Είναι έτοιμες η Αθήνα και η Λευκωσία στην περίπτωση που τα “σπάσουν” Τραμπ και Ερντογάν;
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ο Ερντογάν εξαπέλυσε επίθεση εναντίον ΗΠΑ και Ισραήλ, δεν πάει στο Λευκό Οίκο, στις 9 Μαϊου: Οι Τούρκοι ομιλούν για αναβολή της επίσκεψης στην Ουάσιγκτον, ο Κίρμπι δεν …γνωρίζει!
Ο υπουργός Άμυνας της Γερμανίας Μπόρις Πιστόριους επικρίνει την Ελλάδα και την Ισπανία, επειδή δεν δωρίζουν συστήματα αεράμυνας Patriot στην Ουκρανία
Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Είναι πολύ νωρίς αυτή τη στιγμή να προβλέψει κανείς με ακρίβεια που θα οδηγηθεί η προσωπική κόντρα του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών Ντόναλντ και του ομολόγου του της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, ενός αυταρχικού και χωρίς ευαισθησίες ανθρώπου.
Οι επίσημες και δημόσιες δηλώσεις του κ. Τραμπ για την Τουρκία, όπως και του αντιπροέδρου Μάικ Πενς, με αφορμή την απαράδεκτη συμπεριφορά της απέναντι σε Αμερικανούς υπηκόους, είναι πρωτόγνωρες για τη διπλωματική πρακτική, όταν αφορούν «σύμμαχο και φίλη χώρα», όπως το Στέιτ Ντιπάρτμεντ χαρακτηρίζει και σήμερα την Τουρκία.
Η τυχόν υλοποίηση της απειλής του Αμερικανού προέδρου για κυρώσεις εναντίον Τούρκων αξιωματούχων, στο πρότυπο της αντίδρασης των ΗΠΑ για τη Ρωσία, θα οδηγήσει σε πλήρη ρήξη με απρόβλεπτες συνέπειες για το ΝΑΤΟ. Χωρίς αμφιβολία θα επηρεαστούν και οι γειτονικές χώρες, αφού πιθανότατα θα κληθούν να αντικαταστήσουν την Τουρκία σε στρατηγικό επίπεδο.
Πως έχουν τα πράγματα:
Η σύγκρουση ήταν αναμενόμενη, όχι μόνο λόγω των φυλακίσεων Αμερικανών υπηκόων -αυτή ήταν η δικαιολογία που αναζητούσε ο κ. Τραμπ για να θέσει τα πιο σοβαρά θέματα, που αφορούν το πλήγμα στους στρατηγικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ. Η πορεία που επέλεξε ο κ. Ερντογάν από το 2016, μετά την απόφασή του να μετατραπεί στον «επιτήδειο ηλίθιο» του Βλαντιμίρ Πούτιν, είχε προδιαγεγραμμένη πορεία. Ήταν επιλογή του να δεθεί στο άρμα της Ρωσίας και του Ιράν, και ήταν απόφαση του να απομακρυνθεί από τη Δύση.
- Βασικά, ο Ταγίπ Ερντογάν είναι ένας φανατικός αντιαμερικανός και αντισημίτης και πιστεύει ότι οι Αμερικανοί και οι Ισραηλινοί είναι όχι απλά αντίπαλοί του, αλλά θανάσιμοι εχθροί. Αποτελεί ουτοπία να πιστεύει κανείς ότι ο πρόεδρος της Τουρκίας είναι ένας λογικός ηγέτης. Διότι αν διέθετε την παραμικρή λογική, δεν θα επέλεγε τη σύγκρουση με την Αμερική και την απομάκρυνση από τη Δύση. Θα συνέχιζε μία πολιτική που ήταν win-win για την Τουρκία από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι σήμερα. Οι Αμερικανοί και γενικά οι Δυτικοί υποστήριζαν την Τουρκία, ακόμα και αν τους πρόδιδε την κρίσιμη στιγμή που την είχαν ανάγκη. Και τα παραδείγματα των πολέμων στο Ιράκ και το Αφγανιστάν είναι χαρακτηριστικά. Αλλά, στο ζήτημα που έδειξε έντονη αντιαμερικανική συμπεριφορά ήταν ο εμφύλιος στη Συρία. Η Τουρκία έπαιξε τον χειρότερο ρόλο, και τάχθηκε από την πρώτη στιγμή απέναντι στην Αμερική. Το γεγονός ότι άντεξαν οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους, και ακόμα δεν ηττήθηκαν, οφείλεται αποκλειστικά στη βοήθεια της Τουρκίας. Καμία αμφιβολία επ’ αυτού…
Όμως ο Ερντογάν, δεν είναι ένας κλασικός πολιτικός. Κυριαρχείται από θρησκευτικό φανατισμό και ο συνδυασμός αυτού με τον εθνικισμό που τον κυριαρχεί, δημιουργεί εκρηκτικό μείγμα. Στο θέμα αυτό, έχει ομοιότητες με τον Βλαντιμίρ Πούτιν και ας μην διαμαρτύρονται οι οπαδοί του «ξανθού έθνους». Ο πρόεδρος της Ρωσίας κυριαρχείται και αυτός από θρησκευτικό φανατισμό και εθνικισμό. Ναι μεν ο ένας είναι φανατικός μουσουλμάνος και ο άλλος φανατικός ορθόδοξος χριστιανός, αλλά αυτό δεν τους σταματά να συνεργάζονται σε όλα τα επίπεδα. Όταν σύντομα θα δημιουργηθούν νέα προβλήματα για το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης, να μην πέσουμε από τα σύννεφα.
Το αποτέλεσμα της διαμάχης της Ουάσιγκτον με την Άγκυρα, θα επηρεάσει την Ελλάδα και την Κύπρο. Δεν είναι τυχαίο ότι το ενδιαφέρον των σοβαρών αναλυτών έχει στραφεί στη γειτονιά της ανατολικής Μεσογείου, όπου αναμορφώνονται οι συμμαχίες με βάση και την ενέργεια, που στο παρελθόν ήταν και αιτία μεγάλων πολέμων. Δεν είναι τυχαίο επίσης ότι η Αμερική έχει στενές επαφές με όλες τις χώρες που διαθέτουν φυσικό αέριο και έχει καταθέσει προτάσεις για την αξιοποίηση του σε συνεργασία με τη βασική αμερικανική εταιρεία, την Exxon Mobil, η οποία έχει αναπτύξει συνεργασίες με το Ισραήλ, την Κύπρο και την Ελλάδα.
- Εάν η αμερικανοτουρκική κρίση οριστικοποιηθεί, θα αλλάξει εντελώς η κατάσταση σε όλη την περιοχή. Σε σημείο που δεν θα προλαβαίνουμε τις εξελίξεις. Και ειλικρινά δεν γνωρίζω εάν η Αθήνα και η Λευκωσία είναι έτοιμες για τα νέα δεδομένα και ενδεχόμενα
Με δεδομένη, λοιπόν, την κρίση Αμερικής-Τουρκίας και όταν όλα τα κανάλια επικοινωνίας μεταξύ των δύο χωρών έχουν κατεβάσει τα ρολά, θεωρώ ότι είναι «αυτοκτονική» πράξη να επιμένει ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας να εισέλθει σε νέο κύκλο διαπραγματεύσεων για τη λύση του Κυπριακού. Με συνομιλητή ποιόν;
Τον κατοχικό ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί που για να πάει στην …τουαλέτα χρειάζεται να πάρει άδεια από την Άγκυρα;
Με την Τουρκία, η οποία δεν έχει το παραμικρό ενδιαφέρον για τις συνομιλίες και τη λύση, εκτός αν είναι αυτή που νομιμοποιεί τον έλεγχό της επί της Κύπρου;
Με όλο το σεβασμό κύριε Πρόεδρε, θα πρέπει να είναι κανείς εκτός τόπου και χρόνου, για να κάνει δηλώσεις όπως αυτές του κυβερνητικού εκπροσώπου. Ο οποίος βεβαίως δεν εκφράζει τον εαυτό του, αλλά τις δικές σας θέσεις.
- Θα πάτε σε διαπραγματεύσεις για να ικανοποιήσετε τις ηγεσίες του ΑΚΕΛ, του ΔΗΣΥ και τους Βρετανούς; Διότι δεν υπάρχει κανένας άλλος λόγος να διαπραγματεύεστε με μία χώρα, η οποία στοχεύει να πάρει ότι έχει και περισσότερα με την υπογραφή σας;
- Ποιο είναι το κέρδος του Κυπριακού Ελληνισμού από τη λύση που διαπραγματεύεστε; Εσείς ο ίδιος δεν έχετε πει στον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ, ότι αυτή η διαπραγματευτική διαδικασία οδηγεί σε λύση που θα μετατρέψει την Κύπρο σε Λίβανο;
- Γιατί, λοιπόν, συνεχίζετε να πορεύεστε εντελώς λανθασμένα και εναντίον των συμφερόντων της Κύπρου;
- Γιατί αρνείστε να συζητήσετε επί μίας νέας στρατηγικής; Και γιατί φοβάστε να παραδεχθείτε ότι η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία εξυπηρετεί μόνο τον Ταγίπ Ερντογάν και τα σχέδια του;
Και είναι μύθος αυτό που λέτε και εσείς, ότι επιθυμούν την επανένωση(;) όσοι θέλουν …λύση, ενώ όσοι προειδοποιούμε για τους κινδύνους, είμαστε εναντίον της επανένωσης. Όλοι θέλουμε την επανένωση. Αλλά όχι μέσω μίας (όποιας) λύσης που θα παραδώσει την Κύπρο στον πλήρη έλεγχο της Τουρκίας. Αυτή είναι η διαφορά μας.
Αυτή τη στιγμή η Τουρκία βρίσκεται σε «πολεμικό» πυρετό και παρόξυνση σε όλα τα επίπεδα. Η άνευ προηγουμένου κρίση με την Αμερική και το Ισραήλ, αναγκάζει τον κ. Αναστασιάδη να κάνει ένα βήμα πίσω. Ο ΔΗΣΥ, το ΑΚΕΛ και οι Βρετανοί ας περιμένουν.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Πραγματοποιήθηκε και φέτος το συνέδριο των Αποδήμων, το οποίο καλώς γίνεται διότι ενισχύει τους δεσμούς των ξενιτεμένων με την Πατρίδα. Επίσης, καταρτίζονται σχέδια δράσης, που οι ομογενείς μας τα υλοποιούν. Επειδή γνωρίζω τους Κύπριους της Αμερικής, έχω να καταθέσω ότι ενώ δεν είναι πολλοί καταφέρνουν με αποτελεσματικό τρόπο να προωθούν τα συμφέροντα της Κύπρου, αλλά και της Ελλάδας. Η ανακίνηση του θέματος της αγοράς των μαχητικών S-35 οφείλεται στους αποδήμους μας και μόνο. Όπως και το θέμα των ρωσικών S-400. Ήταν οι ομογενείς που μίλησαν πρώτοι για τον κίνδυνο αυτής της ανάρμοστης αγοραπωλησίας. Απ’ εκεί και πέρα το «πήραν και το σήκωσαν» φιλέλληνες βουλευτές και γερουσιαστές, οι οποίοι έπεισαν και την αμερικανική κυβέρνηση…
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.
Κρίση με απρόβλεπτες συνέπειες: Προς “άσχημο διαζύγιο” οδεύουν ο Ερντογάν και ο Τραμπ