Πόλεμος, επεμβάσεις και Προσφυγικό: Ελλάδα και Τουρκία υποχείρια του ΝΑΤΟ




Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΒΒΑΔΙΑ*

«Ελλάδα και Τουρκία θα συνεχίσουν να προσφέρουν φιλοξενία στους κυνηγημένους» δήλωσε ο Eλληνας πρωθυπουργός. Τη «φιλοξενία και τον ανθρωπισμό» των κυβερνήσεων των δύο χωρών που είναι υποχείρια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ βιώνουν καθημερινά οι λαοί τους και οι ατέλειωτες ροές των προσφύγων.

Ειδικότερα για την ελληνική κυβέρνηση δεν υπάρχει πρόταση της ΕΕ για το Προσφυγικό που να μην έχει αποδεχτεί, παρουσιάζοντάς την ανθρωπιστική. Παράλληλα αποδέχτηκε την παρέμβαση του ΝΑΤΟ σε ρόλο χωροφύλακα στο Αιγαίο εγκυμονώντας κινδύνους για τη δημιουργία τετελεσμένων, με βάση τη θεωρία των γκρίζων ζωνών. Μία παρέμβαση που με πρόσχημα τον «έλεγχο των προσφυγικών ροών», αναβαθμίζει τον ανταγωνισμό ΗΠΑ – Ρωσίας στη Μεσόγειο, εμπλέκει παραπέρα τη χώρα μας στα νατοϊκά πολεμικά σχέδια.

Από την πρόσφατη σύνοδο κορυφής ΕΕ – Τουρκίας των Βρυξελλών προκύπτει μια συμφωνία ανάθεσης της διαχείρισης-παρεμπόδισης των προσφυγικών ροών στην Ελλάδα και στο ολοκληρωτικό καθεστώς της Τουρκίας. Η υποταγή και η εξάρτηση, που βασίζεται στο δόγμα Τσίπρα «δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς», επιδιώκεται να καλυφθεί με τον εθελοντισμό της «φιλανθρωπίας» προς τους πρόσφυγες, που λειτουργεί σαν κολυμβήθρα του Σιλωάμ για να εξαγνίσει μια απάνθρωπη πολιτική. Σε αυτή την κατεύθυνση και οι «πρόθυμες» ΜΚΟ, που με την πολύπλευρη στήριξη κέντρων και υπηρεσιών έχουν «εξειδικευθεί» στη «φιλανθρωπία». Η «φιλανθρωπία» των κυβερνώντων δεν έχει καμιά σχέση με τις κινήσεις αλληλεγγύης συνδικάτων και οργανώσεων για να καλυφθούν βασικές ανάγκες των προσφύγων. «Αλληλεγγύη των δυστυχισμένων! Να το σύνθημα μιας καινούργιας δράσης, που μπορεί να φέρει τα πιο χειροπιαστά αποτελέσματα. Αλληλεγγύη οργανωμένη, ενεργητική, ζωντανή, θετική και έμπρακτη, είναι ο πρώτος όρος της σωτηρίας» είναι τα διαχρονικά λόγια του Δ. Γληνού (1932).

Oσο συνεχίζεται ο πόλεμος, σε συνδυασμό με την πολιτική των «κλειστών συνόρων», τόσο θα αυξάνονται οι ροές των μεταναστών και προσφύγων. Τα περιβόητα hotspots ή κέντρα υποδοχής είναι η εξωραϊσμένη ονομασία των στρατοπέδων συγκέντρωσης που πληθαίνουν αποτελώντας στίγμα για την ανθρωπιά και τον πολιτισμό μας. Η αλληλεγγύη στους πρόσφυγες-μετανάστες συνδέεται με το κλείσιμο των hotspot-στρατοπέδων συγκέντρωσης και με την εξασφάλιση ανθρώπινων συνθηκών διαβίωσης. Με την απομόνωση ρατσιστικών προκλήσεων των φασιστικών δυνάμεων και κάθε ρατσιστικής συμπεριφοράς. Ο αγώνας ενάντια στον πόλεμο και στις επεμβάσεις, όπως κι ο αγώνας για δικαιώματα, ενάντια στην εξαθλίωση και την εκμετάλλευση, είναι κοινή υπόθεση και συνδέεται με την ανατροπή των συνθηκών που τα προκαλούν.

* Εκπαιδευτικός – ερευνητής

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: