Το δίλημμα και το αυτομαστίγωμα της Μέρκελ: Ανησυχία από την άνοδο της ακροδεξιάς
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Γράφει ο Γιώργος Παυλόπουλος
Αρθρογράφος της ΗΜΕΡΗΣΙΑ΅
Πριν από ένα ακριβώς χρόνο, σε μια στιγμή που η Γερμανία «πολιορκούνταν» από εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες και η καγκελάριός της αντιμετωπιζόταν ως «μητέρα» ή ημίθεη στα στρατόπεδα που είχαν στήσει στη διαδρομή προς τη… χώρα της επαγγελίας, η Άνγκελα Μέρκελ έκανε την περίφημη δήλωση «θα τα καταφέρουμε».
Με τον τρόπο αυτό, επιχείρησε να καθησυχάσει τους πάντες: Τους πρόσφυγες ότι η χώρα της θα παραμείνει φιλόξενη και θα συνεχίσει να τους παρέχει άσυλο, τους Ευρωπαίους εταίρους ότι το Βερολίνο θα συνεχίσει να ηγείται της προσπάθειας να δοθεί μια κοινά αποδεκτή λύση στο πρόβλημα και τους συμπολίτες της ότι δεν θα κινδυνεύσει ούτε η ασφάλειά τους ούτε το επίπεδο ζωής τους.
Με την ευκαιρία της επετείου από εκείνη ακριβώς τη δήλωση, η Μέρκελ έκανε μία ομιλία η οποία έμοιαζε περίπου με… αυτομαστίγωμα. Αναφερόμενη στα «λάθη» που έγιναν από τη Γερμανία αλλά και στην αδιαφορία που επιδείχθηκε απέναντι στο πρόβλημα για μεγάλο χρονικό διάστημα, επί της ουσίας παραδέχθηκε ότι η ίδια και η κυβέρνησή της τα έκαναν θάλασσα σε όλους τους τομείς. Κάτι, άλλωστε, που έχουν διαπιστώσει στο μεταξύ οι πάντες, εντός και εκτός συνόρων: Οι αιτίες του προβλήματος δεν έχουν εκλείψει καθώς ο πόλεμος συνεχίζεται, τα κλειστά σύνορα μπορεί να έχουν μειώσει τον αριθμό των αφίξεων στην Ευρώπη όχι όμως και τους θανάτους στη Μεσόγειο, η συμφωνία με την Τουρκία του Ερντογάν είναι στον αέρα, η πλειοψηφία των Γερμανών (και των περισσότερων Ευρωπαίων) αντιμετωπίζουν τους πρόσφυγες ως απειλή, η ΕΕ παραμένει διχασμένη και χωρίς ενιαία γραμμή, ενώ η Ακροδεξιά κάνει κυριολεκτικά «πάρτι».
Όσο για το ενδεχόμενο πολιτικών σεισμών, δεν είναι πλέον μια υπόθεση εργασίας που αφορά τους «άλλους», καθώς αγγίζει άμεσα την ίδια τη Γερμανία και την καγκελάριό της. Για παράδειγμα, στις εκλογές που διεξάγονται την Κυριακή στο κρατίδιο του Μεκλεμβούργου-Πομερανίας, οι εκτιμήσεις φέρνουν το ακροδεξιό ξενοφοβικό μόρφωματης «Εναλλακτικής για τη Γερμανία» να συγκεντρώνει ποσοστό της τάξης του 20% και να πλησιάζει σε απόσταση αναπνοής τους Χριστιανοδημοκράτες και τους Σοσιαλδημοκράτες, αντλώντας ψηφοφόρους από όλες τις πολιτικές πτέρυγες. Και σαν να μην έφτανε αυτό, οι εκπρόσωποι της AfD δεν δίστασαν να δηλώσουν δημοσίως ότι δεν θα διστάσουν να συνεργαστούν ακόμη και με τους νεοναζί του κόμματος NPD, εφόσον αυτό ξεπεράσει πάλι το όριο του 3% (το 2011 είχε φτάσει στο 6%) και εισέλθει στην τοπική βουλή!
Το συγκεκριμένο κρατίδιο δεν αποτελεί εξαίρεση. Πέρα από το γεγονός ότι στις εκλογές του περασμένου Μαρτίου στη Σαξονία-Άνχαλτ η AfD εκτινάχθηκε στο 24,3% και έλαβε τη δεύτερη θέση, οι δημοσκοπήσεις που γίνονται ενόψει των βουλευτικών εκλογών που θα γίνουν τον Σεπτέμβριο του 2017 δικαιώνουν απολύτως όσους ανησυχούν σοβαρά για τις εξελίξεις. Για του λόγου το αληθές, σύμφωνα με έρευνα του ινστιτούτου Forsa, το πανεθνικό ποσοστό της Ένωσης Χριστιανοδημοκρατών και Χριστιανοκοινωνιστών (CDU/CSU) έχει υποχωρήσει περαιτέρω στο 33%, ενώ το αντίστοιχο της AfD ενισχύθηκε κατά δύο μονάδες και φτάνει στο 12%, διεκδικώντας με αξιώσεις την τρίτη θέση, πίσω από το SPD που αγκομαχά για να μείνει πάνω από το 20%.
Η εικόνα αυτή, σε συνδυασμό με το μέτωπο που έχουν ανοίξει οι Βαυαροί εταίροι της κυβέρνησης (ο θέσεις τους επί της ουσίας απέχουν ελάχιστα από εκείνες της AfD) απέναντι στην… κυβερνητική πολιτική και την ίδια τη Μέρκελ, είναι η βασική αιτία για την αναποφασιστικότητα που επιδεικνύει η τελευταία για το δικό της μέλλον. Θα διεκδικήσει, άραγε, μια τέταρτη θητεία η οποία θα την καταστήσει την μακροβιότερη καγκελάριο στη μεταπολεμική ιστορία της Γερμανίας; Ή θα επιλέξει να την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια;
Ενίσχυση ακροδεξιών
Η αποτυχία σε όλα τα μέτωπα όσον αφορά τη διαχείριση του προσφυγικού έχει προκαλέσει τη ραγδαία ενίσχυση του ακροδεξιού μορφώματος της AfD, που φιλοδοξεί να κάνει μία ακόμη επίδειξη δύναμης την ερχόμενη Κυριακή και απειλεί τις ισορροπίες του πολιτικού σκηνικού.