Η Άγγελα Μέρκελ στην …πυρά! Η νέα πηγή οργής και λαϊκισμού στην Ευρώπη βρίσκεται στη Βαυαρία…
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΚΑΦΙΔΑ
Βαυαροί αντάρτες απειλούν να ανατρέψουν την Μέρκελ… Βαυαρία: το νέο πεδίο μάχης των λαϊκιστικών ενάντια στην ίδια την ιδέα μιας φιλελεύθερης Ευρώπης… Η Βαυαρία κάνει την ΕΕ πιο ευάλωτη σε εκβιασμούς… Βαυαρία: η νέα πηγή οργής στην Ευρώπη…
Τα δημοσιεύματα στον διεθνή Τύπο (του γερμανικού συμπεριλαμβανομένου) έρχονται πλέον να ερμηνεύσουν την ευρωπαϊκή υπαρξιακή κρίση με όρους γερμανικού… τοπικισμού.
Και δικαιολογημένα. Βαυαρός τυγχάνει, άλλωστε, ο Γερμανός υπουργός Εσωτερικών Χορστ Ζεεχόφερ που εκβιάζει την Μέρκελ και μαζί της ολόκληρη την Ευρώπη, υψώνοντας «φράχτες» στα εσωτερικά σύνορα μεταξύ των κρατών-μελών, προκειμένου να αρχίσουν να επαναπροωθούνται μετανάστες και πρόσφυγες πίσω στις χώρες πρώτης εισόδου και καταγραφής (κυρίως δηλαδή στην Ελλάδα και στην Ιταλία).
Βαυαρικό τυγχάνει, επίσης, και το Κόμμα της Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης (CSU) που σπρώχνει πια τη γερμανική κεντροδεξιά και μαζί της ολόκληρη την ευρωπαϊκή κεντροδεξιά προς τα… ακροδεξιά, όχι επειδή οραματίζεται έναν αντιμεταναστευτικό πανευρωπαϊκό «άξονα των προθύμων» όπως άλλοι (Σαλβίνι, Κουρτς) αλλά απλώς και μόνο για να δικαιολογήσει την ύπαρξή του πίσω στο Μόναχο.
- Τι εστί, όμως, Βαυαρία; Μην είναι τα κοντά γερμανικά παντελονάκια (λεντερχόζεν) και οι μάλλινες κάλτσες μέχρι το γόνατο; Μην είναι τα ανοιχτόχρωμα λουκάνικα (βάις-βουρστ) και το περίφημο ανά την υφήλιο ετήσιο φεστιβάλ μπύρας Οκτόμπερφεστ του Μονάχου; Μην είναι οι BMW και η ποδοσφαιρική Μπάγιερν; Είναι είναι όλα αυτά καθώς και άλλα πολλά, γερμανικά αλλά και βαυαρικά, αντιφατικά αλλά και ξεχωριστά.
Η Βαυαρία είναι ένα από τα 16 ομόσπονδα κρατίδια της Γερμανίας: το νοτιότερο στα δυτικά της χώρας, το μεγαλύτερο σε έκταση, αλλά και το δεύτερο πλουσιότερο βάσει ΑΕΠ. Ο πληθυσμός της προσεγγίζει τα 13 εκατομμύρια. Οι «ξένοι» που ζουν εκεί ανέρχονται σε 1,7 εκατομμύρια, με τον βαθμό της ενσωμάτωσής τους να αντιμετωπίζεται όμως ως υποδειγματικός. Η ανεργία κυμαίνεται σε ποσοστά πέριξ ή και χαμηλότερα του 3%. Πρακτικά δηλαδή, ανεργία σχεδόν δεν υπάρχει. Η εγκληματικότητα από την άλλη, υποχώρησε το 2017 στο χαμηλότερο ποσοστό της τελευταίας 30ετίας.
Όσο για το ΑΕΠ, εκείνο πέρυσι σχεδόν άγγιξε τα 600 δισ. ευρώ, όπως σημαίνει ότι η Βαυαρία μπορεί να μην είναι χώρα αλλά είναι πλουσιότερη, και μάλιστα κατά πολύ, από τις περισσότερες άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ειδικότερα, η περιφέρεια της Άνω Βαυαρίας (Oberbayern) ξεχωρίζει ίσως ως πλουσιότερη αυτήν τη στιγμή στη Γηραιά Ήπειρο.
Κατά τα λοιπά, εντός των βαυαρικών συνόρων έχουν την έδρα τους κολοσσοί, όπως είναι για παράδειγμα η αυτοκινητοβιομηχανία BMW και ο όμιλος αθλητικών ειδών Adidas. Συνολικά, περίπου το 1/3 των γερμανικών εταιρειών υψηλής κεφαλαιοποίησης (των καλούμενων blue chips) βρίσκεται στη Βαυαρία, ενώ εκεί ήταν εγκατεστημένες και πολλές από τις αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις μετά τον Β Παγκόσμιο.
Στη Βαυαρία χτυπάει, επίσης, παλαιόθεν και η καρδιά του γερμανικού κινηματογράφου. Οι Στάνλεϊ Κιούμπρικ, Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, Λουκίνο Βισκόντι, Ηλίας Καζάν και Όρσον Γουέλς ταξίδεψαν μέχρι το Μόναχο, την προσωπική πατρίδα του Βέρνερ Χέρτζογκ, για να γυρίσουν εκεί κάποιες από τις πιο γνωστές ταινίες τους.
Στα μάτια ενός ξένου, η Βαυαρία συγκεντρώνει όλα εκείνα τα φολκλορικά στοιχεία που έχουμε μάθει να θεωρούμε (αρχε)τυπικώς γερμανικά. Ο μυστακοφόρος ξανθός με το σορτσάκι, το γιλέκο και την κάλτσα ως το γόνατο, που πορεύεται με φόντο πράσινες Άλπεις και μεσαιωνικά κάστρα, κραδαίνοντας λουκάνικα και μπύρες είναι Βαυαρός. Μιλάει τη δική του διάλεκτο, είναι παραδοσιακά καθολικός, τις περισσότερες φορές συντηρητικός και τυχαίνει να θεωρεί τον εαυτό του εάν όχι ανώτερο, τότε οπωσδήποτε ξεχωριστό, σε σύγκριση με τους υπόλοιπους Γερμανούς. Για αυτό και εάν τον ρωτήσεις, συνήθως δηλώνει πρώτα Βαυαρός και μετά Γερμανός.
Όταν, μάλιστα, υιοθετήθηκε το Σύνταγμα της Ομοσπονδιακής Γερμανίας το 1949, οι Βαυαροί ήταν οι μόνοι που το καταψήφισαν με το σκεπτικό ότι δεν αναγνωρίζει αρκετές εξουσίες στα κρατίδια.
- «Η Βαυαρία είναι το Τέξας της Γερμανίας», όπως λατρεύουν να υποστηρίζουν πολλοί αναλυτές το τελευταίο διάστημα (μέσα από τις σελίδες των Financial Times, των the New York Times κ.α.). Και όπως το Τέξας, έτσι και το επισήμως επονομαζόμενο «Ελεύθερο Κρατίδιο της Βαυαρίας» (Freistaat Bayern) τυγχάνει νότιο, πλούσιο, θρησκευόμενο και παραδοσιακά συντηρητικό.
Από το Μόναχο ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα ο Χίτλερ, και στο Μόναχο η δεξιά (CSU) κυβερνάει αδιαλείπτως από το 1957. Η Βαυαρία είναι όμως και η μοναδική περιοχή της Γερμανίας, όπου ο εθνικισμός ουσιαστικά δεν έγινε θέμα ταμπού μεταπολεμικά. Το να δηλώνει κανείς εθνικιστής εκεί αντιμετωπιζόταν παλαιόθεν περίπου σαν κάτι το αποδεκτό, υπό το φαινομενικά αθώο πρίσμα ενός αποπολιτικοποιημένου γερμανικού φολκλόρ.
Το επίμαχο φολκλόρ έχει, ωστόσο, πλέον πολιτικοποιηθεί κινούμενο σαφώς προς τα (ακρο)δεξιά. Αρχής γενομένης από την 1η Ιουνίου, κάθε δημόσιο κτήριο στη Βαυαρία υποχρεούται, βάσει νόμου, να φέρει σε προβεβλημένο σημείο και έναν χριστιανικό σταυρό (Kreuzpflicht). Γιατί; Επειδή ο χριστιανικός σταυρός «συμβολίζει τον βαυαρικό τρόπο ζωής», σύμφωνα με την τοπική κυβέρνηση, ως σύμβολο όμως όχι θρησκευτικό αλλά «πολιτισμικό», όπως σημειώνει ο (προτεστάντης κι όχι καθολικός) πρωθυπουργός του κρατιδίου Μάρκους Σέντερ.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΤΡΑΟΥΣ ΣΤΟΝ ΖΕΕΧΟΦΕΡ
Δεν πρόκειται να απολυθώ από μια καγκελάριο που έγινε καγκελάριος μόνο χάρη σε εμένα», εμφανίστηκε να διακηρύττει ο υπουργός Εσωτερικών της Γερμανίας και ηγέτης του κόμματος των Χριστιανοκοινωνιστών, Χορστ Ζεεχόφερ, την περασμένη Δευτέρα, στο απόγειο της κόντρας του με τη Γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ. Λίγες ώρες αργότερα, η Μέρκελ θα υποχωρούσε, αποδεχόμενη την πρόταση-απαίτηση Ζεεχόφερ περί δημιουργίας κέντρων τράνζιτ για τους αιτούντες άσυλο στα σύνορα της Γερμανίας με την Αυστρία (που είναι και σύνορα της Βαυαρίας με την Αυστρία).
