Οι κάτοικοι της Σκάλας Συκαμιάς παραδίδουν μαθήματα ανθρωπιάς…




Της ΕΛΛΗΣ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ

Μετράμε μήνες, μέρες, χέρια… Η θάλασσα ξεβράζει καθημερινά ανθρώπους. Μικρά παιδιά πνίγονται και μαζί μ’ αυτά κι εμείς…  Άλλη μια επίδειξη πολιτικής ανοησίας με αποτέλεσμα και επιχείρημα το θάνατο… Κι αναρωτιέμαι η Ευρώπη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της αλληλεγγύης, πόσα χρεώνει το κεφάλι; Και η δική μας κυβέρνηση ποιος ο ρόλος της και ποιος ο σκοπός; Και εμείς εδώ στο ίδιο έργο θεατές μα κάποιοι άλλοι πρωταγωνιστές…

Σήμερα, διάβασα την επιστολή των κατοίκων της Σκάλας Συκαμιάς Λέσβου προς το δήμαρχο του νησιού και κάπου εδώ σας την παραθέτω… Τελικά,   ο γονατισμένος ¨Έλληνας, ο Έλληνας που παλεύει εδώ χρόνια,  στα δικά του κύματα, και  ολοένα βουλιάζει στο δικό του πάτο,  ίσως καταφέρει και αποδείξει τι πάει να πει άνθρωπος – ανθρωπιά,  στον αιμοβόρο και σαρκοφάγο κόσμο του  σήμερα…

«Οι κάτοικοι της Σκάλας Συκαμιάς Λέσβου που υπογράφουμε το παρόν είμαστε οι περισσότεροι παιδιά και εγγόνια προσφύγων που μεγαλώσαμε ή μένουμε ακόμα στον προσφυγικό συνοικισμό του χωριού μας. Γνωρίζουμε επομένως καλά τους λόγους και τις αιτίες που κάνουν τους ανθρώπους να εγκαταλείπουν την πατρίδα τους και να παίρνουν τους δρόμους της προσφυγιάς και του ξεριζωμού. Ξέρουμε ότι η διέλευση προσφύγων από το χωριό μας και τον τόπο μας γίνεται από ανάγκη και όχι από επιλογή.

Αυτή η ανάγκη για ζωή και αξιοπρέπεια έχει μετατρέψει το χωριό μας και τον τόπος μας σε δρόμο διέλευσης του τεράστιου προσφυγικού ρεύματος. Έχουμε όλοι συνειδητοποιήσει ότι εδώ βρίσκονται τα σύνορα της αλληλεγγύης της ανθρωπιάς και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Συμμεριζόμαστε την άποψη ότι ο τόπος μας, παρ όλο που δοκιμάζεται από το ακανόνιστο και ανεξέλεγκτο προσφυγικό ρεύμα, που διαταράσσει την κανονικότητα του μικρού χωριού μας, πρέπει να παραμείνει τόπος ανθρωπιάς και αλληλεγγύης. Νοιώθουμε τους πρόσφυγες ως ένα κομμάτι της δικής μας ιστορίας και είμαστε απέναντί τους αλληλέγγυοι. Για το λόγο αυτό πιστεύουμε ότι έχουν κάθε δικαίωμα όπως όλοι οι επισκέπτες του χωριού μας χωρίς διακρίσεις να διέρχονται μέσα από το χωριό μας. Εμείς πρώτοι βιώνουμε την εξαιρετικά μεγάλη διατάραξη της καθημερινής ζωής στο χωριό μας και ξέρουμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν πολλοί συγχωριανοί μας. Όλοι δεχόμαστε καθημερινά μεγάλη πίεση. Ζούμε πρωτόγνωρες καταστάσεις. Συνεχή ρύπανση των δρόμων, της ακρογιαλιάς μας και των κοινοχρήστων χώρων, διατάραξη του τουρισμού, της οικονομικής λειτουργίας του χωριού και τόσα άλλα.

