Η σιωπηλή πλειοψηφία στα ελληνικά Πανεπιστήμια
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του ΕΡΡΙΚΟΥ ΜΠΑΡΤΖΙΝΟΠΟΥΛΟΥ
Οι εικόνες ήταν επιεικώς εξοργιστικές. Και φυσικά αποκαλυπτικές της κατάντιας στην οποία έχει οδηγήσει ο ανεγκέφαλος κομματισμός τα ΑΕΙ μας.
Θρασύτατοι φοιτητές και φοιτήτριες που διακατέχονται από την ψευδαίσθηση ότι η θέση που εξασφάλισαν σε κάποια πανεπιστημιακή σχολή δεν τους δίνει μόνο το δικαίωμα στη γνώση που η σχολή αυτή προσφέρει, αλλά τους καθιστά και συνιδιοκτήτες της, απέκλεισαν και προπηλάκισαν τις πρυτανικές αρχές στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας επειδή δεν τους αρέσουν τα μέτρα για τη φύλαξη των πανεπιστημιακών χώρων.
Αλλά το πρόβλημα δεν είναι αυτοί. Ή μάλλον δεν είναι μόνο αυτοί. Οπως δεν είναι και μόνο όσοι τους υποκινούν σε τέτοιες αθλιότητες, τις οποίες υποκριτικά βαφτίζουν «φοιτητικές διεκδικήσεις», ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτε άλλο παρά φτηνοί τραμπουκισμοί. Γιατί ποτέ και πουθενά στον κόσμο δεν αποτέλεσε φοιτητική διεκδίκηση το δικαίωμα στη βρώμα, τη χυδαιότητα, την παρανομία, τη θρασύτητα, τη χρήση βίας και σε μια σειρά άλλων ανάλογων συμπεριφορών που όχι μόνο δεν τιμούν αλλά και ευτελίζουν τη φοιτητική ιδιότητα.
Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν είναι μόνο αυτοί που ευθύνονται για όσα κάνουν. Είναι και οι άλλοι που φέρουν ακέραιη την ευθύνη για όσα δεν κάνουν. Και δεν μιλάμε για τους κάποιους δεκάδες ή έστω εκατοντάδες θερμοκέφαλους, αλλά για τους χιλιάδες και τους δεκάδες χιλιάδες φοιτητές που δεν κοπίασαν για να μπουν σε κάποια σχολή με τη φιλοδοξία να καταντήσουν κομματικοί παρατρεχάμενοι, αλλά για να τιμήσουν τους κόπους των γονιών τους και να σπουδάσουν.
Γιατί όλοι αυτοί ανέχονται παθητικά το νταβατζιλίκι των λίγων και έξαλλων; Γιατί δεν προστατεύουν τα δικαιώματά τους; Γιατί δεν παρεμβαίνουν ώστε να επιβάλουν με την ενεργό παρουσία τους τη δική τους βούληση, που δεν είναι άλλη από την ομαλή και απρόσκοπτη λειτουργία των σχολών;
Γιατί, σε τελευταία ανάλυση, δεν αυτοπροστατεύονται επιδιώκοντας να διασφαλίσουν για λογαριασμό τους το ίδιο επίπεδο γνώσεων που αποκτά ο αυριανός επαγγελματικός τους ανταγωνιστής σε ένα ξένο πανεπιστήμιο σήμερα ή σε ένα ιδιωτικό στην Ελλάδα αύριο; Γιατί, τελικά, αποδέχονται να παραμένουν βουβοί θεατές των όσων άλλοι αποφασίζουν γι’ αυτούς και χωρίς αυτούς;
Η σιωπηλή πλειοψηφία δεν είναι αναγκαστικά και βουβή.
ΠΗΓΗ: WWW.ETHNOS.GR, E-mail: [email protected]