Σύναψη συμβολαίων με την Ευρωπαϊκή Ενωση




Αν και το κυρίως θέμα της Συνόδου Κορυφής ήταν η αμυντική πολιτική, στην πραγματικότητα το ενδιαφέρον εστιάστηκε στο αν θα στηριχθεί το γερμανικό σχέδιο που απαιτεί από όλα τα κρατη-μέλη την υπογραφή ετήσιων συμβολαίων με τις Βρυξέλλες, που θα τα υποχρεώνουν να φιλελευθεροποιήσουν τις οικονομίες τους, γράφει ο Peter Spiegel στο μπλογκ των  FINANCAL TIMES EU Summit: Will Anyone Be Signing Contracts?»).

Η Ιταλία και οι οικονομίες του Νότου βλέπουν την πρόταση ως ακόμη μια απόπειρα του Βερολίνου να επιβάλει την οικονομική πολιτική στην υπόλοιπη νομισματική ένωση. Η Γαλλία επιθυμεί να μεταβάλλει τα συμβόλαια σε ανταλλακτήρια για περισσότερη οικονομική βοήθεια (όπως δάνεια, επιδόματα, εγγυήσεις), γνωστά και ως ‘μηχανισμούς αλληλεγγύης’.

Η πρόταση που κοινοποιήθηκε παραπέμπει σε αναβολή μιας απόφασης για ένα εξάμηνο, συγκεκριμένα για μετά τις Ευρωεκλογές, ώστε η ενίσχυση της δικαιοδοσίας των Βρυξελών να μην ωφελήσει τους ανθευρωπαϊστές-λαϊκιστές. Σχετικό δημοσίευμα φιλοξενεί και η GUARDIAN (“Angela Merkel Faces Resistance to Eurozone Reforms at Brussels Summit”).

http://blogs.ft.com/brusselsblog/2013/12/eu-summit-will-anyone-be-signing-contracts/

http://www.theguardian.com/business/2013/dec/19/angela-merkel-resistance-eurozone-reforms-brussels-summit

Σε άρθρο του για τους FINANCAL TIMES ο Mario Monti υποστηρίζει ότι οι διαφορές στις οικονομικές και δημοσιονομικέ αντιλήψεις μειώνονται, ενώ τάσσεται υπέρ της πρότασης για συμβατικές δεσμεύσεις, μέσω συμβολαίων, των κ-μ με την ΕΕ («Europe’s North and South must Reform together»).

Καθώς ο Νότος προσαρμόζεται στην κοινωνική οικονομία της αγοράς, πρέπει να είναι περισσότερο αποφασισμένος να επιδιώξει δημοσιονομική πειθαρχία και δομικές μεταρρυθμίσεις. Παρομοίως, ο Βορράς και ιδιαίτερα η Γερμανία, πρέπει να αντιληφθεί ότι οι προσπάθειες του Νότου είναι απίθανο να παράγουν βιώσιμες βελτιώσεις αν το πλαίσιο πολιτικής της Ευρώπης δεν καταστεί περισσότερο ευεπίφορο στην ανάπτυξη.

Η επίτευξη σταθερών και βιώσιμων συνθηκών για την κατάρτιση του προϋπολογισμού θα απαιτήσει πολιτισμικές προσαρμογές από τις χώρες του Νότου. Πρέπει να γίνει αποδεκτό ότι η πειθαρχία στον προϋπολογισμό αποφέρει καρπούς και ότι είναι η σωστή οικονομική συμπεριφορά. Αλλά και η Βόρεια Ευρώπη οφείλει να κάνει παραχωρήσεις: να κατανοήσει βαθιά το ρόλο των επενδύσεων –και δη των κρατικών- στην οικονομική δραστηριότητα. Χρειάζεται βέβαια σοβαρή εργασία για τη διάκριση μεταξύ παραγωγικών κρατικών επενδύσεων και ψευδο-επενδύσεων (μεταφορά δημοσίου χρήματος σε κρατικές εταιρίες για να καλυφθούν οι απώλειές τους). 

Οι κρατικές επενδύσεις πάντως δεν παραλληλίζονται με την κατανάλωση, ούτε στερούνται οικονομικής αξίας και παραγωγικού σκοπού. Είναι ενθαρρυντικό ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και ίσως ακόμη και η Γερμανία επιθυμούν να εφαρμόσουν το σύμφωνο πιο ουσιαστικά.

Το ζήτημα των δομικών μεταρρυθμίσεων είναι πιο ευαίσθητο γιατί θέτει την κυβέρνηση έναντι συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων και θέτει θέμα ανταγωνισμού στην αγορά. Επιπλέον η Ευρώπη παράσχει λιγότερη βοήθεια στο θέμα των μεταρρυθμίσεων, καθώς η νομισματική ένωση εστίασε στη δημοσιονομική πειθαρχία, με αποτέλεσμα να υπάρχει μικρότερη πίεση για μεταρρυθμίσεις στις κυβερνήσεις.

Συμφωνώ, γράφει ο Monti, με την αλλαγή πολιτικής στην επιμονή στη δημοσιονομική πειθαρχία αλλά και στην έμφαση σε εξειδικευμένες συστάσεις ανά χώρα, ενώ ως μέλος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου τάχθηκα υπέρ των συμβολαίων μεταξύ της Επιτροπής και μεμονωμένων κ-μ, ώστε να προαχθούν συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις.

Κατ’ αυτό τον τρόπο ενισχύεται η επιρροή της ΕΕ στις κυβερνήσεις και ενισχύεται η κάθε κυβέρνηση έναντι των ομάδων συμφερόντων στο εσωτερικό της. Με την ενίσχυση μηχανισμών για διευκόλυνση της χρηματοδότησης, η Ευρώπη θα μπορέσει να προωθήσει την ανάπτυξη και την εργασία.

http://www.ft.com/cms/s/0/159e2dd2-3686-11e3-aaf1-00144feab7de.html

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: