Μήπως ο κ. Τσίπρας πρέπει να κάνει την απόλυτη μεταγραφή; Να φέρει τον Χάρη από την Κύπρο;
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ο θαλάσσιος διάδρομος για την ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα προχωράει γρήγορα και σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα ενημερώνει η αμερικανική USAID
Προβάδισμα με βραχεία κεφαλή του ΔΗΣΥ έναντι του ΑΚΕΛ για τις ευρωεκλογές: Δημοσκόπηση για τις εκλογές της 9ης Ιουνίου στην Κύπρο, ποιοι υποψήφιοι προηγούνται
Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Η Ελλάδα βρίσκεται και πάλι στον «αέρα» και η νέα κρίση -όμοια αυτής του περασμένου Ιουλίου- μοιραία θα επαναληφθεί, εάν οι δανειστές τηρήσουν την ίδια σκληρότατη στάση και η κυβέρνηση επιμένει στις αδιαπραγμάτευτες θέσεις της.
Βεβαίως, για να είμαστε δίκαιοι, τα νέα μέτρα που ζητούν οι Ευρωπαίοι «εταίροι» και το ΔΝΤ είναι εξαιρετικά δύσκολο να υλοποιηθούν και λογικό είναι ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας να οσμίζεται και να φοβάται ότι θα έχει την τύχη του μοιραίου, για την Ελλάδα, Γιώργου Παπανδρέου. Και αναφέρομαι σαφέστατα στον εξαναγκασμό του να παραιτηθεί, υπό το βάρος της ανικανότητάς του, και να παραδώσει τα ηνία της χώρας στον Λουκά Παπαδήμο, ο οποίος δεν πέτυχε τίποτα το ουσιαστικό για τη χώρα.
Ο Αλέξης Τσίπρας δεν φαίνεται να φοβάται την παρούσα στιγμή την εκ των έσω ανατροπή, όπως συνέβη τον χειμώνα του 2011 στον κ. Παπανδρέου, αλλά εάν επιχειρήσει να ψηφιστούν τα επιπλέον μέτρα, μπορεί να βρεθεί προ εξαιρετικά δυσάρεστης εκπλήξεως. Οι επιλογές του είναι σχεδόν μηδενικές, επειδή τα ταμεία είναι άδεια και τα αποθέματα ελάχιστα. Την ίδια στιγμή, οι δόσεις του Ιουλίου προς τους δανειστές μειώνουν τα περιθώρια ελιγμών του και τον εξαναγκάζουν να σκέφτεται τις επιλογές του.
Εχει, όμως, επιλογές; Αυτό είναι το ερώτημα του ενός εκατομμυρίου…
Τι θα μπορούσε να πράξει; Μα «να το κάνει όπως ο Χάρης Γεωργιάδης», ο νεαρός υπουργός Οικονομικών της Κύπρου, που επελέγη από τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας για να θυσιαστεί (η λέξη χωρίς εισαγωγικά).
Παρακολούθησα εκ του σύνεγγυς την πορεία και την προσπάθειά του και εντυπωσιάστηκα. Πολλοί συμπατριώτες στο νησί δεν συμφωνούν μαζί μου, και σέβομαι την άποψή τους. Γνωρίζοντας ότι η αποτυχία του ελληνικού προγράμματος οφειλόταν στην ανικανότητα της εφαρμογής του, έλπιζα ότι στην Κύπρο δεν θα έκαναν το ίδιο λάθος. Και δεν το έκαναν διότι ο κ. Γεωργιάδης γνώριζε πως το νησί δεν είχε την παραμικρή πολυτέλεια να παραμείνει στο Μνημόνιο με ανοικτό το εθνικό θέμα του Κυπριακού.
Αν και συνειδητά εναντίον του Μνημονίου στην Ελλάδα -και το δηλώνω με υπερηφάνεια, διότι γνώριζα πως ο μηχανισμός του ΔΝΤ ήταν στην ουσία «θανατηφόρα αγκαλιά», στην οποία μας έσυραν οι διεφθαρμένοι πολιτικοί-, με ανακούφιση άκουσα την αναγγελία της εξόδου της Κύπρου από το Μνημόνιο. Και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο Κύπριος υπουργός Οικονομικών το πάλεψε και το υλοποίησε και πολλές φορές βρέθηκε ένα βήμα μπροστά από τους αντιπροσώπους των δανειστών. Στην Ελλάδα ήμασταν πάντα ουραγοί και η καταστροφή λογικά θα ακολουθούσε.
Η Ελλάδα κατέφυγε στους δανειστές λόγω της ανικανότητας των πολιτικών της. Το έχω αποδείξει και θα το επαναλάβω: Αυτοί φέρουν αποκλειστικά την ευθύνη και όχι ο λαός. Από κει και πέρα, και αφού μας επέβαλαν τον μηχανισμό της Ε.Ε. και του ΔΝΤ, δεν τίμησαν την υπογραφή τους και δεν υλοποίησαν τις υποσχέσεις τους. Και το σπουδαιότερο είναι ότι αρνήθηκαν να υλοποιήσουν το πρόγραμμα, που οι ίδιοι αποδέχθηκαν, για να απελευθερωθούμε από τα δεσμά. Ηταν ένα ακόμα λάθος και θα το καταγράψει η Ιστορία.
Οι δανειστές δεν είναι άμοιροι ευθυνών, διότι τους πολίτες τιμωρούν, όχι τους πολιτικούς. Δεν έχουν την παραμικρή ευαισθησία και δεν σημαίνει τίποτα γι’ αυτούς η καταστροφή ενός λαού.
Στη Νέα Υόρκη ο αναπληρωτής υπουργός Αμυνας, Δημήτρης Βίτσας ζήτησε να μιμηθούμε τους Κύπριους. Και το εννοούσε μιλώντας στο ετήσιο συνέδριο της Κυπριακής Ομοσπονδίας Αμερικής. Ομως, σκέφτομαι, μήπως είναι καλύτερα για τον κ. Τσίπρα και τον ελληνικό λαό να κάνει μετεγγραφή στην Ελλάδα τον κ. Γεωργιάδη;
Ειλικρινά δεν αστειεύομαι…
http://WWW.ETHNOS.GR – WWW.MIGNATIOU.COM