Για αυτό σας ζητούμε κ. Δήμαρχε να κάνετε ό,τι είναι δυνατόν για την ανακούφιση του χωριού μας. Επίσης θέλουμε να βοηθήσετε ώστε όλοι οι εμπλεκόμενοι με την προσφυγική κρίση που βρίσκονται στον χώρο μας να λειτουργούν με περισσότερο συντονισμό και τάξη. Δεν συμφωνούμε με την αναγκαστική διοχέτευση των προσφύγων από τον αγροτικό δρόμο, που περιφερειακά περνά έξω από το χωριό μας, διότι είναι πολύ πιο μακρύς από τον υπάρχοντα και θα δυσκολέψει αφάνταστα τους εξαντλημένους ανθρώπους, ηλικιωμένους και παιδιά. Επί πλέον είναι δύσβατος, δεν φωτίζεται τα βράδια με αποτέλεσμα η διέλευσή του να είναι επικίνδυνη. Η χρησιμοποίησή του για να «κρύψουμε» ανθρώπους, γιατί είναι πρόσφυγες, είναι προσβλητική για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και αντίθετη με τις αξίες μας και την προσφυγική ιστορία του χωριού μας.

Τα αισθήματα φιλοξενίας και φιλικής διάθεση που νοιώθουμε είναι ίδια για όλους τους ανθρώπους ανεξάρτητα από τους λόγους που μας επισκέπτονται. Βεβαίως θέλουμε ο προαναφερόμενος αγροτικός δρόμος να επισκευαστεί για να διευκολύνει την πρόσβαση των αγροτών μας στα χωράφια τους, καθώς και να χρησιμοποιηθεί για την αποσυμφόρηση της πλατείας του χωριού μας. Επί πλέον, κ. Δήμαρχε, με την στάση μας θέλουμε να ασπαστούμε τις ίδιες αξίες με σας και να υπηρετήσουμε την προσπάθειά σας να αναδειχτεί η Μυτιλήνη πρωτεύουσα της Ευρωπαϊκής αλληλεγγύης και πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης.

Ακόμα θέλουμε να τονίσουμε ότι είμαστε αλληλέγγυοι με τις ομάδες εθελοντών που αφιλοκερδώς βοηθούνε τους πρόσφυγες και επιθυμία μας είναι να παραμείνουν στον τόπο μας. Πέρα από όλα τα παραπάνω, δεν μπορούμε να μην παραδεχτούμε ότι το μεταναστευτικό και προσφυγικό ρεύμα έχει δημιουργήσει οικονομικά προβλήματα σε πολλούς επαγγελματίες της περιοχής μας. Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας και προς όλους αυτούς που δοκιμάζονται χωρίς να φταίνε και ζητάμε την λήψη μέτρων για την ανακούφισή τους. Ενδεικτικά, τέτοια μέτρα προς αυτή την κατεύθυνση θα μπορούσαν να είναι:

Η παραμονή των χαμηλών συντελεστών ΦΠΑ για το νησί μας, μικρά έργα από το ΕΣΠΑ που θα βελτιώσουν τις υποδομές του τόπου μας και θα τονώσουν την οικονομική ζωή της περιοχής μας, την κατεύθυνση του κοινωνικού τουρισμού προς την περιοχή μας, ειδικά την εποχή που δεν υπάρχει τουρισμός, την επιδότηση των ψαράδων μας που δεν μπορούν να ρίξουν πλέον τα δίχτυα τους στις παραλίες μας, την ένταξη όλων αυτών σε επιδοτούμενα 100% αναπτυξιακά Κοινοτικά Προγράμματα, την πρόσληψη του έκτακτου προσωπικού που προσλαμβάνει ο Δήμος, οι ΜΚΟ, καθώς και άλλοι συμπολίτες μας, όπως και όποιο άλλο μέτρο αποφασιστεί ή προταθεί από το Τοπικό Συμβούλιο της Κοινότητάς μας και τους αρμόδιους φορείς του τόπου μας. Ευχαριστούμε θερμά για το ενδιαφέρον σας. Οι υπογράφοντες κάτοικοι της Συκαμιάς …»

Λέσβος, Οκτώβριος 2015

«Νοιώθω σα να χτυπάμε τα κεφάλια μας στα σίδερα. Πολλά κεφάλια θα σπάσουν. Μα κάποια στιγμή, θα σπάσουν και τα σίδερα»…

Καλύτερο μήνα…

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: