Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
Τα μηνύματα από τη Νέα Υόρκη με αφορμή την ανανέωση της θητείας της ΟΥΝΦΙΚΥΠ ξεκαθαρίζουν το τοπίο στο οποίο θα βρεθεί το Κυπριακό το φθινόπωρο. Για πρώτη φορά φαίνεται πως θα οδηγηθεί σε ένα κομβικό σημείο και σε μια πορεία χωρίς επιστροφή. Είτε επιτευχθεί συμφωνία είτε όχι.
Την ίδια ώρα, στη Λευκωσία, η ρητορική που επιστρατεύεται είναι απόρροια της αδυναμίας καθορισμού γραμμής πλεύσης πέραν της πεπατημένης καθώς γίνεται φοβική διαχείριση. Επαναλαμβάνεται συνεχώς πως πρέπει, «να συνεχιστούν οι συζητήσεις από το σημείο που έχουν διακοπεί» στο Κραν Μοντάνα. Διακόπηκαν, όμως, επειδή κατάρρευσαν οι συνομιλίες. Αυτό είναι σημείο στο οποίο διακόπηκαν, η ώρα της κατάρρευσης.
Περαιτέρω, από τη Λευκωσία προτάσσεται η αποδοχή του πλαισίου Γκουτέρες. Ένα κείμενο έξι σημείων, το οποίο χαρακτηρίζεται από γενικές αναφορές και «εποικοδομητική ασάφεια». Όταν κάποιος αποδέχεται ένα κείμενο αναλαμβάνει και το βάρος να εξηγήσει πώς μπορεί να εφαρμοστεί αυτό σε ένα κράτος, που ούτως ή άλλως θα έχει δυσκολίες μετά την επίτευξη συμφωνίας.
Η τοποθέτηση της Λευκωσίας είναι αποτέλεσμα της κοντόφθαλμης προσέγγισης πως διά της αποδοχής οτιδήποτε προτείνεται αποφεύγεται η απόδοση ευθυνών. Για να μην κατηγορηθεί κρύβεται πίσω από την αποδοχή προτεινόμενης διαδικασίας, προτάσεων, ιδεών. Η λογική του στύλο- στύλο άνεση και της προσέγγισης πως στο τέλος θα το απορρίψουν οι Τούρκοι, δεν είναι πολιτική, αλλά παιδική χαρά.
Ένα πλαίσιο λύσης μπορεί να γίνει αποδεκτό εάν αποκλείει διαχωριστικά στοιχεία και συνάδει πλήρως και χωρίς εκπτώσεις με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Να είναι μια συμφωνία, η οποία θα είναι δημοκρατική και δεν θα υιοθετεί διακρίσεις, με βάση την εθνική καταγωγή, τη γλώσσα, τη θρησκεία. Θα μπορούσε κάποιος από την αντίπερα όχθη- οπαδός της όποιας λύσης- να υποστηρίξει πως όλα αυτά είναι ευχολόγια και ανέφικτα. Ανέφικτη, όμως, είναι η ρατσιστική λύση που επιδιώκουν καθώς θα καταρρεύσει από την πρώτη στιγμή.
Η εύκολη οδός είναι να γίνεται αποδεκτό οτιδήποτε προτείνεται «για να μην μας φορτώσουν το αδιέξοδο» . Η δύσκολη οδός είναι να καθοριστεί πολιτική αποτροπής μεθοδεύσεων και ανατροπής των κατοχικών δεδομένων. Αυτό μπορεί να γίνει με την εγκατάλειψη της πεπατημένης και την πρόταξη θέσεων/ιδεών, που θα δώσουν διεξόδους. Μπορεί να απορρίψει ο Γ.Γ. του ΟΗΕ ένα αφήγημα για μια πραγματικά( όχι θεωρητικά) κανονική χώρα. Και κανονική χώρα είναι αυτή που οι κανόνες λειτουργίας της δεν παράγουν εθνικισμούς, εντάσεις, αντιδημοκρατικές λειτουργίες.
Πώς μπορεί να γίνει τούτο; Καθορίζοντας ένα πλαίσιο για πραγματική λύση. Να διαμορφωθεί και να προταθεί, λαμβάνοντας υπόψη τα δικαιώματα όλων των Κυπρίων. Δεν νομιμοποιείται κανείς να θεωρεί ανέφικτο ένα εγχείρημα όταν δεν δοκιμάσθηκε.
Είναι δυνατόν; Αναστασιάδης, ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ θα αποδεχθούν ενδιάμεση στρατηγική συμφωνία