Επτωχεύσαμεν! Σπρώχνουμε τα παιδιά στην καταστροφή, δικαιολογούνται για δικά μας λάθη
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Δρ. ΝΙΚΟΥ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ* – Νέα Υόρκη
«Η φιέστα που ετοιμάσαμε ως τελειόφοιτοι μαθητές για να υποδεχθούμε τη νέα σχολική χρονιά, τους συμμαθητές και καθηγητές μας, όπως άλλωστε συνηθίζεται να γίνεται τα τελευταία χρόνια στα περισσότερα σχολεία, μετατράπηκε σε εφιάλτη αφού προβλήθηκε διαστρεβλωμένο ένα μόνο μέρος της πρωινής μας σύναξης».
Με αυτή την φράση, οι μαθητές της Γ΄ τάξης του Λυκείου Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ’ Δασούπολης ξεκινούν την επιστολή τους προς τα ΜΜΕ εκφράζοντας την έντονη διαμαρτυρία τους και την απογοήτευση τους για τον τρόπο που παρουσιάστηκαν τα γεγονότα της 10ης Σεπτεμβρίου». Σχετικό άρθρο εδώ
- Τα παιδιά αυτά, τα δικά μας παιδιά, νιώθοντας ότι «βρίσκονται» στην γωνιά, εκφράζουν σε άλλο σημείο της επιστολής τον πόνο που τους προκάλεσε η (επιεικώς) ερασιτεχνική στάση κάποιων ΜΜΕ, τα οποία ούτε καν μπήκαν στον κόπο να σκεφτούν τις όποιες συνέπειες. Και συνεχίζουν την επιστολή τους «φωνάζοντας» (μας): «Το αποτέλεσμα είναι να μείνουμε εκτεθειμένοι και προσβεβλημένοι με χαρακτηρισμούς όπως: “Χούλιγκαν, τραμπούκοι, κακομαθημένοι, ανώριμοι’’ κ.λπ. και να δεχόμαστε απειλές τόσο εμείς όσο και οι γονείς και οι καθηγητές μας».
Σε μια παράλληλη διάσταση, η βία και η παραβατικότητα καλπάζουν. Το bullying παίρνει «άριστα». Τα νούμερα των ναρκωτικών «κρυμμένα» μιας και η δημοσιοποίηση των πραγματικών αριθμών θα προκαλούσε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης (χωρίς ίχνος υπερβολής). Οι επιδόσεις των μαθητών μας πάνε από το κακό στο χειρότερο. Η Πολιτεία βρίσκεται σε πόλεμο με τους εκπαιδευτικούς και τουμπαλίν. Τα παιδιά μας μετέωρα, το ίδιο κι οι γονείς. Και κάποιοι ψάχνουν “ειδήσεις”, ακόμη κι αν αυτές οι ειδήσεις θα βάλουν μαχαίρι στην καρδιά των παιδιών μας, ακόμη κι αν αυτές οι ειδήσεις θα είναι “fake” όπως θα έλεγε κι ο Τραμπ, ακόμη κι αν αυτές οι ειδήσεις καταστρέφουν ακόμη και τον «κόσμο» των ίδιων των παιδιών αυτών που τις γράφουν!
Δεν πρόκειται σε καμιά περίπτωση να δικαιολογήσω την όποια πράξη βίας ή βανδαλισμού. Όμως, η ουσία όλων αυτών που προσπάθησα να απαντήσω και μέσα από το βιβλίο «Υπάρχει Ελπίς: Κτίζοντας την Παιδεία της Κύπρου μας» (ένα βιβλίο που γραφόταν από το 2015-2017 και κατέγραψε τις ανάγκες των ίδιων των μαθητών μας μέσα από έρευνες), βρίσκεται πιο κάτω (σχετικό άρθρο)
- – … μεγαλώνουν με βάση λανθασμένη, “μη ορθή ύλη” και πολλές φορές ξένη προς την καταγωγή και τον πολιτισμό μας. Μια ύλη που δεν συμβαδίζει με τα θέλω τους, που μέσα από τις απαντήσεις τους μόνο “γνώση” δεν φαίνεται να τους προσφέρει το σύστημα κατά τη δωδεκαετή τους φοίτηση.
