Μια ελληνική τραγωδία σε ένα σκλαβωμένο ελληνικό θέατρο: Δεν αξίζει στην «Αντιγόνη»…
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Στην Αγκυρα η Μαρία Άνχελα Ολγκίν Κουεγιάρ, συναντήθηκε με τον Χακάν Φιντάν πριν επανέλθει στην Κύπρο: Αποκλειστικό θέμα το Κυπριακό στη συνομιλία της με τον Τούρκο υπουργό
Εορτασμοί για 20χρονα ένταξης της Κύπρου στην Ε.Ε. και την Ημέρα Ευρώπης το Σάββατο στο Μόλο Λεμεσού: Παρουσία του προέδρου Χριστοδουλίδη
Γράφει ο Φρίξος Δαλίτης
Ο πολιτισμός μπορεί να αποτελέσει σημείο αναφοράς για την ειρήνη των λαών και σίγουρα δεν μπορεί να εμπλέκεται στην πολιτική ή η πολιτική να εμπλέκεται σ’ αυτόν. Σε κάποιες περιπτώσεις όμως αυτό είναι αναπόφευκτο, απ’ όποια σκοπιά και να το δει κάποιος, όσο και αν κάποιοι προσπαθούν να πείσουν για το αντίθετο.
Έτσι ακριβώς συμβαίνει και στην περίπτωση της προγραμματισμένης για αύριο παράστασης της τραγωδίας του Σοφοκλή «Αντιγόνη» στο αρχαίο θέατρο της κατεχόμενης Σαλαμίνας. Πρόκειται για ένα γεγονός το οποίο, δυστυχώς, λόγω των τετελεσμένων της εισβολής, έχει πολιτικές προεκτάσεις, όσο κι αν κάποιοι θεωρούν ότι όλος αυτός ο θόρυβος γίνεται για λεπτομέρειες. Δεν είναι όμως λεπτομέρειες το να διοργανώνεις ένα μεγάλο πολιτιστικό γεγονός, μιαν από τις πιο αξιόλογες θεατρικές παραστάσεις, σε ένα από τα ιστορικότερα αρχαία θέατρα, όχι μόνο της Κύπρου, αλλά και του ελληνισμού γενικότερα. Το οποίο, όμως, βρίσκεται υπό κατοχή και οι κατακτητές του παρουσιάζονται ως ιδιοκτήτες και διαχειριστές του.
Συν τοις άλλοις, πρόκειται για μία παράσταση η οποία αποτελεί συνεργασία του Εθνικού Θεάτρου Ελλάδος με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου. Αυτό από μόνο του δίνει μιαν άλλη διάσταση στο όλο γεγονός, είτε το παραδέχονται κάποιοι, είτε όχι. Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά στο σχετικό ρεπορτάζ του «Φιλελεύθερο» του περασμένου Σαββάτου ένας εκ των μεγαλύτερων, εάν όχι ο μεγαλύτερος εν ζωή Κύπριος ποιητής, Κυριάκος Χαραλαμπίδης, «αν πρέπει να εξηγήσω το γιατί δεν πρέπει να γίνει η παράσταση, είναι σαν να εξηγώ τα αυτονόητα…».
Αλλά πέραν όλων των πιο πάνω, η συγκεκριμένη παράσταση έχει και έναν ιδιαίτερα συμβολικό χαρακτήρα. «Στο έργο αυτό», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην παρουσίασή του στην ιστοσελίδα του ΘΟΚ, «ένα από τα αρτιότερα της αρχαίας ελληνικής δραματουργίας, η θεματική της σύγκρουσης μεταξύ των νόμων της ηθικής και των νόμων της πολιτείας φτάνει στην κορύφωσή της, με τους δύο ήρωες να επαληθεύουν την τραγική τους υπόσταση, κρατώντας, μέχρι τέλους, τη θέση στην οποία τους έφερε η μοίρα».
Η «Αντιγόνη» του Σοφοκλή δεν είναι ένα έργο… σύμβολο κοινής παράδοσης και κουλτούρας των δύο κοινοτήτων. Είναι μια αρχαία ελληνική τραγωδία, σύμβολο του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, όπως σύμβολό του είναι και το θέατρο της Σαλαμίνας. Ένα έργο μέσα από το οποίο αναδεικνύονται οι αρετές και η κοσμοθεωρία της αρχαίας Ελλάδας. Μια τραγωδία η οποία αναδεικνύει μέσα από την ηρωίδα την πίστη μέχρι τέλους προς το ηθικά σωστό, με τίμημα ακόμη και τον θάνατο. Με την τραγωδία να κορυφώνεται μέσα από τη γενική αντίληψη της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας περί της ισορροπίας και του μέτρου, η οποία διασαλεύεται από την αλαζονική στάση του Κρέοντα, που οδηγεί στην Ύβριν προς τους θεούς, για να ακολουθήσουν η Άτη και η Νέμεσις, να αποκαταστήσουν τις ισορροπίες με τραγικό τρόπο για τον Κρέοντα…
Ε, λοιπόν, για όλους αυτούς τους λόγους δεν αξίζει στην «Αντιγόνη» μια τέτοια παράσταση υπό τέτοιες πραγματικότητες. Είτε το αντιλαμβάνονται κάποιοι, είτε όχι…
- Ο Φρίξος Δαλίτης είναι δημοσιογράφος της εφημερίδας Φιλελεύθερος – www.philenews.com