«Σήκω Ανδρέα για να δεις το παιδί του ΔΝΤ»
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Υπερπροσοντούχοι οι έλληνες αλλά δουλειά δεν βρίσκουν: Η χώρα κατέχει το δεύτερο χαμηλότερο ποσοστό απασχόλησης στην ΕΕ- Στοιχεία Eurostat
Το πρόβλημα του τουρκικού αναθεωρητισμού και οι υπαρξιακά αναγκαίες στρατηγικές επιλογές της Ελλάδας: Η τουρκική ρητορική προφανώς απάδει από τις έωλες υποσχέσεις της…
Του ΘΑΝΑΣΗ ΠΑΠΑΔΗ
Πριν από 40 χρόνια, σαν χθες, ο Ανδρέας Παπανδρέου ίδρυσε το ΠΑΣΟΚ που έμελλε να διαδραματίσει ιστορικό ρόλο στη μετέπειτα πορεία της χώρας. Ο Ανδρέας Παπανδρέου αναμφίβολα, ένας από τους τελευταίους, αν όχι ο τελευταίος χαρισματικός ηγέτης που πέρασε από την Ελλάδα στη σύγχρονη ιστορία της, μπόρεσε να αφουγκραστεί τις ανάγκες της κοινωνίας και παρότι για μεγάλο διάστημα ακροβατούσε με ακραίες θέσεις, εντούτοις χειρίστηκε υποδειγματικά την πολιτική, που δεν είναι άλλη από την «τέχνη του εφικτού».
Για το ισοζύγιο, θετικής και αρνητικής συνεισφοράς στον τόπο, θα γράψει κάποια στιγμή και θα το αποτυπώσει ο ιστορικός του μέλλοντος. Όμως, από όποια πλευρά και αν το δει κανείς, θα διαπιστώσει ότι η προσφορά του ήταν θετική και συνέβαλε στην ανάκαμψη της χώρας, τόσο οικονομικά, όσο και κυρίως κοινωνικά.
Και από τον Ανδρέα Παπανδρέου, που έφυγε από τη ζωή το 1996, φτάνουμε στο σήμερα που ένα μικρό ΠΑΣΟΚ έχει χωριστεί σε δύο μεγάλες, όσο μπορεί κανείς να πει μεγάλη μία «φατρία» σε ένα κόμμα του 8%, τους «Παπανδρεϊκούς» (του Γιώργου) και τους άλλους…
Ο Γιώργος Ανδρέα Παπανδρέου ανέλαβε το ΠΑΣΟΚ, λαμβάνοντας το «δαχτυλίδι» από τον Κώστα Σημίτη το 2004 και μετά από δύο εκλογικές ήττες, η μία την ίδια χρονιά και η άλλη το 2007, κατόρθωσε μετά τη φυγή του Κώστα Καραμανλή, να κερδίσει τις εκλογές τον Οκτώβριο του 2009 και να γίνει πρωθυπουργός. Βασικό του σύνθημα το «λεφτά υπάρχουν» που κατάλαβε και ο ίδιος εκ των υστέρων ότι… δεν υπήρχαν. Αποτέλεσμα αυτού, η προσφυγή στο ΔΝΤ και ό,τι επακολούθησε.
Ο Γιώργος Ανδρέα Παπανδρέου προσπαθεί να βρει συμπαράσταση στη ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά τον Ιούνιο του 2011, χωρίς ωστόσο να την βρει με ευθύνη του σημερινού πρωθυπουργού. Η Ελλάδα φτάνει στα πρόθυρα εξόδου από τη ζώνη του ευρώ τον Νοέμβριο του 2012, όταν και συγκροτείται η κυβέρνηση συνεργασίας μεταξύ του ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Ανδρέα Παπανδρέου, της ΝΔ και του ΛΑΟΣ. Ο Γιώργος Ανδρέα Παπανδρέου αποχωρεί από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και ακολουθεί μοναχική πορεία, κυρίως εκτός Ελλάδας.
Επανέρχεται λίγους μήνες πριν από τις ευρωεκλογές «φλερτάροντας» με τη ΔΗΜΑΡ, η οποία «κατορθώνει» να λάβει 1,2%, ποσοστό περίπου στο 1/6 αυτού που έλαβε στις εθνικές εκλογές.
Δεν συμμετέχει ενεργά στο κόμμα και φροντίζει να ασκεί δριμεία κριτική στον Ευάγγελο Βενιζέλο για την πολιτική του.
Αποκορύφωμα όλων των όσων συνέβησαν τη Δευτέρα στο Ζάππειο με τους κλακαδόρους, που στην καλύτερη περίπτωση ανέχθηκε, με τις αποδοκιμασίες στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και το σύνθημα φρενοκομείου «Γιώργο, γερά, να φύγει η Δεξιά».
Προφανώς και ο πρώην πρωθυπουργός ποτέ δεν αισθάνθηκε την ανάγκη για αυτοκριτική, ποτέ δεν ένιωσε εσωτερικά την επιθυμία να δει κατάματα τα λάθη του, τις παραλείψεις του και πολύ περισσότερο ποτέ δεν αγάπησε το κόμμα που ανδρώθηκε πολιτικά και που δημιούργησε ο πατέρας του Ανδρέας Γεωργίου Παπανδρέου.
Με τη στάση του και τη διχαστική του διάθεση, ωθεί ένα ιστορικό κόμμα στη διάλυση. Το χειρότερο όλων είναι ότι μαζί του βρίσκεται μία μερίδα από το ΠΑΣΟΚ, εκείνο το παλιό, που θεωρούν ότι η Ελλάδα είναι στο 1981 ή και ακόμη πιο πίσω.
Δυστυχώς για τους Έλληνες και ειδικότερα για όλους εκείνους που πίστεψαν στον Γιώργο Ανδρέα Παπανδρέου, ο τελευταίος δεν μπόρεσε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και αφού δεν μπόρεσε να σύρει τη χώρα του σε περιπέτεια (βλέπε δημοψήφισμα), καταφέρνει με επιτυχία να σύρει το κόμμα του.
ΠΗΓΗ: www.imerisia.gr – E-mail: [email protected]