Τη Νέα Στρατηγική για Κυπριακό παρουσιάζει το ΔΗΚΟ: Αυτά είναι τα βασικά της σημεία
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
“Η αναλυτική παρουσίαση της Νέας Στρατηγικής για την Κυπριακή Δημοκρατία και τη λύση του Κυπριακού, συνιστά κομβικής σημασίας αλλαγή στον τρόπο που προσεγγίζουμε το ρόλο και τη λειτουργία της πολιτικής στη χώρα μας”, αναφέρει το ΔΗΚΟ.
1. “Αντί για συσκότιση, μυστική διπλωματία και επιλεκτική ενημέρωση μίας μικρής ομάδας ατόμων, προχωρούμε με μια πλήρη και αναλυτική παρουσίαση στόχων και μέσων που υπηρετούν την επίτευξη τους, σε όλους τους πολίτες.
Αντί για θολές προσεγγίσεις και εποικοδομητική ασάφεια, που στην πραγματικότητα δεν είναι καθόλου εποικοδομητική, παρουσιάζουμε ξεκάθαρους στόχους, συγκεκριμένες προτάσεις και σαφείς προσανατολισμούς.
Αντί για επίπλαστα διλήμματα ονοματολογίας, καταγράφουμε καθαρές τοποθετήσεις ουσίας.
Η συζήτηση για τη λύση του Κυπριακού που θέλουμε, για την τακτική της διεκδίκησης της λύσης αυτής, για το πως θα χειριστούμε κρίσιμες γεωστρατηγικές παραμέτρους, αλλά και για το ποια θέλουμε να είναι η θέση της χώρας μας στο σημερινό γεωπολιτικό περιβάλλον, αφορά κάθε συνειδητό πολίτη της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Πρόκειται ασφαλώς για μία συζήτηση σύνθετη και πολυεπίπεδη. Κυπριακό, ασφάλεια, ενέργεια, εξωτερική πολιτική.
Ακριβώς γι’ αυτό το λόγο, παρουσιάζουμε αναλυτικά την πρόταση μας, τώρα.
Γιατί θέλουμε οι πολίτες να γνωρίζουν με ακρίβεια το περιεχόμενο της και να υπάρχει ικανός χρόνος προκειμένου να συζητηθεί.
Για τον Νικόλα Παπαδόπουλο και τις δυνάμεις της Αλλαγής που στηρίζουν την υποψηφιότητα του, η Νέα Στρατηγική για την Κυπριακή Δημοκρατία και τη λύση του Κυπριακού, αποτελεί εθνική αναγκαιότητα, προϋπόθεση για λύση που θα κρατήσει στο χρόνο και μέσο προάσπισης της Κυπριακής Δημοκρατίας προς όφελος Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων και όρο επιβίωσης του Κυπριακού Ελληνισμού.
2. Η αποτυχία της στρατηγικής Αναστασιάδη
Η πολιτική των τελευταίων δέκα χρόνων έχει αποτύχει.
Όχι μόνο δεν έχει οδηγήσει σε μία λειτουργική και βιώσιμη λύση του Κυπριακού προβλήματος, αλλά, αντιθέτως, έχει οδηγήσει σε αποτυχία και σε αδιέξοδο.
Μετά την Πενταμερή Διάσκεψη στο Κρανς Μοντανά της Ελβετίας, παρά το ότι οι διαπραγματεύσεις ναυάγησαν, λόγω της Τούρκικης αδιαλλαξίας, κανένας στη διεθνή κοινότητα δεν επιρρίπτει ευθύνες για αυτή την αποτυχία στην Τουρκία.
Η Τουρκία καθημερινά εισπράττει κριτική και δυσαρέσκεια για μία σειρά από ζητήματα που αφορούν την ίδια και την εξωτερική της πολιτική, αλλά εισπράττει συγχαρητήρια για το Κυπριακό.
Δυστυχώς, εισπράττουμε τα αποτελέσματα της πολιτικής του εξευμενισμού, του «καλού κλίματος», «του καλού παιδιού» και της «κοινωνικοποίησης της κατοχής».
Η στρατηγική Αναστασιάδη απέτυχε διότι βασίστηκε σε δύο λαθεμένες εκτιμήσεις:
• Ότι η Τουρκία θέλει λύση και το πρόβλημα είναι οι «μαξιμαλιστές»,
«εθνικιστές» και «απορριπτικοί» Ελληνοκύπριοι.
• Ότι η μόνη περίπτωση για κοινά αποδεκτή «λύση» περνάει μέσα από παραχωρήσεις και υποχωρήσεις της Ελληνοκυπριακής πλευράς, που θα «πείσουν» την Τουρκία να αλλάξει στάση.
Με βάση αυτή, την αποδεδειγμένα πλέον, λανθασμένη στρατηγική, ο κ. Αναστασιάδης, αλλά και ο κ. Χριστόφιας:
• Μας οδήγησαν από τη μία υποχώρηση στην άλλη και από τη μία «γενναιόδωρη προσφορά» στην άλλη, σε μία προσπάθεια να «πείσουν» την Τουρκία να ανταποκριθεί θετικά, «να κάνει την κίνηση», ή, να «κάνει την έκπληξη», όπως μας έλεγαν.
• Επανέφεραν το Σχέδιο Ανάν, το οποίο απορρίφθηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία του Κυπριακού Ελληνισμού και σχεδόν όλες τις απαράδεκτες διατάξεις του, χειροτερεύοντας το ακόμα περισσότερο σε πολλά κρίσιμα σημεία. Η επαναφορά του Σχεδίου Ανάν συντελέστηκε χωρίς ποτέ να το ομολογήσουν δημοσίως, φοβούμενοι τη λαϊκή κατακραυγή. Ενήργησαν δηλαδή, κατά κανόνα, σε συνθήκες αδιαφάνειας και μυστικής διπλωματίας, κρατώντας τον Κυπριακό λαό στο σκοτάδι.
• Συστηματικά παρουσίαζαν τόσο τον Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, όσο και τον Μουσταφά Ακιντζί, ως τους «καλύτερους συνομιλητές που είχαμε ποτέ», αλλά και την ίδια την Τουρκία «ως ένα αξιόπιστο διαπραγματευτή με ειλικρινείς προθέσεις σε ότι αφορά την επίλυση του Κυπριακού» και δήθεν «έτοιμη να προβεί σε παραχωρήσεις». Και ταυτόχρονα, χαρακτήριζαν συστηματικά όσους διαφωνούσαν μαζί τους ως «απορριπτικούς», διχάζοντας το λαό με το απαράδεκτο μύθευμα ότι «είναι οι Ελληνοκύπριοι που δεν θέλουν λύση».
• Επέτρεψαν ή ενεθάρρυναν τη διεθνή αναβάθμιση του ψευδοκράτους και του κατοχικού ηγέτη, ενισχύοντας την προοπτική υλοποίησης του «Σχεδίου Β» της Τουρκίας για αναγνώριση του ψευδοκράτους. Ειδικά ο κ. Αναστασιάδης, παρακολουθεί παθητικά ή και ενθαρρύνει τις συνεχείς επισκέψεις διπλωματών και ξένων αξιωματούχων στα κατεχόμενα, ενώ ανέχεται τις συχνές περιοδείες του κ. Ακιντζί στις Βρυξέλες.
• Επέτρεψαν ή ενεθάρρυναν την αδιατάρακτη πορεία των σχέσεων Τουρκίας – Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι στη διάρκεια της προεδρίας του, ο κ. Αναστασιάδης συναίνεσε στο άνοιγμα τριών ακόμη ενταξιακών κεφαλαίων, ενώ, το 2016 συμφώνησε με δήλωση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου η οποία καλωσόριζε την διαδικασία αναβάθμισης της τελωνειακής ένωσης Τουρκίας-Ευρωπαϊκής Ένωσης.
• Αδιαφόρησαν για την Άμυνα και εγκατέλειψαν την Εθνική Φρουρά. Ο κ. Αναστασιάδης άφησε τη δυσαναλογία ισχύος ΕΦ-κατοχικών δυνάμεων να ξεφύγει πέραν από κάθε έλεγχο.
Τα τελευταία δέκα χρόνια, οι κύριοι Αναστασιάδης και Χριστόφιας έδωσαν τα πάντα, ή σχεδόν τα πάντα, στις διαπραγματεύσεις, όμως το αποτέλεσμα ήταν μία παταγώδης αποτυχία.
Δεν κατάλαβαν, ή δεν ήθελαν να καταλάβουν, πως ήταν οι ίδιες οι υποχωρήσεις τους που ενεθάρρυναν την Τουρκική αδιαλλαξία.
Ως αποτέλεσμα, βρισκόμαστε σήμερα σε πολύ χειρότερη θέση από εκεί που βρισκόμασταν πριν από δέκα χρόνια.
3. Η πορεία προς το αδιέξοδο
Δεκατρία χρόνια μετά την ιστορική ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και πέντε χρόνια ύστερα από την οικονομική καταστροφή του 2013, που έθεσε υπό δομική αμφισβήτηση τη συνέχιση της ευρωπαϊκής μας πορείας, η πατρίδα μας βρίσκεται εκ νέου ενώπιον ενός εξαιρετικά επικίνδυνου τέλματος.
Ο κ. Αναστασιάδης επέλεξε τη συστηματική συσκότιση και τη μυστική διπλωματία. Για πρώτη φορά στην ιστορία των δικοινοτικών διαπραγματεύσεων μετά το 1977, οι κυβερνώντες αρνούνται να δημοσιοποιήσουν ακόμη και τα σημεία των υποτιθέμενων συγκλίσεων που υπερηφανεύονται ότι επέτυχαν.
Για πρώτη φορά ο κ. Αναστασιάδης κρατά σαν επτασφράγιστα μυστικά και δεν δίνει στο Εθνικό Συμβούλιο έγγραφα που έχουν ήδη δοθεί στην τουρκική πλευρά, ενώ διαρρέουν οι ίδιοι, κατά καιρούς, οτιδήποτε τους βολεύει, ή ενημερώνουν μόνο μια μικρή ομάδα υποστηρικτών τους, συμπεριλαμβανομένων των ηγετών του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ.
Στο περιβάλλον αυτό, η πορεία προς το αδιέξοδο ξεκίνησε με την πρωτοφανή αθέτηση των «δεσμεύσεων» που ο κ. Αναστασιάδης είχε αναλάβει ενώπιον του Κυπριακού λαού, μετά την αποτυχία του Μοντ Πελεράν ΙΙ, ως προϋποθέσεις για τη σύγκλιση διεθνούς διάσκεψης για την Ασφάλεια.
Το δείπνο της 1η Δεκεμβρίου 2016, κατέληξε τα μεσάνυχτα σε συμφωνία για Πενταμερή διάσκεψη, χωρίς την Κυπριακή Δημοκρατία, χωρίς την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία συμμετείχε ως απλός παρατηρητής και χωρίς τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας. Αξίζει να σημειωθεί ότι η πάγια αυτή επιδίωξη της Τουρκίας, η οποία χρονολογείται από το 1964, απορριπτόταν από όλους τους προηγούμενους Προέδρους της Δημοκρατίας.
Η αποδοχή της Πενταμερούς από τον κ. Αναστασιάδη, εγκλώβισε την Ελληνοκυπριακή πλευρά σε μια αδιέξοδη διαδικασία στη Γενεύη τον Ιανουάριο του 2017. Εκεί, αντί η Τουρκία να καταθέσει προτάσεις για την Ασφάλεια, αξίωσε την παραχώρηση στους Τούρκους υπηκόους των τεσσάρων ελευθεριών της Ευρωπαϊκής Ένωσης εντός της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Αντί ο κ. Αναστασιάδης να συνειδητοποιήσει τους κινδύνους της πολιτικής του και να αποδεσμευθεί από την Πενταμερή, «βάφτισε» το ναυάγιο σε επιτυχία και το Μάρτιο του 2017, ανακοίνωσε τη συνέχιση της Πενταμερούς, παραβιάζοντας για πολλοστή φορά τους όρους που ο ίδιος είχε θέσει και αρνούμενος να συζητήσει προτάσεις Νέας Στρατηγικής που κατατέθηκαν στο Εθνικό Συμβούλιο, κατόπιν μάλιστα δικής του πρόσκλησης, τον Φεβρουάριο του 2017.
Στις αρχές Ιουνίου του 2017 ο κ. Αναστασιάδης αναίρεσε για ακόμα μια φορά τον εαυτό του, αθετώντας τις δημόσιες δεσμεύσεις του, αποδεχόμενος να επιστρέψει στη Γενεύη με βάση «Κοινό Έγγραφο» για την ασφάλεια, που θα ετοίμαζε πλέον ο Ειδικός Απεσταλμένος του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ κ. Έσπεν Μπάρθ Έιντε, αναγορεύοντας τον έτσι σε επιδιαιτητή.
Αυτό το έγγραφο τελικά δεν ήταν ούτε κοινό ούτε ενιαίο, αλλά εμπεριείχε πολύ επικίνδυνες προτάσεις, που ο κ. Έιντε δεν είχε δικαίωμα καν να υποβάλει και οι οποίες περιείχαν ευφάνταστους όρους, όπως ο όρος «συνταγματική ασφάλεια», για να νομιμοποιήσουν τη διασύνδεση των κεφαλαίων εσωτερικής διακυβέρνησης με το ζήτημα της ασφάλειας και την αξίωση για εξίσωση των Τούρκων με τους Ευρωπαίους πολίτες στην Κύπρο μετά τη λύση.
Η πολυήμερη διαπραγμάτευση στο Κράνς Μοντανά ήταν το επιστέγασμα του αδιεξόδου και των εξευτελιστικών για την Κυπριακή Δημοκρατία και την Ελληνοκυπριακή πλευρά υποχωρήσεων, καθώς χωρίς οποιοδήποτε αντάλλαγμα ο κ. Αναστασιάδης:
• Αποδέχθηκε την εκ περιτροπής προεδρία.
• Παραχώρησε τις περιουσίες των προσφύγων στους παράνομους χρήστες, αποδεχόμενος το διαχωρισμό του δικαιώματος ιδιοκτησίας από το δικαίωμα χρήσης.
• Παραχώρησε δικαίωμα Βέτο στους Τουρκοκύπριους μέσω της διάταξης για απαραίτητη θετική τουρκοκυπριακή ψήφο για όλες τις αποφάσεις.
• Παραχώρησε αριθμητική ισότητα σε σημαντικά θεσμικά όργανα.
• Παραχώρησε στα 80 εκατομμύρια Τούρκων πολιτών δικαιώματα ελεύθερης έλευσης και διαμονής στην Κύπρο, αρκεί να δηλώνουν εργάτες, τουρίστες ή φοιτητές.
• Πρότεινε την ύπαρξη Τούρκων αστυνομικών στην πολυεθνική δύναμη, που θα παραμείνει στο διηνεκές στην Κύπρο.
• Αποδέχτηκε την παραμονή απροσδιόριστου αριθμού τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα ακόμα και μετά την έναρξη εφαρμογής της Συμφωνίας και ενώ θα έχουν αποκτήσει δικαιώματα βέτο οι Τουρκοκύπριοι.
Εκτός από τις υποχωρήσεις αυτές, τα τελευταία δέκα χρόνια οι κύριοι Αναστασιάδης και Χριστόφιας ευθύνονται και για:
• Αποδοχή ασαφειών που οδηγούν στην κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας και στην παραχώρηση χωριστής κυριαρχίας και ξεχωριστής εσωτερικής ιθαγένειας στους Τουρκοκύπριους (Κοινό Ανακοινωθέν Αναστασιάδη – Έρογλου, 2014).
• Αποδοχή ίδρυσης συνεταιριστικού κράτους (Κοινό Ανακοινωθέν Χριστόφια – Ταλάτ, 2008).
Πρόκειται για απαράδεκτες υποχωρήσεις που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε μια κακή λύση. Λύση μη λειτουργική και μη βιώσιμη, λύση που θα συνιστά απειλή για τον Κυπριακό Ελληνισμό, λύση που δεν πρόκειται να γίνει δεκτή από τους Ελληνοκύπριους.
Ο κ. Αναστασιάδης «κατάφερε» το αδιανόητο. Παρά το ότι οι διαπραγματεύσεις έχουν οδηγηθεί σε αδιέξοδο, λόγω της Τούρκικης αδιαλλαξίας, ουδείς στη διεθνή κοινότητα επιρρίπτει ευθύνες για την αποτυχία στην Τουρκία.
Δυστυχώς, αυτά είναι τα αποτελέσματα της πολιτικής του «καλού κλίματος» και της «κοινωνικοποίησης της κατοχής».
Ο κ. Αναστασιάδης πίστεψε στο μύθο που μόνος του έπλασε για την Τουρκία και για την υποτιθέμενη διαλλακτικότητα του κ. Ακιντζί και οικοδόμησε πάνω σε αυτόν μια επικοινωνιακή στρατηγική που διαπίστωνε «σημαντική πρόοδο» εκεί όπου υπήρχε μόνο αδιέξοδο και που καλλιεργούσε ψευδαισθήσεις ότι η
«λύση είναι κοντά», σε σημείο που έφτασε να αμφισβητήσει το εάν θα έπρεπε να γίνουν βουλευτικές και δημοτικές εκλογές το 2016.
Οι δεσμεύσεις του κ. Αναστασιάδη αποδείχθηκαν παντελώς αναξιόπιστες.
Η στρατηγική Αναστασιάδη στο Κυπριακό, για κάθε αντικειμενικό παρατηρητή, έχει χρεοκοπήσει.
3.1. Η αποτελμάτωση της Πολιτικής Υδρογονανθράκων
Η ανακάλυψη του κοιτάσματος φυσικού αερίου «Αφροδίτη» το 2011 πρόσφερε στην πατρίδα μας μια ιστορική ευκαιρία. Δεν της έδινε απλώς τη δυνατότητα να μειώσει το κόστος του ηλεκτρικού ρεύματος για τον καταναλωτή, αξιοποιώντας παράλληλα μια μοναδική αναπτυξιακή ευκαιρία για τη δημιουργία χιλιάδων θέσεων εργασίας σε διάφορους τομείς της οικονομίας όπου θα έφτανε το φυσικό αέριο. Της έδινε τη δυνατότητα να αναδειχθεί σε χώρα που θα εξάγει ενέργεια στους γείτονες της και την Ευρωπαϊκή Ένωση, συμβάλλοντας κατά τρόπο ουσιαστικό στην ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης και στην αναβάθμιση της γεωπολιτικής της θέσης και σημασίας.
Τονίζεται ότι το σημαντικό όφελος που προσφέρει η ύπαρξη φυσικού αερίου δεν είναι το καλοδεχούμενο οικονομικό όφελος αλλά είναι το γεωστρατηγικό, μέσω της ισχυροποίησης της θέσης και του ρόλου της πατρίδας μας και μέσω των συμμαχιών που θα οικοδομηθούν.
Το 2013, η επιβεβαίωση του κοιτάσματος αν και μείωσε τους εξαγώγιμους όγκους αερίου, δεν μετέβαλλε τα βασικά δεδομένα αυτής της στρατηγικής ευκαιρίας στο επίκεντρο της οποίας ήταν η κατασκευή τερματικού υγροποίησης αερίου στο Βασιλικό. Τότε, το Ισραήλ φαινόταν ακόμη διατεθειμένο να συμβάλλει στην κατασκευή αυτού του τερματικού και το ενδεχόμενο ενός τούρκο-ισραηλινού αγωγού δεν βρισκόταν στο προσκήνιο.
Το 2015, σε μια προσπάθεια να βγούμε από το τέλμα ατέρμονων συζητήσεων, η κυβέρνηση υπέγραψε σύμφωνο συνεργασίας με την Αίγυπτο για τη μελέτη των δυνατοτήτων εξαγωγής κυπριακού αερίου μέσω -κατά κύριο λόγο- ενός εκ των δύο υφιστάμενων τερματικών υγροποίησης στο Ίντκου και την Νταμιέτα που είχαν περιέλθει σε κατάσταση αχρηστίας.