Ο 69χρονος Ζεεχόφερ, ηγέτης των Χριστιανοκοινωνιστών (CSU) από το 2008, εκείνο το απόγευμα της Δευτέρας διατύπωσε μια εντύπωση που κυριαρχεί μεταξύ των Βαυαρών συντηρητικών και δείχνει εσχάτως να επιβεβαιώνεται. Την εντύπωση, δηλαδή, ότι αν και γεωγραφικά περιορισμένο μόνο στη Βαυαρία, το CSU καθορίζει πολιτικά ολόκληρη την Ομοσπονδιακή Γερμανία, δίνοντας τον τόνο κυρίως σε μέτωπα όπως είναι η προάσπιση της ασφάλειας και της πολιτισμικής ταυτότητας.
Χριστιανοδημοκράτες (CDU) και Χριστιανοκοινωνιστές (CSU) είναι αδελφά κόμματα. Μαζί απαρτίζουν την καλούμενη Χριστιανική Ένωση.
- Το CDU δεν κάνει προεκλογική εκστρατεία στη Βαυαρία και το CSU δεν κάνει εκτός αυτής. Με τη ψήφους που εξασφαλίζουν στη Βαυαρία ωστόσο, οι Χριστιανοκοινωνιστές έχουν καταφέρει σε πολλές περιπτώσεις να διασώσουν την γερμανική κεντροδεξιά συνολικά, σε ομοσπονδιακό επίπεδο, εξού και η ενισχυμένη επιρροή τους στο Βερολίνο.
Το CSU συμμετέχει σήμερα στον κυβερνητικό συνασπισμό υπό τη Μέρκελ με τρεις υπουργούς στα χαρτοφυλάκια Μεταφορών, Ανάπτυξης και Εσωτερικών. Κορυφαίος μεταξύ αυτών, ο νυν υπουργός Εσωτερικών Χορστ Ζεεχόφερ, ένας πολιτικός που δραστηριοποιείται ενεργά στις τάξεις της Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης εδώ και 50 χρόνια (από την ηλικία των 20 ετών), έχοντας στην πορεία περάσει κυριολεκτικά από όλα τα πόστα: του νεολαίου, του ομοσπονδιακού βουλευτή (από το 1980), του υπουργού (για πρώτη φορά το 1992, υπό τον Χέλμουτ Κολ), του ηγέτη της παράταξης (από το 2008) κ.α.
Ο Ζεεχόφερ μπορεί να έχει δει πολλά. Γόνος καθολικής οικογένειας από τη νότια Βαυαρία ο ίδιος, με πατέρα εργάτη, ξεκίνησε από χαμηλόβαθμος δημόσιος υπάλληλος για να καταλήξει σχεδόν στην κορυφή της γερμανικής πολιτικής. Παράλληλα, όμως, έχει μάθει να πορεύεται και με μια σταθερά: τη σταθερά της αδιαφιλονίκητης πρωτοκαθεδρίας του CSU στη Βαυαρία. Οι Χριστιανοκοινωνιστές είναι κυβέρνηση στο Μόναχο από το 1957. Τα τελευταία περίπου 60 χρόνια έχουν χάσει την απόλυτη πλειοψηφία στο τοπικό κοινοβούλιο μόνο δύο φορές. Το «κακό» κινδυνεύει ωστόσο να τριτώσει στις βαυαρικές εκλογές του ερχόμενου Οκτωβρίου.
Κυρίως από το 2015 και μετά, η ακροδεξιά Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) ανεβαίνει σταθερά και στη Βαυαρία στερώντας ψήφους από τους Χριστιανοκοινωνιστές… οι οποίοι αντιδρούν μετακινούμενοι προς τα ακροδεξιά: κοντράρουν τη Μέρκελ στο προσφυγικό, δημιουργούν τη δική τους συνοριοφυλακή, απαιτούν κλειστά σύνορα και επαναπροωθήσεις μεταναστών στις χώρες πρώτης εισόδου, σχεδιάζουν απελάσεις ακόμη και με μικρά ιδιωτικά τζετ, κοτσάρουν με νόμο χριστιανικούς σταυρούς στα δημόσια κτήρια κ.α. Ακολουθούν, με άλλα λόγια, τη γραμμή του θρυλικού τους ηγέτη, Φραντς Γιόζεφ Στράους, που συνήθιζε να υποστηρίζει ότι… το CSU δεν πρέπει ποτέ του να αφήνει κανένα άλλο κόμμα να του βγαίνει από τα δεξιά.
ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.
Η Γερμανία θα αφήσει τους μετανάστες στο δρόμο για το πουθενά και την Ευρώπη κομμάτια