρατηγικών υποδομών και το ονομάζουν αυτό ως «Φιλελευθερισμό».

Η υπεράσπιση εθνικά κρίσιμων περιουσιακών στοιχείων μέσω της κρατικής παρέμβασης δεν αποτελεί αντι-φιλελεύθερη πρακτική ειδικά όταν πρόκειται για θέματα Εθνικής Ασφάλειας. Κάθε άλλο. Το αντίθετο.

  • Η υπεράσπιση εθνικά κρίσιμων περιουσιακών στοιχείων (θα πρέπει να) αποτελεί θεμέλιο λίθο του Φιλελευθερισμού ως ιδεολογία και καθόλου δεν θα πρέπει να τρομάζει τους φιλελεύθερους. Σε αυτή την παγίδα δυστυχώς φαίνεται πως είχε πέσει και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εδώ και πολύ καιρό αδυνατώντας να δει τη Μεγάλη (γεωπολιτική) Εικόνα.

Η ΕΕ πιάστηκε στον ύπνο δίνοντας την ευκαιρία στον Κόκκινο Δράκο να εγκατασταθεί μονίμως στη Μεσόγειο. Οι κοντόφθαλμες, μονοδιάστατες και εμμονικές οικονομικές πρακτικές της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών οδήγησαν σε ένα απίστευτο γεωπολιτικό φιάσκο για τη Δύση.

Οι φιλελεύθερες κοινωνίες, εάν επιθυμούν να συνεχίσουν να παραμείνουν φιλελεύθερες και όχι υποχείρια ολοκληρωτικών αντιλήψεων, θα αναγκασθούν να υπερασπίσουν τα κρίσιμα περιουσιακά τους στοιχεία ώστε να σταματήσουν να πυροβολούν τα «πόδια» τους από την εμμονική αντίληψη περί αποκρατικοποιήσεων ακόμη και των κρίσιμων περιουσιακών στοιχείων για την Εθνική τους Ασφάλεια. Οι φιλελεύθερες κοινωνίες οφείλουν ακριβώς χάριν του Φιλελευθερισμού και της ίδιας τους της επιβίωσης να υπερασπίσουν την εθνική υπόσταση των κρίσιμων περιουσιακών στοιχείων.

Τα λιμάνια, οι σιδηρόδρομοι, τα αεροδρόμια κλπ. είναι υποδομές με γεωστρατηγικές διαστάσεις και όχι μόνο εμπορικές διαστάσεις. Παραδείγματος χάριν ο σιδηρόδρομος Βαγδάτης-Βερολίνου εξυπηρετούσε τα γερμανικά επιχειρηματικά συμφέροντα καθώς μέσω αυτού θα τροφοδοτούνταν η διψασμένη για πρώτες ύλες πανίσχυρη γερμανική βιομηχανία. Ο σιδηρόδρομος Βαγδάτης-Βερολίνου αφορούσε τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών της περιοχής από τις Ινδίες μέχρι το Βερολίνο, τη Μέση Ανατολή εώς και την Αφρική. Ακριβώς γι’αυτό το λόγο ο σιδηρόδρομος Βαγδάτης-Βερολίνου υπήρξε η γεννεσιουργός αιτία του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου και όχι η δολοφονία του Αρχιδούκα Φερδινάνδου όπως αρκετοί νομίζουν. Επίσης, ο σιδηρόδρομος Βαγδάτης – Βερολίνου υπήρξε μία από τις βασικές στρατηγικές αιτίες της Ελληνικής ήττας του 1897 αλλά και της Μικρασιατικής Καταστροφής. Στη σημερινή εποχή, παρόμοιο έργο με το σιδηρόδρομο Βαγδάτης-Βερολίνου είναι ο «Δρόμος του Μεταξιού» (OneBelt, OneRoad) τον οποίο θέλει να κατασκευάσει η Κίνα.

Τα ερωτήματα λοιπόν που τίθενται είναι τα εξής:

  •  Θα συνεχισθεί η αυτοκαταστροφική συμπεριφορά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όσο αφορά τις ιδιωτικοποιήσεις στρατηγικών Ευρωπαϊκών υποδομών;
  • Θα υπάρξει Ευρωπαϊκή νομοθεσία παρόμοια με την Αμερικανική νομοθεσία CFIUS η οποία θα προστατεύει τα γεωστρατηγικά περιουσιακά στοιχεία της ΕΕ; Μία Ευρωπαϊκή νομοθεσία η οποία να περιγράφει ταυτόχρονα τις κατάλληλες διαδικασίες για τον εξευρωπαϊσμό ορισμένων κρίσιμων γεωπολιτικά περιουσιακών στοιχείων χωρών μελών της ΕΕ; Μήπως η ΕΕ πρέπει να αντιληφθεί ότι τα κράτη-μέλη της έχουν το δικαίωμα να εξαιρέσουν από τις ιδιωτικοποιήσεις ορισμένες στρατηγικές υποδομές για την Εθνική τους Ασφάλεια;
  • Θα συνεχισθεί η εκπόρνευση του Φιλελευθερισμού; Μήπως ορισμένοι δήθεν φιλελεύθεροι πολιτικοί χτίζουν καριέρες με τις πλάτες του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος;
  •  Θα συνεχισθεί το γεωπολιτικό φιάσκο της Δύσης στη Μεσόγειο;

