Άλλο (πράγμα) ο φανατικός ισλαμοεθνικιστής Ερντογάν και ο άλλο ο αδύναμος Ζόραν Ζάεφ




Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Η αναγγελία της συμφωνίας για το Σκοπιανό, στην οποία κατέληξαν οι υπουργοί Εξωτερικών της Ελλάδας και των Σκοπίων, Νίκος Κοτζιάς και Νικολά Ντιμιτρόφ, «ξεσήκωσε» θύελλα θετικών σχολίων σε όλο τον κόσμο. Αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων έσπευσαν να συγχαρούν τους πρωθυπουργούς των δύο χωρών, δύο νέων αριστερών ηγετών, που -όπως τονίστηκε στα χαρμόσυνα μηνύματα- τόλμησαν να αναλάβουν το πολιτικό κόστος για την ειρήνη και την ευημερία των λαών τους.

Μας έκανε εντύπωση και μία άλλη είδους αντίδραση, που ήρθε από την Κύπρο. Πολλοί αναθάρρησαν και ευχήθηκαν «μετά το Σκοπιανό να λυθεί και το Κυπριακό». Η ευχή αυτή είναι βεβαίως και δική μας και όλων των ανθρώπων που θέλουν να δουν μία πραγματική επανένωση της Κύπρου, μία καθαρή λύση που θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα όλων των πολιτών, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Όχι μία λύση που θα καλύπτει τους στρατηγικούς σχεδιασμούς της ισλαμικής Τουρκίας, η οποία έχει πάρει τις αποφάσεις της, και οι οποίες είναι ευρύτατα γνωστές.

  • Η Άγκυρα δεν επιθυμεί καθ’ οιονδήποτε να εγκαταλείψει στρατιωτικά το νησί, διότι με τον τρόπο αυτό πιστεύει ότι κλείνει το δρόμο στην παντοδυναμία του Ισραήλ και της Αιγύπτου στην ανατολική Μεσόγειο. Άρα η απόφαση της Τουρκίας είναι πλέον στρατηγική και έχει να κάνει και με τα ενεργειακά κεφάλαια της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Οπότε, καλό είναι που αναπτερώθηκαν οι ελπίδες μας, ότι μετά το πρόβλημα της ονομασίας των Σκοπίων, θα μπορούσε να πάρει σειρά και το Κυπριακό. Αλλά, είναι άλλο κανείς να διαπραγματεύεται με τον Ζόραν Ζάεφ, πρωθυπουργό ενός μικρού και ανίσχυρου κράτους, που δεν έχει στο ήλιο μοίρα και άλλο με τον αυταρχικό Ταγίπ Ερντογάν, που βλέπει την Κύπρο σαν μυρμήγκι.

ΕΠΙΣΗΣ: Ο πρωθυπουργός των Σκοπίων είδε μόνο το συμφέρον του λαού του και τίποτα άλλο. Έλαβε μία σκληρή πολιτική απόφαση, που ίσως τον εξαφανίσει από το πολιτικό σκηνικό, επειδή κατέληξε στο πολύ σωστό συμπέρασμα, ότι το μέλλον των Σκοπίων είναι στην Ευρώπη και στο ΝΑΤΟ. Είτε συμφωνεί κανείς μαζί του, είτε όχι, αυτή την απόφαση πήρε. Διότι γνωρίζει ότι μόνα τους τα Σκόπια, θα αναγκαστούν να ξεπουληθούν στην Τουρκία. Ναι, η κατοχική δύναμη έχει εισβάλει οικονομικά στη χώρα και αν δεν ανακοπεί αυτή η πορεία, σύντομα θα ελέγχει την οικονομία των Σκοπίων. Αυτή η πραγματικότητα επηρέασε και την απόφαση του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος θέλει να αδειάσει το πιάτο των προβλημάτων, που έχει η Ελλάδα για να μείνουν μόνο όσα έχουν σχέση με την Τουρκία.

Ο κ. Ζάεφ σκέφθηκε λογικά, γνωρίζοντας ότι θα είχε πιο πολλές ζημίες παρά κέρδη. Διότι αν δει κανείς συνολικά τη συμφωνία, γρήγορα θα συνειδητοποιήσει ότι ο πρωθυπουργός των Σκοπίων αναγκάζεται να αλλάξει την συνταγματική του ονομασία, αν και ο όρος «Μακεδονία» παραμένει, αλλά  και το Σύνταγμα. Είναι πολύ βαρύ για μία χώρα και τον ηγέτη της, να φτάνει στο σημείο που έφτασαν τα Σκόπια και ο νεαρός πρωθυπουργός τους.

  • Σίγουρα, δεν μας αρέσει ότι παραμένει η «Μακεδονία» στην ονομασία. Προσωπικά με χαλά, χωρίς αυτό που λέω να έχει την παραμικρή εθνικιστική διάθεση. Αντίθετα. Ο κ. Τσίπρας δεν μπορούσε να τα πάρει όλα. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις είτε συμβιβάζεσαι, είτε ρίχνεις πέτρες εκ του ασφαλούς, κάτι που κάνει η ελληνική αντιπολίτευση. Είναι άλλο να διαπραγματεύεσαι και να έχεις μία χώρα στην πλάτη σου, και άλλο να κάνεις τον «Μακεδονομάχο», χωρίς να πληρώνεις κανένα τίμημα.

Προσωπικά έχω τις θέσεις μου, και παραμένω σ’ αυτές. Η Μακεδονία είναι ένα πολύ βαρύ όνομα, είναι Ιστορία και Πολιτισμός μαζί.

Επιστρέφοντας στο Κυπριακό, έχω να πω ότι τα όνειρα μερικές φορές τα πληρώνουμε πολύ ακριβά. Σε σημείο που θα μπορούσαν να προκληθούν και εθνικές καταστροφές. Ιδιαίτερα όταν ο εθνικισμός επικρατεί του πατριωτισμού. Δέχομαι τις απόψεις όλων των ορθά σκεπτόμενων ανθρώπων και για το Σκοπιανό, και για το Κυπριακό. Δεν μας υποχρεώνει κανείς να αποδεχόμαστε εθνικιστικές ιδέες, διότι παράγουν και μίσος.

Ο αρρωστημένος εθνικισμός αποτελεί ασύμμετρη απειλή: Η Δημοκρατία στην Ελλάδα κινδυνεύει

Στην Κύπρο, ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού, που αποτελούν όμως την μειοψηφία, σκέφτονται με ανάποδο τρόπο από αυτό των εθνικιστών, αλλά είναι το ίδιο επικίνδυνοι. Πάνε στο άλλο άκρο, και αντιδρώντας στις απόψεις των εθνικιστών, ζητούν λύση του Κυπριακού ακόμα και αν αυτή είναι προς όφελος της Τουρκίας.

Αυτά είναι τρελά και παλαβά πράγματα. Απαιτείται σύνεση και αγάπη στην Πατρίδα, και αυτό το στοιχείο απουσιάζει από το λεξιλόγιο των εθνικιστών και των οπαδών της «όποιας λύσης». Ωραία… Να πάμε σε διαπραγματεύσεις …χθες. Αλλά με ποιους απέναντι; Ο Ερντογάν θα βρεθεί στην άλλη πλευρά του διαπραγματευτικού τραπεζιού. Ο Μουσταφά Ακιντζί είναι ένα τίποτα. Δεν έχει καν γνώμη. Είναι ο άνθρωπος των ισλαμιστών της Τουρκίας. Μην έχετε αμφιβολία. Για όσο τον χρειάζονται…

  • Αναρωτήθηκα πολλές φορές: Μα έχουν στραβωθεί εντελώς οι «σύντροφοι» του ΑΚΕΛ; Τους έχει τυφλώσει τόσο πολύ το μίσος για τον εταίρο τους στο Κυπριακό, Νίκο Αναστασιάδη; Μαζί δεν βάδιζαν στο Κυπριακό; Μαζί δεν τα συζητούσαν; Τι άλλαξε; Ποιος εγκατέλειψε ποιον; Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι το ΑΚΕΛ στράφηκε περισσότερο στην «όποια λύση» και ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας προς τα δύο κράτη, ακόμα και στη «μη λύση», διότι στο τέλος αυτός πρέπει να υπογράψει.

Γιατί το ΑΚΕΛ ξεχνά τον παράγοντα που ελέγχει την Τουρκία, που είναι ο Ταγίπ Ερντογάν; Ή έχει αλλάξει ο πρόεδρος της Τουρκίας και εμείς δεν το πήραμε χαμπάρι. Στο κομμουνιστικό κόμμα της Κύπρου έχουν καλούς τουρκολόγους, οι οποίοι αντιλαμβάνομαι ότι πρόβλεψαν τι θα συμβεί στην Τουρκία  πριν απ’ όλους τους αναλυτές. Γιατί τους έθεσε στο περιθώριο ο κ. Άνδρος Κυπριανού; Ποιος είναι αυτός που τον παραμυθιάζει για να παίρνει θέσεις που προσβάλουν τους πολίτες;

Η Κύπρος δεν έχει απέναντί της τον Ζόραν Ζάεφ, ο οποίος είναι ένας ειρηνόφιλος άνθρωπος, ίσως επειδή -δεν λέω- γνωρίζει πως ηγείται ενός ανύπαρκτου κράτους. Απέναντι μας είναι ο Ταγίπ Ερντογάν. Από τους πιο αυταρχικούς ηγέτες στον κόσμο, φανατικός, ανθέλληνας, ο οποίος θέλει την Κύπρο υπό τον έλεγχο του. Δεν μπορεί, κανένας Ελληνοκύπριος ηγέτης, να του την παραδώσει. Έτσι απλά το λέω: Δεν γίνεται σιόρ…

Τα πράγματα δεν είναι πολύπλοκα, όσο και να πιστεύουν μερικοί ότι το Κυπριακό πρέπει να εκλείψει ως πρόβλημα με κάθε τίμημα. Μετά το Κραν Μοντανά, όλοι γίναμε «σοφοί», με πρώτο τον κ. Αναστασιάδη, ο οποίος βρέθηκε ενώπιον μίας σκληρής πραγματικότητας. Είδε μπροστά στα μάτια να εξελίσσεται το τουρκικό σχέδιο του ελέγχου ολόκληρης της Κύπρου, και μάλιστα τον εκβίασαν να το υπογράψει. Γνωρίζει πως δεν έχει την παραμικρή δυνατότητα να το πράξει…

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Το λέγαμε αλλά δεν μας έδινε κανείς σημασία… Το εθνικιστικό ΕΛΑΜ δυναμώνει επικίνδυνα και στις επόμενες εκλογές θα δείξει την ισχύ του. Οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου έχουν τεράστια ευθύνη, κυρίως ο χώρος του λεγόμενου πατριωτικού μετώπου. Το ΕΛΑΜ έχει δυστυχώς αποκτήσει μία άνευ προηγουμένου δυναμική. Μακάρι να διαψευστώ και αν συμβεί θα χαρώ πάρα πολύ…

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.

Τα φοβικά σύνδρομα που μας διακατέχουν θα μας οδηγήσουν τελικά στην αυτοχειρία

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: