Ο έξω κόσμος της Κύπρου: Υποδειγματικά ολοκληρώθηκε το Συνέδριο της Ομοσπονδίας
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Στην κόψη του ξυραφιού οι σχέσεις της Αμερικής και της Τουρκίας: Ο Ερντογάν δεν ενημέρωσε ούτε τον Φιντάν για την απόφαση του να ακυρώσει την επίσκεψη του στις ΗΠΑ!
Η Γαλλία διαθέτει 300 πυρηνικές βόμβες και οι Ηνωμένες Πολιτείες πυρηνικά όπλα σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, εδώ και πολλές δεκαετίες: Φτάσαμε στο κατακάθι της καταστροφής;
Του Πανίκου Παναγιώτου
www.philenews.com
Μερικοί μετανάστευσαν στην Αμερική τις δεκαετίες του ’50, ’60 και ’70. Αρκετοί έγιναν μετανάστες μετά τον ξεριζωμό τους από τη γενέθλια γη το 1974. Άλλοι παρέμειναν στις Ηνωμένες Πολιτείες μετά την ολοκλήρωση των σπουδών τους. Και πολλοί γεννήθηκαν στην Αμερική, αλλά κατάγονται από το νησί μας.
Οι εν λόγω κατηγορίες ομογενών συναποτελούσαν τους αντιπροσώπους 25 σωματείων που συμμετείχαν στο ετήσιο συνέδριο της Ομοσπονδίας Κυπρο- αμερικανικών Οργανισμών που πραγματοποιήθηκε στη Νέα Υόρκη. Όλοι είχαν ένα κοινό σημείο αναφοράς και ένα κοινό προορισμό: τον τόπο μας. Το φετινό συνέδριο ήταν από τα πιο μαζικά και κυρίως ξεχώρισε για την έντονη παρουσία νέων ανθρώπων, αναδεικνύοντας ένα ενθαρρυντικό σημάδι για το μέλλον της ομοσπονδίας και γενικότερα της οργανωμένης κυπριακής παροικίας στις ΗΠΑ.
Την κυπριακή Κυβέρνηση εκπροσώπησε ο επίτροπος Ανθρωπιστικών Θεμάτων και Αποδήμων Φώτης Φωτίου και την ελληνική ο αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας Δημήτρης Βίτσας. Τον Κώστα Τσέντα διαδέχθηκε στην προεδρία ο Κυριάκος Παπαστυλιανού, ο οποίος έθεσε ως προτεραιότητα τη δημιουργία Κυπριακού Πολιτιστικού Κέντρου στην αμερικανική μεγαλούπολη για να μετατραπεί σε κυψέλη έκφρασης και παραγωγής πολιτισμού.
Νέος εκτελεστικός αντιπρόεδρος είναι ο Τάσος Ζαμπάς και στις υπόλοιπες θέσεις εκλέχθηκαν ή επανεκλέχθηκαν άτομα που υπηρετούν κυπριακούς φορείς για αρκετά χρόνια. Ο πρόεδρος της ΠΣΕΚΑ, Φίλιπ Κρίστοφερ, κάλεσε τους συνέδρους «να μην παρασύρονται» από δημοσιεύματα ότι «δήθεν επίκειται λύση του Κυπριακού σύντομα, γιατί υπάρχει ακόμα πολλής δρόμος», όπως είπε, προσθέτοντας ότι «καμία λύση δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή αν δεν γίνουν δεκτά τα δημοκρατικά δικαιώματα και οι αξίες που απολαμβάνουμε στις Ηνωμένες Πολιτείες».
Αυτός λοιπόν είναι ο έξω κόσμος της Κύπρου. Με αρετές και ελαττώματα. Με δυνατότητες και αδυναμίες, όπως συμβαίνει παντού. Αλλά συνάμα με ένα αλλιώτικο νοσταλγικό άγγιγμα στην πατρίδα μας και με μια πιο καθάρια σκέψη για το εθνικό ζήτημα επειδή βρίσκεται μακριά και είναι λιγότερο επηρεασμένος από κομματικές αντιπαραθέσεις και μικρότητες.
Πρόκειται για ένα μεγάλο κεφάλαιο που θα μπορούσε να κάνει πολύ περισσότερα, να δράσει πιο συντονισμένα και να αξιοποιηθεί πολύ πιο ουσιαστικά και αποτελεσματικά από τη Λευκωσία.