 

  • Τί θα απογίνει με τον ΑΔΜΗΕ και το λιμάνι του Πειραιά; Θα παραμείνουν αυτές οι δύο στρατηγικές για την Εθνική Ασφάλεια υποδομές στα χέρια του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος;

 

  • Δοθέντος του γεγονότος ότι ο Νέος Δρόμος του Μεταξιού προσομοιάζει στο σιδηρόδρομο Βαγδάτης-Βερολίνου, ο οποίος αποτέλεσε τη γενεσιουργό αιτία του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου και ταυτόχρονα, έναν από τους στρατηγικούς παράγοντες που συνετέλεσαν στη Μικρασιατική Καταστροφή, [10], έχουν αντιληφθεί ορισμένοι Έλληνες πολιτικοί σε τι πρόκειται να μας εμπλέξουν;

 

ΥΓ. Το 2016 , [11], ανεδείχθει το “υπόγειο” στρατηγικό σχέδιο της Τουρκίας, η οποία όντας ως χώρα μέλος του ΝΑΤΟ, υιοθετεί τα επιχειρήματα της Κίνας και συμπεριφέρεται στη Μεσόγειο όπως συμπεριφέρεται η Κίνα στη νότια Σινική θάλασσα. Σχετικά πρόσφατα αποκαλύφτηκε σε αγγλόφωνη φιλοκινεζική ιστοσελίδα πως και η κινεζική πλευρά υιοθετεί με τη σειρά της τουρκικά γεωπολιτικά επιχειρήματα, [12]: “…Οι στόχοι της Κίνας είναι ξεκάθαροι. Το Πεκίνο προσπαθεί να επιβεβαιώσει την επικράτησή του στη Σινική θάλασσα και τα θαλάσσια σύνορα για τους ίδιους λόγους που το 1920 ο ιδρυτής της Τουρκικής Δημοκρατίας, Ατατούρκ προσπαθούσε να επιβεβαιώσει το ίδιος καθεστώς στα Τουρκικά Στενά (ΣΣ. εννοεί το Βόσπορο και τα Δαρδανέλλια)…Κατ’ουσίαν, στη νότια Σινική θάλασσα το Πεκίνο ζητά ότι η Τουρκία ζητούσε και πήρε την περίοδο του Ατατούρκ…”

Δηλαδή, δεν υιοθετεί μόνο η Τουρκία κινεζικά επιχειρήματα. Υιοθετεί και η Κίνα τουρκικά επιχειρήματα. Κίνα και Τουρκία ανταλλάσουν μεταξύ τους επιχειρηματολογία και γεωπολιτική τεχνογνωσία. Τουρκία-Κίνα πάνε χέρι-χέρι σε Μεσόγειο-Σινική θάλασσα. Ας τα βλέπουν αυτά ορισμένοι εντός Ελλάδας “φιλελεύθεροι” και αριστεροί οι οποίοι στο όνομα μίας δήθεν πολιτικής ίσων αποστάσεων παρέδωσαν στρατηγικές υποδομές της Ελλάδας στην Κίνα (=ΚΚΚ) ενώ αυτή ενεργεί καταφανώς ενάντια στα Ελληνικά εθνικά συμφέροντα προς όφελος της Τουρκίας. Μήπως θα πρέπει να ανησυχούμε;

 

Παραπομπές

[1] https://www.scmp.com/news/china/policies-politics/article/2116836/xi-jinping-thought-communist-partys-tighter-grip-china

[2] https://www.congress.gov/bill/115th-congress/house-bill/1407

[3] https://www.treasury.gov/resource-center/international/Pages/Committee-on-Foreign-Investment-in-US.aspx

[4] https://www.liberal.gr/arthro/154233/oikonomia/2017/mploko-se-toulachiston-9-exagores-stis-ipa-apo-kinezikes-epicheiriseis.html

[5] https://www.reuters.com/article/us-50hertz-m-a-kfw/germany-moves-to-protect-key-companies-from-chinese-investors-idUSKBN1KH0RB

[6] https://www.dw.com/en/germany-prepares-law-for-foreign-takeovers/a-44978142

[7] https://www.jpost.com/Jerusalem-Report/Chinese-TAKEAWAY-546692

[8] https://www.technologyreview.com/s/611815/who-needs-democracy-when-you-have-data/

[9] https://newyork.cbslocal.com/2018/04/24/china-assigns-every-citizen-a-social-credit-score-to-identify-who-is-and-isnt-trustworthy/

[10] https://www.youtube.com/watch?v=H0ged1pFsqs&t=52s

[11] https://www.defence-point.gr/news/%CE%B1%CE%BD%CE%B7%CF%83%CF%85%CF%87%CE%B5%CE%AF-%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%B9%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B5%CF%82-%CF%83%CE%B9%CE%BD%CE%B9%CE%BA

[12] https://www.eurasiafuture.com/2018/06/02/there-is-one-clear-aggressor-in-the-south-china-sea-and-it-isnt-china/

 

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.

 

Το αρχιπέλαγος Τσάγκος και οι Βρετανικές Βάσεις: Μια δίκη στο Διεθνές Δικαστήριο που ενδιαφέρει την Κύπρο

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: