Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Όντως… Η καταγγελία του προέδρου της Συμμαχίας Πολιτών κ. Γεωργίου Λιλλήκα είναι συγκλονιστική. Όταν ένας πολιτικός ισχυρίζεται ότι ένας άλλος πολιτικός τον πρόσβαλε προσφέροντας του χρήματα για να «προδώσει» τις αρχές του, δεν είναι τρομακτικό; Βεβαίως είναι…
Υπενόησε, λοιπόν, ότι ο Πρόεδρος του ΔΗΚΟ Νικόλας Παπαδόπουλος επιχείρησε να τον εξαγοράσει…
Ουδέν αναληθέστερο, βέβαια. Άλλωστε ο Πάφιος πολιτικός γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα ότι δεν προσπάθησε κανείς να τον δωροδοκήσει.
Η ιστορία αυτή, της κατά φαντασία δωροδοκίας του κ. Λιλλήκα, αποκάλυψε και κάτι άλλο. Ότι οι πανέξυπνοι του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ, ήταν συνεννοημένοι με τον πρόεδρο της Συμμαχίας για να εκμεταλλευθούν την ανύπαρκτη καταγγελία. Όσα είπαν, σε μένα τουλάχιστον, φάνηκαν ως συμφωνημένα. Αν είναι συμφωνημένα από καιρό δεν το γνωρίζω.
Και δεν χρειάζεται να έχει κανείς αποδείξεις για να καταλήξει στο παραπάνω συμπέρασμα. Είναι από αυτά τα θέματα που οι ερασιτέχνες τα προδίδουν με τη σπουδή τους να τα δημοσιοποιήσουν και να τα εκμεταλλευθούν. Αλλά και οι συνάδελφοι δημοσιογράφοι που έσπευσαν ασθμαίνοντας να μεταδώσουν τη μεγάλη είδηση! Δεν πρέπει να ερευνούν;
Λοιπόν: Εγώ επειδή δεν κρύβω τα λόγια μου, θα γράψω αυτό που σκέφτομαι: Ο κ. Λιλλήκας φοβήθηκε την αποκάλυψη κάποιας «συνδιαλλαγής» -η λέξη σε εισαγωγικά-, διότι η επιμονή του να παραμείνει στην κούρσα των εκλογών είναι περίεργη. Δεν θα χρησιμοποιήσω τη λέξη ύποπτη. Μπορεί αργότερα, και όταν καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός, η λέξη ύποπτη να είναι η αρμόζουσα. Αλλά δεν το γνωρίζω αυτή τη στιγμή.
Έχω ακούσει και εγώ τις φήμες ότι ο πρόεδρος της Συμμαχίας Πολιτών συμφώνησε με τον Πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη, και εφόσον επανεκλεγεί, να τον διορίσει στη θέση του υπουργού Εξωτερικών. Αλλά δεν την πίστεψα διότι ο σημερινός Πρόεδρος έχει υποσχεθεί την ίδια θέση σε άλλους τρεις νυν και πρώην συνεργάτες του.
Ο πρόεδρος της Συμμαχίας των Πολιτών έχει στήσει στο μυαλό του ένα «παραμύθι». Ότι εάν ήταν αυτός υποψήφιος του κεντρώου χώρου, θα κέρδιζε και τον σημερινό Πρόεδρο και τον κ. Μαλά. Δεν είχε καμία απολύτως τύχη, όπως δεν είχε και πριν από πέντε χρόνια, όταν νωρίς αρκετοί του είχαμε επισημάνει ότι η προεκλογική του εκστρατεία ήταν εντελώς λάθος. Δεν άκουσε με τα γνωστά αποτελέσματα…
Ο κ. Λιλλήκας δεν υπέπεσε μόνο αυτός σε ατόπημα. Οι αντίπαλοι του κ. Παπαδόπουλου ξεπέρασαν εαυτούς. Δεν είχαν καταλάβει ότι ο πρόεδρος της Συμμαχίας Πολιτών δεν έλεγε αλήθεια, και εκτέθηκαν ανεπανόρθωτα. Ο βασικός λόγος που επέλεξε ο κ. Αβέρωφ Νεοφύτου να αναδείξει την αναλήθεια του κ. Λιλλήκα ήταν για να εξαφανίσει από τη δημοσιότητα την «πατάτα» του Προέδρου της Δημοκρατίας για την ΑΟΖ του ψευδοκράτους. Η ομολογία του κ. Αναστασιάδη προκαλούσε πολιτική ζημιά, οπότε έπρεπε να βρουν τον τρόπο να την επισκιάσουν. Αλλά τους ήρθαν όλα στραβά, όταν ο κ. Λιλλήκας αναγκάστηκε να πει την αλήθεια.
