Martin Wolf: Απαραίτητη η περαιτέρω απομείωση του ελληνικού χρέους

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ο υπουργός Άμυνας της Γερμανίας Μπόρις Πιστόριους επικρίνει την Ελλάδα και την Ισπανία, επειδή δεν δωρίζουν συστήματα αεράμυνας Patriot στην Ουκρανία

Υπερπροσοντούχοι οι έλληνες αλλά δουλειά δεν βρίσκουν: Η χώρα κατέχει το δεύτερο χαμηλότερο ποσοστό απασχόλησης στην ΕΕ- Στοιχεία Eurostat

Το πρόβλημα του τουρκικού αναθεωρητισμού και οι υπαρξιακά αναγκαίες στρατηγικές επιλογές της Ελλάδας: Η τουρκική ρητορική προφανώς απάδει από τις έωλες υποσχέσεις της…

Η Ελλάδα διαμόρφωσε την ανταπόκριση στην χρηματοπιστωτική κρίση, καθώς ο φόβος των άλλων μήπως υποστούν παρόμοια καταστροφή δικαιολόγησε την αλλαγή πολιτικής και την υιοθέτηση της λιτότητας, γράφει ο Martin Wolf στους FINANCIAL TIMES («The Toxic Legacy of the Greek Crisis»).

Ο Wolf παραθέτει την κριτική του Simon Wren-Lewis του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης στο πρώτο πρόγραμμα του ΔΝΤ για την Ελλάδα: ‘η εμπιστοσύνη των αγορών δεν αποκαταστάθηκε, το τραπεζικό σύστημα έχασε το 30% των καταθέσεών του, η οικονομία βίωσε πολύ μεγαλύτερη ύφεση της αναμενόμενης (στο 17%) και η ανεργία εκτινάχτηκε (στο 27%), το δημόσιο χρέος παρέμεινε (και εξακολουθεί να είναι)  υπερβολικά υψηλό, με αποτέλεσμα να απαιτηθεί αναδιάρθρωση και να διαταραχθούν τα τραπεζικά ισοζύγια που επηρεάστηκαν και από την ύφεση, η ανταγωνιστικότητα βελτιώθηκε αμυδρά εξαιτίας της μείωσης των μισθών, αλλά οι δομικές μεταρρυθμίσεις βάλτωσαν και τα κέρδη της παραγωγικότητας αποδείχτηκαν απατηλά.

Η πραγματική ιδιωτική ζήτηση, συμπληρώνει ο Wolf, έπεσε κατά 33% και πολλοί ιδιώτες επενδυτές απέφυγαν τις απώλειες. Το εξαιρετικά μεγάλο χρέος της Ελλάδας παρεμποδίζει την επιστροφή της στις αγορές και στην οικονομική υγεία, ενώ η περαιτέρω απομείωσή του κρίνεται απαραίτητη. Η πολιτικοποίηση του ΔΝΤ και η αδυναμία της ευρωζώνης να προφυλάξει τα συμφέροντα των αδύναμων μελών της είναι προφανή. Η ελληνική κρίση είχε όμως και παγκόσμιες συνέπειες: στο εσωτερικό της ευρωζώνης επικράτησε η άποψη ότι η κρίση ήταν δημοσιονομική.

Οι ιθύνοντες αγνόησαν έτσι ότι στην πραγματικότητα η αιτία ήταν ο ανεύθυνος διασυνοριακός δανεισμός, για τον οποίο ευθύνεται τόσο ο πιστωτής όσο και ο δανειζόμενος. Επιπλέον η κρίση στην Ελλάδα φόβισε τους πολιτικούς παντού. Αντί να αφοσιωθούν στην επανόρθωση του χρηματοπιστωτικού τομέα, εστίασαν στα δημοσιονομικά ελλείμματα που συνιστούσαν σύμπτωμα και εν μέρει πολιτική αντίδρασης στην κρίση.

Η ανταπόκριση που υιοθετήθηκε δεν ήταν αναγκαία, κρίνει ο Wolf. Η κρίση προκάλεσε μια τριπλή καταστροφή: μία για τους ίδιους τους Έλληνες, μία που αφορά στην επικράτηση της λανθασμένης άποψης για την κρίση στο εσωτερικό της ευρωζώνης και μία για τη δημοσιονομική πολιτική παντού, με αποτέλεσμα την στασιμότητα, ειδικά στην Ευρώπη. Παρόλαυτα, οι αρμόδιοι δεν παραδέχονται τα λάθη και επιμένουν σε παραπλήσιες πολιτικές.

http://www.ft.com/cms/s/0/b31dd248-d785-11e2-a26a-00144feab7de.html

IMF Photo/Stephen Jaffe