ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Εάν φύγει ο Ερντογάν δεν θα αλλάξει η τουρκική επεκτατικότητα: Ας ακούσουν οι ελληνόφωνοι οπαδοί της “όποιας λύσης” τι λέει ο αρχηγός της τουρκικής αντιπολίτευσης
Η Ε.Ε. χρειάζεται μια κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας και άμυνας που να καθιστά ορατή και κυρίως σημαντική τη θέση της: Για την ημέρα της Ευρώπης
Του Κώστα Βενιζέλου
Οι πρωτοβουλίες για την Αμμόχωστο κουβαλούν πάντα ένα βαρίδι, που αφορά τη διαχρονική στάση της τουρκικής πλευράς. Η Άγκυρα συνδέει το θέμα αυτό με την τελική διευθέτηση της εδαφικής πτυχής καθώς θεωρεί ότι η Αμμόχωστος θα είναι η βασική περιοχή επιστροφής.
Η τωρινή πρωτοβουλία, φαίνεται να έχει περισσότερη στήριξη από όση στο παρελθόν (ΗΠΑ, Ε.Ε. και ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν, όχι ο εκπρόσωπός του, Αλ. Ντάουνερ). Ωστόσο, όλα περιστρέφονται εκ των πραγμάτων γύρω από την αντίδραση της Τουρκίας, η οποία θα ανταποκριθεί μόνο εάν θεωρήσει πως με μια τέτοια κίνηση κλείνει και το Κυπριακό.
Όπως είναι γνωστό, η κυπριακή πρόταση, όπως έχει συνταχθεί στο υπουργείο Εξωτερικών, ανέλαβε να τη μεταφέρει στην Άγκυρα ο Επίτροπος για τη Διεύρυνση, Στέφαν Φούλε, ο οποίος ελπίζουμε να μην λειτουργήσει ως μεσολαβητής επιστρέφοντας με ιδέες για να προικίσουμε (κι άλλο τους Τούρκους).
Το ενδεχόμενο, όμως, να επανέλθει ζητώντας ανταλλάγματα είναι ορατό· όπως και να λειτουργήσει ως μπούμερανγκ η πρωτοβουλία. Εν αναμονή των διαφόρων κινήσεων στο διπλωματικό πεδίο, στην Κύπρο, οι πολιτικές δυνάμεις ασκούνται στο γνωστό άθλημα της παραγωγής ψευδοπολιτικής διά ξύλινων ανακοινώσεων και αλλεπάλληλων δημόσιων δηλώσεων. Είναι άλλωστε το οξυγόνο συντήρησής τους στην επικαιρότητα.
Θα μπορούσε και στο θέμα αυτό να μην ασχοληθεί κανείς με το τι λέγεται και τι δηλώνεται (γιατί, εάν δεν το έχουν αντιληφθεί, κανείς δεν τους ακούει). Όμως, διεξάγεται μια συζήτηση στη βάση κάποιων συμπερασμάτων που έχουν εξαχθεί διά της τεθλασμένης οδού.
Η πρόταση δεν δόθηκε στα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου, αλλά δόθηκε η δυνατότητα σε όσους ήθελαν να ενημερωθούν να μεταβούν στο προεδρικό και να την αναγνώσουν. Δυο κόμματα (ΑΚΕΛ-ΕΔΕΚ) αξιοποίησαν τη δυνατότητα αυτή. Οι απεσταλμένοι τους είδαν δύο κείμενα.
Πρώτο την πρόταση, που αποτελείται από τέσσερα σημεία (επιστροφή Αμμοχώστου, λειτουργία λιμανιού Αμμοχώστου για σκοπούς εξαγωγών προς την ΕΕ, ξεπάγωμα μικρού αριθμού ενταξιακών κεφαλαίων της Τουρκίας και εφαρμογή του Πρωτοκόλλου της Άγκυρας, που αφορά κυπρογενείς υποχρεώσεις της).
Δεύτερο, ασκήσεις εργασίας για ενδεχόμενες αντιπροτάσεις. Σε αυτό υπάρχει και το σενάριο να τεθεί θέμα αεροδρομίου της Τύμπου, ένα ενδεχόμενο, με το οποίο φλερτάρουν και οι Βρυξέλλες. Ακόμη και να το σκέφτονται αυτό το σενάριο στη Λευκωσία (όχι στο υπουργείο Εξωτερικών), διασύνδεση σε αυτή τη φάση δεν προκύπτει.
Ως εκ τούτου, είτε δεν κατάλαβαν είτε σκοπίμως δημιουργείται η βαβούρα αυτή. Εάν φοβούνται πως η κυβέρνηση θα υποκύψει στη διασύνδεση Αμμόχωστος – Τύμπου (ή ότι θα επιδιώξει αυτό το σενάριο στο μέλλον), διαφορετική θα έπρεπε να ήταν η αντιμετώπιση και οι παρεμβάσεις. Εκτός και αν δεν είναι η αποτροπή και το αποτέλεσμα που μετρά.
Η ευαισθησία, πάντως, των τέως κυβερνώντων για το θέμα είναι συγκινητική. Δεν είναι αυτοί που συζητούσαν μέχρι και διχοτόμηση του FIR;