Έχουμε Σύνταγμα, έχουμε Δημοκρατία, έχουμε Χάρτες: Μας λείπει μόνο ο χάρτης της πίστης!




Του Νίκου Αντωνιάδη* – Νέα Υόρκη

Στην επικοινωνία, συνηθίζουμε να λέμε πως α) πρώτα εντοπίζουμε το πρόβλημα και μετά βρίσκουμε λύσεις και β) σταματάμε να ασχολούμαστε με το πρόβλημα αν θέλουμε να βρούμε λύσεις. Στην Κύπρο, ψάχνουμε “προβλήματα” ενώ η λύση υπάρχει!

Αν κάποιος ακόμη ισχυρίζεται πως ο “φίλος”, μας, ο κατατρεγμένος πλέον Ερντογάν πρέπει να γίνει και με (δική μας) βούλα συναίτερος μας, ενώ οι ΗΠΑ ήδη τον τρέχουν στα δικαστήρια και έχοντας ανοιχτά μέτωπα με Αρμένιους, Κούρδους, Σύριους, κλπ, τότε μάλλον δεν αξίζουμε να έχουμε Δημοκρατία.

Κι όμως, ενώ έχουμε (κατεχόμενη) Δημοκρατία, ψάχνουμε να την καταλύσουμε σε ένα μεταξύ μας κυνηγητό για δυο ζώνες, με “επίδειξη” της μαύρης ζώνης καράτε που “διαθέτουμε” όλοι εμείς οι μάγκες Κύπριοι. Συζητάμε, μιλάμε, σηκώνουμε μανίκια, κάνουμε τους καμπόσους αλλά μόνοι μας τα ακούμε, μόνοι μας “χαιρόμαστε”! Η Κύπρος έχει Σύνταγμα από το 1960. Με τα καλά του και τα αρνητικά του. Ποια χώρα άλλωστε δεν έχει αρνητικά στο σύνταγμα της; Ίσως καμιά! Ακόμη και η υπερδύναμη ΗΠΑ, η οποία (μεταξύ άλλων) ακόμη προσπαθεί να ισορροπήσει τις φυλετικές διακρίσεις.

Πέραν των ύπουλων εγγυήσεων που εφηύραν οι επίσης ύπουλοι Βρετανοί για να “βάλουν” τους Τούρκους από την πίσω πόρτα της Τυλληρίας, της Αμμοχώστου, της Κερύνειας και της Λευκωσίας, ότιδήποτε άλλο συζητήθηκε όλα αυτά τς χρόνια ήταν εναντίον μας με αποτέλεσμα να έχουμε φτάσει στο σημείο πλήρους ισότητας του θύτη με το θύμα.

Αν ο “στόχος” μας είναι να “ξεφορτωθούμε” το πρόβλημα της εισβολής και κατοχής, τότε καλά κάνουμε και έχουμε “συμπρόεδρο” τα πιόνια του Τούρκου κατακτητή (και όχι αντιπρόεδρο όπως προνοεί το σύνταγμα μας). Γιατί όσο κι αν οι εκλογές “πάγωσαν” τις συνομιλίες, ο Γκουτέρες είναι σε επιφυλακή και “περιμένει” τα μέρη να κινηθούν. Ποια μέρη όμως; Τα μέρη όπως τα ορίζει η Κυπριακή Δημοκρατία ή τα μέρη όπως “ΘΑ” τα ορίζει η όποια Ερντογανική Κυπριακή Δημοκρατία;

Εύχομαι να ξυπνήσει κάποιος. Εύχομαι οι μεν να πάψουν να ονειρεύονται καρέκλες της Προεδρίας μιας και άργησαν πολύ, είναι σχεδόν αδύνατο να μπορέσει να μετακινήσει κάποιος τον Πρόεδρο Αναστασιάδη για την επόμενη πενταετία (ή λιγότερο αν κοιμηθούμε περισσότερο). Εύχομαι παράλληλα ο Πρόεδρος να παραμείνει ως έχει και όχι ως ήταν μέχρι και πριν την προτελευταία μέρα του Κραν Μοντανά.

Έχουμε Σύνταγμα, έχουμε Δημοκρατία, έχουμε Χάρτες. Ο μόνος χάρτης που χρειαζόμαστε είναι αυτός της πίστης σε όσα ήταν και ακόμη είναι δικά μας!

  • Νίκος Αντωνιάδης
    Σύμβουλος Πολιτικού Μάρκετινγκ και Επικοινωνίας
    (Πολιτική Ανταγωνιστικότητα και Απόδοση)
    https://www.linkedin.com/in/nicolaosantoniades/

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: