“Είμαι ένας από εσάς”: Το συγκινητικό “αντίο” του Γερμανού άσου Μπάστιαν Σβάινστάιγκερ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του ΓΙΑΝΝΗ-ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ
Πρότυπα. Καθοριστικές μορφές για κάθε κοινωνία. Είτε είναι πολιτικές, είτε καλλιτεχνικές, είτε αθλητικές, είτε, ακόμη και επιχειρηματικές. Άνθρωποι με σπουδαίο κοινωνικό έργο. Δάσκαλοι κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Με τον τρόπο ζωής τους, την πορεία και τη στάση τους. Η πρόοδος του ατόμου στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες επιτάσσει την ύπαρξη προτύπων. Αρκεί, βέβαια, τα κριτήρια ανάδειξης προτύπων να τηρούν συγκεκριμένες προδιαγραφές. Οι φελλοί – ως γνωστόν – επιπλέουν. Πάντοτε.
Για αυτό, ακριβώς, και είναι επιτακτική η ανάγκη εντοπισμού και προώθησης των σωστών προτύπων. Διότι είναι πολύ εύκολο, ειδικά η νεολαία, να λοξοδρομήσει θεωρώντας ότι το εύκολο χρήμα, η πρόσκαιρη δημοσιότητα και η αναγνωρισιμότητα συνιστούν επιτυχία. Η δουλειά, η επιμονή, το σθένος, το πάθος και η διάρκεια – πρέπει να – επιβραβεύονται στη ζωή.
Ένας κρίσιμος παράγοντας που συνετέλεσε σημαντικά στην παρατεταμένη – πρωτίστως – κοινωνική και οικονομική κρίση που βιώνουμε στην Ελλάδα ήταν η ανάδειξη εντελώς ακατάλληλων και – αρκετές φορές – βλαπτικών για το κοινωνικό σύνολο προσώπων σε ευρείας αποδοχής πρότυπα. Το πληρώσαμε και το πληρώνουμε ακόμα.
- Αλλά, η κρίση είναι μια μεγάλη ευκαιρία να τελειώσουμε οριστικά με τα λάθος πρότυπα. Να αποδώσουμε την αξία που αρμόζει σε εκείνους που κερδίζουν το σεβασμό με τις πράξεις τους. Και όχι στον κάθε λογής διάττοντα αστέρα.
Πριν από μερικές ημέρες, διοργανώθηκε στο Μόναχο της Γερμανίας ένα φιλικό παιχνίδι. Αντίπαλοι τέθηκαν η «οικοδέσποινα» Μπάγερν και η Σικάγο Φάιαρ. Συνδετικός κρίκος των δύο συλλόγων υπήρξε ο ποδοσφαιριστής Μπάστιαν Σβάινσταϊγκερ. Έπαιξε για χρόνια στον πρώτο και «κόλλησε» τα ένσημα συνταξιοδότησής του στις ΗΠΑ. Ο αγώνας έληξε με σκορ 4-0 και ο Σβάινσταϊγκερ ευτύχησε να πετύχει ένα πολύ όμορφο τέρμα. Αυτό, ωστόσο, έχει τη λιγότερη σημασία. Η ουσία της αναμέτρησης βρισκόταν στο να αποδοθούν οι δέουσες τιμές στο «αντίο» του πρώην Γερμανού διεθνούς στην ενεργό δράση. Και αυτό ακριβώς συνέβη. Με τρόπο συγκινητικό και διδακτικό. Χωρίς υπερβολές αλλά με μια λάμψη ανθρώπινη, ικανή να «αγγίξει» το πλήθος των 75.000 θεατών που βρέθηκε στο γήπεδο της Μπάγερν αλλά και όσους είδαν τα όσα διαδραματιστήκαν κατά τη διάρκεια αλλά – κυρίως – μετά το τέλος του παιχνιδιού από την τηλεόραση.
Ο Σβάινσταϊγκερ ήταν ένας προικισμένος ποδοσφαιριστής. Άρτιος, σύγχρονος μέσος με προηγμένη ποδοσφαιρική αντίληψη, εξαιρετική μεταβίβαση και «φαρμακερό» σουτ. Η καριέρα του περιλαμβάνει σημαντικούς τίτλους και διακρίσεις σε συλλογικό αλλά και επίπεδο εθνικών ομάδων. Ωστόσο, δεν παύει να είναι απλώς ένας πετυχημένος στον τομέα του επαγγελματίας. Τίποτα περισσότερο. Τίποτα λιγότερο. Δεν έγινε μύθος όπως άλλοι μάγοι της «στρογγυλής Θεάς» στο παρελθόν – Πελέ, Μαραντόνα, Κρόιφ και πάει λέγοντας – ούτε έφτασε τα επίπεδα αίγλης σύγχρονων αστεριών, όπως ο Μέσι και ο Ρονάλντο. Έλαβε αγάπη από το κοινό του Μονάχου για όσα προσέφερε στο σύλλογο της πόλης. Ανταπέδωσε και με το παραπάνω με τη σεμνότητα των δηλώσεών του.
- Μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής γιορτής που στήθηκε προς τιμήν του, πήρε το μικρόφωνο στο κέντρο του γηπέδου. Εμφανώς συγκινημένος και αδυνατώντας να συγκρατήσει τα δάκρυά του αναφώνησε: «Είμαι ένας από εσάς. Και θα είμαι πάντα ένας από εσάς».
Το ευχαριστώ του προς τον κόσμο αποτελεί μια κορυφαία ανθρώπινη στιγμή. Ακριβώς όταν έρχεται το τέλος του ταξιδιού του στα γήπεδα, ο Σβάινσταϊγκερ νιώθει την υποχρέωση να «αγκαλιάσει» με τη ψυχή του όλους όσους στάθηκαν δίπλα του. Από τους προέδρους, τους προπονητές, τους συμπαίκτες μέχρι τον κάθε φίλαθλο. Τους μιλάει με την καρδιά του και τα λόγια του «στάζουν» ευγνωμοσύνη για όσα έζησε.
Το ευχαριστώ, παράλληλα, κρύβει και μια μεγάλη αλήθεια. Ο δρόμος για την ουσιαστική πρόοδο του κάθε ατόμου, την επαγγελματική εξέλιξη και την κοινωνική του ανέλιξη περνά απαραίτητα μέσα από τα σωστά πρότυπα.
- Από τα φωτεινά εκείνα πρόσωπα που δεν ξεχνούν ποτέ από που ξεκίνησαν. Κόπιασαν, ίδρωσαν, δούλεψαν πολύ σκληρά για να πετύχουν τους στόχους τους. Στο τέλος, όμως, δεν έχουν καθόλου χώρο για εγωισμό μέσα τους. Αισθάνονται την αδήριτη ανάγκη να πουν ευχαριστώ. Και αυτό διότι νιώθουν απόλυτα ότι είναι «ένας από μας».
Ευχαριστούμε Μπάστιαν. Για τις ποδοσφαιρικές «μαγείες» αλλά πιο πολύ για τη στιγμή του «αντίο».
* Ο Γιάννης – Αλέξανδρος Ιωαννίδηςείναι δημοσιογράφος – Via ΑΠΕ-ΜΠΕ
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Η συγκλονιστική ιστορία του Χριστόφορου: Πως ο καρκίνος νίκησε ένα υγιέστατο παιδάκι