- – … μεγαλώνουν και δεν είναι ευχαριστημένοι με τους καθηγητές, την εφορεία, τις εγκαταστάσεις αλλά και την Πολιτεία.
Και θυμώνουν (ή καλύτερα μας θυμώνουν) αλλά εμείς δεν παίρνουμε χαμπάρι. Ούτε οι γονείς, ούτε οι καθηγητές, ούτε οι εφορείες, ούτε η Πολιτεία αντιλαμβάνονται την ένταση της «φωνής» τους. Μια φωνή που ζητά τα αυτονόητα. Ούτε και παίρνουμε χαμπάρι ότι η «διαπαιδαγώγηση» τους είναι θεωρητική, παπαγαλίστικη.
Μα ο μαθητής επιβάλλεται να δράσει στο χώρο της εκπαίδευσης του, αλλά και να αντιδράσει, να προβάλει το εγώ του μέσα στο σύνολο, αναπτύσσοντας τις ικανότητες του και ικανοποιώντας τα θέλω του, συνεργαζόμενος πάντα με τους συμμαθητές και τους δασκάλους-παιδαγωγούς του. Ο μαθητής θέλει να του δώσουμε “ρόλο” να διαδραματίαει. Αυτό είναι το κενό κι εδώ έπρεπε να επικεντρωθούν όλοι ανεξαιρέτως.
Γιατί αυτού του είδους υγιούς δράσης-αντίδρασης, θα εκμηδένιζε τη «δράση-αντίδραση» των ναρκωτικών, του bullying, της κλοπής, της αδιαφορίας, της περιφρόνησης και των τόσων άλλων κακών που δηλητηριάζουν καθημερινά τα παιδιά μας και την κοινωνία γενικότερα. Ούτε σε πάνελ, ούτε σε διαδηλώσεις, ούτε σε απειλές, ούτε, ούτε, ούτε βρίσκονται οι απαντήσεις. Οι απαντήσεις βρίσκονται στην ίδια την ψυχή των παιδιών μας.
- Απαντήσεις που θα τα ενθαρρύνουν να ακολουθήσουν το ορθό μονοπάτι και να «υποδηθούν» τον ορθό και υγιή ρόλο της ζωής τους, της ίδιας της κοινωνίας. Όχι και να τα «κτυπάμε», σπρώχνοντας τα με τα ίδια μας τα χέρια στην καταστροφή!
Όσο για τα «ΜΜΕ» που «καρφώνουν» τα ίδια τα παιδιά μας για να αυξήσουν τα shares, τα likes, την δημοτικότητα τους γενικά, κρίμα, άδικο και γελοίο μιας και ενώ «κρίνουν» το επίπεδο της Παιδείας των παιδιών μας, την ίδια ώρα δεν μπαίνουν καν στον κόπο να «μελετήσουν» την δική τους/μας «παιδεία», του τρόπου που «γράφουν» για τα παιδιά (ξανά και ξανά, τα δικά μας παιδιά!).
Τα «σκοτώνετε» «κύριοι»! Χούλιγκαν, τραμπούκοι, κακομαθημένοι και ανώριμοι» δεν είναι τα παιδιά μας αλλά εμείς οι ίδιοι και τα «μέσα» που χρησιμοποιούμε/τε για να τα «εκπαιδεύσουμε».
Κρίμα, πολύ κρίμα!
Επτωχεύσαμεν»!
Συγγνώμη παιδιά μας!
Dr. Nicos Antoniades
Adjunct Assistant Professor
City University of New York (CUNY) / College of Staten Island (CSI)
Political Marketing Consultant
Editor ikypros.com and LA Voice
https://www.linkedin.com/in/nicolaosantoniades/
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.
Κατέβασαν από το ράφι την κατοχή: Η ξεχασμένη πραγματικότητα του Κυπριακού προβλήματος