Πάντα, η προεκλογική περίοδος περιέχει στοιχεία απειλών, εκβιασμών και μπούλινγκ. Δεν είναι η πρώτη φορά που ένας πολιτικός λέει μία «μαλαγανιά» νομίζοντας ότι έτσι θα έχει οφέλη. Προσωπικά πιστεύω ότι το πυροτέχνημα του κ. Λιλλήκα έγινε μπούμεραγκ για τον ίδιο και οι πολίτες έχουν συνειδητοποιήσει ότι η ψήφος προς τον πρόεδρο της Συμμαχίας των Πολιτών είναι χαμένη, και εξυπηρετεί ΜΟΝΟ τον κ. Αναστασιάδη και τον κ. Μαλά.
Οι πληροφορίες για λύση «δύο κρατών» και για διχοτόμηση, μας ανησυχούν δικαιολογημένα, ιδιαίτερα όταν οι υποψίες στρέφονται σε πολιτικούς που ζητούν τη ψήφο του λαού για να κυβερνήσουν τον τόπο. Η διχοτόμηση δεν ήταν ποτέ επιλογή μας, ούτε πρέπει να είναι τώρα. Όταν λέμε για αλλαγή πολιτικής και στρατηγικής, δεν πρέπει να περνά καν από το μυαλό μας η φράση «αυτοί από εκεί και εμείς από εδώ». Η επανένωση της Κύπρου είναι μονόδρομος και εάν οι Τουρκοκύπριοι ήταν σοβαροί και όχι οπορτουνιστές, θα μπορούσαμε από καιρό να φτάναμε στο ευκταίο.
Τον τελευταίο ειδικά χρόνο, η τουρκοκυπριακή κοινότητα κυριαρχείται και ελέγχεται από εξτρεμιστικά ισλαμικά στοιχεία, που γιόμισαν τα κατεχόμενα με τζαμιά και θρησκευτικά σχολεία. Το μεγάλο πρόβλημα με τους Τουρκοκύπριους ήταν ότι δεν αντιστάθηκαν ποτέ στην ανάρμοστη επιρροή της Τουρκίας. Την αποδέχθηκαν, και ως γνωστόν, στην πλειοψηφία τους είναι και σήμερα εθνικιστές. Και, οι πάντες γνωρίζουν ότι όπου κυριαρχεί ο εθνικισμός απουσιάζει η εθνική συνεννόηση.
Ολοκληρώνοντας από εκεί που άρχισα, θα υποστηρίξω ότι ο κ. Λιλλήκας έχει χρόνο ακόμα να παραδεχθεί το λάθος του. Διότι δεν είναι ότι ΔΕΝ πρόκειται να έρθει δεύτερος στην εκλογική κούρσα, όπως πιστεύει, αλλά φοβάμαι πως θα χάσει και από τα «αδέλφια» της ναζιστικής Χρυσής Αυγής, το ΕΛΑΜ. Και αν συμβεί αυτό, θα είναι η απόλυτη κατάπτωση για ένα πολιτικό που πέρασε από τα χίλια κύματα όλων των πολιτικών χώρων…