Την περίοδο εκείνη, κυβερνητικοί κύκλοι σε μια αμήχανη προσπάθεια να δικαιολογήσουν τη διακοπή όλων των γεωτρήσεων που επήλθε για περίοδο δύο περίπου ετών μετά την παραβίαση της κυπριακής ΑΟΖ από το Μπαρμπάρος, πανηγύριζαν κάνοντας λόγο για «επερχόμενη συμφωνία» ή
«προφορική συμφωνία» για την πώληση φυσικού αερίου που θα έφερνε δισεκατομμύρια στα δημόσια ταμεία.
Δυστυχώς, η κυβέρνηση έχει αποδειχθεί ανίκανη να υλοποιήσει τον αρχικό εθνικό ενεργειακό σχεδιασμό, που προέβλεπε την αξιοποίηση του φυσικού αερίου στην Κύπρο από το 2018.
Καμία συμφωνία δεν έχει επιτευχθεί με την Αίγυπτο, ενώ ισραηλινές εταιρίες, που έχουν μάλιστα επενδύσει στην «Αφροδίτη», απέσυραν το ενδιαφέρον τους για το τερματικό στο Βασιλικό και εξετάζουν με αυξανόμενη επικινδυνότητα προς έναν αγωγό αερίου προς την Τουρκία, αγωγό που μάλιστα θέλουν να κατασκευάσουν μέσα από την κυπριακή ΑΟΖ.
Παράλληλα γεωτρήσεις που είχαν ανακοινωθεί ότι θα γίνουν πριν από ένα χρόνο, όπως αυτή της Total στο οικόπεδο 11, καθυστέρησαν λόγω της ανικανότητας της κυβέρνησης να ανταποκριθεί εγκαίρως στις περιβαλλοντικές ανησυχίες των συμπολιτών μας στη Λάρνακα και της πρωτοφανούς προχειρότητας με την οποία προχώρησε στην ιδιωτικοποίηση του λιμανιού της Λεμεσού.
Ως αποτέλεσμα αυτής της αποτελμάτωσης, οι Κύπριοι πολίτες δεν έχουν ευεργετηθεί από ενεργειακές εξοικονομήσεις που θα μπορούσαν να αγγίξουν το ένα δισεκατομμύριο ευρώ κατά την περίοδο 2013-2018, αλλά το χειρότερο είναι ότι η κυβέρνηση Αναστασιάδη δεν λέει την αλήθεια για το βαθμό της περαιτέρω καθυστέρησης και, άρα, του επιπρόσθετου κόστους που κινδυνεύουμε να υποστούμε λόγω της δικής της αδράνειας.
3.2. Η Αναποτελεσματική Εξωτερική Πολιτική
Ο κ. Αναστασιάδης φέρει προσωπική ευθύνη για την υποβάθμιση της Κυπριακής Δημοκρατίας και για την αναβάθμιση διεθνώς του ψευδοκράτους και του κατοχικού ηγέτη.
Πέραν από την αποδοχή της Πενταμερούς, χωρίς τη συμμετοχή της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο κ. Αναστασιάδης παρακολουθεί παθητικά ή και ενθαρρύνει τις συνεχείς επισκέψεις διπλωματών και ξένων αξιωματούχων στα κατεχόμενα, καθώς και τις επισκέψεις του κ. Ακιντζί στο εξωτερικό.
Ενδεικτικά, αναφέρεται πως το 2016 ο κ. Ακιντζί προσκλήθηκε για πρώτη φορά στο Διεθνές Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός, με ενεργό συμβολή και συμμετοχή του κ. Αναστασιάδη, ενώ, πολλές είναι οι επισκέψεις του κ. Ακιντζί σε Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες όπως και οι συναντήσεις του με πρωθυπουργούς ή άλλους ξένους κρατικούς αξιωματούχους. Για παράδειγμα, εντός του 2017 ο κ. Ακιντζί έγινε δύο φορές δεκτός από τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με πρωτόκολλο αρχηγού κράτους, χωρίς ο κ. Αναστασιάδης ή η κυβέρνηση του να κάνουν κάτι για να το αποτρέψουν, ενώ παρόμοιες περιοδείες πραγματοποιεί στο εξωτερικό και ο λεγόμενος «Υπουργός Εξωτερικών» του ψευδοκράτους.
Την ίδια ανοχή ο κ. Αναστασιάδης επιδεικνύει και σε ότι αφορά την πορεία των Ευρώ-Τουρκικών σχέσεων. Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του συναίνεσε στο άνοιγμα τριών ακόμη κεφαλαίων στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας και δεν προνόησε ώστε να συμπεριληφθούν στη συμφωνία επανεισδοχής Τουρκίας-Ε.Ε. του Μαρτίου 2016, οι πρόσφυγες που καταφτάνουν παράνομα από τη Συρία στην Κύπρο, μέσω Τουρκίας.
Στον τομέα της περιφερειακής διπλωματίας ο κ. Αναστασιάδης ξεκίνησε τη θητεία του με τους καλύτερους οιωνούς και είχε τη δυνατότητα να αξιοποιήσει τη διπλωματική απομόνωση της Τουρκίας για να εμβαθύνει τις τριμερείς πολιτικές αξόνων συνεργασίας μαζί με την Ελλάδα, το Ισραήλ και την Αίγυπτο.
Θα μπορούσε να αξιοποιήσει τα κενά και τα λάθη της Τουρκίας για να αναδείξει το πραγματικό της πρόσωπο ως μιας νέο-ιμπεριαλιστικής δύναμης συσπειρώνοντας, ιδίως στο επίπεδο της αμυντικής συνεργασίας, τα κράτη αυτά στον αγώνα επιβίωσης του Κυπριακού Ελληνισμού.
Είναι δύσκολο έως αδύνατο να πειστεί η Αίγυπτος και το Ισραήλ να στηρίξουν αμυντικά και διπλωματικά την Κυπριακή Δημοκρατία έναντι της Τουρκίας, όταν ο ίδιος ο κ. Αναστασιάδης επιλέγει να μην αντιδρά στις τουρκικές απειλές ή να υποκύπτει σε παράλογους και εξευτελιστικούς όρους της τουρκικής πλευράς, με χαρακτηριστικό παράδειγμα όσα εξελίχθηκαν μετά την απόφαση της Βουλής των Αντιπροσώπων σχετικά με την επέτειο του Ενωτικού Δημοψηφίσματος.
3.3. Η εγκατάλειψη της Εθνικής Φρουράς
Κανένας άλλος τομέας ισχύος του κράτους μας δεν έχει υποφέρει τόσο από την αδιαφορία των κυβερνώντων, όσο ο τομέας της Άμυνας. Παγιδευμένος στις ψευδαισθήσεις του περί «τεράστιας προόδου» που είχε επιτευχθεί στο Κυπριακό, ο κ. Αναστασιάδης άφησε τη δυσαναλογία ισχύος Εθνικής Φρουράς
– Τουρκικών Δυνάμεων Κατοχής να ξεφύγει πέραν από κάθε έλεγχο.
«Δεν υπάρχει λόγος να εξοπλιστούμε αφού η λύση του Κυπριακού είναι ζήτημα μερικών μηνών», ήταν η προκλητική απάντηση των κυβερνώντων κάθε φορά που ετίθετο επιτακτικά η αναγκαιότητα της ενίσχυσης της Εθνικής Φρουράς.
Την ώρα που η τουρκική στρατιωτική παρουσία στην Κύπρο και πέριξ αυτής γιγαντώνεται, ο προϋπολογισμός για την Άμυνα παραμένει στάσιμος σε ποσοστά 1,5%-1,7% του ΑΕΠ για όλα τα χρόνια της διακυβέρνησης Αναστασιάδη.
Η κυβέρνηση Αναστασιάδη μείωσε τις εξοπλιστικές δαπάνες της ημι-κατεχόμενης πατρίδας μας από τα 70 στα 64 εκατομμύρια ευρώ, ποσό που αναλογεί μόλις στο 0,3% του ΑΕΠ της χώρας. Ακόμη και τα κονδύλια που διατίθεντο για τις διεργασίες συντήρησης και εξασφάλισης ανταλλακτικών, μειώθηκαν από το 2012 έως το 2016 κατά 34,2%.
Το τραγικότερο όλων όμως, εντοπίζεται στο γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια, λόγω των καθυστερήσεων που παρατηρούνται στη διαδικασία προμήθειας αμυντικού υλικού, μόλις το 35% του εξοπλιστικού προϋπολογισμού τελικά δαπανάται. Από το ποσό αυτό, το 85%-90% διατίθεται για τη συντήρηση πεπαλαιωμένων συστημάτων και εφοδίων, πολλά από τα οποία έχουν υπερβεί την επιχειρησιακή τους χρησιμότητα.
Η εγκατάσταση ηλεκτρονικού συστήματος παρακολούθησης που θα καλύπτει το σύνολο του μήκους της γραμμής κατάπαυσης του πυρός έχει καθυστερήσει τραγικά. Αυτό δυσχεραίνει την αποτελεσματική της φύλαξη, ιδίως τις νυκτερινές ώρες, ενώ η απουσία σύγχρονων συστημάτων επισκόπησης (καμερών), ακόμη και στις βασικές μονάδες της Εθνικής Φρουράς, δεσμεύει μεγάλο τμήμα του υφιστάμενου προσωπικού.
Δεν έχει ακόμα επιτευχθεί η συστέγαση του ΓΕΕΦ και του Υπουργείου Άμυνας, η οποία επιχειρείται τώρα, μερικούς μήνες πριν τις εκλογές. Το ζήτημα δεν είναι να ενοικιαστεί ή αγοραστεί ένα απλό κτήριο γραφείων που θα μπορούσε να στεγάσει την οποιαδήποτε δημόσια ή ιδιωτική υπηρεσία. Το ζητούμενο είναι να κατασκευασθεί στρατιωτικών προδιαγραφών επιτελείο, κατά τα βέλτιστα ευρωπαϊκά πρότυπα, που θα συστεγάζει την πολιτική και τη στρατιωτική ηγεσία.
Το ανθρώπινο δυναμικό της Εθνικής Φρουράς βρίσκεται σε απόγνωση λόγω της απροθυμίας να προχωρήσουν οι κρίσεις και οι προαγωγές, με αποτέλεσμα να υπάρχει αδικαιολόγητα μεγάλη στασιμότητα στην ανέλιξη των μονίμων στελεχών.
Ο θεσμός των Συμβασιούχων Οπλιτών (ΣΥ.ΟΠ.), που μπορεί υπό τις σωστές προϋποθέσεις και την κατάλληλη εκπαίδευση να ενισχύσει σημαντικά την Εθνική Φρουρά, έγινε προεκλογικά το 2016 και πρόχειρα. Ο περιορισμός της δυνατότητας αποτελεσματικής φύλαξης της γραμμής κατάπαυσης του πυρός δεν είναι αποτέλεσμα της μείωσης της θητείας, η οποία ήταν επιβεβλημένη. Είναι αποτέλεσμα της απουσίας επιτελικού σχεδιασμού της κυβέρνησης Αναστασιάδη, η οποία – δυστυχώς – θυσιάζει το αξιόμαχο της Εθνικής Φρουράς στο βωμό προεκλογικών σκοπιμοτήτων και εξυπηρέτησης ημετέρων.
Η θητεία στην Εθνική Φρουρά δεν θα αυξηθεί. Με τον κατάλληλο επιτελικό σχεδιασμό, τη σωστή εκπαίδευση και τον απαραίτητο αμυντικό εξοπλισμό, η Εθνική Φρουρά θα ανακάμψει προκειμένου να διαδραματίσει την αμυντική αποστολή της και να εγγυηθεί την ασφάλεια και την ειρήνη στον τόπο.
Την ώρα που η κυβέρνηση βρίσκει χρήματα για να εξυπηρετεί προεκλογικές σκοπιμότητες και να επιδίδεται σε ακατάσχετες υποσχέσεις, δεν θέλησε να προχωρήσει στην αγορά δύο σύγχρονων πυραυλακάτων, που θα έδιναν τη δυνατότητα στην Κυπριακή Δημοκρατία να εποπτεύσει την κυπριακή ΑΟΖ και να προασπίσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα.
Η ημι-κατεχόμενη Κυπριακή Δημοκρατία έχει μηδενικές επενδύσεις σε τομείς που θα μπορούσαν να έχουν άμεση ωφέλεια για την εθνική οικονομία στο σύνολο της, όπως η αξιοποίηση και η αναβάθμιση των νεοφυών και καινοτόμων μικρομεσαίων επιχειρήσεων υψηλής τεχνολογίας, αξιοποιώντας σχετικά ευρωπαϊκά κονδύλια και προγράμματα συνεργασίας.
Καμία προμήθεια για την ουσιαστική ενίσχυση της παράκτιας άμυνας ή την ανάπτυξη υποτυπωδών μέσων αεροναυτικής εποπτείας της ΑΟΖ μας δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί, εκτός από τη δωρεά ενός γηραιού περιπολικού ανοικτής θαλάσσης από το Ομάν, ενώ η παράδοση των περιπολικών ανοικτής θαλάσσης που παραγγέλθηκαν, έχει καθυστερήσει δραματικά. Πρέπει να σημειωθεί ότι τα περιπολικά αυτά δεν είναι κατάλληλα για την προστασία της Κυπριακής ΑΟΖ και η χρησιμότητα τους περιορίζεται σε επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης.
Σημείωση: Όλα τα στοιχεία που καταγράφονται έχουν ήδη δημοσιευτεί στον Τύπο ή σε σχετικά θεματικά περιοδικά.
4. Το ψευδοδίλημμα περί Ομοσπονδίας
Μία από τις πλέον επικίνδυνες στρεβλώσεις των τελευταίων ετών, είναι η συστηματική προσπάθεια όλων όσων επιμένουν στην αποτυχημένη στρατηγική των υποχωρήσεων, να προβάλλουν ένα ψευδοδίλημμα γύρω από το όνομα της λύσης.
Προφανής στόχος της προσπάθειας αυτής, είναι ο εγκλωβισμός στο μη ουσιαστικό, που είναι το όνομα, σε βάρος του ουσιαστικού, που είναι η ποιότητα και το περιεχόμενο της λύσης.
Όσο περισσότερες και επαχθέστερες οι υποχωρήσεις τα τελευταία χρόνια, τόσο μεγαλύτερη η προσπάθεια να περιοριστεί η συζήτηση στο όνομα του μοντέλου διακυβέρνησης και όχι στις παραμέτρους που προσδιορίζουν τη βιωσιμότητα και λειτουργικότητα της.
Το μέγιστο πρόβλημα των τελευταίων ετών, είναι οι επικίνδυνες υποχωρήσεις του κ. Αναστασιάδη. Υποχωρήσεις που δεν ανταποκρίνονται στις διαχρονικές επιδιώξεις των Ελληνοκυπρίων και που παραβιάζουν τις ομόφωνες αποφάσεις του Εθνικού Συμβουλίου οι οποίες περιλαμβάνουν τις βασικές αρχές επίλυσης του προβλήματος.
• Είναι ομόφωνη απόφαση του Εθνικού Συμβουλίου ότι πρέπει να συνεχίσει η Κυπριακή Δημοκρατία μετά τη λύση και πως δεν πρέπει να εφαρμοστεί η όποια συμφωνία, αν πρώτα δεν αποχωρήσουν όλα τα κατοχικά στρατεύματα (1989). Και όμως, ο κ. Αναστασιάδης έχει αποδεχθεί πως την πρώτη μέρα μετά την έγκριση της συμφωνίας με δημοψήφισμα, θα καταργηθούν όλοι οι θεσμοί της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο κατοχικός ηγέτης θα αναχθεί σε «συμπρόεδρο», θα έχει ΒΕΤΟ σε όλες τις αποφάσεις, τίποτα δεν θα μπορεί να αποφασιστεί χωρίς τη δική του έγκριση, ενώ οι Ελληνοκύπριοι θα πρέπει να αναμένουν σε βάθος χρόνου η Τουρκία να απομακρύνει στρατεύματα και να επιστρέψει εδάφη.
• Είναι ομόφωνη απόφαση του Εθνικού Συμβουλίου να επιστρέψουν οι πρόσφυγες στα σπίτια τους. Και όμως, ο κ. Αναστασιάδης παραχώρησε στους παράνομους χρήστες τον πρώτο λόγο επί των περιουσιών των προσφύγων υπό Τουρκοκυπριακή διοίκηση και σημαντικές εξαιρέσεις υπέρ των χρηστών στις υπόλοιπες περιοχές.
• Είναι ομόφωνη απόφαση του Εθνικού Συμβουλίου ότι πρέπει να αποχωρήσουν όλοι οι έποικοι. Και όμως, ο κ. Αναστασιάδης έχει αποδεχθεί να παραμείνουν όλοι, είτε μέσω πολιτογράφησης, είτε μέσω αδειών εργασίας.
• Είναι ομόφωνη απόφαση του Εθνικού Συμβουλίου (αλλά και ψήφισμα των Ηνωμένων Εθνών) ότι, «πολιτική εξίσωση δεν σημαίνει αριθμητική ισότητα». Και όμως, ο κ. Αναστασιάδης έχει αποδεχθεί τη «μία θετική Τουρκοκυπριακή ψήφο για κάθε απόφαση» σε αριθμό σημαντικών θεσμών, καθώς και την αριθμητική ισότητα σε άλλους.
• Είναι ομόφωνη απόφαση του Εθνικού Συμβουλίου ότι δεν αποδεχόμαστε Πενταμερή Διάσκεψη χωρίς τη συμμετοχή της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και όμως, ο κ. Αναστασιάδης έχει αποδεχθεί και αποδέχεται την Πενταμερή Διάσκεψη.
Δυστυχώς, οι συνεχείς υποχωρήσεις της πλευράς μας, τα τελευταία χρόνια, έχουν διαβρώσει σε τόσο μεγάλο βαθμό το πλαίσιο και τη βάση επίλυσης του Κυπριακού, που καθόρισε η πολιτική ηγεσία μετά την καταστροφή του 1974, ώστε το έχουν καταστήσει αγνώριστο και μη αποδεκτό.
Κρίσιμες πτυχές του Κυπριακού, όπως η αποχώρηση του τουρκικού στρατού, η κατάργηση των εγγυήσεων, η αποχώρηση των εποίκων, ο έμπρακτος σεβασμός των αναφαίρετων ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του αναπαλλοτρίωτου δικαιώματος περιουσίας, η οικονομική βιωσιμότητα του κράτους, η συνέχιση και μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας και η δημιουργία συνθηκών ασφάλειας και ευημερίας για όλους τους πολίτες, ΔΕΝ έχουν σχέση με το όνομα της λύσης ή παραβιάζονται βάναυσα στο όνομα της λύσης.
Είναι ακριβώς γι’ αυτό το λόγο, που δεν μπορούμε να επιτρέψουμε το ψευδοδίλημμα περί Ομοσπονδίας να αλλοιώσει τη Νέα Στρατηγική για την Κυπριακή Δημοκρατία και τη διεκδίκηση λύσης του Κυπριακού και πολύ περισσότερο να αποτελέσει προκάλυμμα πίσω από το οποίο θα κρυφτούν οι επικίνδυνες υποχωρήσεις των τελευταίων δέκα χρόνων και πρόσχημα επιβολής μιας κακής λύσης η οποία θα καταργεί την Κυπριακή Δημοκρατία, δεν θα είναι λειτουργική, δεν θα είναι βιώσιμη, δεν θα γίνει αποδεκτή από τους Ελληνοκύπριους και δεν θα διασφαλίζει την επιβίωση του Κυπριακού Ελληνισμού.
