Της απάθειας και της ατιμωρησίας – Η Δρομολαξιά απέδειξε πως δεν έχει ιδεολογία η διαπλοκή
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Κώστα Βενιζέλου
Το πόρισμα της Ερευνητικής Επιτροπής για τη Δρομολαξιά, παρουσιάζει στοιχεία που εκ των πραγμάτων επιβεβαιώνουν πως πολλοί ήταν εκείνοι που συμμετείχαν σε αυτό το πάρτι.
Επιβεβαιώνεται, επίσης, ότι ως να υπήρχε μια γενική εντολή (από ποιους άραγε;), κινήθηκε το σύμπαν για να διευκολυνθεί η πράξη. Ένας ολόκληρος μηχανισμός, εντός και εκτός του κράτους, συντονίστηκε ( μόνο σε αυτές τις περιπτώσεις διαπιστώνεται τόσο ευελιξία και αποφασιστικότητα), για να γίνει η επένδυση.
Το ζητούμενο δεν είναι μόνο η έρευνα και το πόρισμα, αλλά και τα επόμενα βήματα. Κοντολογίς, να προσαχθούν ενώπιον της Δικαιοσύνης όσοι ενέχονται σε αυτό το σκάνδαλο και αποδεδειγμένα έχουν πάρει μέρος σε φαγοπότι με μίζες.
Το πρόβλημα στην Κύπρο είναι η ατιμωρησία. Το πρόβλημα είναι πως οι πολίτες δεν εμπιστεύονται κανένα θεσμό και δεν ελπίζουν πως αυτοί που κατέστρεψαν τον τόπο θα πληρώσουν. Κι αυτό γιατί, ποτέ διαχρονικά δεν υπήρξε τιμωρία. Ακόμη και στις περιπτώσεις που όλα ήταν πρόδηλα και δεν αμφισβητούνταν
Ποιος πλήρωσε για το έγκλημα του 1974; Ποιος πήγε φυλακή για το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου; Τι έγινε με εκείνους που είχαν την ευθύνη για την πτώση του μοιραίου αεροσκάφους της «Ήλιος», που είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο 121 συνανθρώπων μας; Για το Μαρί, είναι ή όχι κι άλλοι ( πραγματικοί) ένοχοι εκτός των φυλακών; Που βρίσκονται οι τραπεζίτες που τίναξαν στον αέρα την οικονομία; Θα κρυφτούν πίσω από το νομικίστικο πως «έκαναν λάθος εκτίμηση»; Ποιος θα αχθεί ενώπιον του δικαστηρίου από εκείνους που ελάμβαναν τις πολιτικές αποφάσεις για την οικονομία; Πώς αξιοποιείται το πόρισμα της επιτροπής Πική;
Αυτή η κοινωνία είναι επιρρεπής στη διαπλοκή. Είναι επιρρεπής στο ρουσφέτι ( μικρό ή μεγάλο είναι διαπλοκή) και ξεχνά. Κρύβεται πίσω από το χρόνο για να αφήνει πίσω της εγκλήματα.
Το μεγάλο ζητούμενο είναι οι δραστικές θεσμικές παρεμβάσεις. Αυτό παραμένει στη σφαίρα του θεωρητικού εάν δεν συνδυασθεί με την απαιτούμενη βούληση του πολιτικού συστήματος για να εξυγιάνει την ατμόσφαιρα.
Πρέπει εμπράκτως να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε κοινωνία της διαπλοκής, της μίζας. Ότι δεν είναι η κοινωνία απαθής στα όσα συμβαίνουν ( από το Κυπριακό, την κατοχή μέχρι και τα πειράματα του Γιούρογκρουπ). Αυτό που οι πολιτικοί το θεωρούν «πολιτισμένη αντίδραση», στην ουσία είναι μια ανυπόφορη ανοχή και απάθεια από τους πολίτες. Και σε αυτό ευθύνες έχουν και τα ΜΜΕ. Ενδεχομένως όλοι να βολεύονται με αυτή τη συμπεριφορά.
Με τα σημερινά δεδομένα το εγχείρημα για ανατροπές θεωρείται δύσκολο. Καθώς όπως συνάγεται ισχύει ακόμη για πολλούς η ιδεολογία η οποία στηρίζεται στο αξίωμα «δόξα και χρήμα». Η Δρομολοξιά απέδειξε πως αυτό το δόγμα δεν έχει ούτε και ιδεολογίες.