Ένας παράλληλος κόσμος: Η Ευρώπη, το ΔΝΤ, η Δημοκρατία, η Μερκελ, με το βλέμμα του Αλέξη…
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Μητσοτάκης: Μέτρο σύγκρισης των ευρωεκλογών το αποτέλεσμα των προηγούμενων * Η αντιπολίτευση θέλει εκλογές – δημοψήφισμα κατά της κυβέρνησης, σηκώνουμε το γάντι
Η Ν.Δ. για τις «ευπρόσδεκτες» ψήφους των Σπαρτιατών από τον ξάδερφο του Στέφανου Κασσελάκη: Σε κανονικό κόμμα θα είχε διαγραφεί, τι απαντά ο ΣΥΡΙΖΑ
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΕΤΡΑΚΗ
Τα μάθατε τα νέα; Η «νέα» Ευρώπη, αυτή που θα αρχίσει να αναζητεί προσανατολισμό τώρα που κλείνει τα 60 χρόνια της, βρήκε αρχηγό, βρήκε ιδεολογική κατεύθυνση και όραμα.
‘Η τουλάχιστον έτσι νομίζουν όσοι συμβούλεψαν τον Αλέξη Τσίπρα, αντί να ασκήσει πραγματικά ευρωπαϊκή πολιτική και να εχει η Ελλάδα μια ουσιαστική συμβολή στην συζήτηση για το μέλλον της Ευρώπης, προτίμησε να στείλει κάποια ομιλία του από την ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ και την λίστα που είχε δώσει η Βελκουλεσκου στον Τσακαλώτο και στην Αχτσιογλου.
Ο πολιτικός ο οποίος πολέμησε όσο λίγοι άλλοι την Ευρώπη και ήταν ο πρώτος από μια ομάδα λαϊκιστών ευρωφοβικών κινημάτων που αναδείχθηκαν επενδύοντας στην αγωνία και στον φόβο των πολιτών, επιχειρεί να εμφανισθεί Ευρωπαΐστης.
Όχι όμως στην Ευρώπη αυτή που ζούμε αναπνέουμε (και μας εχει δώσει και το κάτι τις μας εδώ και 36 χρόνια), αλλά σε εκείνη που θα ήθελε να είναι. Σε μια Σοβιετία η οποία κατέρρευσε στο Ανατολικό μπλοκ ενώ στην Ελλάδα δεν μπορέσαμε να την απολαύσουμε μετα την ήττα των «παππούδων» του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ…
Η μεγαλομανία, κύριο χαρακτηριστικό της ηγεσίας της κυβέρνησης έκανε το θαύμα της: η Ε.Ε. για να υπάρξει θα πρέπει να αρέσει στον Αλέξη. Αλλιώς η Ευρώπη χάθηκε, χωρίς την εύνοια του Αλέξη… Η Ευρώπη για να υπάρχει πρέπει να είναι χρήσιμη στον Αλέξη. Και για να είναι χρήσιμη θα πρέπει ακόμη και στην επετειακή διακήρυξη της να συμπεριλάβει την λίστα αιτημάτων του Αλέξη. Ώστε μετα να την στείλει στην Ντελια και να την πείσει έτσι να άρει τους όρους των Μνημονίων που υπέγραφε το 2015.
Είναι το γνωστό κόλπο: εφαρμόζουμε το Μνημόνιο το οποίο ποτέ δεν αγαπήσαμε αλλά το υπογράψαμε…
Η νέα σημαία, το φλάμπουρο του κ. Τσίπρα είναι η επιστροφή των συλλογικών συμβάσεων… Παλι καλά πού δεν σκέφθηκε να βάλει, την ΔΕΗ, τον ΦΠΑ στα σουβλάκια καθώς και αυτά ήταν κατά ένα τρόπο κοινοτικό κεκτημένο… Για να μην ξεχάσουμε το τιμημένο τσίπουρο και την δοξασμένη φέτα.. Αυτά γιατι να μην μπουν στην διακήρυξη της Ρώμης;
Ο κ. Τσίπρας με την επιστολή του, που επικαλείται την Ευρώπη των συλλογικών συμβάσεων εργασίας δείχνει να αδυνατεί να αντιληφθεί ότι εάν όπως στην Ελλάδα υπάρχουν 1,5 εκατομμύριο άνεργοι και 1-2 εκατομμύρια υποαμειβόμενοι, δεν εχει καμία σημασία η Συλλογική Σύμβαση.
Ότι για να γίνεις φιλάνθρωπος πρέπει να έχεις να μοιράσεις. Αλλιώς κάνεις αυτό που κάνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ: μοιράζεις μιζέρια και φτώχεια και μετα έρχεσαι να υπόσχεσαι Συλλογικές Συμβάσεις και συσσίτια…
Η «Ευρώπη παραδόθηκε στο ΔΝΤ» καταγγέλλει σε ιταλικό πανεπιστημιακό αμφιθέατρο εκείνος που η υπογραφή του φιγουράρει μέσω του αντιπροσώπου του Ευκλείδη Τσακαλωτου στο παρακαλετό αίτημα για παραμονή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα.
Αλλά και εκεί είναι το παράλληλο «όραμα» του κ. Τσίπρα: Είναι υπερ του ΔΝΤ, αλλά αυτού που θα ήθελε να είναι: να δίνει δάνεια, να ζητά την μείωση του χρέους και των πλεονασμάτων και είναι εναντίον εκείνου του ΔΝΤ που θέλει μέτρα…
Θέλει λέει την δημοκρατική, κοινωνική και οικολογική επανίδρυση της Ευρώπης…
Ωραία όλα αυτά αλλά δεν θα πρέπει να τρώμε και κάτι; Για την ανάπτυξη που θα δημιουργήσει πλούτο ο κ. Τσίπρας δεν εχει να πει κάτι; Ότι κοινωνικό κράτος χωρίς παραγόμενο πλούτο δεν υπάρχει; Ότι συλλογικές συμβάσεις με στρατιές ανέργων δεν έχουν καμία απολύτως αξία πάρα μόνο τις θριαμβολογίες της κ. Αχτσιόγλου στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ; Ότι Οικολογική Ευρώπη, δεν κτίζεται με τα φαραωνικά έργα, με τα τοπικά δημοψηφίσματα εναντίον των επενδύσεων σε ηλιακή και αιολική ενέργεια…
«Δεν θα παραδώσουμε ποτέ τον λαό μας στους «yes-men”των δυνάμεων εκείνων στην Ευρώπη και αλλού που θέλουν την Ελλάδα στον «ζουρλομανδύα» της λιτότητας για πολλά χρόνια ακόμα” είπε ο κ. Τσίπρας παραβλέποντας μια λεπτομέρεια: στις Δημοκρατίες δεν αποφασίζεις εσύ αλλά ο λαός ποιος θα τον κυβερνά.
Πολύ απλά ο κ. Τσίπρας είναι υπερ της Ευρώπης, όταν η Ευρώπη είναι αυτή που του ταιριάζει, όπως είναι βαθύτατα δημοκράτης όσο αυτή η Δημοκρατία εξυπηρετεί τον σχεδιασμό του, είναι υπερ του ΔΝΤ όσο το Ταμείο στηρίζει κάποια από τα αιτήματα του, είναι υπερ της κ. Μερκελ όσο του κάνει τα χατίρια..
Ετσι εξέθεσε την χώρα, επιβεβαιώνοντας οτι βλέπει την Ευρώπη σαν κουμπαρά, που οι άλλοι θα τον γεμίζουν για να τον αδειάζει η ΣΥΡΙΖΑ με τι ωραίες σοσιαλιστικές ιδέες του. Νόμισε ότι στέλνοντας μια επιστολή, απειλώντας δήθεν με βέτο , βγάζοντας και μια ομιλία σε ένα ιταλικό πανεπιστήμιο θα καθαρίσει επικοινωνιακά το τριήμερο, να έχουν και οι ταλαίπωροι βουλευτές του να λένε καμιά μ….α στις εκλογικές περιφέρειες τους. Για τον Αλέξη που …αλλάζει την Ευρώπη.
Η Ευρώπη δεν είναι όμως Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ… Κι ας την βλέπει έτσι ο κ. Τσίπρας. Κακο δικό μας…