5. Οι βασικές παράμετροι της λύσης
Ο Νικόλας Παπαδόπουλος και οι δυνάμεις της Αλλαγής, αγωνίζονται για την απελευθέρωση της πατρίδας μας από την τουρκική κατοχή, για τον τερματισμό της διχοτόμησης και για την επίτευξη, το ταχύτερο δυνατό, μιας σωστής, λειτουργικής, δημοκρατικής, αξιοπρεπούς και βιώσιμης λύσης.
Λύσης βασισμένης στο Ευρωπαϊκό κεκτημένο χωρίς αποκλίσεις, το διεθνές δίκαιο, τις αρχές και αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το χάρτη του ΟΗΕ για τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα του.
Λύσης που θα επιτρέπει στον Κυπριακό Ελληνισμό να συνεχίσει να ζει και να ευημερεί πάνω σε αυτό το νησί, να συνυπάρχει αρμονικά με τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας, χωρίς να αποστερείται κανένας Κύπριος οποιουδήποτε δικαιώματος ή ελευθερίας.
Λύσης που θα προβλέπει ρητώς τη συνέχιση και μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας, ως ένα σύγχρονο Ευρωπαϊκό Κράτος.
Λύσης που θα προνοεί την πλήρη αποχώρηση του τουρκικού στρατού κατοχής, πριν την έναρξη εφαρμογής της.
Λύσης χωρίς εγγυήσεις και επεμβατικά δικαιώματα οποιουδήποτε άλλου κράτους.
Λύσης που θα σέβεται εμπράκτως το αναπαλλοτρίωτο δικαίωμα της ιδιοκτησίας.
Λύσης που θα προβλέπει την αποχώρηση των εποίκων.
Λύσης που θα διασφαλίζει ότι όλοι οι Κύπριοι πολίτες θα απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες ελευθερίες που απολαμβάνουν οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Λύσης που δεν θα παραβιάζει την αρχή «Ένας άνθρωπος-Μία ψήφος».
Λύσης που δεν θα επιτρέπει σε μία κοινότητα να επιβάλλει τη θέληση της επί της άλλης, ή να προκαλεί παράλυση του κράτους.
6. Η Ανάγκη για Νέα Στρατηγική
Η κατοχή της πατρίδας μας αποτελεί ένα συνεχιζόμενο έγκλημα κατά των πανανθρώπινων αξιών, του ευρωπαϊκού πολιτισμού και του διεθνούς δικαίου. Ένα έγκλημα που προσβάλλει κάθε αξία του σύγχρονου κόσμου και που παραβιάζει όλα τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα.
Το κλειδί της επίλυσης του Κυπριακού δεν βρίσκεται στις αλλεπάλληλες υποχωρήσεις του κ. Αναστασιάδη, ούτε μπορεί να εντοπιστεί στη συστηματική παραβίαση θεμελιωδών ομόφωνων αποφάσεων του Εθνικού Συμβουλίου, που ο κ. Αναστασιάδης «δεσμεύτηκε» να σεβαστεί.
Η στρατηγική του κ. Αναστασιάδη απέτυχε.
Αποδείχτηκε, με τεράστιο κόστος για την Ελληνοκυπριακή πλευρά, ότι η τουρκική αδιαλλαξία δεν θα καμφθεί μέσα από τη συνέχιση της πολιτικής των «γενναιόδωρων προσφορών» και των υποχωρήσεων.
Η χάραξη Νέας Στρατηγικής αποτελεί εθνική αναγκαιότητα.
Αφετηρία της Νέας Στρατηγικής είναι το γεγονός ότι, για τη μη λύση του Κυπριακού ευθύνεται η Τουρκία και η προκλητική αδιαλλαξία της.
Στόχος της Νέας Στρατηγικής είναι να υποχρεωθεί η Τουρκία να κάνει τις υποχωρήσεις που είναι αναγκαίες, προκειμένου να επιτευχθεί μια σωστή, λειτουργική και βιώσιμη λύση.
Μέσα για την επίτευξη του στόχου της Νέας Στρατηγικής είναι:
• η δημιουργία πολιτικού, διπλωματικού και οικονομικού κόστους για την Τουρκία, έτσι ώστε η μη λύση να της προκαλεί συνεχή φθορά.
• η ενίσχυση της κρατικής οντότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας.
• η αξιοποίηση συμμαχιών για την αντιμετώπιση της τουρκικής επιθετικότητας.
• η ουσιαστική αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων του κράτους μας.
7. Βασικές πτυχές της Νέας Στρατηγικής
Τοποθέτηση του Κυπριακού στις ορθές του παραμέτρους ως προβλήματος εισβολής και κατοχής, όπως ορίζονται από τις ομόφωνες αποφάσεις του Εθνικού Συμβουλίου και τα ψηφίσματα του Σ.Α. του Ο.Η.Ε.
Απόσυρση των επικίνδυνων υποχωρήσεων και απόρριψη των απαράδεκτων συγκλίσεων Αναστασιάδη και Χριστόφια.
Νέα διαπραγματευτική τακτική που θα προτάξει τα κεφάλαια ζωτικού ενδιαφέροντος του Κυπριακού Ελληνισμού.
Απεμπλοκή από το εθνικά επιζήμιο πλαίσιο της Πενταμερούς Διάσκεψης (λόγω της απουσίας της Κυπριακής Δημοκρατίας και της παρουσίας των δύο κοινοτήτων).
Καταπολέμηση της αναβάθμισης του ψευδοκράτους και του κατοχικού ηγέτη καθώς και αποτροπή της ενσωμάτωσης των κατεχομένων στην Τουρκία.
Πλήρης αξιοποίηση του ευρωπαϊκού συγκριτικού πλεονεκτήματος της Κυπριακής Δημοκρατίας έναντι της Τουρκίας επί του συνολικού φάσματος των Τούρκο-Ευρωπαϊκών σχέσεων και όχι μόνο επί της ενταξιακής διαπραγμάτευσης της Τουρκίας.
Αναβάθμιση της συνεργασίας Κύπρου – Ελλάδας, μέσω της θεσμοθέτησης Ανώτατου Συμβουλίου Στρατηγικής Συνεργασίας.
Ταχύτατη εμπορική εκμετάλλευση των αποθεμάτων υδρογονανθράκων της Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω σε πρώτη φάση των τερματικών υγροποίησης φυσικού αερίου που βρίσκονται στην Αίγυπτο και την κατασκευή, εφόσον ανευρεθούν νέα κοιτάσματα, του αγωγού East Med προς την Ελλάδα και την Ιταλία.
Αξιοποίηση μέρους των εσόδων από τους Υδρογονάνθρακες για τη δημιουργία ειδικού ταμείου στήριξης των προσφύγων ώστε να μην προσφεύγουν στη ψευδό-επιτροπή περιουσιών των Κατεχομένων.
Τερματισμός της μυστικής διπλωματίας και της διαπραγματευτικής συσκότισης μέσα από τη συνεχή και έγκαιρη ενημέρωση του Εθνικού Συμβουλίου, καθώς επίσης και μέσα από την επέκταση της συζήτησης εντός της Βουλής των Αντιπροσώπων και των αρμοδίων επιτροπών της.
Δομική αναβάθμιση και ουσιαστικός εκσυγχρονισμός των δυνατοτήτων της Εθνικής Φρουράς, ως καθοριστικού παράγοντα αποτροπής της τουρκικής επιθετικότητας και εμβάθυνση της αμυντικής συνεργασίας με την Ελλάδα, στο πλαίσιο της αναβίωσης του Ενιαίου Αμυντικού Δόγματος.
Αναδιαπραγμάτευση του καθεστώτος των Βρετανικών βάσεων με τελικό στόχο την κατάργηση τους.
7.1. Ασφάλεια και σιγουριά για όλους τους πολίτες
Πλήρης και μόνιμη κατάργηση οποιουδήποτε επεμβατικού ή εγγυητικού δικαιώματος τρίτης χώρας που θα αφορά είτε το σύνολο είτε τμήμα της Κυπριακής επικράτειας.
Τα επεμβατικά και εγγυητικά δικαιώματα πρέπει να καταργηθούν πριν από την παραπομπή της Συμφωνίας λύσης σε δημοψήφισμα. Το ίδιο πρέπει να ισχύσει και με τη Συνθήκη Συμμαχίας του 1960.
Πλήρης αποχώρηση του συνόλου των κατοχικών στρατιωτικών δυνάμεων από το νησί πριν την έναρξη εφαρμογής της λύσης.
Κατά την εφαρμογή της λύσης στο έδαφος της Κ.Δ. πρέπει να βρίσκονται μόνο οι κοινές Κυπριακές Ένοπλες Δυνάμεις, οι οποίες θα συνεπικουρούνται στο έργο τους από μια κατά το μέγιστον ισάριθμη δύναμη επιτήρησης/επιβολής της Συμφωνίας υπό την αιγίδα του ΟΗΕ ή εναλλακτικά του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, χωρίς τη συμμετοχή στρατιωτικών δυνάμεων από τις τέως Εγγυήτριες Δυνάμεις.
Η εφαρμογή της Συμφωνίας σε ότι αφορά την πλήρη αποχώρηση των ξένων στρατευμάτων προϋποθέτει τη σύσταση Κοινής Στρατιωτικής Επιτροπής (ΚΣΕΠ) από την Ελλάδα, την Τουρκία και την Κυπριακή Δημοκρατία, της οποίας θα προεδρεύει ο ΟΑΣΕ (Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη) και στην οποία θα συμμετάσχουν ανώτεροι αξιωματικοί από την UNFICYP, την EU Military Committee του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, την Τουρκία, την Ελλάδα και την Εθνική Φρουρά.
Έργο της ΚΣΕΠ θα είναι η διαπίστωση και καταγραφή (εντός εύλογου χρονικού διαστήματος) του συνόλου του ενεργού στρατιωτικού προσωπικού, των εφέδρων, καθώς και του αριθμού και των τύπων του οπλισμού που διαθέτουν οι Ελληνικές δυνάμεις, η Εθνική Φρουρά, καθώς και οι Τουρκικές και Τ/Κ στρατιωτικές δυνάμεις. Ο κατάλογος των ανωτέρω στρατιωτικών δυνάμεων, θα παραδοθεί από την ΚΣΕΠ στα τρία άμεσα ενδιαφερόμενα μέρη και θα διαβιβασθεί στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και το Συμβούλιο Ασφαλείας του Ο.Η.Ε., προκειμένου η Τουρκία, η Ελλάδα και η Κυπριακή Δημοκρατία να μπορούν να διαπραγματευθούν επί αντικειμενικών και αντικειμενικά επαληθεύσιμων δεδομένων το χρονοδιάγραμμα απόσυρσης των δυνάμεων και του οπλισμού τους.
Το χρονοδιάγραμμα αποχώρησης των ξένων στρατευμάτων και του οπλισμού τους, όπως και η διαδικασία επαλήθευσης της αποχώρησης, θα πρέπει να έχουν συμφωνηθεί πριν τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος και να αποτελέσουν ειδικό παράρτημα της Συμφωνίας λύσης. Σε περίπτωση που αυτό δεν καταστεί δυνατόν, δεν θα διεξαχθεί το δημοψήφισμα.
Μετά την υπογραφή της συμφωνίας το έργο της ΚΣΕΠ θα είναι η παρακολούθηση, ο έλεγχος και η επαλήθευση της πλήρους αποχώρησης των ξένων στρατιωτικών δυνάμεων και του οπλισμού τους σύμφωνα με το καθορισμένο χρονοδιάγραμμα.
Το συμφωνημένο χρονοδιάγραμμα αποχώρησης πρέπει να προνοεί την έναρξη αποχώρησης των ξένων στρατευμάτων πριν το δημοψήφισμα. Η δε διαδικασία αποχώρησης πρέπει να ολοκληρωθεί πριν από την ημέρα εφαρμογής της λύσης. Στο σχέδιο λύσης θα πρέπει να καταγράφεται σαφώς ότι στο διάστημα που θα μεσολαβεί μεταξύ του δημοψηφίσματος και της εφαρμογής της λύσης, κατά το οποίο θα πρέπει να υλοποιηθεί η αποχώρηση των στρατευμάτων, θα εξακολουθήσει να βρίσκεται σε ισχύ το σημερινό καθεστώς.
Για αυτό ακριβώς πρέπει να καταγράφεται με σαφήνεια ότι η Κυπριακή Δημοκρατία θα συνεχίσει να υφίσταται μετά τη λύση. Το περιεχόμενο της συμφωνίας που θα παραχωρεί εξουσίες στους Τ/Κ δεν θα εφαρμοσθεί έως ότου η Τουρκία τηρήσει τις κατωτέρω υποχρεώσεις της σε σχέση με την ασφάλεια (ο κατάλογος δεν είναι εξαντλητικός):
α. Tην ολοκλήρωση της απόσυρσης των στρατιωτικών της δυνάμεων και του οπλισμού της από την Κύπρο.
β. Tην αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως υποχρεούται να κάνει με βάση τις υποχρεώσεις της έναντι της Ε.Ε.
γ. Tην υπογραφή και κύρωση από την Τουρκική Εθνοσυνέλευση της συμφωνίας οριοθέτησης ΑΟΖ μεταξύ Τουρκίας και Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία θα έχει εγκριθεί ως παράρτημα της Συμφωνίας λύσης.
Ψηφίσματα υποστήριξης για την εφαρμογή της Συμφωνίας λύσης από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, το Ευρωκοινοβούλιο ή το Συμβούλιο Ασφαλείας (Σ.Α.) του Ο.Η.Ε. μπορούν να λειτουργήσουν ενισχυτικά, δεν μπορούν όμως να υποκαταστήσουν ούτε τη Συμφωνία, ούτε τη συνέχιση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η εγγύηση για την εφαρμογή της Συμφωνίας πρέπει να βρίσκεται εντός της ίδιας της συμφωνίας ως ειδικό παράρτημα, που θα εγκριθεί στο δημοψήφισμα. Εάν μετά την παρέλευση εύλογα σύντομου χρονικού διαστήματος οι υποχρεώσεις της Τουρκίας δεν θα έχουν εκπληρωθεί κατά τρόπο που να ικανοποιεί την Κυπριακή Δημοκρατία, το σχέδιο λύσης δεν θα εφαρμοσθεί.
7.2. Η Διαπραγματευτική τακτική στο Κυπριακό
Βασικό στοιχείο της Νέας Στρατηγικής, είναι η υιοθέτηση διεκδικητικής τακτικής, η απαλλαγή από ηττοπαθείς προσεγγίσεις και φοβικά σύνδρομα, η αξιοποίηση της βούλησης των Ελληνοκυπρίων ως διαπραγματευτικής ασπίδας και η ακύρωση του μυθεύματος ότι «για τη μη λύση ευθύνονται οι Ελληνοκύπριοι».
Βασικά συστατικά της διεκδικητικής τακτικής αποτελούν:
Απόσυρση των επικίνδυνων υποχωρήσεων και απόρριψη των απαράδεκτων συγκλίσεων Αναστασιάδη και Χριστόφια. Παραδείγματα τέτοιων απαράδεκτων συγκλίσεων και επικίνδυνων υποχωρήσεων (σε τυχαία σειρά και μη εξαντλητική παράθεση):
• Η παραμονή όλων των εποίκων, μέσω πολιτογραφήσεων και αδειών εργασίας.
• Η παραχώρηση των 4 ελευθεριών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα 80 εκατομμύρια Τούρκων υπηκόων εντός της Κυπριακής Δημοκρατίας.
• Η εκ περιτροπής προεδρία.
• Η αριθμητική ισότητα σε πολλούς θεσμούς.
• Η διπλή κυριαρχία, όπως ορίζεται στο Κοινό Ανακοινωθέν της 11ης Φεβρουαρίου 2014.
• Το κατάλοιπο εξουσίας στις πολιτείες.
• Οι περιορισμοί που στερούν την ελεύθερη διακίνηση, απόκτηση περιουσίας και εγκατάσταση.
• Η παραχώρηση των περιουσιών των προσφύγων στους παράνομους χρήστες.
• Η παραχώρηση των 5/6 των αναπτυξιακών δαπανών του προϋπολογισμού στους Τουρκοκύπριους.
Αποδέσμευση από το επικίνδυνο και επιβλαβές πλαίσιο της Πενταμερούς Διάσκεψης, που ακολουθήθηκε στη Γενεύη και το Κράνς Μοντανά το 2017.
Οποιαδήποτε διεθνής διάσκεψη για αυτά τα ζητήματα, θα πρέπει να γίνει με την ουσιαστική εμπλοκή των μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του Ο.Η.Ε. και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν είναι δυνατόν να συζητούνται ζωτικής σημασίας διεθνείς συμφωνίες που αφορούν την Κυπριακή Δημοκρατία όπως οι συμφωνίες Εγγυήσεως και Συμμαχίας, χωρίς την παρουσία της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Πρόταξη των υποχρεώσεων της Τουρκίας όπως αυτές πηγάζουν από συμφωνίες ή από ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών, όπως για παράδειγμα το θέμα της Αμμοχώστου, καθώς και πρόταξη των κεφαλαίων του Εδαφικού και της Ασφάλειας καθώς αυτά έχουν τη μεγαλύτερη σημασία για την Ελληνοκυπριακή πλευρά, αλλά και ολόκληρο τον Κυπριακό λαό, σε αντίθεση με το τι γινόταν τα τελευταία δέκα χρόνια στη διάρκεια των οποίων είχε δοθεί υπερβολική έμφαση στα κεφάλαια της εσωτερικής διακυβέρνησης.
«Πάγωμα» της όποιας διαπραγματευτικής διαδικασίας σε περίπτωση σοβαρών προκλήσεων στην κυπριακή ΑΟΖ.
7.3. Θεσμικός εκσυγχρονισμός των μηχανισμών λήψης αποφάσεων και συγκρότηση Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας
Συγκρότηση Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας (ΣΕΑ) παρά τω Προέδρω της Δημοκρατίας, το οποίο θα συντονίζει και εναρμονίζει τις λειτουργίες των υπουργείων Εξωτερικών, Αμύνης, Ενέργειας/Εμπορίου και Εσωτερικών με τις στρατηγικές προτεραιότητες του Προέδρου της Δημοκρατίας. Στο ΣΕΑ θα συμμετέχουν ως μόνιμα μέλη οι επικεφαλής των προαναφερθέντων υπουργείων, και κατά περίπτωση και άλλοι υπουργοί και αξιωματούχοι, όπως ο Υπουργός Οικονομικών, ο Αρχηγός της Εθνικής Φρουράς, ο Προϊστάμενος της ΚΥΠ και ο Αρχηγός της Αστυνομίας.
• Αποστολή του ΣΕΑ θα είναι να επεξεργάζεται τη Στρατηγική Εθνικής Ασφαλείας και να στηρίξει σε επιστημονικό επίπεδο ανάλυσης / πρόβλεψης τις στρατηγικές προτεραιότητες του Προέδρου της Δημοκρατίας. Το ΣΕΑ θα υπηρετείται από μια Γενική Διεύθυνση, στην οποία θα ενσωματωθούν το υφιστάμενο Γεωστρατηγικό Συμβούλιο και το υφιστάμενο Συμβούλιο Ενεργειακής Στρατηγικής, που θα αναδιοργανωθούν και αναβαθμιστούν εκ βάθρων.
• Επιπρόσθετα θα συγκροτηθεί υπό την ανωτέρω Γενική Διεύθυνση και ολιγομελές Συμβούλιο Αμυντικής Πολιτικής & Πολιτικής Ασφάλειας που έως σήμερα δεν υφίσταται. Αυτά τα τρία συμβούλια
θα συγκροτήσουν το Κέντρο Στρατηγικής Ανάλυσης και Τεκμηρίωσης του ΣΕΑ. Το κέντρο θα στελεχωθεί από ειδικούς επιστήμονες υψηλής εξειδίκευσης με τη συμμετοχή και πεπειραμένων κρατικών λειτουργών.
Αναβάθμιση του Γραφείου του Διαπραγματευτή μέσω της σύστασης κοινών κλιμακίων τεκμηρίωσης και επιστημονικής υποστήριξης των επικεφαλής διαπραγματευτών ανά κεφάλαιο διαπραγμάτευσης.
Ενίσχυση του προϋπολογισμού του Υπουργείου Εξωτερικών.
Συγκρότηση Διπλωματικής Ακαδημίας στο Υπουργείο Εξωτερικών για τη δια βίου εκπαίδευση των διπλωματών, σε συνεργασία με αντίστοιχους φορείς σε άλλη κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πανεπιστήμια.
Συγκρότηση Κέντρου Ανάλυσης και Σχεδιασμού (ΚΑΣ) του Υπουργείου Εξωτερικών με τη συμμετοχή ειδικών επιστημόνων και τη συνδρομή πανεπιστημιακών στα πρότυπα ανάλογων κέντρων που λειτουργούν εδώ και δεκαετίες σε άλλα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αναδιάρθρωση και ενίσχυση του Διπλωματικού Σώματος, έτσι ώστε να καλυφθούν τα τεράστια κενά, αφού οι μισές πρεσβείες στελεχώνονται από έναν και μόνο διπλωμάτη, ενώ παράλληλα υπάρχουν δεκάδες κενές οργανικές θέσεις στην κεντρική υπηρεσία του Υπουργείου.
7.4.Η Δομική αναβάθμιση της Εθνικής Φρουράς και η επανεπένδυση στην Άμυνα της Κύπρου
Συγκρότηση 5ετούς εξοπλιστικού προγράμματος με ιδιαίτερη έμφαση στην ενίσχυση της αεροπορίας και του ναυτικού μέσω της αξιοποίησης και ενίσχυσης του Ταμείου Αμυντικής Θωράκισης για νέους εξοπλισμούς.
Πρόθεση μας είναι να αυξήσουμε τις εξοπλιστικές δαπάνες χωρίς καμία πρόσθετη φορολογική επιβάρυνση, έτσι ώστε ο συνολικός αμυντικός προϋπολογισμός να φθάσει τουλάχιστον το 2% του ΑΕΠ., επιλέγοντας παράλληλα αμυντικά συστήματα που θα αποτελέσουν πολλαπλασιαστές της αποτρεπτικής ισχύος της Εθνικής Φρουράς με έμφαση τον αεροναυτικό τομέα.
Δομική αναδιοργάνωση του Γενικού Επιτελείου της Εθνικής Φρουράς κατά τα βέλτιστα ευρωπαϊκά πρότυπα με στόχο την αποτελεσματικότερη διοίκηση της Εθνικής Φρουράς και την αναβάθμιση των δυνατοτήτων διεθνούς αμυντικής συνεργασίας της Κύπρου και προβολής του γεωστρατηγικού της ρόλου για την ευρωπαϊκή άμυνα και ασφάλεια.
Απλοποίηση και επιτάχυνση των κανονισμών που διέπουν την προμήθεια αμυντικού υλικού, έτσι ώστε να ενισχυθεί η απορροφητικότητα των διατιθέμενων κονδυλίων, σε συνεννόηση με την Επιτροπή Άμυνας της Βουλής των Αντιπροσώπων.
Άμεση ρύθμιση του Κανονισμού για την κρίση και προαγωγή των μόνιμων στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων, επαναφορά του επιδόματος ειδικών συνθηκών καθώς και ρύθμιση του Κανονισμού Ωρών και Υπηρεσίας.
Συγκρότηση Εθνικής Αμυντικής Στρατηγικής και έκδοση Λευκής Βίβλου για την Άμυνα, κατά τα ευρωπαϊκά πρότυπα.
Εκπόνηση Εθνικής Στρατηγικής για την καταπολέμηση της Διεθνούς Τρομοκρατίας και των Ασύμμετρων Απειλών, με έμφαση στις κρίσιμες υποδομές μεταφορών και ενέργειας.
Επικαιροποίηση της Εθνικής Στρατηγικής Κυβερνοασφάλειας του 2012.
Άμεση επικαιροποίηση και εκ νέου ενεργοποίηση του Ενιαίου Αμυντικού Δόγματος Κύπρου – Ελλάδας.
Αξιοποίηση της συμμετοχής μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση προωθώντας ενεργά την προοπτική αμυντικής ολοκλήρωσης της Ευρώπης. Στο πλαίσιο αυτό προτείνεται η τεχνολογική αναβάθμιση των βάσεων Ανδρέας Παπανδρέου και Ευάγγελος Φλωράκης έτσι ώστε να μπορούν να αξιοποιηθούν κατά τις στρατιωτικές και ανθρωπιστικές επιχειρήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ενίσχυση της επιχειρηματικότητας για τη σύσταση εταιριών έρευνας & καινοτομίας που θα επικεντρωθούν στην παραγωγή αμυντικού υλικού και αμυντικής τεχνολογίας με αξιοποίηση ευρωπαϊκών κονδυλίων που θα επιτρέψει και τη συμμετοχή της Κυπριακής Δημοκρατίας σε διευρωπαϊκά αμυντικά προγράμματα ανάπτυξης αμυντικής τεχνολογίας με βάση το νεοσυσταθέν European Defense Fund.
Αναβάθμιση υφιστάμενων αμυντικών συμφωνιών συνεργασίας και με μη-ευρωπαϊκά κράτη όπως τη Ρωσία, την Αίγυπτο και το Ισραήλ.
Κατασκευή – και όχι ενοικίαση – ειδικού κτιρίου όπου θα συστεγαστούν άμεσα όλες οι υπηρεσίες του Υπουργείου Άμυνας και του ΓΕΕΦ κατά τα βέλτιστα ευρωπαϊκά πρότυπα.
Εγκατάσταση ηλεκτρονικού συστήματος παρακολούθησης επί 24ώρου βάσεως του συνόλου της γραμμής κατάπαυσης του πυρός και όλων των βασικών μονάδων της Εθνικής Φρουράς, έτσι ώστε να αποδεσμευτεί προσωπικό για την αποτελεσματική στελέχωση ζωτικών μονάδων.
Αναδιάρθρωση της ακολουθούμενης πολιτικής των ΣΥ.ΟΠ. με νέα ειδική επιτελική μελέτη από το ΓΕΕΦ και στόχο την ενίσχυση των μονίμων στελεχών των Ειδικών Δυνάμεων της Εθνικής Φρουράς και του οπλισμού τους. Βασικός στόχος της διαδικασίας είναι η εξοικονόμηση πόρων και η ταχύτατη επιστροφή στα επίπεδα στελέχωσης που ίσχυαν πριν το 2014.
Αγορά επαρκών μονάδων που θα επιτρέψουν τη συγκρότηση ενός αρχικού πυρήνα ναυτικού, ικανού να εποπτεύσει και υπερασπισθεί τα ζωτικά συμφέροντα της Κυπριακής Δημοκρατίας στην έως σήμερα καθορισθείσα ΑΟΖ.
Εκσυγχρονισμός και αναβάθμιση της παράκτιας πυραυλικής άμυνας.
Έμφαση στην αναβάθμιση των πτητικών μέσων και των δυνατοτήτων αεράμυνας της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ενίσχυση της Εθνικής Φρουράς με μη-επανδρωμένα οχήματα παντός είδους σε ξηρά, θάλασσα και αέρα.
Η θητεία στην Εθνική Φρουρά δεν θα αυξηθεί. Με τον κατάλληλο επιτελικό σχεδιασμό, τη σωστή εκπαίδευση και τον απαραίτητο αμυντικό εξοπλισμό, η Εθνική Φρουρά θα ανακάμψει προκειμένου να διαδραματίσει την αμυντική αποστολή της και να εγγυηθεί την ασφάλεια και την ειρήνη στον τόπο.
Διεκδίκηση του ανοίγματος των οδοφραγμάτων που εξυπηρετούν τους Ελληνοκύπριους, με προτεραιότητα το άνοιγμα της διόδου του Πυροΐου, καθώς και του οδοφράγματος των Κοκκίνων.
7.5. Πλήρης αξιοποίηση της θέσης της Κυπριακής Δημοκρατίας στον πυρήνα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης
Πλήρες «πάγωμα» του οποιουδήποτε άλλου ανοίγματος ή κλεισίματος ενταξιακού κεφαλαίου της υφιστάμενης διαπραγμάτευσης Τουρκίας – Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Άρνηση συναίνεσης για το άνοιγμα της διαπραγμάτευσης μιας νέας τελωνειακής ένωσης Ευρωπαϊκής Ένωσης – Τουρκίας έως ότου η Τουρκία εφαρμόσει τις υποχρεώσεις που απορρέουν έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας, με βάση όσα προβλέπονται στο λεγόμενο Πρόσθετο Πρωτόκολλο της 30ης Σεπτεμβρίου 2005. Η μη αναβάθμιση της τελωνειακής ένωσης θα προκαλέσει στην Τουρκία ετήσιο οικονομικό κόστος 17,5 δις.
Δραστικός περιορισμός και πάγωμα των προ-ενταξιακών κεφαλαίων που δαπανώνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση στην Τουρκία, όπως έχει προτείνει από τον Αύγουστο του 2017 η Γερμανία.
Επιδίωξη επιβολής οικονομικών κυρώσεων κατά της Τουρκίας από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, σε περίπτωση που επιχειρήσει να διεξάγει παράνομες γεωτρήσεις εντός της έως σήμερα οριοθετημένης κυπριακής ΑΟΖ.
Συμπερίληψη των προσφύγων που φτάνουν στην Κύπρο μέσω Τουρκίας στη συμφωνία επανεισδοχής Τουρκίας Ευρωπαϊκής Ένωσης που υπογράφηκε το 2016 για τους Σύριους πρόσφυγες που φιλοξενούνται στην Ελλάδα και παράλληλη αύξηση των ευρωπαϊκών κονδυλιών για την ενίσχυση και συνεχή βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των προσφύγων και τον άμεσο επαναπατρισμό των παράνομων μεταναστών.
Αξιοποίηση της δυναμικής του Brexit, στο πλαίσιο ολοκλήρωσης της αποαποικιοποίησης της Κύπρου, για την άμεση αναδιαπραγμάτευση του καθεστώτος των Βρετανικών βάσεων της Δεκέλειας και του Ακρωτηρίου με τελικό στόχο την κατάργηση της παρουσίας των Βρετανικών βάσεων στην Κύπρο.
Συμμετοχή της Κυπριακής Δημοκρατίας στον πυρήνα των προσπαθειών ευρωπαϊκής αμυντικής ολοκλήρωσης μαζί με την Ελλάδα, τη Γαλλία, την Ιταλία και την Ισπανία και όσα κράτη-μέλη επιδιώξουν να ενταχθούν σε μια ευρωπαϊκή αμυντική ένωση ή σχηματισμό ενισχυμένης συνεργασίας
7.6. Η Κυπριακή Δημοκρατία στο επίκεντρο της διπλωματικής σκηνής της Ανατολικής Μεσογείου
Κατάθεση συντεταγμένων εξωτερικού ορίου υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας στο ΟΗΕ έναντι της Τουρκίας και εν συνεχεία πρόσκληση προς την Τουρκία για τη διαπραγμάτευση των ακριβών ορίων της Κυπριακής ΑΟΖ/Υφαλοκρηπίδας που δεν έχει ήδη οροθετηθεί ως απόρροια υφιστάμενων συμφωνιών με την Αίγυπτο, το Λίβανο και το Ισραήλ.
Συγκρότηση Ανώτατου Συμβουλίου Στρατηγικής Συνεργασίας (ΑΣΣΣ) μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ελληνικής Δημοκρατίας που θα συγκαλεί την κοινή συνεδρίαση των Υπουργικών Συμβουλίων των δύο χωρών μια φορά το χρόνο. Το συμβούλιο αυτό θα περιλαμβάνει κοινές ομάδες εργασίες ιδίως μεταξύ των Υπουργείων Εξωτερικών, Εθνικής Αμύνης και Ενέργειας των δύο κρατών που θα συναντώνται τακτικότερα και θα υποστηρίζονται από τεχνοκρατικές ομάδες εμπειρογνωμόνων.
Αναβάθμιση της διπλωματικής μας παρουσίας στον Αραβικό κόσμο και ενίσχυση της θεσμικής μας συνεργασίας με τον Οργανισμό Αραβικού Συνδέσμου (Arab League).
Αναβάθμιση της συμμετοχής της Κυπριακής Δημοκρατίας στον οργανισμό της Ένωσης για τη Μεσόγειο (Union for the Mediterranean).
Εντατικοποίηση και εμβάθυνση της συνεργασίας με τα άλλα μεσογειακά κράτη-μέλη της Ε.Ε. στο πλαίσιο της Συνόδου των Μεσογειακών Χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Εντατικοποίηση και εμβάθυνση των υφιστάμενων τριμερών συνεργασιών της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ελλάδας με το Λίβανο, την Αίγυπτο, το Ισραήλ, την Ιορδανία και την Παλαιστίνη.
7.7. Ταχύτατη υλοποίηση των ενεργειακών σχεδιασμών με έμφαση στην Αίγυπτο και στην Ελλάδα
Άμεση υλοποίηση των εξαγωγών κυπριακού αερίου από το πεδίο «Αφροδίτη» προς ένα εκ των δύο τερματικών υγροποίησης φυσικού αερίου που βρίσκονται στην Αίγυπτο και στη συνέχεια κατασκευή του αγωγού East Med μόλις η δυνητική ανακάλυψη επιπρόσθετων αποθεμάτων φυσικού αερίου το επιτρέψει. Οι εν λόγω επιλογές θα επιδιωχθούν κατά τρόπο ταχύ και συστηματικό και ανεξαρτήτως των εξαγωγικών επιλογών άλλων κρατών της περιοχής.
Λήψη μέτρων έναντι όλων όσων παραβιάζουν και επιχειρούν να καταστρατηγήσουν τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας επί της ΑΟΖ της, ιδίως σε ότι αφορά την εκτέλεση παράνομων δραστηριοτήτων εξερεύνησης ή/και εκμετάλλευσης Υδρογονανθράκων.
Η αξιοποίηση μέρος των εσόδων από τους Υδρογονάνθρακες για τη δημιουργία ειδικού ταμείου στήριξης των προσφύγων, ώστε να μην προσφεύγουν στη ψευδό-επιτροπή περιουσιών των Κατεχομένων.
Σαφής διευκρίνιση προς τους Ισραηλινούς μας εταίρους ότι η ενδεχόμενη κατασκευή ενός τούρκο-ισραηλινού αγωγού φυσικού αερίου μέσα από την κυπριακή ΑΟΖ, δεν συνάδει με τα ζωτικά συμφέροντας εθνικής ασφαλείας της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Πιστή τήρηση του χρονοδιαγράμματος εκτέλεσης γεωτρήσεων στα ενεργά πεδία της έως σήμερα οριοθετημένης Κυπριακής ΑΟΖ από τις διεθνείς πετρελαϊκές εταιρίες και εντατικοποίηση της εποπτείας των εργασιών τους χωρίς πολύμηνες καθυστερήσεις όπως, δυστυχώς, έγινε με τη γεώτρηση της Total στο τεμάχιο 11 που καθυστέρησε έναν ολόκληρο χρόνο.
Άμεση προώθηση των σχεδίων κατασκευής ηλεκτρικών διασυνδέσεων της Κύπρου, σε πρώτη φάση με την Αίγυπτο και το Ισραήλ και σε δεύτερη φάση με την Ελλάδα και μέσω αυτής την υπόλοιπη Ευρώπη. Οι διασυνδέσεις αυτές θα βοηθήσουν στο άνοιγμα της εσωτερικής αγοράς ηλεκτρισμού και θα τερματίσουν την ηλεκτρική απομόνωση της Κύπρου, ενισχύοντας έτσι την ενεργειακή της ασφάλεια.
7.8. Η διεθνής αποδόμηση του ψευδοκράτους
Ενίσχυση και τροποποίηση της υφιστάμενης νομοθεσίας ώστε να εφαρμόζεται στην πράξη η απαγόρευση της χρήσης του κατεχόμενου αεροδρομίου της Τύμπου.
Ενίσχυση των τεχνολογικών δυνατοτήτων παρακολούθησης της διέλευσης πολιτών και αγαθών μέσα από τα ανοικτά σημεία διέλευσης της πράσινης γραμμής έτσι ώστε να εφαρμοσθεί με μεγαλύτερη επιτυχία η ισχύουσα νομοθεσία.
Εφαρμογή του νόμου που προνοεί την απαγόρευση της εισόδου των εποίκων στις ελεύθερες περιοχές.
Αφαίρεση του διαβατηρίου της Κυπριακής Δημοκρατίας από τους «ψευδο-υπουργούς» και τους ανώτατους αξιωματούχους του κατοχικού καθεστώτος, που προβαίνουν σε αποσχιστικές ενέργειες. Είναι αδιανόητο οι προπαγανδιστές της διχοτόμησης να ταξιδεύουν με διαβατήρια της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ποινικοποίηση της δραστηριότητας ξένων επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στις κατεχόμενες περιοχές και δεν κατέχουν τις προβλεπόμενες από την κυπριακή νομοθεσία άδειες λειτουργίας
Αυστηρή και αποτελεσματική εφαρμογή των ελέγχων που προβλέπεται από τον «Κανονισμό της Πράσινης Γραμμής» στα οδοφράγματα.
Εφαρμογή του υφιστάμενου νόμου για την ποινική δίωξη κτηματομεσιτικών εταιριών τρίτων χωρών που εμπορεύονται περιουσίες στα Κατεχόμενα.
Λήψη μέτρων εναντίον ξένων ταξιδιωτικών οργανισμών που δραστηριοποιούνται στην κατεχόμενη Κύπρο.
7.9. Μέτρα επανενσωμάτωσης των Τουρκοκυπρίων στην Κυπριακή Δημοκρατία
Οι Ελληνοκύπριοι επιθυμούμε την ειρηνική συνύπαρξη με τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας.
Το μέλλον και η ευρωπαϊκή προοπτική του συνόλου του κυπριακού λαού, διασφαλίζεται μόνο μέσα από την Κυπριακή Δημοκρατία.
Είναι αναγκαία, η οικοδόμηση κλίματος εμπιστοσύνης και συνύπαρξης καθώς και η μείωση της εξάρτησης των Τουρκοκυπρίων από την Τουρκία. Προς αυτή την κατεύθυνση και με πλήρη σεβασμό στην υπόσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας, προτείνουμε:
Το διορισμό Τουρκοκύπριου πολίτη ως Προεδρικού Επιτρόπου για θέματα Τουρκοκυπρίων.
Το σχεδιασμό και την υλοποίηση διαρκούς εκστρατείας ενημέρωσης των Τουρκοκύπριων, αξιοποιώντας και τις δυνατότητες επικοινωνίας που παρέχει η σύγχρονη τεχνολογία.
Τη διερεύνηση ενδεχόμενης συνεργασίας στους τομείς της εμπορίας ηλεκτρικού ρεύματος και φυσικού αερίου.
Τη διερεύνηση ενδεχόμενης συνεργασίας στον τομέα ύδρευσης και αξιοποίησης των υδάτινων πόρων της Κύπρου.
Τη διερεύνηση των δυνατοτήτων συνεργασίας για προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και την αντιμετώπιση πυρκαγιών ή άλλων φυσικών καταστροφών.
Τη διεύρυνση της συνεργασίας στον τομέα της προστασίας της θρησκευτικής και πολιτιστικής κληρονομιάς του νησιού.
ΚΥΠΕ – ΚΥΠΡΟΣ/Λευκωσία 29/09/2017 11:53