ΣΧΟΛΙΑ-ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ
#Tags:
ΤουρκίαΣυμφωνία των ΠρεσπώνΣκόπιαΕλλάδαΕρντογάνΜακεδονίαΤσαβούσογλουαλυτρωτισμόςΗ αυτοϋπονόμευση έναντι των “εθνικών εχθρών” μόνο κακό κάνει: Προτιμούν τον Γκρούεφσκι;
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Πρότζεκ-πρόκληση κοινών συμφερόντων, που με την εξέλιξη της τεχνολογίας τώρα είναι εφικτό, χαρακτήρισε ο Κύπριος υπουργός Ενέργειας την ηλεκτρική διασύνδεση
Απόλυτος ο Πάιατ για το καυτό καλοκαίρι του 2020 στο Καστελόριζο: Δεν θέλουμε να ξαναδούμε αυτό που συνέβη με τις (παράνομες) γεωτρητικές προσπάθειες της Τουρκίας
Το τι κάνουν και λένε οι «έξω» μπορεί μεν να χρήζει απάντησης ή διαχείρισης, αλλά είναι κυρίως δικό τους θέμα. Σε ό,τι μας αφορά, εμείς εδώ οι εν Ελλάδι, εάν φυσικά θέλουμε να συνεχίσουμε να υπάρχουμε ως ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος, το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να μην αυτοϋπονομευόμαστε απέναντι στον «ξένο ανταγωνισμό» και τους όποιους «εθνικούς εχθρούς».
Διότι είναι άλλο πράγμα να καταγγέλλεις τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου ή τον Ταγίπ Ερντογάν όταν σου επιτίθενται κατά τρόπο προκλητικό αμφισβητώντας τα κυριαρχικά σου δικαιώματα, και άλλο πράγμα να καταγγέλλεις τον… Νίκο Κοτζιά κάθε φορά που σου επιτίθεται η τουρκική ηγεσία.
Είναι άλλο πράγμα να αποκηρύσσεις τον σλαβομακεδονικό αλυτρωτισμό και τις «μακεδονικές» κορώνες του SDSM, και άλλο πράγμα ξαφνικά να αναγνωρίζεις εμμέσως ως αξιόπιστο τον Νίκολα Γκρουέφσκι μόνο για να μπορέσεις εν συνεχεία να επιτεθείς στην νυν ηγεσία του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών.
- Εάν ο Γκρούεφσκι ήταν πράγματι πρόθυμος να δεχτεί την ονομασία «Βόρεια Μακεδονία» το 2008, τότε γιατί δεν στηρίζει σήμερα τη Συμφωνία των Πρεσπών; Μήπως επειδή τον ενοχλούν πρόνοιες όπως είναι για παράδειγμα το erga omnes μιας μοναδικής και ενιαίας ονομασίας, η υποχρέωση αναθεώρησης του συντάγματος και η σαφής αποκήρυξη κάθε σλαβομακεδονικής διασύνδεσης με την κληρονομιά του Μεγάλου Αλεξάνδρου; Λέμε μήπως…
- Η Συμφωνία των Πρεσπών προφανώς και δεν είναι ιδανική. Μπορεί, ωστόσο, κανείς να την κριτικάρει καθεαυτή, για αυτό που είναι και όσα προβλέπει (ειδικά στα θέματα της «μακεδονικής» γλώσσας και ιθαγένειας), χωρίς να χρειάζεται να επικαλεστεί ως επιχείρημα τον Γκρούεφσκι στη βάση ενός τηλεγραφήματος που είχε αποκαλυφθεί για πρώτη φορά το 2008 (στο Έθνος της Κυριακής, ειρήσθω εν παρόδω) για να ξανα-αποκαλυφθεί προ ημερών με άλλη στόχευση.
Ψιλά γράμματα τα παραπάνω, για όσους έχουν μάθει να πορεύονται με όρους ψηφοθηρικής αντιπαράθεσης ακόμη και στα εθνικά θέματα.
Οι αντιδράσεις της ελληνικής πλευράς προφανώς και (πρέπει να) κρίνονται… αλλά με όρους εθνικής ενότητας. Όσοι διερωτώνται φωναχτά εάν η ελληνική πλευρά έχει ξαφνικά πάψει να αποδέχεται το διεθνές δίκαιο ως βάση στις συνομιλίες της με την Τουρκία, προφανώς δεν το κάνουν για να λάβουν κάποια απάντηση, αλλά για να ακουστούν.
Ναι, εκείνο το «υποστηρίζω όλες τις ελληνικές ομάδες στις διεθνείς διοργανώσεις» μπορεί να μην ακούγεται αρκούντως οπαδικό σε μια χώρα που έχει συνηθίσει να πορεύεται με όρους οπαδικούς. Από την άλλη ωστόσο, ποτέ δεν είναι αργά για… αλλαγή. Οι συνθήκες το επιτάσσουν. Εμείς μπορούμε;
Πηγή: Έθνος
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.
Η αήθης προβοκάτσια των Τούρκων στον Κοτζιά: Τα σχέδια τους για Αιγαίο και Κύπρο (βίντεο)